Wij willen het absoluut niet weten. Het maakt me helemaal niets uit. Collega's zijn wel verbaast soms. Ze vragen wat wordt het en ik zeg ik denk een jongen of een meisje.. Heb wel moeite met kleertjes shoppen tot nu toe, want er is niet heel veel unisex. Wel een weddenschap met broerlief(16) afgesloten. Hij zegt een jongetje, nou dan zeg ik een meisje. Voor twee frikadel speciaal Alles is welkom!
Wij wisten het bij de eerste niet, we vonden het een leuke verrassing bij de geboorte. De reacties daarop variëerden van verbaasd tot ongelovig. We hebben zelfs weleens gehoord dat dat veel te onhandig was en dat we het gewoon moesten vragen. Dat maken we zelf altijd nog wel uit ja. Bij de tweede kiezen we ervoor om het zelf wel te weten maar we vertellen iedereen dat we het niet weten. Ik heb geen zin in dat gezeur wat je automatisch krijgt als mensen weten dat wij het geslacht weten. De kleur in het kamertje wordt limegroen dus daar kunnen ze het ook niet aan zien. En ik heb mijn schoonmoeder al gewaarschuwd dat ze het deze keer niet in haar hoofd moet halen om mijn kasten open te trekken zoals de vorige keer (dat was echt een belachelijk tafereel, wij babykamer kijken en schoonmoeder die als een dolle alles opentrok).
nahja ratatosk wat een brutaliteit van mensen toch je moet t maar gewoon vragen :S en je schoonmoeder die alles opentrekt om te zien wat t word? jonge nieuwsgierig okej maar overdrijven kan ook pfff ahh frikande special jam! ja 2 frikandellen speciaal leuke weddenschap... kun je namelijk allebei 1 eten hihi
Haha, ja ik ook! Dat soort opmerkingen zouden verboden moeten worden op een forum met zwangere vrouwen
Wat heerlijk om te lezen dat wij niet de enigen zijn die het niet willen weten. Zolang het maar 10 vingertjes & 10 teentjes heeft en gezond is, who cares? Natuurlijk hebben wij zo ons eigen idee van wat het wordt, maar dat is voor beiden weer verschillend. Ook zeggen we dan 'we zien het wel als het geboren wordt'. Want ongeacht geslacht, wij houden nu al zoooveel van die kleine en dat is het enige dat telt vind ik. Kwa kleding is er wel minder te vinden in unisex kleuren, maar dat vind ik juist een uitdaging. Gewoon spoorzoekertje spelen voor leuk spul dat beiden geslachten aankunnen. Kan daar een hele middag mee zoet zijn haha.
Ik krijg ook opeens zin in een frikandel speciaal, hoe zou dat nu komen??? : ) @ babyproject: de opmerkingen waarin het doet lijken dat mensen die het geslacht wel weten het iets uit zou maken wat het geslacht is vind ik inderdaad ook niet nodig. Met 20 weken is het net zo goed een verrassing, mensen die ervoor kiezen zullen dat zeker niet doen omdat het ze wat uitmaakt. Ik riep zelf voor mijn zwangerschap dat ik het gewoon moest weten, ben zo nieuwsgierig aangelegd altijd hahaha. Vanaf het moment dat ik de test in handen had is dit gevoel helemaal omgeslagen. En het wordt alleen maar sterker op de één of andere manier. Dus wij laten de verrassing nog wat langer op zich wachten. Iedereen moet gewoon doen waar diegene zich zelf het prettigst bij voelt, alleen jammer dat het voor de buitenwereld haast nooit goed lijkt te zijn.
mijn man en ik willen ook niet weten wat het wordt. Ik krijg niet veel aso-vragen gelukkig en áls iemand vraagt wat het wordt dan roep ik: een baby. En idd, wie kaatst kan de bal verwachten, zeker bij de reacties van verbazing e.d.
ik wou het ook niet weten, vond het zoooo spannend!!! ik weet niet of ik het bij de 2e zo zou doen aangezien ik graag alles van te voren uitstippel en dan zou weten of mn dochter haar kleertjes en spullen weg kunnen of niet... maar leuk is het zeker!! en dat voorkeur..dat lees ik hier nou zoveel dat ik zoiets heb van, die mensen weten gewoon niet waar ze het over hebben joh...dommigheid!
Ik kreeg die vraag ook tijdens mijn tweede zwangerschap. Wij wisten wel het geslacht, al zatten ze er wel naast omdat ze dus twee keer bij hetzelfde kindje hadden gekeken waarschijnlijk ( tweelingzwangerschap). Wij kregen ook constant de vraag of we wisten wat het werd. Wij antwoorden dan standaard 'ja' En als ze dan door vroegen dan zeiden we 'een baby...' Nou dan moest je ze zien kijken, maar wisten wel gelijk dat ze er niet meer naar moesten vragen. En inderdaad een hoop mensen bemoeien zich met de zwangerschap en ook erna. Ze hebben altijd wel commentaar of weten het beter.
