@ debby Maar het heeft niet zozeer te maken met dag het lichaam er niet goed genoeg uit ziet... Het heeft te maken net gevoel.. Gevoel over hoe je jezelf voelt... Elke dag in de spiegel kijken en je rot voelen...
Ik heb gelezen wat je schreef maar ik ben het daar totaal niet mee eens.... Die keus is aan JOU en aan jou ALLEEN! Je partner mag natuurlijk wel ze mening geven en/of ze angsten met je delen maar NOOIT dat mijn partner mee zal beslissen wat voor en welke operatie's ik laat uitvoeren! Ikzelf heb hoe dan ook heel wat operatie's nodig ook vanwege medische redenen ivm overtollig huid Borstvergroting wil ik ook deels medisch maar vooral cosmetisch en met sommige operatie's is mijn vriend het niet eens dus zou betekenen dat ik ze niet zou moeten uitvoeren omdat HIJ het er niet mee eens is??? Tja sorry hij weet waar de deur zit als mijn keus hem niet bevalt
Als je er zo ongelukkig om bent.. zou ik het inderdaad doen na verschillende ervaringen en gesprekken in verschillende klinieken (want kies een goede uit, beter duurder dan een slecht resultaat). Ik zou dan inderdaad ook gaan voor een kleine borstvergroting, dat past mooi bij je lichaam zoals je het omschrijft.. heel veel succes met je keuze... En laat je goed informeren
Ik ben een hele lieve meid hoor Niks om je zorgen over te maken maar kan soms wat feller dan verwacht reageren en dat is niet altijd mijn bedoeling hoor
Ik ben het met je eens. Ikwil mijn kinderen ook totaal niet zoiets meegeven. Ik persoonlijk zou ook geen borstvergroting ondergaan als ik ze gewoon wat klein vond. Maar wel zoals ik echt geen borsten heb of zoals sommige dames hier vertellen ongelijke borsten. Dat is voor mij echt een uitzondering. Als ze er nooit naar vragen ofzo, ga ik het ze denk ik niet eens vertellen.
Ik vertel het mijn kind(eren) ook niet. En zolang het iets is om er "mooier" van te worden vind ik het niet nodig idd. Maar wel als je er psygisch onder gaat lijden. ( dit was bij mij het geval )
Precies, Zo zie ik het ook. het is niet gewoon mooiere borsten willen, het is uberhaubt borsten willen, of gelijke borsten willen.
Ja ik snap je! En ik zou de kritiek van de mensen om je heen naast je neer leggen. Als jij denkt dat dit het is voor jou moet je het gewoon doen. En zoals ik al zei ik heb geen seconde spijt gehad en de operatie viel me alles mee! Mocht een dag na de operatie al naar huis terwijl er eigenlijk 5 dagen opname voor stond
Ja ook. De eerste week wel pijn gehad was natuurlijk best opgezet enzo en kon alleen maar op m'n rug liggen. De 2e week ben ik alweer gaan paardrijden en kon ik weer op m'n zij liggen. En de 3e week was de zwelling compleet weg en kon ik alles weer en was de wond ( snee van kleine 10 cm ) dicht en de hechtingen waren oplosbaar dus die waren er na 7 dagen al uit. Moet wel zeggen dat je vaak kleinere sneetjes krijgt onder je oksel. Ik heb dit niet gehad omdat ze hem achter mijn klieren geplaatst hebben omdat ik 17 was en later wel kinderen wilde en bv wilde gaan geven. En de BV kon ik ook gewoon geven
Als jij je ongelukkig voelt bij kleine borsten, dan zou ik er zeker wat aan laten doen. Dat kan! Persoonlijk zou ik juist wel weer met je willen ruilen. Ik heb 75E en vind het altijd zo jammer dat ik nooit die jurkjes pas met voorgevormde cups. Ach ja... het gras is altijd groener...
Zou het doen als ik iedere dag zou denken: shit ik ben "plat" onneerlijk he...die van mij zijn veel te groot en zou zo de helft afstaan...maar helaas dat kan niet....
Snap ik helemaal. Maar ik pas die jurkjes ook niet, omdat ik geen borsten heb. Geen kleine , maar echt niks.
Ik kan me goed voorstellen dat je dit zou gaan doen. Ik zou het ook doen, het is voor je gevoel toch iets vrouwelijks. Het heeft niet zozeer bij jou te maken met het cosmetische denk ik maar eerder psygisch.
