Mijn man vindt het juist minder erg dan dat ik hetzelf vind. Hij is zelf ook erg pro borstvoeding en helpt me met plekjes te bedenken. Als we ergens op bezoek zijn en ik ga apart in een kamertje voeden dan blijft hij ook altijd bij me zitten. Als je nergens meer kan voeden hou je het ook veel minder lang vol om BV te geven dat wil je man toch ook niet?
Mijn man was trots op mij, hoe dan ook. BV in het openbaar deed ik ook niet met de borst compleet bloot. En als hij er niet tegen kan, dan moet ie maar even ergens anders gaan zitten. Zei ik ook tegen mijn moeder, die met het schaamrood op de kaken zat, toen ik achterin een D.E. winkel (waar het heel rustig was) ging voeden. (Ze bleef wel gewoon zitten, maar bleef om zich heen kijken. )
Ahh, wat ontzettend lief is dat zeg! Ik vond het ook eng aan het begin en ben daar ook overheen 'gegroeid'
Groot gelijk! Kleine stapjes, gewoon ergens beginnen, lekker een hoekje opzoeken en rustig aanleggen. Dan wennen jij en je man er allebei vanzelf aan
Wat flauw dat je familie er allemaal opmerkingen over maakt als ze het eens tegenkomen. Ik heb 1x im een eetcafe een opmerking gehad dat het niet normaal was. Ik zat in een hoekje, het was rustig en niemamd zag iets. Ik zei dat ik hem ook wel kon laten huilen (krijsen) als ze daarmee rustiger konden zitten? Na 30 sec toch de vraag of ik weer kon gaan voeden. Ik word schijtziek van mensen die zo denken Over zoiets normaals. Heel fijn als je net bv geeft en over die drempel heen moet!!
Vind het echt raar dat mensen het zo raar vinden. Heb geen idee wat m'n man ervan vind eigenlijk. Ik voed niet in het openbaar, maar dat is ook meer omdat ik me er niet goed bij voel door mensen die het raar vinden en ik moet echt lekker kunnen zitten. Gelukkig woon ik op loopafstand van de stad en kan dus gewoon shoppen en nara huis om te voeden
Mijn ervaring is hoe makkelijker jij bent, hoe makkelijker mensen in je omgeving zijn. Ik gaf bv op alle mogelijke plekken en heb me nooit ongemakkelijk gevoeld. Op een gegeven moment voel je ook aan op welke plekken het echt niet kan. Daarnaast zie je na een tijdje helemaal geen "vlees". Ik kon aanleggen zo'n beetje zonder me te bewegen. Je weet welke kleding makkelijk is, wat de goede houding is enz.
Goh die kerel van mij heeft niets met borstvoeding maar toen ik het nog gaf, vond hij het voeden in het openbaar toch echt geen probleem.
Mijn man maakte het niet zo heel veel uit volgens mij. Maar ik vond het zelf niet prettig. Bij (schoon)ouders thuis deed ik het in het begin wel gewoon. Maar buitenshuis liever niet, ik heb er gewoon niks mee. Ik ging dan ff in de auto zitten ofzo. Of op tijd weer thuis.
Mijn man vond het volgens mij altijd wel makkelijk Hoefde alleen maar voor de versnapering te zorgen (lees: koffie of thee en wat lekkers ) en ik zorgde voor de rest! Heb 'm net nog even gevraagd wat hij er eigenlijk van vond want daar hebben we het nooit over gehad Het enige wat hij zei was 'normaal... ja, gewoon, normaal....' Dat dus: normaal!
Manlief vind het geen probleem. Ik heb overal gevoed. Ik dacht dat ik het zelf heel eng zou vinden, maar er ging duidelijk een knop om toen mijn kind honger had. Vond ik erg grappig. Ik ging altijd wel een beetje in een hoek zitten. Dat was ook rustiger voor mijn kind.
even denken hoor hoe mijn man er over dacht... nooit gevraagd eigelijk... In het begin kwam hij altijd met doeken enzo aanzetten om er snel voor te houden. Dus denk dat hij redelijk ongemakkelijk bij was. Hij is ook niet pro borstvoeding. Na 6 weken vond hij het eigelijk wel genoeg. (Sja hij mag ook een mening hebben). Maar goed ik ben nogal eigengereid. In het begin zat ik wel met die doeken maar later was het hup snel aanleggen en dan een doek, afgewend van de mensen. Als je echt ging zitten kijken kon je wat zien anders niet. En ik heb het tot 7 maanden gedaan. Ook in het openbaar, heel vaak zelfs. Het was zomer, ik kwam overal. Op het terras, in de dierentuin, in de speeltuin, in een overvolle wachtkamer bij de dokter etc. Ik merkte wel dat mijn man bijtrok want later vond hij het gewoon normaal als ik in het openbaar voedde. Dus hij moest denk ik even wennen.
zwanger van de 2e je hebt ook speciale borstvoedingskappen zeg maar. Of hoeden voor de babys. Dan zie je echt helemaal niks. Misschien voelt hij zich daar beter bij?
Mijn man heeft daar helemaal geen problemen mee (hij is sowieso ontzettend pro-BV). Kind heeft honger? Dan gaat ze aan de borst. Je bent je kind te eten aan het geven, dat hoef je toch niet te verstoppen? Ik word nog eerder onpasselijk van iemand met slechte tafelmanieren dan van een baby aan de borst
En trouwens, voeden onder een sjaal o.i.d. moet ook maar 'kunnen': mijn dochter pikte dat nooit, vond ze vervelend.
