In het kader van ontstressen toch maar dit topic geopend. Doet er verder niet toe. Welke meiden wonen ook met hun kind(jes) in een gehorig huis met buren die je regelmatig hoort, ook op de kinderkamer? En, slapen jullie kindjes er doorheen of wat heb je gedaan om ze aan de geluiden bij de buren te laten wennen? En heb jij er zelf last van gehad dat je veel hoort en wat heb je ermee gedaan BEHALVE met de buren praten? (want dat hoofdstuk is er voor mij niet bij) Graag alleen positieve, opbouwende reacties, anders ben ik straks weer waar ik vandaan kom qua stress...
hier ook zeer luidruchtige buren zowel boven als beneden. Boven is dagelijks. ze hebben ook kinderen en die schreeuwen, rennen en spelen veel met duplo enz op de laminaat vloer. Uiteraard zijn dit leefgeluiden maar het nadeel is dat deze kinderen pas tegen 11 uur s'avonds een keer naar bed gaan (en 1 moet er toch echt al naar school!) Ook gaat de heer des huizes vaak s'avonds nog klussen erg vervelend. Beneden woont een jong stel zonder kinderen. Dus ja veel muziek en af en toe de feestjes, die helaas nooit voor 4 uur s'nachts zijn afgelopen. Maar ik moet wel zeggen dat ik de enige ben die er last van heeft in huis. Mijn man en dochter slapen overal doorheen dus dat is wel een geluk! Helaas ben ik dus de enige die er last van heeft, maar ik neem na een feestje s'ochtends wel wraak haha. Wij hebben alleen laminaat in de slaapkamer en daar doe ik lekker om half 8 s'ochtend flink stofzuigen en laat regelmatig wat vallen haha. Meestal hoor ik dan begin van de middag ineens over het balkon: sorry buurvrouw! dus ze begrijpen de hint!
Ik denk dat je het beste zelf wat geluid kunt aanzetten. Een ontspannend muziekje of de radio. je bent dan minder gefocust op de geluiden van de buren en je hoort het ook iets minder. Mijn onderburen horen ook wel een geluid. Ze zeggen dat het altijd zo gezellig klinkt (lachen en speelgeluiden). De buren hoor ik wel eens praten. Ik heb er geen last van. Het zijn dan ook normale geluiden en geen harde muziek of geschreeuw.
Wat vervelend snoebeltje. Wij hebben nu helemaal geen last van burengeluid, wel veel gehad. Ik vond dat toen ook erg vervelend. Ik vind de tip van mamavanmeisje erg goed: zelf een muziekje aanzetten. Beetje afleiding zoeken en niet focussen op het burengeluid.
Wij hadden in ons vorige huis buren met een kindje dat s avonds erg veel huilde. En het gehuil (echt gillen) begon rond 23uur. Hij lag naast onze babykamer, en het klonk gewoon alsof hij IN de babykamer lag te gillen. Het was standaard van 23uur tot een uur of 2. Die arme mensen konden er ook weinig aan doen. Onze babys zijn er weleens wakker van geworden, maar na troosten kreeg ik ze wel weer in slaap. Ik zelf heb er nachten van wakker gelegen, en als de buurjongen ophield met huilen mocht ik er weer uit voor de nachtflessen van onze kinderen.
Hier ook een erg gehorig, houten huis. Buren hebben 4 pubers en hebben hun huis benoemd tot buurthuis. Dat betekent dus vrijwel altijd een stuk of 10 blerende pubers in huis, tuin en op straat onder het raam van zoonlief. Muziek keihard, ook op straat. Brommers scheuren voortdurend door ons straatje, zomers dagelijks de vuurkorf aan onder ons slaapkamerraam, etc, etc... We hebben, toen hij een paar maanden was, zelfs de kamer van ons mannetje moeten verplaatsen naar de andere kant van het huis. Vooral omdat we zijn kamer niet meer konden luchten/ laten afkoelen in de zomer, omdat ie dan blauw kwam te staan van de rook van de vuurkorf. Alle pogingen om dit op een normale manier aan te kaarten of op te lossen hebben geen succes gehad. Wij bellen nu standaard 1 keer aan met klachten en daarna meteen de politie. Gelukkig heeft ons zoontje er vrijwel geen last van. Hij is een goede slaper en is nu wel gewend aan alle geluiden. Voor ons is het zaak om ons niet teveel op te laten fokken en de dagen af te tellen tot de buurjongens het huis uit gaan... Ik kan je dus niet veel verder helpen, maar misschien steunt het je om te weten dat je niet de enige bent. Ik weet dat het enorm veel impact kan hebben om in zo'n situatie te leven. Helaas is er volgens mij gewoon vrij weinig aan te doen, behalve ervoor te zorgen dat je zelf zo relaxed mogelijk blijft... En inderdaad je eigen TV of een muziekje aanzetten wil nog wel eens helpen. Sterkte!
