@mamavansimone, ik had dat de vorige rond ook hoor, daarom had ik ook zo duidelijk mijn eisprong gevoeld toen, auw auw. @kwebbel, pff een helemaal af kindje en goede echo`s, dat lijkt me helemaal heftig om te zien. 'Gelukkig' is het bij mij veel eerder mis gegaan. @jane, dat gaat de goede kant op iig! @de rest, hoe is het met jullie? Buikpijntjes al minder, alweer druk bezig met de volgende? En komen er nog spannende dagen aan? @hier, met mij gaat het wel weer ok. Bloeden is al gestopt (best snel gelukkig) en ik voel me ook weer ok. Ga van de week nog even een testje doen en hoop dat hij mooi wit is! Met mijn vriend ging het afgelopen weekend helemaal niet (ineens, tot die tijd ging het best goed), hij had een mini-vruchtje gezien en alles aan zijn broer verteld en toen werd het ineens echt voor hem, wat het daarvoor minder was (ja een streepje op de test en een moeie vriendin, maar dat was het dan ook). In elk geval willen we toch wel weer meteen door en hebben gelukkig ook al weer zin in seks. We houden ons er maar aan vast dat we iig vruchtbaar zijn, 2x snel zwanger, nu alleen nog zwanger blijven. Over een paar weken gaat hij voor een paar maanden naar het buitenland. Dus we hopen dat we nog net 2 kansen hebben , we zien het wel, wat lukt dat lukt en anders betekent dat voor ons dat we echt weer een half jaar verder zijn.
Sorry dames even een ego bericht. Ik kijk zo tegen vandaag op. Tussen 4 en 5 word ik gebeld door het ziekenhuis met de uislagen van de operatie en het vruchtje.
Sannez, o het zou wel heel fijn zijn als het voor die tijd lukt. Jane, heel veel suc6 met wachten, laat je het weten??
hallo allemaal, Tulip: ik heb dat ook die onzekerheid van hoe lang zal het nu duren voor het raak is. En dat vind ik eigenlijk ook het vervelenste nu aan alles. Maar ik moet het proberen los te laten, hoe moeilijk soms ook. Kinderwens: Toch wel fijn dat je ongi bent geworden. Nu kunnen jullie er weer goed tegen aan. Is je buikpijn nu ook helemaal over? mamavansimone: dat klinkt toch niet goed?! En als het een eisprong was, dan lijkt het me niet dat dat zo pijnlijk kan zijn dat je bijna flauw valt?Ik kan er niet over mee praten hoor, ik voel (helaas)nooit mijn eisprong. Maar dit lijkt mij echt niet goed. Gelukkig is dan nu wel de buikpijn weg, maar hou het goed in de gaten hoor, en danders nog eens contact opnemen met je huisarts/gyn. Sannez: Het valt allemaal niet mee, zo 2x achter elkaar een mk. Ook voor je man niet. Wel goed dat hij zich kan uiten, maar jij moet je verdriet ook uiten hoor als dat lukt. Hopelijk gaat het nu weer zo gauw en gaat het nu wel goed. Sterkte! Jane: Wat spannend voor jullie! Succes met afwachten en ik zal voor jullie duimen op een goede uitslag! Sterkte. Groetjes!
@Sannez Ik hoop dat je snel weer zwanger bent en blijft... en dan 9 mooie maanden mag hebben! @Jane Spannend zeg... afwachten is altijd moeilijk. @jolan0 Mijn buikpijn is helemaal weg... echt super fijn, ik voel me goed en heb weer zin in alles. Kan nu goed positief denken en blijven en heb weer plezier in dingen. Zo anders en zo fijn... ik voel me gewoon weer goed! hihi... schrijf dit nu ook echt met een glimlach. Even de ongi afwachten, is wel echt meer dan normaal en daarna weer lekker om de 2 dagen aan de klus! Hopelijk is het dan weer snel raak en mogen we een mooi december kindje krijgen!
Kinderwens, dat klinkt iig goed hoe je er nu over denkt. Ik hoop dat het snel raak is. Jane, gelukkig ben je niet alleen. Mamavsimone, ik zei het in,je topic ook al, zou het toch eens navragen, zoveel pijn lijkt mij toch wel gek hoor. Jolan, juist dat los laten vind ik ontzettend moeilijk hopelijk hoeven we beiden niet lang te wachten.
@jane, sterkte vanmiddag, laat je het weten? @kinderwens, juhhh eindelijk geen buikpijn meer, wat fijn voor je! @jolan0, ik kan mijn verdriet goed uiten en heb dat ook al gedaan (en ben nu soms nog verdrietig), maar hij gewoon nog niet, nu dus wel en ik denk ook dat dat goed is. @mamavansimone, zoals ik al zei had ik deze keer ook veel meer buikpijn bij eisprong echt flinke steken, maar zeker niet op het niveau flauwvallen en ibu`s nemen... @tulip, sterkte met loslaten, hopelijk heb je genoeg afleiding, maar tis ook niet erg er af en toe aan te denken toch?
sannez: ja mannen verwerken het heel anders dan wij. Wij (althans ik) laten de tranen gewoon opeens de vrije loop en dat lucht dan al heel veel op! Natuurlijk blijft het verdrietig zeker als het zoals bij jullie 2x achter elkaar gebeurd.Sterkte en groetjes!
sannez, hier hebben we wel even een aanvaring gehad wat het verschil betreft. Voor mijn man betekende het zo kort in de zwangerschap nog niks en ik had daar veel moeite mee. Mijn miskraam viel tegelijk met de crematie van zijn oma, dezelfde dag dus. Ik vond het ontzettend moeilijk om er heen te gaan en het was ook best pijnlijk voor mij allemaal. Maar ik heb het gevoel die dag even opzij gezet om hem te steunen, vond ik ook niet meer dan logisch, maar ik had wel gehoopt dat hij een week ofzo later er even op teruggekomen was om duidelijk te maken dat hij het wel heel fijn vond dat ik er geweest ben. Dat heeft dus wel even tot een uitbarsting gezorgd bij mij. Hij schrok enorm en had echt niet door dat het nog zoveel met mij deed. Gelukkig is alles uitgepraat en weer goed.
