Hallo, Het geduld is op. Ik zit mezelf gek te maken. Maar zie er heel erg tegenop om naar de gyn te gaan. voorgeschiedenis: We zijn 3 jaar bezig geweest met de eerste. Onze zoon is nu 3 jaar en we zijn sinds 2,5 jaar bezig met een tweede. Mijn geduld is nu helemaal op. Vooral omdat ik intussen ook alweer 36 ben. In november heeft de huisarts me gecontroleerd en er bleek een ontsteking bij de baarmoedermond te zitten. Die is met een antibioticakuurtje verholpen. Ik had erg gehoopt dat ik daarna snel zwanger zou raken. Maar dat is helaas niet het geval. Volgende week gaan we een week op vakantie met ons drietjes. Hopelijk komen we daar een beetje tot rust. Uiteraard is die vakantie handig gepland (en hebben we een driekamerappertement, dus onze zoon slaapt apart, wat het verwekken van een brusje toch net iets makkelijker maakt ) Als ik zwanger terug kom van die vakantie dan laat ik een buikband bedrukken "made in Portugal". Lukt het niet, dan gaan we een afspraak maken in het ziekenhuis. Maar diep vanbinnen ben ik daar doodsbenauwd voor. Wanneer hebben jullie de knoop doorgehakt om de mmm in te gaan? en hoe is de eerste afspraak gemaakt?
Wij zijn door verwezen naar de gyn vanwege 3 miskramen achter elkaar. Dat was best even moeilijk want er kwam toen van alles uit wat niet goed zat bij mij. Zodra je de stap heb genomen naar de gyn voelt het soms alsof je zelf heb gefaald (zo voel ik het) maar ondanks alles ben ik wel blij dat ik de stap heb genomen Heel veel succes
Mijn man heeft een hersteloperatie gehad en dus was een volgende stap erg dichtbij, een situatie niet te vergelijken met de jouwe. Een oppepper: Ik ben 1 keer zwanger geweest voor de zwangerschap van onze dochter (helaas miskraam). Ik kan me de ooievaars op hun nesten in het centrum van Faro nog goed herinneren en hoopte dat dat een voorbode mocht zijn. En ja hoor! Made in Portugal. Zeer vruchtbare grond daar!!! Sterkte!
Wij waren een jaar bezig en ik had heel veel menstruatiepijn, dus vond het wel eens tijd om het te laten onderzoeken. Mijn man heeft een zaadonderzoek laten doen bij 9 maanden, maar dat gaat via de huisarts, dus gaat makkelijker. Misschien kan hij dat alvast eens laten doen?
Wij waren ruim een jaar bezig, zonder resultaat. De huisarts heeft ons doorverwezen naar de gynaecoloog. We kregen eerst een soort intakegesprek. Vervolgens werd het zaad van mijn vriend gecontroleerd en kreeg ik een aantal inwendige echo's om te kijken of ik een eisprong had. Dit was niet altijd heel prettig natuurlijk, maar als je bedenkt waarvoor je het doet, valt het allemaal best mee hoor! Bij mij bleek dat ik geen eicellen aanmaakte. Ik ben Clomid gaan slikken en na een ronde was ik zwanger (nu in de 7e week)!! Ik zal voor je duimen dat het lukt in Portugal, en zo niet, dan heel veel sterkte bij de gynaecoloog! Als je het echt graag wilt, doen!!
hoi fiet, ik denk dat het voor iedereen anders is, hoe het is om de mmm in te gaan. Veel mensen zien het inderdaad als falen. Zelf had ik dat helemaal niet. Ik vind/ vond de mmm niet leuk en vind het jammer dat het nodig is, maar ben eigenlijk heel blij dat we erin zitten. Ik ging naar de ha omdat ik mijn zeer korte menstruatie niet vertrouwde, waarop zij eerst manlief wilde testen. Dat bleek niet denderen, wat al vrij snel de mmm in werking zette (na 9 maanden). Wij hadden een hele prettige intake bij het ziekenhuis en zowel mijn man als ik, hebben het wel ervaren als dat we nu op de goede weg zitten, hulp krijgen en steeds dichter bij een kindje komen. Misschien scheelt het voor ons ook dat we niet al helemaal uitgeput zijn/ waren van jaren zelf aanmodderen en ook dat er niet een heel duidelijke reden bij een van ons is waarom het niet lukt. Wij zijn allebei een beetje "op het randje", waardoor het bij ons niet 1,2,3 wil lukken. Ik hoop natuurlijk dat het in portugal gaat lukken en het niet nodig is, maar anders wil ik je ook meegeven dat het niet altijd helemaal een enorme hel hoeft te zijn. Ja, het elke keer weer ongesteld worden is en blijft naar (en wordt steeds naarder) maar dat gaat helaas ook wel door als je niet de mmm in gaat. Zorg gewoon dat je bij jezelf blijft in wat je wel en niet wil en blijf goed communiceren met de artsen. Ik hoop dat je net zo'n lieve arts treft als wij, dat scheelt echt een heleboel! succes met alles en veel plezier in portugal!
