Bah...het gaat niet zoals ik dacht:(

Dan zou ik toch eens zorgen dat je bij een gespecialiseerde bekkentherapeut terecht komt, die werken volgens cecile rost: Bekkentherapie.nl - Bekkeninstabiliteit Bekkenpijn

 

hoi hoi, hoe gaat het nu? al oefeningen gedaan? En idd kijken of je een fysiotherapeut kan vinden, die gespecialiseerd is in de methode van cecile Röst.
Ik kon even een paar dagen niet reageren, lag in zh dus duurde even voor ik me hier weer kon melden, zag dat er meer waren waarbij deze methode heeft gewerkt. Hebben jullie dit bij de fysio gedaan? Ik heb nl alleen het boek. Was daar benieuwd naar.

 

Ik lees ook even mee. Heb bekkenklachten wel pas sinds een paar weken maar ook meteen behoorlijk heftig, ik kan bijna niet meer lopen. Baal er wel heel erg van want voel me echt opgesloten in huis maar goed, ik hoop dat het na de bevalling snel beter gaat....Ben nu vorige week voor de eerste keer bij een bekkenfysio geweest maar ga ook even zoeken op Cecile Rost. Hebben die oefeningen ook nog zin na de bevalling? Ik ben zo bang dat het na de bevalling alleen maar erger wordt en daar moet ik echt niet aan denken want nu kan ik tijdelijk wel even rustig aan doen maar met twee kleintjes zal dat echt niet gaan.

In ieder geval alvast bedankt voor alle tips die hier voorbij komen en TS, ik kan me je frustraties heel erg goed voorstellen! Ik zat vanochtend ook huilend van de pijn en frustratie (kon mijn dochtertje haar bed niet eens uitkrijgen) op de rand van mijn bed! Maar ja, het is niet anders.

 

Zo herkenbaar, die frustratie en het opgesloten voelen in huis. Hoe vaak ik niet in huilen ben uitgebarsten.. zo frustrerend als je lijf niet wil doen wat je hoofd wel wil. En dan gaat het inderdaad om hele basale dingen zoals lopen. Wat betreft je dochtertje uit bed halen: om die reden is mn zoontje ook al vroeg naar een juniorbedje verhuisd, want ik kreeg hem met 15 weken al echt zn bed niet meer uitgetild. Nu vindt ie het maar wat stoer dat ie zelf zn bed in en uit mag klimmen en ik ben hem ook druk aan het trainen om zelf de trap af te gaan

Je angst voor na de bevalling begrijp ik wel, maar er is maar een klein percentage die er echt nog langdurig last van houdt. Bij het merendeel zijn de meeste klachten binnen 6 weken weg las ik in een boek. Daar houd ik me maar aan vast! Al lijkt het me ook vreselijk om in de eerste weken nog zoveel pijn te hebben... ik ben zo bang dat ik de baby zelf niet eens kan voeden of verschonen! Het is wel belangrijk om bij de bevalling rekening te houden met je BI, bijvoorbeeld door andere houdingen te kiezen bij het persen.

En de oefeningen hebben zeker ook na de bevalling nog zin, het kan volgens mijn fysio wel maanden duren tot de oefeningen resultaat laten zien dus ik ben bang dat ik ze ook nog een hele tijd na de bevalling moet doen

 

Alleen de herkenning al is heel fijn . Mijn dochtertje loopt inderdaad nu ook zelf de trap op en af onder begeleiding (is maar een trap van 4 treden dus dat scheelt al wel veel) want ik kom zelf amper de trap meer op, laat staan met haar.

Ik heb morgen weer fysio en dan zouden we het ook over de bevalling hebben dus hopelijk komen er dan nog wat tips.

Maar voor nu ben ik even heel blij, ik heb net de oefening die mamabri hier op pagina 1 beschrijft van Cecile Rost gedaan voor een minuut of 10 en ik moet zeggen dat het ECHT beter aanvoelt! Echt een wonder want ik had vanochtend zoveel pijn en kon amper lopen en nu is de pijn er nog steeds wel maar meer naar het midden, alsof mijn bekken wat rechter staat, en ik heb net even de keuken kunnen schoonmaken. Dus daar ga ik ook zeker nog even mee door. Want kun je je dan goed voelen als de pijn even wat minder is. Ik kan zelf weer wat normaler lopen ipv in mijn pinguinloopje....

