er schiet opeens een verhaal van mij neefje binnen. Zijn vrouw was bevallen en kindje lag in de couveuse. Toen ze hem zag liggen zei hij tegen zijn vrouw, Zoo die is flink verbrand onder de lamp. Niet weten dat het een kind niet zijn kind was maar een van een Surinaamse/Afrikaanse afkomst.
Hahaha! Wat een leuke verhalen allemaal! Toen ik aan het persen was, wilde het niet echt opschieten en ik bleef mij maar verontschuldigen tegen de gynaecoloog en de verpleegster. Hahaha! Uiteindelijk hoorde ik de gynaecoloog tegen de zuster zeggen of ze de schaar wilde aangeven, maar ik wilde echt niet ingeknipt worden. Ik vroeg toen met m'n allerliefste stemmetje of ik het echt niet nog 1 keertje mocht proberen zonder knip, helaas het mocht niet baten
Ik had na een weeenstorm door het wee-opwekkend infuus een ruggenprik gekregen. Toen de verloskundige na een tijdje kwam toucheren, keek ze me heel verbaasd aan. Het bleek dat ik al volledige ontsluiting had, terwijl het 3 uur daarvoor nog 3 cm was. Ze vroeg of ik al persdrang had, waarop ik antwoordde: 'Jawel, maar ik moet ECHT poepen...' En ik het maar ophouden al die tijd, lag al een uur met dat gevoel hihi! Wij waren uiteraard heel verbaasd en ik schrok er ook wel een beetje van, want nu zouden we snel ouders zijn! De vk zag dat en zei, 'ik laat het nog wel even een kwartiertje op je inwerken, dan kom ik terug en moet je aan de bak'. Zo'n heerlijk nuchter mens hihi! Uiteindelijk na dus eerst mijn drol eruit te hebben gewerkt, nam de persdrang af. Ik had totaal geen persweeen meer, dus moest ik het op eigen houtje doen. Dat deed ik dus ook, maar ik moest tussendoor wel ff naar adem happen. Toen vroeg de vk of de wee weg was, dus ik hijgend snel tussen het persen door want ik wilde er klaar mee zijn: 'Ja, maar ik heb helemaal geen weeen' en daarna ging ik weer hard verder. Je had haar moeten zien kijken... Uiteindelijk heeft ze me er echt super doorheen gecoacht en is ons meisje in 19 minuten geboren, maar die verbaasde blik zal ik nooit vergeten haha!
@Zwollywood: Whahahahahahaha! Grappig! Hier had ik een hele lieve vk, erg rustig. Ik gaf aan het begin van de bevalling aan haar aan, dat ik heel erg in mezelf gekeerd zou zijn en dat ik geen antwoord gaf maar haar dan wel hoorde. Want, dat was bij de eerste ook het geval. Ahum, die arme meid zal we gedacht hebben. S had een enorm hoofd en dat paste niet zo best, ik heb lopen schreeuwen en huilen, allemachtig wat dat dat zeer!. Heb me later nog wel netjes verontschuldigt hoor
sorry, zat verkeerd te plaatsen Moest ergens anders zijn. ik blijf hier wel steeds de verhalen meelezen, wat een verhalen, leuk hoor!
Ik heb me onverwachts keurig gedragen tijdens mijn bevalling. Heb heel netjes geluistert naar de verpleegsters en mijn man. Was echt in mezelf gekeerd. Ben alleen één keer uitgevallen naar mijn man. Er werd namelijk eten gebracht en kon de geur niet verdragen. Heb mezelf voorgehouden dat hij en mijn moeder iets moesten eten, dus dat ik het even moest volhouden. Vraag mijn man of ik ook wat wil eten. Ik zeg heel netjes, maar kort af nee. Zegt hij doodleuk: "Maar je moet wel wat eten, hoor!" Oei, toen werd ik toch wel even boos en vertelde haarfijn dat ik helemaal niks moest. Hihi.
