te kort samen en onverwacht zwanger, alleen verder?

Dat las ik ook al ja.

 

Ik vind het knap van je hoe je hierin staat.
Het zal behoorlijk zwaar worden met CVS of ME (welke van de 2 heb je?)
Zelf heb ik ME sinds mijn 6e jaar al (ben nu 24)
4 jaar geleden werd ik door mijn ex in de steek gelaten na ander half jaar relatie omdat ik zwanger raakte door de pil heen. Helaas heeft dat kindje er niet mogen komen omdat het hartje er mee stopte. Vanaf de positieve test wilde ik er ook voor gaan ondanks dat ik nog studeerde en ik dus ME heb.
Nu ben ik zwanger met partner (hebben nu pas 4 maanden trouwens maar wonen wel al samen) en soms maak ik me best druk over hoe het gaat als de kleine er is. Het kan al zwaar/vermoeiend zijn voor "gezonde" mensen, maar probeer altijd om hulp te vragen. Zelf vind ik dat nog erg lastig. Ik werk ook niet en ben ook met vrijwilligerswerk gestopt sinds een jaar. Het was voor mij even te zwaar.

Hoe voel je je momenteel? Ik was van week 6 tot week 9 echt uitgeput. Zelfs voor mijn doen. Tot de hoek van de straat lopen met de hond was me al te veel. Nu gaat het sinds het weekend weer iets beter. En hopelijk word ik gewoon weer zo moe als voor de zwangerschap en niet erger. Sommige voelen zich door de hormonen juist beter. Geen ME patiënt is met elkaar te vergelijken natuurlijk.
Door de zwangerschap/hormonen slaap ik ook erg slecht. Dat is ook niet echt bevorderend voor de vermoeidheid natuurlijk.

 

Dat is een heel ander verhaal. In dit specifieke geval heeft de man niet aangegeven een kind te willen van haar. En bij een BAM is een kind met voorbedachte rade meer dan welkom. Ik kan me heel goed voorstellen dat de exvriend denkt, was dit maar niet gebeurd, en dat wetende als kind vind ik gewoon pijnlijk.

 

Wat je zegt is dus dat hij wist dat hij vader had kunnen worden en dit dus eerst wel wilde, voor lief nam, en nu daarop terug komt en jou alleen laat? Dat maakt het verhaal inderdaad anders, wat een rotzak!

Ik heb nergens gezegd dat je abortus moet plegen, ik zeg alleen dat het een hele impact voor de vader is, die geen vader wil worden. Sex for fun heb je niet helemaal begrepen, ik bedoelde daarmee dat je dus niet bezig bent met gezinsuitbreiding en dus ook maatregelen daartegen treft. Je zegt zelf dat je onvoorzichtig bent geweest en jullie niet bezig waren een kind te bewerkstelligen, dit vind ik dus beetje tegenstrijdig, snap je?

UIt je woorden en je vastbeslotenheid om het zo gewenst te laten zijn, maak ik op dat je meer dan klaar voor bent om moeder te worden. Alleen blijf ik van mening dat het in samenspraak gaat als er een vriend in het spel is. Anders kun je beter een zaaddonor gebruiken. Nu wordt ook nog eens ten onrecht de man in kwestie als boeman neergezet in het leven van het kind, terwijl hij nergens voor gekozen heeft. Een kind krijg je inderdaad, ALS je daar in SAMENspraak om gevraagd hebt. Snap jij uberhaupt het kant van het verhaal van de man?

 

Ik zou het heel knap vinden als je grootgebracht bent met de wetenschap dat je vader niet klaar was voor je geboorte en je liever niet op de wereld wenste en alle vaderlijke dingen hebt moeten missen, terwijl er wel eentje rondloopt die het had kunnen zijn, en dit je niks doet. Je hebt een vader nooit gemist en totaal geen negativiteit hieraan beleefd, dat is nieuw voor mij. Ik stel mijn mening bij, ik was van mening dat je als kind altijd wel liever een vader in je leven zou willen hebben, als je moeder daar een relatie mee had toen je verwekt werd. Zo leer je van elkaar

Wel jammer dat je mij beledigt door te stellen dat ik onzin uitkraam op moment dat ik mijn mening probeer te geven op een openbaar forum over een kwestie die mij interesseert. Het zij zo

 

We schreeuwen in de wereld van de daken dat we gelijk rechten willen als de mannen, maar andersom ho maar. Als de vrouw zou besluiten er niet klaar voor te zijn en het kind niet te willen, hebben we ons tegen wil en dank hard gemaakt voor het abortus-baas in eigen buik-recht in Nederland. Maar nu opeens heeft de man NIKS te zeggen als het gaat om een kind krijgen. Besef je wel dat je hier met dubbelmoraal uitdraagt? Ik blijf van mening dat in een relatie een kind nemen, altijd in samenspraak moet gebeuren. De man mag de vrouw niet verkrachten om zijn kind te insemineren en de vrouw mag de man niet zonder op de hoogte te stellen aan een kind beginnen.

