Lief Juultje, Wát is het leven toch oneerlijk.. Had het zo ontzettend voor je gehoopt... Voor jou, voor je mannetje, voor je lieve papa... Voor iedereen die het jou zo ontzettend gunt... Je was hier al bang voor... Één van de eerste dingen toen je papa mij zaterdag binnen liet was dat het zo ontzettend spannend weer was, dat hij zo hoopte dat jij straks net zo'n kindje in je armen zou hebben als waar ik zaterdag mee binnen stapte... Lief Juultje, waarom treitert moeder natuur je zo. Ik weet zeker dat jij een waanzinnige lieve mama zult zijn, áls je de kans krijgt. Lege armen, lege buik en ook nog eens 3600 euro weg. Ik snap best dat je dat ook vreselijk kut vind. Je zou met alle liefde die 3600 uitgegeven hebben aan de onthaalkassa, als je er eindelijk eens beloont zou zijn. Maar wetende dat je buikje zo leeg is, en je dat geld ook nog eens kwijt bent, maakt alles nog extra zuur. Ik vind het echt niet gek dat je daar aan denkt. Ik denk dat niemand dat gek vind. Vind het waanzinnig kut voor je. Helemaal nu ook nog eens alleen thuis. Verdorie, waarom moest je nou verhuizen Als je hier nog had gewoond was ik naar je toe gekomen met een fles wijn en chocolaatjes. Kutzooi!! Vanmiddag in de auto hoorde ik weer hetzelfde nummer als zaterdag, het zinnetje waar ik toen om moest janken, moest ik nu weer om janken: 'I wish nothing but the best for you' (Adele) Ik knuffel je digitaal, fluister in je oor dat het niet eerlijk is en dat ik er voor je ben. Dikke kus!!
Oh nee, wat ontzettend klote!!! Ik had ook zoooo gehoopt dat je nu eens tegen al je eigen verwachtingen in, zwanger zou zijn en vooral ook zou blijven! En natuurlijk mag je het nu allemaal even niet meer weten! Je hoeft echt niet altijd strijdvaardig te zijn. Je kunt alleen maar sterk blijven door af en toe je verdriet en twijfel toe te laten. Wat de Pipelle betreft: beetje gekke vraag, maar de keren dat je wel zwanger bent geworden, waren dat verse tp's direct na de punctie? In dat geval zou ik de Pipelle ook doen na de punctie, zodat je er alles aan hebt gedaan, voor je eigen gevoel. Misschien werkt jouw lichaam juist wel beter als het even flink hormonaal in de war wordt geschud! En dan is zo'n onnatuurlijke beschadiging juist wel het extra zetje om de innesteling te bevorderen. Ik realiseer me nu ineens dat mijn curettetage vlak voordat ik zwanger ben geraakt van een cryo (klinkt best oneerbiedig naar m'n 3-jarige wonder ) misschien wel hetzelfde effect heeft gehad. Ik vind alleen niet dat je wel of niet meteen doorgaan af moet laten hangen van je werk en of het daar nou wel of niet beter uitkomt. Ook jij moet naar jezelf kijken en misschien is nu even een maandje rust geen slecht idee! En voor het idee dat je de volgende maand drukker en dus stressvoller bent, hoef je je ook geen zorgen te maken! Ik ben beide keren zwanger geraakt in een enorme stressperiode op mijn werk, inclusief avonden overwerken (tot grote frustratie van mijn vriend, hihi). De laatste keer zelfs midden in een keukenverbouwing, ernstig zieke stiefmoeder in het ziekenhuis en dikke stress op het werk. Dussss: kijk vooral waar je mentaal aan toe bent! Knuffel!!!