@tulip & Jolan0, ik snap wel dat het voor mannen anders is, wij merken veel meer dan zij. zij zien alleen een streepje en dat kindje is er nog niet. Ik hoor ook wel vaak bij vrienden dat het bij hen pas gaat leven vanaf een eerste echo, dan zien ze het echt. Ik kan het dus wel begrijpen, maar merkte ook dat ik het zo fijn zo vinden als hij er ook verdriet van had (klinkt onaardiger dan het bedoeld is), dan had ik pas het idee dat het hem ook wat deed en dat hij dit ook graag wilde.... Mannen we zullen ze wel nooit helemaal begrjipen (en zij ons niet )
zeker bij een eerste kindje duurt het idd even voor het bij een man valt, maar wij hebben natuurlijk al een dochter van 3 en hij kent dat gevoel van onvoorwaardelijke liefde dus al. Het hebben van het allerbelangrijkste in je leven. Dus daarom viel zijn reactie mij ook een beetje tegen denk ik.
En ik. Ik heb wel niet heel lang meegeschreven bij sept-mama's en er waren ook meerdere topics, dus wellicht 'kennen' we elkaar daarom niet. Maar zou ook sept mama zijn geweest... @ Mamavansimone: jeetje, meid, dat klinkt echt heel erg ellendig. Ik hoop idd dat het 'maar' de eisprong was en dat je over 2 weken duidelijkheid hebt en van alle klachten af bent. Ik had ook buikpijn bij eisprong (normaal voel ik helemaal niets) en je weet hoe extreem heftig mijn PMS daarna is geweest . Ik heb het idee dat we allemaal heftige klachten hebben die eerste cyclus . Beterschap! @ kinderwens: jaaa, ongi EN van je klachten af! Dat moet een bevrijding zijn. Bizar he, dat het zo abrupt kan verbeteren. Hopelijk nu lekker positief vooruit! @ jane1981: jeetje, spannend. Hebben ze onderzocht naar afwijkingen e.d. aan het vruchtje? Hopelijk geen gekke dingen! @ Sannez: mannen zijn ook niet te doorgronden , ze komen van mars toch? Ja, zij gaan er heel anders mee om, maar ja ze missen natuurlijk ook alle (heftige) hormonale schommelingen en lichamelijke ongemakken. Dan is het makkelijker, lijkt me . Hopelijk idd snel raak. Niet verder proberen in buitenland, begrijp ik? Poeh, dat lijkt me heel moeilijk om dan een 'pauze' in te lassen in de kinderwens... @ hier: vandaag toch onverwacht weer even moeten huilen. Zoonlief heeft thema (dat weken duurt) op de dagbehandeling... baby/zwanger zijn, omdat 2 leidsters in blijde verwachting zijn . Leuk voor ze natuurlijk, maar aan mij de vraag of ik babykleertjes, geboortekaartje, babyfoto's, babyknuffel wilde meegeven voor het thema. Toen de doos op zolder openging en ik al die kleine kleertjes met die speciale babygeur vasthad... snik. Was toch wel even moeilijk.
Kache, o jeetje wat moeilijk!Dat komt net ff klote uit dan... Jij ook al in september joh, tis geen goeie maand geweest
@tulip, tja zo had ik er nog niet over nagedacht, ik ken alleen maar de reactie van mijn mannetje en dit is zijn (en mijn) eerste. @kache, dat lijkt me inderdaad even niet zo'n fijn moment, maar nog een paar maandjes en dan mag je weer. Jij hebt dus ook een pauze in moeten lassen. En in het buitenland, moeten we helaas wel een pauze inlassen, want ik ga alleen op het begin even langs en daarna moet ik gewoon weer terug naar nld en blijft hij nog 2 maanden weg. Kindjes maken via de webcam gaat denk ik niet lukken Ps ik was ook in september uitgerekend, idd geen goede maand geweest
pff, vandaag een soort van dipje hier, waar het vandaan komt, geen idee, maar het is wel even vervelend.
De uitslag was dat er idd een vruchtje in de eileider zat, that's it. We hebben wel geëist dat ze het weefsel wat ik afgelopen maandag ben verloren gaan onderzoeken en dat gaan ze doen. Morgen inleveren.
Mijn man sloot het ook vrij snel af, maar kwam er steeds van terug. Eerst wilde hij dat niemand het wist, maar een paar dagen later heeft hij met een goede vriend erover gepraat en merkte hij dat praten toch goed deed. Een paar weken later was hij heel geirriteerd, wilde er niet meer over praten, hij had het afgelsoten zei hij. Toen ben ik zo boos geworden, want hij is niet alleen, ik had veel verdriet en wou ook getroost worden. Toen liepen bij hem ook de tranen over de wangen, alles kwam los... iedereen vroeg steeds maar hoe het met mij ging en niemand vroeg hoe het met hem ging. Hij wou er ook oover praten... nu gaat dat heel goed en we hebben goede gesprekken gehad. Voor een man is het anders, ze hebben niets in hun lichaam gehad, hebben de hormonen niet, zien niets... heel onwerkelijk dus! Veel sterkte allemaal en praat er veel over!!