ik las pas ergens (weet niet meer waar) dat mams een taart had gebakken omdat dochterlief vrouw/ongesteld was geworden. Nou vraag ik me af, is dat bij jullie gedaan en ga je het bij je eigen dochter(s) doen?
nou nee heeft mijn moeder niet gedaan maar vind zoiets we een leuk idee is toch een speciaal moment in het leven van je dochter, dus mischien doe ik ook wel zoiets tegen die tijd
ik denk dat we hier de eerste beste chocolaterie in gaan en dat ze gewoon een hele berg chocolade mag halen hahaha. verder gewoon even lekker vertroetelen als ze op haar mama lijkt ligd ze krom van de pijn.
nee hier niets gedaan... vondt het ook maar vervelend, werd voor het eerst ongesteld op vakantie 1 dag voordat mijn kanocursus begon....
Onze buren komen uit ski lanka.. Dat hun kinderen voor het eerste ongi werden kwam de hele Fam en gingen ze met trommel en fluiten door de straat ook werden er ballonnen opgehangen en met zijn alle gegeten..
Mijn moeder heeft inderdaad een heerlijke taart gekocht, en haar beste vriendin kwam aanzetten met een bos bloemen. Vond het wel heel leuk,denk dat ik dit ook bij mijn dochter zo doe.
whaha ik weet het bij mij nog welgoed. Werd voor de eerste keer ongesteld, toen ik met mijn jeugdvriendje aanh et zwemmen was.. mn moeder helemaal hyper pfff verder niks aan gedaan teon. ik denk dat ik bij onze meid wel wat doe maar weet ng niet wat. Misschien idd een ring ofzo of een berg chocola
Nou persoonlijk vond ik alles er om heen erg genant. mijn moeder was wel ja... wat was ze? trots? happy? iets...? Toen ze het andere vertelde (niet velen maar toch) man.. wat voelde ik me klein worden. denk dus niet dat ik een feesie gewaardeerd zou hebben. iets persoonlijks wat ik intiem zou delen met mijn dochter (idd een sieraad samen uit of iets dergelijks lijkt me dan wel weer leuk)
Mijn moeder heeft voor mij en mijn zusje niks bijzonders gedaan, maar eigenlijk vind ik het wel een leuk idee om dit te 'vieren' in de zin van iets speciaals doen samen met moeder en dochter. Jammer dat ik geen meiden heb
toen ik voor het eerst ongesteld werd kreeg ik van mijn moeder een ring die van mijn oma was want nu ik een "echte" vrouw was, was het ook tijd dat ik die ring kon gaan dragen vond ik wel heel bijzonder verder kreeg ik ook een kruik cadeau van me zus met een reep chocolade
Mijn eerste menstruatie kwam op vakantie in kroatie toen ik met mijn breortjes in een tentje sliep. Daar was niets feestelijks aan. Gelukkig had mijn moeder voor de zekerheid maandverband mee (ze slikte zelf de pil door) omdat ze het al wel aan had zien komen.
Bij mij is er geen feestje van gemaakt en ik denk ook niet dat ik dat zelf zou doen. Hoewel ik het wel kan begrijpen als anderen het wel doen, het is op een bepaalde manier toch ook wel weer bijzonder, natuurlijk. En hé: dan is ongesteld zijn tenminste één keer leuk. Iets van een ring of een ander sieraad zou ik op zich wel leuk vinden om als cadeautje te geven. Misschien dat ik zoiets wel zou doen. Gelukkig hoef ik mijn hoofd er niet over te breken, want ik heb een zoon.
Ik werd ongesteld toen mijn ouders net op huwelijksreis was en ik alleen thuis was met mijn broers. Ik vond het dood en doodeng. De moeder van mijn beste vriendinnetje heeft er echt een feestdag van gemaakt omdat ik nu 'vrouw' was geworden. Lekker geluncht met z'n drietjes en gebak gegeten. Ik zal het nooit vergeten, helemaal leuk!!
Nee, niks mee gedaaan. Mijn moeder praatte er nooit over en was 16 toen mijn moeder met me bij de dokter zat en ongerust vertelde dat ik nog nooit ongesteld was geweest. Maar dat was ik toen al 4 jaar lang iedere maand. Schaamde me er ontzettend voor omdat het altijd een beetje een tabo e was. Zou er dus zeker wel opener over zijn. Maar waarom een feestje ervan maken? Dat iemand ongesteld is geworden is toch niks feestelijks aan? Als het om de vruchtbaarheid gaat heeft het er eigenlijk niks mee te maken?! Ben wel benieuwd wat jullie visie hier achter is. Want ik ken het zelf niet?
Ik moet er niet aan denken dat mijn moeder zoiets had gedaan . Ik was 11 jaar, op vakantie in caravan en ik was emotioneel helemaal niet voorbereid op menstruatie. Ik was nog echt een kind en ik vond het vreselijk. Tranen met tuiten heb ik gehuild: "Ik wil dit niet! Ik wil dit niet!" Ik was het enige meisje in groep 8, echt daar ben je niet blij mee . (ik had wel voorlichting gehad van mijn moeder overigens, ik wist wel wat het was e.d. Maar ik schijn toen al tegen mijn moeder gezegd te hebben: gatverdarrie! Dat ga ik niet doen, hoor! ) Ik kan me voorstellen dat als je 13-14 jaar bent, meer dan de helft van je vriendinnen al wel ongesteld zijn, dat het heel anders aanvoelt en er wel blij mee kunt zijn.
Mijn moeder wilde dat ook doen, maar ik schaamde me rot. Liever niet dus en ik doe dat ook niet als mijn dochter voor het eerste ongesteld is.
het is denk meer een mijlpaal in het leven van een vrouw. net zoiets als eerste keer school, eerste keer hogere school. rijbewijs, eerste baantje etc... feestelijks weet ik niet.. doen mannen dan wat met hun zoons als ze hun eerste natte droom hebben gehad?