Bizar, ik herken me helemaal niet in de verhalen die ik hier lees. Wij weten ook niet wat we krijgen en iedereen in onze omgeving reageert dan heel positief dat ze dat zo ontzettend leuk vinden dat het een verassing blijft!
Bij nummer 1 en nummer 3 wisten we wel wat het was voor de bevalling, maar bij nummer 2 was het een verrassing. Ik heb nooit echt vervelende opmerkingen gehad, maar mensen zijn wel nieuwsgierig natuurlijk. En joh, als niemand ergens naar vraagt gaan mensen hier weer klagen dat niemand interesse toont. Dus ja. Het is nooit goed, ook voor ons niet. Wat me wel erg opviel is dat ik heel vaak de vraag kreeg wat de naam zou gaan zijn. Ik woon in Amerika en hier is het heel normaal om de naam ook maar meteen aan te kondigen zodra je het hebt besloten. Mensen op straat en in de winkels vroegen er gewoon naar. Ik heb wel een paar keer een boze blik gekregen toen ik zei dat ik dat niet ging zeggen. Daarna heb ik er maar even een beetje uitleg bij gegeven dat die rare hollanders dat niet zeggen voordat het kindje er is...
Wij wisten bij de 2e niet wat het geslacht was, enkel de gyn, de kaartjesdrukker en de dame van het doopsuiker (we hadden de gyn het geslacht laten opschrijven en onder gesloten enveloppe afgegeven zodat ze wisten wat ze moesten bestellen). Gedurende de hele zwangerschap bleef iedereen (behalve m'n moeder) vragen of het een jongen of meisje was. Ze wilden ook niet geloven dat we het écht niet wisten. En eens de baby geboren was - op 2 uurtjes was het gepiept - waren we gewoon zo blij, dat we zelfs vergaten te vragen of het een jongen of meisje was...
Idd. Ik herken het ook totaal niet. Wij wisten bij onze dochter met 20 weken zwangerschap dat het een meisje was. Iedereen die vroeg of we al het geslacht wisten mocht weten dat het een meisje was. Mensen waren verrast dat we er zo open over waren en dat we het wilde weten. Dus het is naar mijn idee nog steeds 'gebruikelijk' om het geheim te houden of niet te willen weten van tevoren. Volgens mij zit het vooral in het hoofd van de zwangere vrouw dat het niet van te voren willen weten wat het geslacht is, raar is. Het komt idd tegenwoordig steeds vaker voor dat men het geslacht wil weten omdat het tegenwoordig zo makkelijk kan. En mensen (zoals ik) heel nieuwsgierig zijn zonder een voorkeur te hebben voor het 1 of het ander. Maar dat betekent niet als je er voor kiest om het niet te willen weten dat dat dan raar is. Overigens mensen die het wel willen weten hebben niet automatisch een voorkeur
Bij onze eerste wisten we het en hielden het geheim. Iedereen constant aan het vissen. Ik werd er gek van. Tot me man aan me vroeg hoe het met ons meisje was. Haha. (heel zachtjes) net alsof. Iedereen was toch verrast dat t een jongen was. Nu weten we het ook maar om gevis te voorkomen. Hebben we gezegd dat we het niet willen weten. Maakt het toch makkelijker. Alleen heb uk nu al te horen gekregen dat we net alsof doen. Haha doen we ook maar dat gaat niemand aan haha. Ik ben ook met beide geslachten ontzettend blij. Het is een wonder wat in je buik groeit. Of het nou en jongen of een meisje is.
wij hebben het toen ook niet geweten en dat vonden mensen maar raar, ze dachten dat wij het wel wisten en iedereen voor de gek hielden maar dat was echt niet zo. wij hebben zelf maandenlang gedacht dat het een jongen zou zijn en toen bleken we dus een meid te hebben haha iedereen was flink verrast, wij ook! gelukkig hadden we alles neutraal gekocht
Ja, je kunt er zoooo overtuigd van zijn hé dat je "weet" wat het wordt? Ik kan zelfs mijzelf al verspreken nu terwijl ik het écht niet weet. Heel stom! Heb ook echt in mijn hoofd nu geprent dat het 50/50 is, dus dat het alle kanten op kan! Maar vind het echt typisch dat je gevoel zo een loopje met je kan nemen dat je ervan overtuigd bent dat het een bepaald geslacht is. En dat dit gevoel ook om kan buigen in de loop van de zwangerschap.
Het is ook eigenlijk niet dat je het niet wil weten. Want ik wil het dolgraag weten. Ik heb alleen er altijd van gefantaseerd dat ik een baby op mijn buik gelegd kreeg en te horen kreeg, 'tis een jongen of het is een meisje. Wil het gewoon op die manier ervaren, dat lijkt me het mooiste wat er is! Maarrrr met shoppen hebben we onszelf af en toe wel eens voor de kop geslagen dat we het niet wisten. Bij de Ikea stonden we pas (al flink zwanger) te kijken voor gordijnen en toen zag ik zulke leuke rozige gordijnen die perfect bij het behang pastte. Toen zeiden we voor de grap: "Kom, we gaan een echo nemen, zodat we weten welke gordijnen we moeten aanschaffen "
Het is inderdaad zo dat iedereen direct al vraagt of je al weet wat het gaat worden. Ik maak me zelf daar ook schuldig aan. Ik vind het ontzettend knap dat men het geduld op kan brengen. Ik ben vreselijk nieuwsgierig en heb het ook een beetje nodig. Ik heb zelf 3 zusjes en toen mijn jongste zusje werd geboren in een singaporees ziekenhuis, verontschuldigde de dr zich bij mijn vader dat het weer een meid was haha. Mijn vader maakte het niets uit. Die was in de wolken met zijn drie dochters. nu nog nog!