Lastig. Ikzelf heb ook kleine borsten. Of tenminste, normaal gesproken. Ik geef nu bv, dus heb een B-cup (wow...) Normaal gesproken heb ik A of AA als ik netjes op gewicht ben. Dus eigenlijk vergelijkbaar. Nu ben ik daar altijd heel erg blij mee geweest. No offense, maar ik houd niet van grote borsten. Bovendien passen die kleine borsten gewoon bij mij. Ik heb wel eens een supergoede push-upbeha gepast en ik vond het gewoon geen gezicht. Ik voelde me doodongelukkig met die knoeperds. M.a.w. die kleine borsten passen bij mij. Maar nu moet ik wel eerlijk zeggen: ik ben niet plat. Ik heb (normaal gesproken dus) 'gewoon' cup A, en dan best stevige gevallen. Maar weinig. (Anderen zullen het wel plat vinden...) Daar komt bij dat ik eigenlijk vind dat je in een gezond lichaam niet moet snijden. Mijn moeder is overleden aan borstkanker, dus ja, dan denk ik 'ik ben blij dat ze gezond zijn'. Maar goed. Nu geef ik dus bv. En nu zat ik laatst te denken. Stel nou dat ze hierna echt helemaal uitgezakt zijn. Van die lege theezakjes, en dat dan in maat AA. Misschien dat ik in zo'n geval dan toch wel iets zou ondernemen. Met andere woorden: zelfs iemand als ik, die toch eigenlijk best tegen plastische chirurgie is, en die best gelukkig is met haar kleine borsten, kan zich een situatie voorstellen waarin ze overstag gaat... En jouw situatie lijkt me ook zo'n geval. Als je zegt dat je eigenlijk geen borsten hebt: ik kan me goed voorstellen dat je je dan aangetast voelt in je vrouwelijkheid. Maar goed. Je moet het natuurlijk helemaal zelf weten. En je moet je eigenlijk ook niks aantrekken van wat anderen vinden. Als jij je er ongelukkig bij voelt, en je kan het betalen, dan moet je het doen. Maar laat je goed voorlichten. Zorg voor een goede arts. Laat je niet iets aansmeren dat je niet wilt (te grote implantaten bijvoorbeeld). En zorg dat het veilig gebeurt. Laten we wel wezen: je gaat in een gezond lichaam snijden. Neem geen risico's die je gezondheid aan kunnen tasten. Succes met de beslissing...
Ik heb het zelf niet gedaan. Ik heb een A cupje, maar ben niet slank. Ben een nogal forse dame, groot ook 1,80 meter, dus ben ook nogal niet proportioneel. Maar op de een of andere manier valt het niemand op...mensen zijn altijd heel verbaasd als ze horen dat ik "maar" een A cupje heb. Ik heb mijn lijf zo geaccepteerd, al heb ik er eerder wel veel meer mee gezeten. Maar nu ik het geld zou kunnen opbrengen, is de wens weg en zeker nu ik mama ben vind ik elke "onnodige" operatie een te groot risico. Maar als jij het geld ervoor over hebt en je echt denkt dat je je lichaam dan een stuk beter kunt accepteren, zou ik het wel doen. Hoop alleen niet dat je dan andere dingen aan je lichaam ziet die je niet bevallen en dat het een sneeuwbaleffect krijgt. Succes met je keuze en met het sparen!
Ik zou het ook doen, als jij je er ongelukkig door voelt tja. Zelf ga ik ook voor een vergroting/correctie/lift hoe je t ook noemen wil. Ben ruim 40 kilo kwijt en alles is nogal de zwaartekracht verloren. Ook heb ik ongeveer 2 maten verschil in beide. Ik ga eerst mijn afvaltraject afmaken en daarna eens kijken voor een consult. Succes met je beslissing!
Ik heb het gedaan, ik had echt lelijke borsten, hangende theezakjes. Ik wilde graag weer terug naar wat ik had, een volle b/c cup kreeg alleen meer dan ik wilde. Maar ben er wel erg blij mee. Was na 2 weken weer aan het werk. De pijn viel mij mee behalve uit bed komen de eerste paar dagen was een hel.
Ik zou het persoonlijk niet doen. Ik zou ook angstig zijn voor operaties. Ben nog nooit geopereerd. (Wel gecurreteerd...) Maar ik begrijp het wel als mensen het doen om de reden die jij noemt. Succes met je beslissing.