Ooh zo herkenbaar. Wij zijn net een 1,5 maand verhuisd. Kochten dit huis met de gedachte dat we minder geluid van buren zouden horen (kwamen uit een flat) maar niets was minder waar. Tijdens het schilderen merkten we al dat we veel geluiden van de buren hoorden... Gelukkig hebben ze ook nog een jong kindje van vijf, dus die ligt er op tijd in, 's avonds hebben we dus gelukkig nergens last van. Met de middagslaap vind ik het wel erg vervelend, vooral in het weekend of op de woensdag. Het is heel moeilijk want het zijn gewoon normale leefgeluiden, dus ik ga er niet over klagen. Maar ik zit soms zooo gestressed op de bank. Het went wel merk ik, de eerste 2 weken was het zo erg dat ik regelmatig in tranen zat en nachten wakker lag omdat ik me zo zorgen maakte. We hebben wel het bed van onze dochter verplaatst naar een andere muur, dit scheelt toch ook wel wat geluid. Maar nog gebeurt het heel soms dat ze met de middagslaap huilend wakker wordt doordat er veel geluid boven is. Nu is zij een vrij slechte slaper en wordt heel snel wakker van geluid. Ik hoop dat een 2e kindje er gewoon gelijk aan went... In de flat was het overdag altijd dood stil, en daar is onze dochter nu natuurlijk wel aan gewend. Maar het blijft een moeilijke kwestie. Gelukkig zit ik meestal in stress en slaapt zij er vaak doorheen (als ze muziek op hebben staan of de hond blaft oid dan slaapt ze er wel doorheen)
Wat fijn dat er iig herkenning is. Dat is ook wat ik nodig heb, en ook om te horen dat jullie niet (meer) in de stress schieten... T is fijn te weten dat ik niet de enige ben... Die er soms ook wakker van ligt, van het zorgen maken...
My god wat een ellende.... Fijn dat je dit post, het steunt me inderdaad. Jij ook sterkte, je hebt wel geluk met dat je mannetje goed slaapt. Mijn dochtertje is helaas een slechte slaapster.
ik woon met mijn zoon in een gehorig huis. Ik moet zeggen dat de geluiden wennen en dat ik ze veelal niet meer hoor en mijn zoon ook niet meer maar in het begin was het wel erg... ik irriteerde me erg steeds aan mijn buurvrouw die slaat met de kastdeuren van de keuken en de lades zoon werd er vaak wakker van maar nu niet meer we horen het niet meer nu. maar buurvrouw sloeg altijd met haar voordeur, en daar scheef boven slaapt mijn zoon. Daar heb ik 1x iets van gezegd dus omdat mijn zoon daar wakker van werd keer op keer... ze sloeg de deur dan ook keihard dicht! gelukkig nam ze dit goed op en had het zelf niet in de gaten Ze neemt nu de achterdeur als mijn zoon slaapt en als zij er uit moet. Heel lief van haar Sindsdien geen problemen meer hier.
Mooie naam heeft je zoon trouwens. Als wij een jongetje krijgen, willen we ons tweede kindje ook zo noemen, en als ik een jongen was geweest had ik zo geheten
Wij hebben ook hele luidruchtige buren en best een gehorig huis. Deuren slaan, om 23 uur drummen, muziek en tv heel hard, trampoline springen in huis na 20.00 uur, blaffende honden en als ze uitgelaten worden komen ze van boven naar beneden storten volgens mij. Wordt er niet goed van! Die mensen zijn ook nog onwijs goor en gister was ik de ramen aan het wassen en de deur ging open, nou nou ging zowat over mijn nek.. Gelukkig wordt Julian er niet meer wakker van maar dat was in het begin wel anders. Robin slaapt er gelukkig wel door heen.
