hey dames. sorry dat ik niet meer echt reageer in mijn topic. mijn opa ligt op dit moment op sterven dus heb even geen tijd om jullie te volgen. zal alles t.z.t. nog eens lezen!
thnx! heb het topic even snel doorgelezen en ben wel blij dat het een gezellig topic is! lekker ervaring en kennis uitwisselen...super!
ik heb ook voor de bevalling gekozen voor flesvoeding. in mijn omgeving ken ik niemand die borstvoeding heft gegeven, bet jammer want ik denk dat je beeld dan wel veranderd. ik wilde er in het begin van de zwangerschap al direct niks van weten, later heb ik erg getwijfeld. ben dan toch maar voor de fles gegaan, leek me een stuk prettiger. nu, 4 maanden later heb ik toch spijt van mijn keuze. bij een eerste kindje komt er toch al zoveel op je af, ik had een zware zwangerschap bekkeninstabiliteit e.d dan sta je ook al anders in ht moederschap, je wilt jezelf zoveel mogelijk ontlasten. nu is mijn zoontje geboren met een hartafwijking, en dit heeft zoveel stress gegeven dat ik wel blij ben dat ik niet de borst heb gegeven. maar bij een volgende kindje hoef ik er niet over na te denken, ik ga het absoluut proberen, want hoe kun je nu weten dat iets je niet bevalt als je het nooit geprobeerd hebt? zo denk ik nu, en ik vind het heel jammer dat ik die ervaring heb gemist, maarja dat is mijn eigen schuld.
hoi! ik heb geprobeerd om bv te geven, maar ik had te weinig... ben gaan afkolven maar kwam nog steeds te weinig.. voelde me net een robot.. kolven, voeden, kolven, voeden, kolven, voeden.. ik was een wrak.. na 10 dagen ben ik er mee gestopt! kleine man krijgt nu fv en is een tevreden ventje.. op de buikkrampjes na..
hier nu ook KV, tegen wil en dank, maar het moest wel. Ik heb ruim 8 weken fulltime gekolfd. vele topics met twijfels en vragen eraan gewijd, een lactatiekundige laten komen. Mijn dochtertje was erg klein bij de geboorte, ik had vlakke tepels en de LK zei later dat ze een zwakke mondmotoriek heeft en een beetje lui is met drinken. We hebben 8 weken 'ge-borst-worsteld', gekolfd, en ik heb me erg 'geergerd' aan het feit dat ze dan alwéér honger had (dus ik weer heel de riedel moest gaan doen. Na op t CB te zijn ingestort na mijn verhaal, toch besloten te stoppen. Met veel pijn, want ik zag mezelf als een BV-moeder, lang voeden, gezellig en intiem. Voel me nog wel eens schuldig, had ik niet langer moeten doorzetten? Maar rationeel weet ik dat t niks was. T kolven liep ook niet echt fantastisch, was steeds mn productie proberen te stimuleren, maar t werd op een gegeven moment gewoon niet meer genoeg voor haar. Bij een 2e ga ik het gewoon weer proberen, dan weet ik er veel meer van en dan bepaal ik mn grens van te voren en zal ik niet zo lang blijven tobben. Maar dan haal ik wel meteen een LK erbij, bij problemen en ga ik van te voren een cursus volgen. Ik merk dat dit onderwerp me nog steeds erg aan het hart gaat.
@Floormax: sterkte meid! @Sahi: ik kan me dat gevoel wel voorstellen ja. Mijn meisje heeft nog steeds problemen met drinken, soms doen we 1,5 uur over een voeding. Dan ben ik blij dat ik geen bv geef, maar ergens is er toch nog spijt, het leek me erg fijn. Ook ik neem me voor om het bij de 2e nog te proberen.
10 dagen is natuurlijk nogal kort om productie op te bouwen, daar Kan soms gewoon langer overheen gaan. Die eerste tijd ben je inderdaad heel veel tijd kwijt aan het voeden. Het is zo jammer dat mensen zich dt dan te voren niet beseffen. Komt waarschijnlijk door alle reclamepraat over roze wolken en 'vooral genieten van je kraamtijd'. Waarom krijg je gewoon niet van te oren al te horen dat die eerste weken gewoon keihard werken zijn, met vrijwel geen slaap of social life?