Hier wouden we het zelf heel graag weten en dat vonden sommige mensen ook raar.. Die deden alsof de verrassing er dan helemaal af was. Er bleef genoeg verrassing over hoor! En ik vond het heerlijk om gericht te kunnen shoppen ipv unisex kleertjes te kopen en de kamer neutraal te schilderen. Iedereen mocht het hier ook weten, vond mijn moeder ook raar ("je vertelt het toch niet aan iedereen he?!"). Dat bepalen we zelf wel Had ook helemaal geen zin om er geheimzinnig over te gaan doen, was trots op onze MEID!! Bij een eventuele tweede lijkt het me wel leuk om het geheim te houden. Alleen lijkt het me niet leuk als iedereen het dan uit je probeert te trekken.. Vind ik ook best onbeschoft eigenlijk als ik erover nadenk. Een keer een grapje is leuk, maar het lijkt me niet leuk als alles wat je zegt over de baby helemaal beredeneerd wordt. Of zoals hier geschreven alle kasten open getrokken worden . Trouwens belachelijk dat mensen er vanuit gaan dat je teleurgesteld bent als je tweede kindje hetzelfde geslacht heeft als het eerste! Een tweede meid lijkt me misschien wel leuker voor mijn dochter. Maar een jongetje lijkt me ook wel leuk. Heb echt geen voorkeur!
Mmmmm n frikadel speciaal.... Uhm, oh, uhm, ontopic! Was afgeleid! Wij weten het wel, maar houden het ook geheim. We wilden gewoon weten wie er in mijn buik woont! Maar de vragen.... Pfffff... Als mensen er naar vragen of we t weten, dan roepen wij steevast volmondig JA! En verder niks. Heb wel n vriendin die ik ervoor aan zie om de kinderkamer in te gaan als ik even naar t toilet ga ofzo. Het is toch prima om t niet te willen weten? Mensen doen alsof je t gen expres moeilijk maakt. Lief dat je iets wilt doen of wilt kopen, maar dat kan ook als de uk er is. Ik vind t n beetje hetzelfde als het aanraken van je buik. Zodra je zwanger bent, zijn je buik en je baby algemeen nationaal bezit lijkt t wel. Iedereen wil er iets over te zeggen hebben en zijn verontwaardigd als je het voor jezelf wilt houden. Hallo!! Het is het kindje van MIJ en MIJN LIEF!! Zo.
Dat merk ik nu ook! "Oh, das ook niet leuk dat je t nu al weet!" PARDON!? Ga vliegen gek, ik ben dr kei-blij mee....
Hier ook iemand die het niet wil weten. Dit is de 3 e en bij de andere wist ik het ook niet ( mijn gevoel zat wel 2 x goed .) Wat anderen ervan denken boeit me niet echt. Ik vind het leuk om er bij de bevalling achter te komen anderen eerder. De opmerkingen zijn vaak idd wel een beetje misplaatst maar ook daar denk ik niet te veel over na. Die frikadel speciaal zet me wel aan het denken......mjam wat zou dat lekker zijn.
Wij wilden het puur weten of we de kamer roze of blauw moesten maken het maakt ons echt niet uit. Nu we het weten en mensen vragen van, weet je wat het wordt zeggen wij ja... een baby, dan is het gelijk klaar.
Bij de eerste wilden we het niet weten. Zo'n leuke verrassing! Ik had een meisjesgevoel maar was een jongen en ben er heeeeel blij mee. Vond mijn schoonzusje echt heel dom. Tweede kindje, eerste een jongetje. Was flink teleurgesteld toen bleek dat het weer een jongetje zou worden. Vind het zo naïef en egoistisch als je er gewoon gelijk vanuit gaat dat alles wel goed is met je kindje verder en dat alleen het geslacht uitmaakt. Bleeeh! Weet nog niet wat we bij een tweede doen. Ook wel leuk om het nu een keer van de andere kant mee te maken
Maakt niks uit, mensen geloven je toch niet.. bij mij standaard wat mensen: je zegt steeds hij.. Wat moet ik dan zeggen "het?". Ik ben ook nu erg aan het opletten om niet de illusie te wekken dat we het wel weten. Echt krom eigenlijk!
Bij mijn vorige zwangerschap wisten wij dat we een dochter kregen, mijn zoon wist dit ook, hij was toen 13. En je wilt niet weten hoe ontzettend ONBESCHOFT mensen zijn! Er is nl heel wat keren aan MIJN ZOON gevraagd wat we kregen, dat doe je toch niet via een kind, schandalig ! En nu dus weer via mijn zoon proberen erachter te komen wat we krijgen. Omdat wij niks wilden loslaten vroeg iemand op een feest aan mijn zoon wat wij kregen. Hij zei niks maar vond het moeilijk niks te verklappen, dus kwam hij naar mij wat hij moest zeggen. Ik zei tegen hem, als mensen willen weten of jij weet wat wij krijgen, moet je ze zeggen dat je dat weet: nl een baby. Het gezicht van die mensen, zo beledigd.