Dit is trouwens niet persoonlijk naar de topicstarter toe, maar meer algemeen gesproken.

 

In dit geval zijn beide partijen het niet met elkaar eens (nog niet en misschien komt dat wel maar misschien ook niet). Stel nou dat dat zo blijft, wat moet er dan gebeuren? Ongeacht de keuze zal 1 van de partijen er uit komen als 'verliezer'. Wie zijn mening/gevoel is er dan meer waard? (En ik ben nu oprecht geïnteresseerd in jou mening)

Als Lies er voor kiest dit kindje alleen op te voeden moet ze dat lekker doen, het weg laten halen omdat de man het niet goed uit komt oid vind ik te bizar voor woorden.
Een kind krijgen is de een van de risico's van onveilige sex, nu zit hij met de consequenties, zij net zo goed.

Verder vind ik je vergelijking met een verkrachting volledig de plank mis slaan en niet relevant. Beide partijen wilde met elkaar naar bed dat is bij een verkrachting niet het geval.

Gelukkig is het Lies haar keuze en niet die van mij/jou/iemand anders. En ze zal meer hebben aan mensen die haar steunen/tips en advies kunnen geven dan aan iemand die heel hard roept dat een kind ook een vader nodig heeft. Daar vroeg ze in eerste instantie namelijk ook niet naar.

Overigens spreek ik voor mezelf, dus het gebruik van je "we" vind ik raar. Je kan niet voor anderen spreken, alleen voor jezelf, doe dat dan ook. Dat is een beetje iedereen over 1 kamp scheren.
Verder heb ik niks tegen jou zelf hoor melkan. Ben het alleen niet met je eens maar waardeer je mening wel.

 

Dat is het gevolg dat ze het niet eens zijn inderdaad. Hij wist dat ze niet aan de pil was, maar ging er misschien vanuit dat ze direct de MAP zou slikken. Zij zegt zelf, ik heb er rekening mee gehouden. Met andere woorden ik wilde zwanger worden. Immers, als je niet zwanger wilt worden, neem je de MAP. En de MAP is gewoon de pil in hogere dosering, dat is geen abortus. Het valt nog steeds onder voorkomen van een zwangerschap, voorkomen van een innesteling. Al die opties heeft zij BEWUST niet gekozen, zij koos bewust voor een zwangerschap. Niks mis mee met zulke gevoelens en keuzes, maar ga me niet vertellen dat de vader hierdoor niet gedupeerd is. Je wilt mijn mening weten; ik ben van mening dat een kind nemen in samenspraak moet gebeuren. Ik geloof niet in wat jij zegt dat de moeders mening meer waard is. Dat het nu toch zo gelopen is, maakt wel dat er nu een kind is en in het belang van het kind moet worden gekeken. En ik ben ook tegen abortus en zou het kind alleen zo goed mogelijk opvoeden of de vader proberen over te halen. Maar ik zal nooit zeggen dat mijn gevoel meer waard is en dat ik het recht heb om zwanger te zijn van iemand die dat niet wil.

Ik zou de plank mis geslagen hebben, als mijn punt was al dan niet gedwongen met elkaar naar bed gaan. Maar dat was mijn punt niet. Mijn punt was dat je in samenspraak een kind neemt en niet kunt zeggen, ik ben vrouw en ik heb meer recht om zonder dat jij dat wenst een kind van jou te nemen. Ben je het hier mee oneens? Zoja, waarom heb jij als moeder meer recht dan de vader?

'We' slaat op de gemeenschap en maatschappij die voor die wet gekozen heeft. Als jij zegt, nee daar ben ik het niet mee eens, ik vind dat vrouwen meer rechten moeten hebben op dat gebied of niet dezelfde rechten moeten hebben als mannen, wil ik je natuurlijk niet over de eenzelfde kam scheren en heb je een punt als jij daarin afwijkt. Ik ging er even vanuit dat iedere vrouw dezelfde rechten als de man nastreeft.

Verder zei ik al eerder dat het niet persoonlijk naar de ts is, ik wens haar al het goede, maar dat weerhoud mij er niet van oprecht kritische interesse te hebben in sommige voor mijn ogen vreemde situaties.