Wij wonen ook in een gehorig huis, en helaas ook een aantal vervelende buren waar niet altijd mee te praten valt. Wij wonen in een flat, aan 1 kant een buurman. Onze slaapkamer zit aan zijn woonkamer, toen hij een keer veel tv (en hard) keek daar als wij gingen slapen, hebben we hem een keer gesproken. Hij is er direct rekening mee gaan houden. Zelfs een paar maanden later besloot hij (helaas om half 12 in de avond) zijn inboedel anders te zetten. Nu grensde onze slaapkamer aan de eetkamer bij hem. Helaas is hij het huis gaan onderverhuren en hebben er tig mensen ingezeten die niks boeide. Ook konden we het raam in de zomer niet open zetten omdat er mensen stonden te roken op de galerij. Er wordt hier veel geklust, ook 's avonds laat. Nu valt dat reuze mee, maar zodra je nu een boormachine of hamer hoort rond 22.00 dan gaat die trigger aan en is het al gauw: Daar heb je ze WEER. Terwijl het misschien 2x in de 2 weken voorkomt. Verder hebben we wel in deze flat iemand die zijn hond voor 8 uur in de ochtend en af en toe na 22.00 (net nog om 23.00) laat blaffen. In de ochtend waarschijnlijk omdat de hond niet alleen kan zijn, tot 12 uur huilen, janken, bijna gillen. En soms paar minuten 's avonds laat. Het is niet heel erg, maar onze honden slaan er ook op aan. En zolang het overdag is, oke, het moet maar. Wel heel sneu voor die hond. Als wij willen slapen en er is visite in het huis naast ons, dan zetten wij een achtergrond muziekje op. Geen muziek waar iemand in zingt, maar bv een waterval, of zo'n regenbui cd. Klinkt heel stom, maar het werkt! Rustige muziek en het ebt het geluid bij de buren weg. En wij kunnen door de cd heen slapen. Onze babykamer zou komen aan de kant waar niemand woont (gelukkig maar) maar daar is wel weer de deur naar de trappenkant toe, en die gooit iedereen op. Maar dat is een kwestie van gewoon even vragen of mensen daar iets rustiger willen doen in de toekomst. En zo vaak wordt er ook weer niet gelopen, want we hebben ook liften. Dus aan de ene kant is het wel erg gehorig, aan de andere kant, het gebeurd niet elke dag. *klopt af*
Dat is hij eigenlijk vanzelf gaan doen. Op het begin was hij iedere keer wakker van de deur die dicht geslagen werd. Bloedirritant want hij was al niet een makkelijke slaper. Iedere keer was ik weer blij als er een slaapje weg viel . De honden en drumstel is vaak in de avond laat en gelukkig ligt hij dan in een diepe slaap. Verder probeer ik me er maar niet meer aan te ergeren.. Robin os gelukkig al dat speellawaai van zijn broer gewend dus dat gaat gelukkig goed.
wij hebben een buurjongen van 18 die echt super super harde hardcore muziek draait waarvan we hier de kopjes in de keuken voelen trillen en de tv soms niet verstaanbaar is :x we hebben er veel over gepraat, en het is een heel stuk minder geworden gelukkig, maar vaak houd je het helaas toch niet tegen, en hebben ze een beetje de mentaliteit '' hoe meer je zeurt, hoe harder ik hem zet'' en wij hebben een koophuis en kunnen dus nergens daarvoor terecht, maar het is in ieder geval al voor 80% ingeperkt sinds dat we er telkens aan de deur gaan maar mijn zoontje slaapt er super goed doorheen! van die harde geluiden word hij niet wakker, maar als wij bijvoorbeeld in de badkamer zijn, dan wel ik denk maar zo; ook mijn zoon word 18, en dan hebben de buren er last van qua muziek, en hun kinderen zijn dan allang uit huis alleen ben ik zo dat de muziek maar tot een bepaald volume mag, iig niet zo hoog zodat je er anderen mee lastig valt en zei daar hinder aan ondervinden, zeker niet na 22.00 wat de buren wel doen ( tot een uur of 3.00 meestal )
Het went inderdaad wel. Werd ik de eerste tijd ieder uur wakker van de klok van de buren die slaat, die hoor ik nu gewoon niet eens meer. Zelfde als deuren en kastjes inderdaad. Maar als ze staan te zingen in de badkamer om 6 uur sochtends, dan wordt ik nog wel wakker hoor, haha. Maar het went inderdaad, gelukkig maar, als ik me zo moest voelen als de eerste weken, zou ik echt depressief worden denk ik! Maargoed wij hebben alleen vrij normale leefgeluiden, geen pubers of drumstellen e.d. bij de buren.
Sterkte meiden, weet hoe naar het is. Hier uiteindelijk wel opgelost met praten (of praten, mijn man is het de onderbuurman duidelijk wezen maken). Hij vond het nodig om meerdere keren per week tot diep in de nacht muziek te draaien, en dan meestal pas na 12 uur.