Zo herkenbaar.....ik vertelde laatst bij dit topic al dat ik tegenwoordig alles weet om te buigen naar het onderwerp 'baby's', mijn vriend verbaasd zich hier wel eens over maar kan er gelukkig wel om lachen. Toch merk ik dat ik er veel meer mee bezig ben dan hem. Hij zegt dan lekker nuchter: schat, als het zover is hebben we nog 9 maanden om ons voor te bereiden
Ghe...moet je eens naar de 9 maanden beurs gaan als je zwanger wilt worden. Uit ervaring vertel ik je: Je wordt GEK ! Hoe blij ik ook ben voor mijn zwangere vriendin, ik wil ook en het liefst gisteren. En dan denk je dat als het niet je eerste kindje is dat gevoel van er constant mee in je hoofd lopen minder zou moeten zijn. Not Het hoort er denk ik ook wel een beetje bij. Als je er niet mee bezig zou zijn zou ik het gekker vinden....
Haha , bij mij precies hetzelfde verhaal . Ik weet tegenwoordig ook alles zo te draaien dat het weer op baby's uitkomt . Haha mijn vriend wou een scooter vond hij makkelijk voor naar werk , wij kijken voor een scooter , zegt hij achteraf waarom wou jij die scooter nou het liefst dus ik zeg " ja daar past een kinderzitje op" haha had ik helemaal uitgezocht . Me vriend kon er ook altijd wel om lachen maar nu is het steeds vaker "Pff dat heb ik al 50x gehoord of "gaan we weer " .
Ik dacht dat inderdaad ook als het niet je eerste is je er wel minder mee bezig bent . Ja dat lijkt me ook moeilijk op zo een 9e maandenbeurs met al die zwangere vrouwen om je heen . En zwangere vriendinnen , dat is echt erg . Ik kreeg vanochtend te horen dat me vriendin zwanger was . En hoe hard je ook roept dat je het ze gunt , ergens gun je het ze ook helemaal niet .
@Lisanne: nee, mijn vriend is er er nog heel terughoudend in. Ik denk dat het bij hem pas komt als ik zwanger ben. Wat betreft zwangere vriendinnen; herkenbaae, al denk ik dat je het ze wel echt gunt, maar dat het meer is dat je baalt, omdat je zelf ook zo graag een kindje wilt. Ik probeer het positief te bekijken, kan het met mijn zwangere vriendin nu lekker veel over babydingen hebben en ik kan wat tips bij haar opdoen. @Felice: zo herkenbaar! Bij alles denk je al aan als er een baby is. @Fiore: klopt! Bij de 1e stappen die ik deed op de negenmaandenbeurs had ik nog een brede glimlach op mijn gezicht, maar later niet echt meer. Werd eigenlijk wel een soort van jaloers bij het zien van al die dikke buiken en baby's... En ik had verwacht tips op te doen, maar dat viel erg tegern. En om nou al van alles te gaan kopen, dat doe ik niet... Het blijft lastig, die drang om zwanger te worden!
ik had het ook.. de eerste 7 maanden.. ronde 8, rond kerst, drukke tijd op het werk, met kerst zelf druk, koken voor familie, uitjes enz enz... boempats... raak.. Menzen willen het me niet horen zeggen, maar het is bij mij de oplossing geweest, er minder mee bezig zijn..
Ja ik denk dat het bij mijn vriend inderdaad ook pas komt als ik zwanger ben . Aan de ene kant ook wel goed want als hun het ook steeds laten merken hoe graag ze het willen en het er steeds over hebben is de teleurstelling nog groter als je negatief test . Ja je heb wel gelijk je gunt het ze ook wel alleen , niet veel eerder als jou zelf maar het liefst gewoon tegelijk of later . Ja dat is wel zo je kan wel weer tips op doen natuurlijk , en jou tijd komt ook wel .