Dat is een fijne oppepper. Hoop dat die ooievaars er nog zitten Allemaal bedankt voor de reacties. Ik ben er nu wat rustiger onder (ook omdat die vervelende menstruatie, met alle bijkomende hormonale ellende weer voorbij is). Die hormonale ellende is ook een beetje waar ik bang voor ben. Mijn normale cyclus kan me al helemaal van mijn apropotje gooien. Laat staan dat ik er nog hormonen bij moet gaan slikken. Ben bang dat ik dan van de "stemmingswisselingen" en migraine niet meer weet waar ik het zoeken moet. En dan werken we we ook allebei, dus dat betekent weer strak plannen en vrij nemen. Maar ik wil in lek geval het gesprek aangaan. Want op dit moment weten we gewoon helemaal niks. Ik zie hier zo ontzettend veel afkortingen en behandelingen voorbijkomen. De huisarts wilde mijn mans zaad niet controleren (we hebben ook niet aangedrongen), omdat hij zich al een keer bewezen heeft. Maar dat zal dan ook nog wel bekeken worden. In elk geval gaan we eerst een weekje relaxen. Daar zijn we allebei wel aan toe.
Raar dat de HA het zaad niet bekeken heeft, als je bij de 1e na 3 jaar proberen pas zwanger wordt, kan er best sprake zijn van verminderde zaadkwaliteit, beetje rare redenering van de HA. Ik wil je hiermee natuurlijk niet ontmoedigen maar ik wordt af en toe zo moe van opmerkingen van HA die ik hier lees. Uiteraard hoop ik voor jullie dat het nog mag gaan gebeuren in Portugal, buiten de MMM is natuurlijk altijd fijner dan wanneer er ineens heel veel andere mensen bij betrokken zijn. Ik ben binnen het jaar proberen al naar de HA gestapt en na een jaar proberen doorverwezen, hier dus wat minder geduld dan jou. Al met al heeft het in de MMM nog 2 jaar geduurd voor we zwanger raakten. Ik zie het zelf ook niet als falen van mij of mijn man, wij hebben gewoon een probleem waar we wat mee geholpen moeten worden, en ik ben heel dankbaar voor de technieken die er tegenwoordig zijn, anders hadden wij waarschijnlijk onze prachtige dochter niet gehad. Dus mocht het zover komen probeer het dan zo te bekijken. Succes!
Hoi, Bedankt voor jullie reacties. Nog een dikke week en dan weten we of we ons laten doorverwijzen naar een gyn of naar een verloskundige De vakantie heeft ons in elk geval goed gedaan. Een hoop meer rust in het hoofd. En die ooievaars zaten er ook nog .
ik had dat gevoel dat jij had helemaal niet. Ik wilde juist graag naar de gyn omdat ik dan het gevoel had dat ik meer kans maakte... mijn hele leven word ik al amper ongesteld dus ik kon zelf ook wel op mijn vingers natellen dat ik pco had... ben niet direct gegaan omdat wonder boven wonder mijn dochter wel direct na het stoppen met de pil raak was... (net een lucky eisprong gehad toen). Maar na 6 maanden amper/geen cyclus ben ik naar de huisarts en gyn geweest. Toen ik clomid kreeg en een normale cyclus had ik pas het gevoel een kans te maken... en wat voor een kans De eerste ronde met clomid was raak...
Hoi, Vanmorgen negatieve test (1 dag over tijd) gedaan we hebben de knoop doorgehakt. Ik ga volgende week (komende week is niet te doen ivm werkstress) een afspraak maken met de huisarts met als bedoeling ons te laten doorverwijzen.. Zie er erg tegenop. Vooral vanwege de stress en de druk die er dan op komt te liggen. En ook ben ik bang dat ik heel slecht reageer op eventuele hormoonbehandelingen. Maar zo gaat het ook niet langer. Ik wil onderhand weten waarom het niet lukt bij ons. Ik lees veel in dit forum. petje af voor jullie allemaal hoor. Ik wens jullie allemaal heel veel geluk. En natuurlijk een spoedige en goede zwangerschap. Wanneer die afspraak staat dan kom ik wel wat meer meekletsen over wat er allemaal gaat gebeuren. Momenteel weet ik gewoon nog helemaal niets van wat me te wachten staat. Behalve wat jullie schrijven dan. Poeh. Nooit geweten dat er zoveel verschillende soorten behandelingen zijn.