Lieve Juultje, wat verschrikkelijk KUT is het toch weer! Waarom nou toch? Dat is het enige wat in me opkomt. Er zijn zoveel mensen die niet zwanger willen worden, denk aan 15 jarige meisjes, er zijn zoveel mensen die niet voor hun kinderen kunnen zorgen, daar draait heel pleegzorg op! En de mensen die het zo verdomde graag willen, en die er alles voor over hebben, zelfs hun laatste spaarcenten, die alles goed voor elkaar hebben, leuke baan, leuk huis, vast inkomen, noem maar op; alles is er............... behalve dat ene. Het is zo verdomde oneerlijk; ik word er gewoon boos en verdrietig van. Meis; in gedachte houd ik je eventjes vast. Ik denk aan je, en als je met een lotgenoot wilt praten; dan hoop ik dat je me weet te vinden! Dikke knuffel. x
Lieve Juul, Ik moest ff aan je denken........ En wilde je een aai over je bolleke geven. En nu heb ik weer tranen in mijn ogen....weet ook niet waarom. Het is gewoon alle verdriet waarmee wij alle keer op keer mee te kampen hebben. De machteloosheid, de hoop, de pijn, en dan toch ook weer de hoop als het tot een TP komt. Dan weer die klote 2 weken........elk pijntje, elke krampje wat we lopen te analyseren.....en dan weer de keiharde mokerslag als we weer omo-wit testen. En dan toch ook nog steeds de hoop om weer door te gaan.. Eigenlijk wilde ik je alleen maar knuffelen.
Lieve Juul, Wat is het leven toch oneerlijk, bah!!! Ik had het zo gehoopt voor jou. Waarom is het leven toch zo hard! Een hele dikke knuffel van mij.
Juul, je vroeg om tips en knuffels. Knuf heb je gehad en dan nu mijn tip. Ik ben een leek op dit gebied, maar als ik jou was, zou ik de Pipelle wel doen. Al was het maar zodat je kunt zeggen dat je er alles aan gedaan hebt. Word je zwanger na TP na Pipelle, dan zul je nooit weten of het door de Pipelle komt, of niet. Maar word je ( niet aan denken) niet zwanger, dan kun je jezelf in ieder geval niet verwijten dat je de Pipelle niet geprobeerd hebt...snap je mijn beredenering? Nog een knuf en nogmaal sterkte...
LIEF! Jullie zijn allemaal LIEF! Net het eerste bruinverlies, dus mislukt is definitief het toegeschreven woord aan mijn allereerste cryoTP. *Dag lief klein reservespelertje.... We weten dat je je best hebt gedaan... Maar meedoen in een wedstrijd met onbekend spelterrein en oneerlijke regels, dat is zelfs de twee toppertjes die aan je vooraf gingen niet gelukt... Is eigenlijk nog nooit één van je potentiele broertjes/zusjes gelukt.... Desalniettemin zijn we trots op je en vinden we je het liefste reservespelertje ooit!* Annedore, dat gevoel heb ik idd ook... Wijzertje wijst nu toch weer meer naar Pipelle kant, omdat dat het enige is wat we nog niet geprobeerd hebben... (en Prednison... dat zal dan echt het laatste zijn wat ik dan wil proberen, met Sik's verhaal in achterhoofd). Heb onderstaande mail net verstuurd aan de prof: Geachte professor, Vorige maand zijn we bij langs geweest om ons vervolgplan mbt de behandeling en cryoterugplaatsing te bespreken. We hebben gesproken over Pipelle en wanneer er een cryoTP zou kunnen zijn. Zoals u wellicht in het dossier heeft gelezen, hebben wij ervoor gekozen om de cryo's die cyclus nog te laten ontdooien. Van de twee cryo's die er waren, is er 1 goed ontdooid (was 6cellig bij invriezing en 7cellig op dag van terugplaatsing). Helaas heeft deze cryo zich niet willen innestelen in mijn baarmoeder. Voor ons is dit in totaal de 5e terugplaatsing geweest (we hebben 3 terugplaatsingen in NL gehad, waarvan 1 een buitenbaarmoederlijke zwangerschap werd) en nu 2 terugplaatsingen (1 vers en 1 cryo) bij u in Gent. Aangezien er nog geen enkele