Misschien een rare vraag maar zoals de titel zegt kan mijn zoon van 2,5 treurige muziek niet uitstaan. Als dit bijv. op tv komt dan moet tv onmiddelijk uit want ander barst hij in huilen uit. Ik mag nooit eens wat neurien tijdens het huishouden, dan schreeuwt hij keihard stiiiiiiiiiiiil. Ik heb een paar keer geprobeerd om het te negeren en gewoon door te zingen dat hij maar er aan went ofzo, maar ook dan gaat hij helemaal tekeer. Ik weet ook niet wat precies het probleem is, wordt hij verdrietig, bang, ik weet het niet? Dit ook nooit gehoord van andere kinderen. Herkennen jullie dit?
Ja, is bij mijn oudste ook zo. Die wordt 's morgens altijd door papa naar school gebracht en dan heeft papa muziek opstaan. Soms is dochter bijna in tranen, omdat ze er zo verdrietig van wordt. Hij moet dus echt goed opletten, wat voor muziek hij opzet in de auto, anders brengt hij een verdrietige dochter op school.
Ja muziek raakt je soms, dan kan bij peuters natuurlijk ook al zo zijn. Heb je verder een erg gevoelig zoontje als het om geluiden gaat? Of uit zich dit alleen met muziek?
Hier ook een emo'tje hoor. Als ze 'er zat een klein zigeunermeisje huilend op een steen' hoort dan gaat ze ook huilen. En bij andere zielige liedjes wordt ze ook verdrietig. Ik had het zelf vroeger ook en kon bij een foto met een droevig iemand zelf ook in tranen uitbarsten. Maar ik ben er overheen gegroeid hoor haha.
Ja hij is erg gevoelig voor bepaalde dingen. We kunnen niet met hem naar een bruilof of een feest, hij kan niet tegen harde muziek. Ook was hij heel erg bang voor vuurwerk. Maar hij heeft ook een tic, misschien meerdere, maar dat weet ik dan niet. Zo hebben wij bijv. nog een Intertoys boek in huis en daarvan mag slechts enkele bladzijden openstaan. De bladzijde van de treintjes en van de politie-, brandweer- e.d. Soms wil ik er in bladeren maar dan gaat hij ook helemaal tekeer en wil hij het hele boek kapotscheuren. Dat vind ik ook het vreemde. Tuurlijk kan hij bepaalde dingen niet willen of niet uitstaan, maar zijn reacties erop zijn zo heftig. Als hij droevige muziek hoort dan reageert hij ook zo paniekerig. Voor de rest is hij heel normaal hoor. Ik heb gelezen dat hoogbegaafde kinderen zo gevoelig kunnen zijn. Het is een pientere jongen, maar niet bijzonder hoogbegaafd ofzo. Met praten is hij ver ontwikkeld, hij kan nu al hele zinnen maken, die gramaticaal ook correct zijn. Maar voor de rest is hij niet bijzonder voor vergeleken met zijn leeftijdsgenoten. Wel hoorde ik van de juf dat hij niet echt speelt met leeftijdsgenoten op de psz, dat hij liever alleen speelt, maar dat schijnt volgens haar ook weer normaal te zijn voor zijn leeftijd. Dat interesse in leeftijdsgenoten later komt. Tja, ik weet niet wat ik ervan moet denken.
Zo raar is het niet hoor. Muziek maak veel in iemand los. En ook mijn zoon toen huilde wel eens om nummers.( is een gevoelig kind, kan ook niet tegen harden geluiden schreeuwen ect en is niet hoogbegaafd juist minder begaafd iets) Dochterlief nu nog niet.
Dit geldt ook voor kinderen met een stoornis in het autistisch spectrum. Even afwachten hoe hij zich ontwikkeld. Het kan ook gewoon een slimme gevoelige jongen zijn.
Ik wil ook nog even afwachten. Pas als hij op de basisschool zit lijkthet me zinvol om het eventueel te laten onderzoeken.
Ik zou juist nu beginnen met wat onderzoekjes, gewoon oriënterend. Mijn buurjongen ( nu 15) heeft asperge, een vorm van autisme maar hij ook superslim. En dat met die droevige muziek had hij ook als klein.
Gewoon je eigen gevoel hierin volgen, als je denkt dat een onderzoek wat oplevert op dit moment dan zou je dat in gang kunnen zetten maar ik lees dat je wilt afwachten tot de basisschool, dat is ook heel slim dan kan hij zelf ook beter vertellen wat hij voelt.
Ik had dit zelf als kind. Mijn moeder had een lp met hele zielige panfluitmuziek, die wilde ze altijd luisteren tijdens het schoonmaken. En ik altijd brullen!! Ik werd er heel verdrietig van. Inmiddels ben ik er achter gekomen dat ik bijna alle kenmerken heb van hooggevoeligheid (hsp). Ik denk dat jouw zoon gewoon heel gevoelig is. Een moeilijke, maar ook mooie eigenschap in het leven
Mijn dochter heeft dat ook al vanaf 1,5 of 2 jaar. Dit is minder erg geworden en ze is verder helemaal normaal. Misschien wat hoogsensitief. Ze heeft het ook met andere geluiden of met viezigheid. Ze kan niet tegen vieze dingen op haar handen. Ze is ook erg gevoelig voor geur. Maar of je daar gelijk iets mee moet... Ik zou het echt rustig afwachten allemaal.
tics doen me denken aan gilles de la tourette. Ik zou anders een keer het cb bellen misschien kunnen zij je doorverwijzen. Dat hij niet tegen zielige liedjes kan (mineur) is niet heel gek maar die woede uitbarstingen om eigenlijk iets kleins is wel wat apart misschien. Verder iedere gek zn gebrek denk ik altijd maar
Nou gilles de la tourette vind ik wel te ver gaan, want hij hij heeft geen lichamelijke tic. Alleen dat heftige reactie op normale dingen baart mij zorgen. Ik wil best laten onderzoeken maar is dat wel nodig. Ik denk nl. dat elke peuter wel vreemd kan reageren op bepaalde dingen. Wat mij nu enkel opvalt is dus zijn reactie op muziek en dat hij soms zo dwingend is bijv. met dat boek. Sommige dingen moeten op zijn manier of hij wordt driftig. Het is dat ik weinig voorbeelden heb in omgeving.