Puur afgaande van de eerste post. Wat leuk voor ze! Je zus en moeder maken toch zelf uit wat ze doen, ik kan me nooit zo druk maken om zulke dingen. Ik heb sinds 1 jaar geen contact meer met mijn moeder dat zeg ik er wel bij. En de band is nooit super geweest misschien scheelt daarom mijn mening over zulke dingen. Mijn moeder en zus zouden echt geen verantwoording af hoeven leggen of me persoonlijk in te lichten ofzo. Dus mijn objectieve mening, ik zou me er niet druk om maken en bezig mee houden. Ik zou zeggen ik las dat jullie een weekendje weg gingen, wat leuk en ze veel plezier wensen! Me er niet druk over maken en lekker genieten van mijn eigen gezin!
Heb je al eens geprobeerd een gesprek aan te gaan of wordt je dan niet gehoord? Na alle informatie begrijp ik je gevoel wel. Sterkte ermee!
Praten werkt bij ons in de familie niet. Want of ik begrijp het verkeerd of ze bedoelen het niet zo of er wordt gehuild en weggelopen en nooit meer op terug gekomen. En dat frustreerd me nog het meest. Niets wordt uigesproken. Mijn gevoel mag er niet zijn. Ik zeur. Maar als er iets geregeld moet worden of ze zijn hulp nodig dan bellen ze wel.
Ik weet dat het heeeeeel moeilijk is, maar misschien is het voor jou goed om een keer met je moeder te praten. Volgens mij zit er best veel dwars en dan ben jij het in ieder geval kwijt. Als je moeder dan bepaalde kan uitleggen/vertellen, is dat positief en kan/wil ze dat niet, dan weet je voor jezelf dat het niet aan jou ligt. (heb beetje zelfde gehad met mijn moeder, daarom begrijp ik je gevoel)
Maar dan houdt het toch op als zij je niet serieus nemen? Dan zou ik ook niet meer helpen, misschien dat de boodschap dan over komt?
Ik zou er ook geen moeite mee hebben. Gebeurd bij ons ook vaak en mijn zussen hoeven zich dan niet t.o. mij te verantwoorden wat zij met mama gaan doen. Andersom ook niet. Tussen zussen ook hoor, mijn zusjes gaan vaak samen wat doen, dan wordt ik ook niet meegevraagd. Vaak omdat zij parttime werken en meer tijd hebben en ook omdat zij meer naar elkaar toetrekken dan naar mij (meer gezamenlijke interesses enzo) Overigens als ik lees dat je moeder nogal passief is, heeft je zus dan niet gewoon haar meegevraagd? Want dat lijkt me dan de enige juiste instelling. Blijkbaar komt het niet van haar uit en als je wat met je moeder gaat doen, dan is blijkbaar het enige middel dat jij het initiatief neemt. Dus ja ... stoute schoenen aantrekken en een middag plannen met je moeder en jij alleen.
Zou het persoonlijk wel vreemd vinden om zoiets op facebook te moeten lezen terwijl een van de twee net bij je is geweest. Komt een beetje over alsof ze het niet durfde te zeggen. Misschien wel omdat ze bang is dat jij teleurgesteld bent?
Is het niet iets om een keer een brief te schrijven naar jd moeder! Daar kan je al je gevoelens in kwijt en niemand die je kan onderbreken of niet luistert!! Misschien is dat de enige manier!! Ik snap dat je je zo voelt. En helemaal vervelend dat als je erover wilt praten, je dan als de zeikerd gezien wordt! Misschien is het voor jezelf het beste om het maar los te laten, want zo te lezen ben jij de enige die zich er druk om maakt en dat is niet helemaal eerlijk! Sterkte
skye.. Ik ben i.d. de enige die me er druk om maakt! Ik zou het zo graag anders zien.. Maar wat ik ook probeer. Het werkt niet en dat frustreerd. Mijn vriend is helemaal klaar met ze.
Heb niet alles terug gelezen dus even alleen een reavtie op ts. Ik zou het geen probleem vinden. Laat ze lekker genieten samen.
Heb mijn zusje net gesproken. Ze heeft mijn moeder dus i.d. meegevraagt. Ze had een ticket gewonnen voor 2 personen. Snap dan niet waarom er zo geheimzinnig over wordt gedaan. Vertel het dan gewoon.
Goed van je dat je het gevraagd hebt! Nu weet je hoe het is gegaan. Ze had het inderdaad wel gewoon kunnen vertellen, maar dat zegt meer iets over haar dan over jou, ja toch?
Als ik alles zo lees wat je verteld snap ik ook wel weer een beetje misschien was ze wel bang voor je reactie? Nu keur ik dit niet goed hoor.. Maar bekijk een verhaal van 2 kanten
hardstikke goed, nu weet je hoe het zit. Maar waarom denk je dat er zo geheimzinnig over is gedaan? Misschien heeft je zus het gewoon niet verteld omdat het op dat moment dat ze je sprak niet in haar hoofd zat? Ik vertel dingen ook niet omdat het op dat moment niet aan de orde is, het zit dan gewoon niet op dat moment in mijn hoofd. Niets met geheimzinnigheid te maken o.i.d. Ik denk dat het een meer een beetje aan jouw onzekerheid ligt. En niet dat je moeder/zus je bewust buiten dingen houden.
Strijkkraal.. Is i.d. ook mijn eigen onzekerheid. Ik wil graag gewaardeerd worden. Mijn ouders zijn zoals ik al eerder zei: Passief en niet echt liefdevol. Zou graag eens horen dat ik er mag zijn. Het goed doe etc. En als je dan al zo vaak gekwetst bent wordt je ook onzeker of je het wel goed doet. Heb hele lieve vrienden en schoonouders/schoonfamilie die laten weten dat ze om me geven en dat ik er mag zijn, maar het van je eigen horen is ook wel eens fijn. Mijn zusje sprak ik net nog even en ze was een beetje boos aan de telefoon. Haar verteld, hoe zou jij het vinden als je ineens op fb leest dat ik met mama een weekendje weg ga. Zij zou zich buitengesloten en genegeerd voelen. Nou, ik voel me precies zo. Wordt ze boos en zegt: Ik ben het zat dat ik altijd maar moet letten op wat ik wel en niet zeg omdat mensen zich beledigd voelen. Dus ze heeft het niet gezegt omdat ze bang was voor mijn reactie. Als ze gewoon gezegt had wat ik nu weet. Is er toch niets aan de hand. Het is altijd gelieg en er om geen gedraai.
Als het zo is dat ouders de ene keer iets met het ene kind doen en de andere keer met de ander, is er natuurlijk niks aan de hand. Maar dan kun je wel gewoon aan kind A vertellen dat je met B een leuk uitje gepland hebt. Of de kinderen kunnen er gewoon onderling over praten. Dat is toch geen 'verantwoording afleggen' zoals iemand eerder zei? Als je een leuk weekendje gepland hebt staan, dan vertel je dat toch gewoon aan je zus of dochter? Het lijkt me dat je daar enthousiast over bent en daar dus gezellig over kletst met elkaar. Als zoiets niet gewoon verteld kan worden, dan voelen ze blijkbaar zelf ook wel aan dat hier iets lulligs gebeurt. Dus heel eerlijk; ik zou het wel degelijk vervelend vinden op deze manier en ik kan me jouw gevoel goed voorstellen!