Ik voed mijn dochter ook overal, maar als er mannelijke familieleden of sowieso vreemden (dan zowel vrouwen als mannen) bij zijn, hou ik altijd een hydrofiele doek voor mn borst zodat ik mijn borst dan een beetje bedekt hou (vind ik persoonlijk wel zo prettig). Ik stoor me aan twee type mensen: 1. Mensen die me commetaar leveren op het voeden 2. Mensen die tegen me zeggen: 'Je hoeft je niet te schamen hoor' (hoe lief het ook bedoeld is...) Ik schaam me namelijk helemaal niet!! En ik vind het doodnormaal dat ik haar voedt en ook in het openbaar, maar net zoals ik normaal gesproken mn borsten niet zou showen aan Jan en alleman, doe ik dat ook het liefst niet als ik moet voeden. Normaal gesproken zijn mijn borsten ook niet vrij te bezichtigen door zwagers en spa'tjes ed, dus waarom wel tijdens het voeden?? Dat heeft bij mij niets met schamen te maken, ik ben super trots op het voeden, mensen mogen ook best weten dat ik voed, ik zonder mezelf niet af, blijf in dezelfde ruimte zitten (vind ik ook zo irritant dat mensen verschrikt mij een aparte ruimte willen aanbieden als ze door hebben dat ik ga voeden) maar net zoals ik normaal niet mn borsten zou showen, doe ik dat liever ook niet tijdens het voeden. Daar vind ik mijn borsten te intiem voor. En wat een ander doet... Lekker zelf laten bepalen. Als een ander er geen hydrofiele doek voor wil houden, prima. Maar ik zelf doe dat wel (behalve als ik alleen thuis ben met manlief of vriendinnen of vrouwelijke familieleden). Ben misschien dan preuts, het zij zo
Ik heb nooit in het openbaar gevoed als openbaar als in horeca, want dat is waar je in NL kunt gaan zitten. Als ik langer dan de tijd die tussen de voedingen lag, weg moest met de baby ging ik wel in een park op een bankje zitten (het was prachig weer) of in de auto of desnoods in een royaal pashokje. Eea heeft niks te maken met preutsheid, ik ben juist lichamelijk heel vrij, maar ik had een baby die de eerste week niet bij me dronk en daardoor was ik zeker de eerste tijd heel nerveus. Bovendien was mijn zoontje erg prikkelbaar en gauw afgeleid en liet dan de tepel los, geen gezicht vind ik dat en ik was dan bang dat hij voorgoed niet meer wou aanhappen. In een horecaruimte hebben mensen gauw de neiging te staren, ik word daar nerveus van en zit dan niet lekker. En als me niet lekker zit, dan voelt je kind dat, daar ben ik van overtuigd. Tel daarbij op een melkzee die eruit spoot en laat mij maar lekker in alle rust in een vertrouwde omgeving voor mijn zoontje voeden. Nu, als ik ergens anders voed, is hij nog steeds onrustig. Net zo'n gewoontediertje als zijn moeder! Ik ben erg pro-bv (duh) maar je hóeft niet in het openbaar te voeden hoor als je dat niet wilt! Kolven is trouwens ook niet nodig, heb ik nooit gedaan. Ik zie weleens moeders heel gestrest voeden in het openbaar met een baby die loopt te hikken en te slikken en de borst die na een paar minuutjes alweer opgeborgen wordt. Je hebt een keus hoor, het is niet verplicht om te voeden in de Ikea of de Bijenkorf of soortgelijke omgeving.
Eens met ZG; openbaar voeden is prima maar echt geen must als je BV wil geven. Ik heb mijn dochtertje 17 maanden gevoed en heb nooit! in het openbaar (a la terras/winkel/cafe) gevoed. Daar voelden zowel ik als mijn man ons niet prettig bij en bovendien dronk mijn dochtertje veel beter als er wat minder afleiding was. De enige keren die ik me in het 'openbaar' kan heugen zijn voedingen in het vliegtuig geweest, maar daar zaten we elke keer redelijk achterin waar het rustig was en ik zat bij het raam, als je dan een beetje draait kan niemand wat zien. Verder; als we onderweg waren voedde ik in de auto op een parkeerplaats, bij mensen thuis ging ik altijd even op de slaapkamer ofzo zitten (deed ik overigens thuis vaak ook om afleiding te voorkomen), op vliegvelden voedde ik altijd in de baby-verzorgingsruimtes waar altijd wel een stoel staat en die ook op slot kunnen....Nee ik heb het nooit als een probleem ervaren. Voor mij was het niet meer dan logisch even een plekje achteraf op te zoeken. En ik ben ontzettend pro-bv
Ik voed sowieso met een coverdoek, gewoon omdat ik mij daar beter bij voel. Ik schaam me zeker niet dat ik bv geef, maar ik ben wel vrij preuts, dus ja. Mijn dochter heeft er geen problemen mee en zo kan ze overal eten. Mijn man heeft hier dus ook geen problemen mee, je ziet toch niets. En dan nog, het zou zijn probleem zijn, als de baby honger heeft, moet de baby toch eten?