Ik kan me nog goed herinneren hoe blij ik was toen ik ongesteld werd. Ik was als kind al erg lang (1.77 op mn 11e) en liep bij een kinderarts ivm m'n groei. We hadden net de knoop doorgehakt dat ik zou gaan beginnen met hormoonbehandeling, om de groei af te remmen. Als gevolg van die hormonen begint je menstruatie en dan groei je dus niet zoveel meer. En ja hoor, een week ofzo voor ik de afspraak had om te starten...werd ik puur natuur ongesteld en hoefde ik dus niet aan die rotte hormonen! Ik blij Uiteindelijk ben ik 1.85 geworden en dat vind ik prima. De schatting zonder hormonen cq spontane menstruatie lag rond de 1.98 ofzo geloof ik en dat vond ik dus minder prettig Ik geloof niet dat er taart of cadeautjes bij kwamen kijken, maar het was wel een heel bewust moment in elk geval
Ik vind het echt heel bizar om zo iets te vieren... Het is nou niet echt iets leuks zeg maar... En de hele familie op de hoogte stellen! Nee sorry, ik wil mn dochter echt niet voor schut zetten! Nee, ik zal haar van te voren al informeren, het hoort er nou eenmaal bij. Klaar, punt.
Ik denk dat ik dan voor Eva lekker chocola haal, terwijl zij met een dekentje op de bank zit, dvd'tje erbij. Zoiets. Als Lisa voor het eerst ongesteld wordt mag Eva haar een kruik en chocola geven, erg leuk idee!
Ik weet nog dat ik mezelf rot schaamde toen ik voor het eerst ongesteld werd. Niemand mocht het weten. Na een paar maanden gaf mijn moeder me waar mijn oma bij was een maandverbandje, oma helemaal door het dolle! Toen mocht ik een kado uitzoeken..
Ik was 10 en schrok me rot, ben naar beneden gegaan heb heel hard zitten huilen bij me moeder en haar laten zweren dat ze het aan niemand zou vertellen. Ik schaamde me vreselijk erg. Zij ging uiteraard meteen me oma enzo opbellen haha.
Ik snap echt niet dat je iemand een speciale behandeling geeft... Op de bank met een dekentje... tsja het zal wel aan mij liggen! En ik ga ook niet meteen mn moeder op bellen. Prima hoor dat mensen dat leuk vinden enzo, maar ik vind het maar raar...
Ik was ook jong,11 maar niet de eerste van de klas gelukkig Weet het nog goed was rond kerst en toen ik het merkte heb ik het tegen mijn zus verteld. Die legde me alles uit en die vertelde het aan mn moeder. Wat ik toen echt niet cool vond hahaha. Ik schaamde me, zoals elke pré puber, dood Mn ma maakte er niet echt een feestje van ofzo. Ik had het wel leuk gevonden als ik een ring had gekregen. Als ik ooit een dochter mag krijgen dan wil ik wel zoiets doen denk ik. En dan misschien lekker shoppen ofzo haha
Hier werd ook gebak gehaald. En ik was dat ook van plan om bij mijn dochter te gaan doen. Het is zoals iemand al zei een echte mijlpaal. Ik vind dat je daar wel stil bij mag staan.
Ik werd voor het eerst ongesteld toen we op vakantie waren. Ik mocht toen we thuis waren een paar gouden oorbelletjes uitzoeken. Ik heb ze nog steeds, emotionele waarde...
Mijn moeder wilde ook taart halen, maar daar heb ik een stokje voor gestoken. Ik was 12 en schaamde me dood! Wilde eigenlijk al niet dan m'n vader het zou weten, maar m'n twee jongere broertjes al helemaaaaal niet! Dus áls ik al iets zou doen, zou ik eerst even polsen bij m'n dochter (die ik overigens nog niet heb) of ze daar wel op zit te wachten en dan zou het iets van ons tweetjes zijn, waar geen oma's of andere familieleden aan te pas komen.
