uhm... nee... dat hoort toch gewoon zo. (even los van iemand die iets medisch heeft) het menselijk lichaam hoort zo te reageren. Mijn kleine meisje is al een vrouw, en als ze 11 of 12 is ook nog steeds een kind.
aah arm meisje, op die leeftijd al! vind ik wel sneu voor dr (voor iedereen trouwens die het op de basisschool al is)
Ik was nog maar net 11 toen ik ongesteld werd! Een feestje hebben we niet gehouden, vind het nou niet echt iets voor een feestje hahaha!
Ik had haar er al tijden op voorbereid dat het ging komen. Met 8 had ze al borstontwikkeling dus ik had al zo een vermoeden dat het vroeg zou komen. Ben nog na een arts geweest omdat ik met 8 en dan al borstontwikkeling zo vroeg vond. Na gesprek meteen besloten dat het maar gewoon moest gaan, zoals het zou gaan. Geen hormoonbehandelingen voor me meisje Ze was er op het moment zelf ook gewoon heel nuchter over. Enige wat in het begin niet te controleren was, was wanneer ze het zou worden. Ze lekte dan nog wel eens door en dat was zo sneu Na kuurtje hebben we kalender opgehangen met de dagen dat ze het was en ong weer zou worden en dat werkte super Ze hoefde er iig niet meer bang voor te zijn dat ze het onverwachts zou worden.
Haha dat is dus ook mijn gedachte erbij.. Ik zie mezelf al bij iemand een gebakje eten, want jeej: er komt bloed uit haar vagina? Kan me er niks bij voorstellen en vind het behoorlijk genant voor een tiener om daar een feestje van te maken. Maargoed als jij/jou dochter er blij mee is, is dat prima natuurlijk! Kan het me alleen niet voorstellen.
Ik was niet sneu hoor dat ik al op de basisschool ongesteld was geworden Ik was het trouwens ook al gelijk regelmatig 28 dgn. Nu nog trouwens. Alleen toen slikte ik de pil natuurlijk nog niet dus was het wel een week. Nu niet meer, gelukkig maar 3 dagen (gebruik nu ook niks)
Hier ook pas toen ik ruim 15jaar was voor het eerst ongesteld geworden. Het leek of iedereen om mij heen het al eens had meegemaakt. Dus stiekem was ik wel blij met die eerste keer. Ik had het mijn moeder eigenlijk heel doodnormaal verteld. Ik kreeg daarna geld om zelf maandverband te kunnen kopen en dat was het.
Bij ons was het ook heel normaal dat er taart en een klein cadeautje was. Dat was bij al mijn nichtjes en ook bij mijn vriendinnetjes. Ik weet zelfs nog precies wat ik kreeg: Een haarknip, hahaha......
Ik zat ook nog op de basisschool, was in groep 8 (was toen dus 10) vond het allemaal wel prima, hoefte niet mee te gymmen als in ongesteld was Ik kwam er trouwens thuis achter, schrok ook niet, wel gelijk tegen mn moeder gezegd dat ik even mee ging om boodschappen te doen, op de fiets heb ik toen tussen neus en lippen door vermeld dat ik ongesteld was geworden..
Nee hier geen feestje ofzo, had ik ook niet echt kunnen appreciëren denk ik. Was 10 toen ik voor het eerst ongesteld werd, was er totaaaal niet mee bezig. Probeerde ook al minstens een jaar hardnekkig te negeren dat ik borsten kreeg. M'n moeder was heel trots en zag het al aankomen, zit bij ons in de familie, vroeg ongesteld worden. Maar ze heeft er (gelukkig) geen big deal van gemaakt. We gingen toevallig die dag naar de kermis, ben daar wel heel erg verwend moet ik zeggen.
ik mocht een kadootje uitzoeken. het werd een boek,de eerste uit een hele reeks( heb ze inmiddels allemaal). voorin het boekje heeft mijn moeder geschreven: voor een 'speciale'aangelegenheid xxx mama
Omg mijn eerste keer verschrikkelijk!!!!! Het was op een woensdagavond mijn moeder moest die avond weg en mijn oppasvader was er.... Ik heb echt lopen huilen en herhaaldelijk geroepen "mama dit wil ik niet!!!!" Erge was nog dat mijn moeder meteen naar beneden is gelopen om te vertellen aan mijn oppasvader dat ik voor het eerst ongesteld was geworden... Ben geloof ik 5 minuutjes beneden geweest die avond en daarna naar boven gehold zo erg schaamde ik me!!! Als ik ooit een dochter mag krijgen dan denk ik dat ik aan haar overlaat wat zij zou willen, wil ze taart krijgt ze taart, wil ze een sieraad als aandenken, krijgt ze een sieraad.... wil ze net als mij haar opsluiten op haar kamer, mag ze zich van mij opsluiten op haar kamer....