ik wil geen rel veroorzaken, maar wil toch even reageren op dirksmama. Ik zie dat jij hier regelmatig reageert, met opmerkingen die neerkomen op: 'je bent slecht begeleid, het had anders kunnen lopen'. Ik snap dat wel en feitelijk kloppen je woorden wel, maar er zit hier ook een gevoelskwestie bij. Natuurlijk zijn die eerste weken hard werken, maar als je baby dag1 goed uit je borst drinkt, is dat toch wel heel anders, dan dat je aan het kolven bent, voeden, oefenen met aanleggen en dergelijke. het gaat hier om gevoelskwesties. Als je huilend zit te kolven en je dagen doorworstelt, het eerste lachje van je kind mist (dat was bij mij het geval), omdat je alleen maar bezig bent met voeden en kolven, dan gaat het om een gevoelskwestie. Natuurlijk had ik en hadden andere dames het kunnen laten slagen, maar tegen welke prijs? Nu klinkt het net voor mij alsof jij vindt dat ik en andere meiden niet voldoende hebben doorgezet. En dat is een naar gevoel, want het is voor mij een hel geweest. Ik zag niet meer hoe leuk mijn meisje was, ik irriteerde me dat ze steeds honger had en ik dus weer aan de gang moest met de fles en kolven en noem maar op. Ik had melk, mijn borsten waren na een aantal weken goed voor BV, mijn meisje zou het geleerd kunnen hebben, maar het was het me niet meer waard. En daar gaat het hier om, niet of het wel of niet gekund had. Zo, dat wilde ik even kwijt.
Een baby die vanaf dag 1 goed uit de borst drinkt...ik heb het nooit mogen meemaken. Bij mijn oudste was het als weken lang geworstel, bij de jongste moest ik de eerste 10 weken zo'n 10-12 keer per dag aanleggen (wat meestal niet lukte), nakolven en dat als bijvoeding geven. Over 'hel' gesproken...I've been there...er waren momenten dat ik het liefste kind en kolf het raam uit kieperde. Gelukkig had ik mensen om me heen die me konden verzekeren dat het beter zou worden, en ik had al ervaring bij de oudste dat het na weken gemodder leuk kon worden. Maar dat mensen in zo'n situatie na een paar weken zeggen dat het genoeg is geweest, ik heb er alle begrip voor, het zelf vaak genoeg op die drempel gestaan. Maar lees goed, ik schrijf weken, niet dagen. Ik vind dat je dingen de tijd moet geven, en ik heb de indruk dat de druk op prille moeders heel groot is. Je moet meteen hemels glimlachend sociaal zitten wezen op een grote roze wolk. Een beetje mee realitiet, wat meer van te voren horen dat je je zwaar kalotten kunt voelen na een bevalling, en dat het daarna nog erger kan worden, dat je moe zult zijn, en daarna nog vermoeider kunt worden, dat je vier weken lang zwaar ongesteld kunt voelen, dat je lijf aan alle kanten lekt en trekt, dat zou volgens mij veel vrouwen kunnen behoeden voor teleurstellingen en een onnodig gevoel van falen. Want moeder worden is mooi, heel mooi, maar het is echt niet altijd gemakkelijk, dat wordt te snel vergeten.
En ik snap heel goed dat je als moeder op een gegeven moment zegt 'het is het me niet meer waard', en ik besef ook dat wat dat betreft de grens bij iedereen anders ligt. Maar ik denk dat dingen makkelijker te dragen worden als je van te voren rekening houdt met een worst-kaas scenario, als je niet uitgaat van zoete plaatjes en halleluja-herinneringen van mensen met een selectief geheugen.
Ik heb voor fles voeding gekozen omdat ik wek veel productie had maar amper voedingsstoffen. Dus Sandro dronk eigenlijk alleen warm water. ( Omdat Sandro te vroeg geboren was en alleen maar huilde na de bv uit eindelijk omdat hij dus honger had hebben ze het na een week getest en bleek er dus veel te weinig voeding in te zitten ) Dus over gegaan op de fles en dat ging super goed gelukkig!
@dirksmamma: nu geef je goed de achtergrond weer waarom je telkens zegt: maar het had anders gekund. Dat vind ik goed om te lezen. En idd nu weer naar de vraag van ts
mn tieties deden het niet goed en na 3 weken nam de productie af. Met daarbij dat Mats een honerige baby was. Toen ik Forte 1 ging gebruiken ging er een wereld voor me open...............wat een rust en wat was mijn kereltje een stuk meer tevreden. Ik blijf het proberen. Ga ook weer voor borstvoeding en ga uit van het beste, maar denk dat de productie na 3 weken weer afneemt. Tot nu toe hebben ze het beide goed gedaan op flesvoeding en het gaf een hoop rust en regelmaat. Wel zo lekker voor beeby en deze mams
Waarom heb ik voor flesvoeding gekozen, ik had geen keus. ik had diabetes, continue hypo's zoon met 36 weken gehaald met een spoed ks, zoon had een dramatisch lage bloedsuiker, dus bv was geen optie. zou veel te lang blijven schommelen de bloedsuikers van hem.
Ik reageer alleen even op de TS Ik heb bij de eerste een week BV gegeven, ik had zo weinig voeding dat ik op een gegeven moment meer bijvoeding gaf dan echte BV .. Was een ramp en ben toen overgestapt op de FV .. Bij de tweede heb ik het 1 dag geprobeerd, precies het zelfde en ben direct overgestapt op de FV .. FV is net zo goed als BV tegenwoordig. En tja als geen BV hebt heb je ook geen keus.