 

Misschien er ooit aan gedacht dat een MAP voor sommige mensen ook het gevoel van een abortus geeft ?? Ik zou ook never nooit van mijn leven een MAP nemen als ik in de schoenen van TS stond.
Jij schrijft dat haar ex er misschien wel vanuit ging dat TS de MAP zou nemen. En dat is nou net het punt, want de meeste mannen leggen de verantwoordelijkheid van de anticonceptie bij de vrouw neer. Beetje vreemd ??
TS is nu eenmaal zwanger, en of het nou wel of niet bewust is gegaan, een ander kan daar toch niet over oordelen. TS is blij met haar kindje, en dat is haar recht.
En de vader in kwestie, die krijgt van TS toch de mogelijkheid om betrokken te worden bij het kindje ?? Als hij dat dan niet wil, tja, dat is het zijn pakkie an toch. Had hij ook maar beter na moeten denken alvorens hij zijn ding bij TS er in hing.
Ik lees veel harde verwijtingen hier in dit topic naar TS toe. En vindt het eerlijk gezegd een beetje sneu voor haar. Laat haar lekker genieten van haar wondertje. Niemand kent haar hele verhaal, en dat is maar goed ook. Leven en laten leven was het toch.
Ze is 32, weet heel goed wat ze doet. Het is geen kind meer.

 

Ja maar dat vroeg ik niet echt. Wat moet er met het kind gebeuren als beide partijen het niet eens worden? Je zegt samenspraak maar het kan goed zijn dat die er niet zal komen.
Wat zou jij doen als jij zwanger bent en het wil houden maar je partner wil het niet? Wat zou Lies dan moeten doen?
Ik denk dat het makkelijk praten is als je zelf niet in die situatie zit. Je kiest namelijk geen kant en dat vind ik nogal makkelijk. Moet het kind dan weg of niet.

Ik kies wel, ik vind namelijk echt dat de man in dit geval net zoveel schuld heeft. En als hij het dan niet wil en ik toevallig wel en ik zou moeten kiezen dan zou ik kiezen om het kindje alleen op te voeden. Een man heeft rechten, maar een man is niet zwanger een man moet geen abortus ondergaan (lekker cliche haha) en de vrouw wel.
Aan de andere kant kan een man opzadelt worden met een kind dat hij niet wil. Maar persoonlijk zou ik hem de keuze laten of hij er voor het kind wil zijn ja of nee. Zo niet, verwacht ik ook geen financiële steun of eventuele zorg.
Maar mijn eigen belang/keus gaat wel boven die van de man in dit geval. Maar dat is mijn mening. En dat is misschien egoïstisch, maar abortus verlangen van een vrouw omdat je geen kind wil vind ik ook egoïstisch.

Qua de MAP betreft ben ik het met je eens, die had ze kunnen halen. Maar aan die discussie heeft ze niks want daar is het nu al te laat voor.

 

Goed verwoord hoor, meid.
Laat alle negatieve reactie's lekker langs je heen gaan.
De ene lijkt het vaak nog beter te weten dan de ander, maar kijken vaak niet naar hoe het werkelijk is.
Zou ook weleens willen zien wat de negatieve dames hier zouden doen als ze in jou situatie zaten. Denk dat ze dan ook geen verwijten willen, en waarschijnlijk hetzelfde hadden gedaan als jij.
Dus nogmaals : laat al het negatieve voor wat het is.
Geniet van het positieve : en dat is je zwangerschap.
Trouwens nog gefeliciteerd, want dat was ik helemaal vergeten te zeggen haha.

 

Gefeliciteerd met je zwangerschap, Liesblits. Veel sterkte ook met alles. Maar als ik het zo lees krijgt die kleine een hele liefdevolle moeder. Good luck!

 

Allereerst proficiat met dit prachtige wonder!!

Ten 2e..mijn moeder was snel eerlijk over het feit dat mijn vader me niet wou..
Heb ik nooit problemen gehad..
Heb het misschien zelfs beter gehad dan sommige met een vader..

En over het feit dat je het zonder condoom hebt gedaan..Tsjah is het niet eenmaal beter zonder..Hihi

Trek je niks aan van de gemene reacties of dat je een schuldgevoel krijgt over dat je kindje nu even geen vader heeft..
Wie weet staat er op jouwn pad een andere lieve man..die voor jou lief kan zijn en je ukkie..
Geniet van je kindje!!

Dikke kus

 

Neem echt op tijd rust, ga niet net even over dat ene randje heen...
Accepteer dat je nog een stuk vermoeider gaat worden, geniet daar ook van. Pootjes omhoog, boekjes erbij.

Geniet van elke dag, het gaat zo snel, voor je het weet begint de bevalling.

 

Pff wat is er veel geschreven.
Heb alles gelezen maar richt me nu op het topic!

Lies hoe gaat het vandaag met ?
Heb je de persoon in qwestie al gesproken?

 

Hee Lies,

Heb je verhaal hier gevonden en gelezen (zit bij okt2012mama's). Lijkt me heftig voor je allemaal, maar lees dat je een slimme (oké, heel even niet dan), krachtige vrouw bent, die bovendien erg blij is met de zwangerschap, dus jij komt er wel!