Haha, ik had precies het zelfde. Tijdens mijn zwangerschap heel hard geroepen dat ik enkel alleen mijn man en evt. moeder er bij wil hebben en absoluut GEEN stagiaire. Nou tijdens de bevalling boeide het me niets. Mn schoonmoeder, moeder en man waren er bij. Bij zo'n 8 cm ontsluiting kreeg ik te horen dat mn zoon een sterrekijker was en dat ik op handen en knieen moest gaan zitten, om te kijken of hij wilde draaien. Zo gezegd zo gedaan... ik op handen en knieeen op het bed en al wiebelend zit ik mn weeen weg te puffen, en dat terwijl iedereen in en uit loopt. Ze keken dus allemaal recht tegen mn kont aan... En een stagiaire heeft me na die tijd gehecht. Al had het hele elftal er bij gestaan, dan had het me nog niets uitgemaakt denk ik
Kort vraagje, ik wil er geen nieuwe topic voor openen.... Maarre, ik zit momenteel een bevallingsfilmpje te kijken als "voorbereiding" plus ik vind het interessant om te zien. Maar die arme vrouw ligt met vrijwel alles naakt met een TL-buis precies op dr muts gericht. In ons ziekenhuis doen ze dat vrijwel niet had ik begrepen. Ook ligt ze met haar borsten bloot. Is dit noodzakelijk? De beeb komt toch uit de onderkant...... Hm ergens is dit niet helemaal offtopic want ik schaam me af en toe voor mn bovenlijf ivm littekens en mn borsten etc
bij daniel fel licht en ziekenhuisjasje (keizersnee) bij lydia gewoon pyamashirtje aan en fel licht alleen bij hechten. En lag zoveel mogelijk onder het laken, ik hou niet van kaal in bed, heb liefste 3pyama's en 5 dekens
Ik had ook gewoon een shirtje aan hoor. En een laken over mijn benen en onderkantje (geen onderbroek ofzo, lag aan de monitor met schedel-elektrode). Pas bij het persen lig je daar pas echt in je blote kont, maar dan wil je ook alleen maar dat kind er uit komt. Echt sfeerverlichting hebben ze alleen niet in het ziekenhuis, dus een beetje tl-bakkerig wordt het wel ben ik bang...
Bij ons in het Bronovo is het eigenlijk ook niet TL-balkerig, daar kunnen ze de lampen dimmen en ik had ook in mijn bevallingsplan gezet dat ik een beetje "gezellige verlichting" wel fijn zou vinden hahah... En ik had ook gewoon een slaapjurkje aan hoor!!
Nou, het was hier ook geen kaarslicht, maar een TL in mijn doos? Nee, dat herinner ik me niet, maar het zou best kunnen. Dat kon me op dat moment denk ik echt 0,0 schelen Ik had geen hechtingen, helemaal niks, is vast snel voorbij geweest. Ik was bij het persen niet bloot van boven hoor. Maar direct erna wel, mijn kindje meteen tussen de borsten. Staat ook prachtig pontificaal op alle foto's die er toen gemaakt zijn
Als de bevalling normaal verloopt mag ik gewoon met de sfeerverlichting aan bevallen, heb het even nagevraagd in het ziekenhuis. Dus TL buis uit, halogeen spotjes aan en dimmen die handel. Volgens mij mag ik ook muziek meenemen, maar met mijn muzieksmaak lijkt me dat niet wenselijk. Bedankt voor de geruststellende reacties hahaha, ik maak me weer druk om niets!
Mijn bevalling is niet echt snel gegaan, maar wel rare momenten gehad. 's nachts braken mijn vliezen, maar kleine was ook nog niet ingedaald, dus VK gebeld, maar nog geen weeën en geen ontsluiting. Om 16.45 begonnen de weeën, 19 uur 1 cm en om 22 uur 2 cm ontsluiting maar ik kon ze niet meer opvangen dus naar zkh. In de auto schat wel rustig over de drempels, en had al persdrang maar dacht dat kan niet heb nog maar 2 cm. In het ziekenhuis aan de ctg en daar echt wee op wee en vpk vroeg zich maar af wat vreemd zoveel weeën en ze doen niks. Toen naar het toilet nog even voor ik een infuus met pijnstilling zou krijgen en inwendige ctg, zeg ik tegen mijn man. Ik moet poepen maar het wil niet. Dus weer op bed en nog een keer getoucherd. Blijft de klinische VK wel erg lang binnen en masseert het ze het laatste randje weg, wad al die tijd rusig gebleven. Ik ben in blaricum bevallen maar volgens mij hebben ze me in Hilversum gehoord. En toen mocht ik persen en ik maar zeggen ik ben allergisch voor pleisters dus het infuus is een probleem. En in die tussentijd maar door persen. Komt er een vpk binnen en zegt tegen de VK. Ik heb een kindje in nood kan je komen en ik zeg tussen de persweeen door "ga maar ik wacht wel even" waarop zei zegt nee, ik zie het hoofdje al dus we gaan door. Binnen een kwartier was ze er na een bevalling van ruim 21 uur. En precies 24 uur later ging ik met mijn dochter en manlief weer naar huis. Nog ligt in shock. Ging ineens zo snel