 

Ik wil jullie niet bang maken, maar ik had pas aan het eind van de zwangerschap bekkenklachten en daarna nog een jaar lang vrijwel dagelijks.
Bij de bekkenfysio ook oefeningen gehad, waardoor de klachten wel afnamen, maar nu nog steeds na 2 uurtjes shoppen weer terugkomen. Ook nog tot deze zwangerschap tijdens mijn menstruatie meer klachten gehad. Die oefening van cecile rost, heeft bij mij ook vrijwel geen effect.

Nu in deze zwangerschap wordt het alweer wat erger dan normaal. Ik probeer nu gewoon rust en actief af te wisselen. Ik hoop deze zwangerschap tot het eind te kunnen lopen.

Succes dames met alle herstel en de zware, maar zeker ook leuke tijd!!

 

Hoi vervelend dat bij jou de oefening niet heeft geholpen en inderdaad tijdens mijn menstruatie (die ik nu niet heb want 37 weken zwanger) heb ook ik nog na ruim 15 jaar bekkenpijn. Maar het is natuurlijk niet alleen de oefeningen, het is ook nog, hoe je staat, zit en tilt ed, misschien heeft het bij jou daar ook nog mee te maken? In elk geval zijn er heel wat vrouwen die er gelukkig wel gebaat bij zijn, jammer dat dat niet voor jou geldt, want je moet nog best een tijdje zag ik, heel veel sterkte ermee, ik weet hoe frustrerend het is als je niet kunt doen wat je wilt doen.

 

Ik heb na de bevalling van Thirza bij een osteopaat gelopen, (hielp ook erg goed), maar toen bij de tweede zwangerschap de klachten met 6 weken al begonnen, bij een bekkenfysio (methode cecile rost dus), terecht gekomen. Ik was toen vrij snel van m'n klachten af en omdat het helaas mis ging, bleven m'n klachten ook dusdanig controleerbaar dat ik pas weer terug ben gekomen na de tweede miskraam.
Ik loop nu sinds september wekelijks tot twee-wekelijks bij de bekkenfysio, en merk nu dus enorm verschil met de vorige twee zwangerschappen qua beginperiode: de klachten zijn er wel, maar zijn veel hanteerbaarder.
Komt ook omdat kort voor de zwangerschap mijn bekken pas weer helemaal echt stond zoals ie hoorde te staan. En zodra ik zwanger was, voelde m'n fysio alweer meer weerstand in m'n bekken... Maar tot nog toe dus -in vergelijking met de vorige keren- milde klachten waar ik goed mee kan functioneren, als ik op tijd m'n rust pak ook.

Klachten kunnen idd nog lang na een bevalling bestaan, maar dat hoeft niet. Persoonlijk reageer ik gewoon heel sterk op hormonen, niet alleen als het gaat om mijn bekken, maar ook veel breder. Dan is het ook logisch dat klachten langer blijven bestaan. Rond ei en menstruatie altijd meer klachten ook. Logisch, want dan op hormonaal vlak weer allerlei gedoe in je lijf...

Maar: het ging hier dus wel over! 't Is dat ik weer zwanger werd, maar anders zou ik nu echt weinig tot geen klachten meer hebben gehad, afgaande op hoe het ging vlak voor ik weer zwanger werd.
Ook na de bevalling heeft het dus nut. Wat ook weer logisch is: een scheefstaand bekken is een scheefstaand bekken.... Dat ie scheef GAAT staan, gebeurt onder invloed van de hormonen, die je bekkenbanden verzwakken, (moet ook, omdat de boel moet kunnen rekken tijdens de bevalling). Maar als het eenmaal scheef staat, gaat het niet meer vanzelf recht staan.

Overigens: bekkenklachten hebben ook een voordeel: de boel is daardoor goed opgerekt, waardoor bevallen in principe gemakkelijker gaat dan als die klachten er niet zijn. Ik heb zo onze dochter met 2 kleine inscheuringen op de wereld gezet thuis, terwijl de dame 4330 gram woog en m'n gyn van de week nog benadrukte dat van de thuisbevallingen van het oudste kind, 80% in het ziekenhuis eindigt.
Dus nou, ook een voordeeltje aan het hele verhaal