innestelling in de baarmoeder heeft plaatsgevonden, vroegen wij ons af of dit misschien toch met het 'baarmoederklimaat' te maken kan hebben. Daarom overwegen we toch om, zoals op 30 januari besproken, deze maand, voorafgaand aan een nieuwe punctie, van de 'Pipelle-techniek' gebruik te maken. Wij zouden graag horen wat uw immer eerlijke en gewaardeerde visie op onze overweging is. Indien u aangeeft dat u de noodzaak nog niet inziet, zouden wij deze cyclus graag weer voor een nieuwe stimulatie/punctieronde gaan. Indien u aangeeft dat Pipelle inderdaad wel eens een verschil uit zou kunnen maken, zouden we deze cyclus graag voor Pipelle gaan en dan de cyclus erop weer voor een stimulatie/punctieronde. Ook horen we graag het in Gent werkt als we voor Pipelle willen gaan. Moeten we dan bellen na een eisprong? Of kan de afspraak dan al eerder gemaakt worden? Uiteraard beseffen en weten wij dat we zélf de keuze moeten maken in deze en we zullen uw advies nooit 'tegen u' gebruik door achteraf te zeggen 'hadden we maar...', zoals u destijds in het gesprek ook had aangegeven. We vertrouwen gewoon op uw expertise en ervaring en daarom willen we deze vraag graag aan u voorleggen. Alvast bedankt voor de tijd en moeite van het lezen en we wachten uw antwoord af. Met vriendelijke groet uit Nederland, Juulzonman en Juulzon Wilde het voor mijn gevoel toch even gecheckt hebben bij de prof.... Ben benieuwd wat ze terugschrijft! En nu weer een zinloze werkpoging ondernemen... *zucht*
Goede mail Juul, hoop dat je een eenduidig advies krijgt. Dan kunnen jullie verder met een strijdplan waar jullie achter staan. Nu we het toch over Sikki hebben; Sikki heeft toch ook zo'n soja-infuus gehad in de ronde waarin ze zwanger werd van Sikkibaby? Zou dat niets zijn? Heb er wat over gelezen en het klonk best plausibel
Liefje, ik heb het al tig keer geschreven in een ander topic, maar een hele, hele dikke knuffel! Ben ook reuze benieuwd naar het antwoord van de professor! Heel veel liefs van mij schatje!
Ben benieuwd wat Prof. verteld.... Maar ik denk dat Pipelle nog niet zo heel verkeerd zal zijn. Niet geschoten, altijd mis..... Knuffeltje voor jou, maar ook zeker voor Juul-man.
Lieve Juulz, Van mij krijg je even een dikke knuffel. Het is echt *** allemaal. Waarom waarom nou niet, het is ook zo oneerlijk! Hopelijk krijg je snel antwoord vanuit gent. Veel lief Bittersweet
Juulz, ook hier in je eigen hoekje even een hele dikke knuffel!!! Ik zou wel voor de Pipelle gaan. De behandeling stelt echt niets voor en baat het niet dan schaadt het niet! Bij mij was het geheel pijnloos. Iets van 1,5 week voor aanvang van de nieuwe cyclus waarin ik ging stimuleren. Tja, je weet nooit zeker waar het uiteindelijk aan ligt als het wel lukt. Lindinha hier op ZP is zwanger geworden van haar 11e tp terwijl ze geen hele rare capriolen heeft uitgehaald buiten het gebruik van extra vitamine D. En ook ik durf niet met zekerheid te zeggen waardoor het bij ons nu gelukt is. Maar weet je, dat maakt ook helemaal niets uit, als het maar lukt!!! Dikke knuffel meid!
Even snel vanuit de meelees modus... Zit nog op mijn werk (zo weinig gedaan de afgelopen dagen ... ) Ga morgen wel bloed laten prikken al weet ik het antwoord al , maar zal me maar aan het protocol houden... En ga idd komende maand voor de Pipelle heb ik NET besloten (met dank aan jullie advviezen en knuffels!!!) (want van de prof nog niets gehoord, zal wel vakantie hebben...) xxx
Volg je hart! En ik denk wel dat je er goed aan doet, anders ga je (jou kennende) toch twijfelen en achteraf denken: "Wat als we...." Sterkte lieve schat, knuffie!