Nou geen feestje bij mij hoor, ben ook blij dat m'n moeder geen vlag heeft buiten gehangen en dat de hele familie in de straat ging dansen Ik had een ouder vriendinnetje die werd eerder ongesteld dan ik en ze had een leuk jurkje gekregen van haar moeder "omdat ze nu een vrouw was geworden" Ik kon naar m'n oma lopen om te vragen of ze iets van maandverband in huis had want mijn moeder had dat niet en het was 's avonds. Toen m'n tante op visite kwam zei ze het wel direct en zijn we samen goed maandverband gaan halen bij m'n tante thuis want wat mijn oma had weet ik niet, hahaha... Vast Tena lady ofzo. Verder werd er weinig aandacht aan gegeven, het hoort erbij en punt! Ik heb geen idee hoe ik er later mee omga, duurt nog wel een tijdje. Kan me nu niet voorstellen dat ik een feest geef of iedereen wil inlichten? Maar misschien wel een verwenmomentje
Ik weet nog dat ik 11 was toen ik voor het eerst ongesteld werd. Ik zat in groep 8 en was de eerste van de klas. No way dat ik het toen leuk had gevonden om er een feestje o.i.d. van te maken, ik schaamde me behoorlijk geloof ik. Ik kreeg al hormoonbehandelingen om mijn groei iets te verlengen, ik was *en ben het nog steeds, haha* klein, en zonder die spuiten had de kinderarts verwacht dat ik op m'n 9e al ongesteld zou worden. Is dus uiteindelijk 2 jaar later gekomen. Ik had destijds wel een hele goede vriendin tegen wie ik het kon vertellen, en gelukkig werd zij een tijdje na mij ook ongesteld. Wat was ik blij zeg, dat ik niet meer de enigste in de klas was, haha! En ook erg blij dat er geen feestje gegeven werd. Ik weet nog niet of ik er wat mee ga doen als m'n dochter d'r eerste menstruatie is. Ligt er ook wel aan hoe ze straks is als 'grote meid'. Misschien wat extra verwennen tijdens d'r eerste menstruatie, al helemaal als ze er veel last van heeft. 1 ding weet ik zeker, ze gaat gelijk aan de anticonceptie als ze gaat menstrueren, haha Nouja, of ze dan naar mij luistert is een tweede, maar ik ga er in ieder geval zo open mogelijk met haar over praten!
ik heb alleen de openingspost gelezen, maar wat een vreselijk iets zeg. Daar ga je toch geen feestje voor geven of iets voor kopen?? Hoop niet dat ik iemand beledig, maar ik vond het vreselijk, ik had niet echt de behoefte aan een cadeau of een feesje!
Hier ook. Ik heb het niet eens verteld toen ik voor het eerst ongesteld werd, ze moet het gemerkt hebben aan de sneller slinkende voorraad maandverband dan normaal .
Eva zit nu ook geregeld met een dekentje op de bank, zo bijzonder is dat niet. Al mijn vriendinnen hadden altijd flink last van hun menstruatie, dus lekker met een deken op de bank is toch fijn dan? Wat lekkers erbij, filmpje kijken, is dat zo bijzonder? Doen we hier op zondag of als ze moe zij of zich niet lekker voelen geregeld.
bij mij niet gedaan en ik zou het ook niet leuk gevonden hebben. me moeder was naar een vriendin gerend om maandverband te halen en dat vond ik echt vernederend ik wou dat niemand het wist
Ik vind wel dat het gevierd moet worden. Het hoort bij vrouw zijn en vrouw worden... Iets moois in je leven.. En ik moet eerlijk zeggen. Elke keer als ik ongesteld ben ( echt want ik gebruik geen anticonceptie) voel ik me juist op en top vrouw. Maar het is inderdaad maar net hoe je het ziet. Ik ben goed voorbereid door mijn moeder. Ik schrok maar was zeker niet verbaasd ( 12 jaar)
Mijn moeder ging ook haar moeder inlichten en al mijn tantes etc belde me op om te feliciteren. Ik schaamde me zelf dood met het idee dat iedereen het nu wist en alsof er heel groot op me hoofd stond dat ik nu vrouw was. Achteraf denk ik het is natuurlijk dood normaal en ook lief dat mijn ouders( vooral moeder) zo trots waren maar waarom moest meteen heel de wereld het weten. Denk dat ik tegen die tijd stiekem mijn moeder bel maar we zullen zien