Hahaha toen ik het kreeg, dat vergeet ik nooit meer. Mijn moeder was werken, en ik was thuis had buikpijn,dus ik ging naar de wc en ik schrok (haha ja ik was 9 dus toen wist ik wel wat maar niet veel). Ik huilen op de wc toen ik ervan af kwam, rende mijn broer van de trap naar beneden(hij is 7 jaar ouder)en vroeg wat er was? Ik: boehoe "dikke tranen" ik heb bloed daar,hij:waar? Ik met mijn vinger naar beneden wijzen daaaar! Hij rende verder naar beneden hup naar de woonkamer. Pap pap je dochter heeft een pleister nodig ons pap hoezo? Wat heeft ze nou weer gedaan. Nee een grote pleister. Wat voor een dan? En mijn broer ja die ons mam altijd gebruikt, op de wc zooo een grootte. "met zijn handen ver uit elkaar hahaha Toen mijn moeder thuis kwam was ze heel blij en nam me meteen mee naar de stad kleren kopen.
Ik was 14 dus wist wel wat het was. Mijn moeder heeft me maandverband gegeven plus uitleg en dat was het. En daar nben ik heel blij om want ik had echt geen feestje gewild,haha. Want ik weet van een meisje uit mijn klas dat haar moeder de woonkamer had versierd met slingers van tampons @babyhope, hoe kon je moeder nou blij zijn je was nog maar 9. Ik weet dat je er niks aan kan doen maar zou zelf heel erg schrikken als mijn dochter van 9 ongesteld zou worden. Ik vind dat persoonlijk wel erg want ze zijn nog zo jong om daar goed mee om te gaan en helemaal in de zomer alle vriendinnetje gaan zwemmen en mijn dochter kan niet mee, ja noem me ouderwets maar vind 9 nog te jong voor tampons. Ik bedoel het niet aanvallend maar kan me persoonlijk niet in die blijdschap verplaatsen.
Ik mocht, toen ik voor het eerst ongesteld was, om te 'vieren' met mn mama een weekendje weg. we zijn toen met de boot naar Engeland gegaan. Vond ik wel leuk, kijk er positief op terug.
Ik was 16 toen ik voor het eerst ongesteld werd. Mijn moeder had me al wel wat uitleg erover gegeven, dus het was niet echt schrikken voor me. We hebben er geen feest van gemaakt, waar ik me moeder dankbaar voor ben. Wanneer mijn dochter voor het eerst ongesteld zal worden, zal ik het ook aan haar overlaten wat ze wil. Kan me er wel iets bij voorstellen dat je als puber zoiets hebt van, we geven er maar neit teveel aandacht aan. Op zich vind ik die kruik en een reep chocolade wel een lief idee. Maar dan hoop ik dat ze tegen die tijd wel chocolade lust, want die lust ze nu namelijk niet.
draga Ik weet niet? Maar 9 is jong idd. Maar wat is dat is toch! Ik bedoel in het begin is het nog zo onregelmatig en zo erg is het toch niet? Je word het of niet daar staat geen leeftijd voor.
Mijn moeder heeft gebak gehaald om het te vieren. Ook kreeg ik een hamster omdat ik die graag wilde. Was 9 jaar overigens he Ben nog steeds blij dat me moeder het zo heeft gedaan. Haar ervaring was vroeger heel anders (geen uitleg,feestje of iets)dus wilde ze het bij mij graag op een fijne manier doen.
Toen ik ongesteld was geworden gooide ik de wcdeur open en riep: Mama,ik ben vrouw!!! Als mijn oudste zover is gaan we denk ik met chocolade op de bank een filmpje kijken.