Volgens mij zit het vooral in het hoofd van de zwangere vrouw dat het niet van te voren willen weten wat het geslacht is, raar is. [/QUOTE] Dat vind ik een beetje een vreemde opmerking. Er word tegen ons hardop gezegd dat ze het wel vreemd vinden dat we het niet willen weten aangezien het onze 3e is en we al 2 jongens hebben. Ook word het er regelmatig aangegeven dat het wel apart is het niet te willen weten, omdat tegenwoordig bijna iedereen het wil weten. Naar mijn idee zit het dan echt niet in mijn hoofd als het hardop word uitgesproken.
hier precies zo!!!!!!!!!!!!!!! ene kant lijkt me wel mooieen meisje maar aan de andere kant we zijn jongens gewent ik zeg steeds "nou dat maakt ons niks uit, als de kleine maar gezond is!!!!!!!!!!!!"
Hier hetzelfde.. Gek werden we ervan. Tijdens de zwangerschap van onze dochter viste ook iedereen steeds. Mensen gingen zich steeds in allerlei bochten wringen om het uit ons te krijgen. Zelfs zo erg dat ze op een gegeven moment gewoon strikvragen gingen stellen, heel vervelend vonden we dat. En nu, nu vragen ze het weer en ik wordt nu al gek van de vraag: "En, weten jullie al wat het wordt"? Waarom vragen mensen dat toch altijd?! Is dat nou het belangrijkste??? Daar gaat het toch helemaal niet om? :x Het lijkt wel een hype vraag..... pfff Het gaat er toch om dat alles goed gaat en dat het gezond is?
Ik moet dan altijd denken aan die uitspraak van Guido Weijers: "Als het maar gezond is. En geen homo." *niet dat het mij uitmaakt of mijn kind homo is hoor!* Dat krijgt de mensen wel stil. Overigens willen wij het wel weten maar vertellen we het met opzet niet. Moeder heeft de verrassing van de zwangerschap al verpest door het op Facebook te zetten voordat wij eraan toe waren om het buiten de familie bekend te maken. Dit houden we dus gewoon voor onszelf!
die is ook leuk, ken hem niet, maar vind het wel super ! Dat heb ik dus ook, dat is ook mijn gedachte. Bij zoon wisten we het ook niet en toen hij geboren was, (gelukkig in het ziekenhuis) en helemaal paars was en binnen een tel bij de kinderarts was... was ik alleen maar bezig met (en vroeg ook) "doet hij het wel ?".... en toen we na een poosje (ervaarde als heel lang, maar goed dat ter zijde) eindelijk een huiltje hoorden.. heb ik pas gevraagd "wat is het ?" vond op dat moment het geslacht zo niet belangrijk, alleen of hij het wel 'deed'. en ook nu, wil ik het pas weten, nadat hij/zij is geboren... maar ben ook uiteraard razend nieuwsgierig, dus vind het eigenlijk ook wel weer 'goed' van mezelf om het toch niet te vragen
Het is niet het belangrijkste. Mensen zijn gewoon geïnteresseerd en nieuwsgierig van nature. Mensen weten ook niet dat ze 'nummer zoveel' zijn die dat vragen. Gewoon niet al teveel aan irriteren en genieten van je zwangerschap.
Ik kan me er niet aan storen, mensen willen altijd iets te zeggen hebben. Geslacht, grootte van je buik, hoe ver ben je, en altijd heeft iedereen wel een mening. Ach, je doet maar! Het voelt voor mij een beetje voor kerst in je cadeautjes spieken wat het is. Ik vind de verrassing bij de geboorte zo mooi! Als een ander dat lekker bij de 20 weken echo wil hebben, prima, moet je lekker doen! Ik geloof ook niet dat dat verkeerd is ofzo, ook wel leuk én handig om te weten wat het wordt en dat zegt weinig over of iemand dat heel belangrijk vindt ofzo...
Ik sluit me helemaal bij jou aan! Misschien verwoord ik dingen wat ongelukkig, naar wat ik bedoel te zeggen is: maak je niet zo druk over de verwachtingen/denkwijze van andere mensen. Veelal is het gewoon belangstelling. Geniet gewoon van je zwangerschap en de keuzes die je maakt. Ik zou me niet zo druk maken over wat andere mensen vinden of denken. Gaat om wat je zelf wilt en voelt
Ik heb altijd gezegd en gedacht dat ik het echt wel zou willen weten. Maar nu hebben mijn vriend en ik toch besloten om het niet te weten. Lijkt mij zo leuk om het na de geboorte pas te weten. Aangezien ik nog geen 12 weken ben heb ik nog geen vragen er over gehad. Ik weet zeker dat mijn moeder er vanuit gaat dat we het wel willen weten. Dat heb ik ook altijd tegen der gezegd. Ze weet dat ik zwanger ben, maar over geslacht nog niet echt gehad alleen dat we allemaal het gevoel hebben dat het een jongetje word, maar het kan net zo goed een meisje zijn natuurlijk Mijn vriend heeft al een dochter van 5 die 4 dagen bij ons woont, maar voorkeur hebben we sowieso niet.