En jouw tijd ook, Lisanne! @Bjanc: ik geloof je wel hoor, al weet ik niet of dat toeval zal zijn geweest. Anders hoop ik dat ik nu mijn gedachten kan wissen, zodat ik er niet meer zoveel mee bezig ben
Je hoort het inderdaad wel vaak dat het eerder gebeurd als je er niet mee bezig bent . Ik weet niet of dat zo is of dat het gewoon toeval is , het blijft natuurlijk iets biologisch . Maar ik denk wel dat als je er minder mee bezig bent de tijd wat harder gaat en wat minder stil staat waar door je voor je gevoel dan eerder zwanger bent
Ik begrijp hoe je je voelt. Vanaf september 2010 ben ik gestopt met de pil, maar tot op heden nog niet zwanger geworden. Wij zijn sinds vorige maand onder behandeling bij een fertiliteitsarts. Ze heeft allerlei onderzoeken gedaan, maar tot op heden blijkt alles bij mij en mijn man (gelukkig) goed. Ze wilt voor de zekerheid een tweede cyclus volgen om zeker te weten of de tweede helft van mijn cyclus niet te kort is. Als dit wel zo is krijg ik hormonen, maar mocht dit niet het geval zijn dan moeten we maar wachten Ik merk ook dat ik me er steeds meer mee bezig ga houden. Het is elke maand toch weer in spanning zitten en denken: word ik ongesteld of niet. Mocht alles goed zijn dan zal ik me wel telkens afvragen waarom het dan toch niet lukt om zwanger te worden. De omgeving zegt aan mij dat ik me er niet mee bezig moet houden en dat ik nog jong ben (ik ben 27) en dat het allemaal vanzelf wel komt. Dit is helaas makkelijker gezegd dan gedaan. Toch blijf ik hoop houden en ga ik ervan uit dat het ooit wel zal lukken.
Wat frustrerend als dat tegen je wordt gezegd....jullie willen waarschijnlijk niks liever en wat maakt het nou uit hoe oud je bent?! Als jullie dus al 2 jaar die kinderwens hebben dan kan ik me heel goed voorstellen dat dat wel het laatste is wat je wilt horen. Hopen dat jullie snel een positieve test in handen mogen hebben!
Ja, dat is zeker frustrerend. Wij zijn al bijna 4 jaar getrouwd en hebben alles in ons leven. Alleen een gezinnetje ontbreekt nog Bedankt! Ik hou de moed erin.
Ja probeer maar een niet aan iets te denken! Ik vind het ook zo vreselijk moeilijk. Vooral omdat we al zo lang bezig zijn. verhaal van Onje herken ik ook wel. Dat had ik met onze eerste. 3 jaar loop ik me gek te maken. En op een gegeven moment was ik even met andere dingen bezig en hop... Nu heb ik hetzelfde verhaal weer aan de hand. Ik kan het niet loslaten. Volgende week gaan we een weekje op vakantie. Precies in de vruchtbare periode gepland natuurlijk. Ik hoop zo dat ik daar genoeg kan ontspannen om een lekker plekkie te maken voor de kleine. Maar ja... Dan ben je er toch weer mee bezig he. Amlie: hahaha een pak tegellijm! Ik heb destijds wel 'geoefend' met de katten. Die zijn ook ongeveer even zwaar als een baby. Maar niet met een pak tegellijm.
Hallo allemaal Ook ik dacht even een reactie ook ik ben er erg mee bezig vorig jaar heel lang het vermoedde gehad dat ik zwanger was van mijn ex bleek achteraf gezien gelukkig niet zo maar sindsdien erg veel moedergevoelens denk er 24/7 aan word er knetter van Groetjes chantal
ontpillen is rottig.. heeft bij mij ongeveer 5 maanden geduurd... na 8 maanden,... drukke kerst perioden, minder met kinderen bezig... en whooop... harstikke zwanger nu...
Haha ja dat lees ik bij meerdere dames....maar ik denk dat het gek zou zijn als je er niet veel mee bezig bent, hoort erbij toch. Maar gefeliciteerd met je zwangerschap, geweldig!! Ontpillen houdt bij mij tot nu toe in: moe en heel veel hoofdpijn...hopen dat mijn cyclus redelijk 'normaal' zijn gang gaat. Geduld is een.....moeilijke zaak
Ik ben nu ook aan het ontpillen en tegelijk afvallen dat beide voor de kinderwens. Daarom is geduld hebben idd moeilijk bij alles wat ik doe denk ik eraan
Heel bekend..wij zijn al bijna 3 jaar bezig en ook ik krijg vaak van mijn omgeving te horen dat het vanzelf wel komt en je bent nog jong(30)..zij hebben makkelijk praten denk ik dan!!! Ik vind 3 jaar toch best lang en geloof er zo langzamerhand niet meer in, ben het zo zat allemaal!!!! En ondertussen word de een na de ander zwanger...mijn zoontje is nu zesenhalf en wil zo graag een broertje of zusje...vind het behalve voor mezelf ook ontzettend sneu voor hem!!!! Wanneer zijn wij nu eens aan de beurt
Dankje meis, dat is lief van je..ook ik zal voor jouw duimen want jullie verdienen dit net zo goed!!! Hopen dat wij snel aan de beurt zijn!!!!