Dames, ik heb gister en eergister een postieve ovutest gehad, gisteravond nam hij al weer af, betekend dit dat mijn ei al gesprongen is?
eigelijk moet je na je piek niet meer testen 24 tot 48 uur na het BEGIN van de piek springt je ei dus je 1e positieve ovulatietest pakken ( eergisteren toch?) en dan maximaal 48 uur verder tellen ( = vandaag) dus je ei is of gister al gesprongen of op zijn hoogst vandaag
Dan gok ik op gisteravond als ik kijk naar de buikpijn, maar als je piek hebt dan niet meer testen eigenlijk? Sorry maar eerste maand met die testen. Zou dus nu idd 1 dpo zijn? Hebbenn3x geknuffeld sinds de posi test, hopelijk maken we kans..
hier temp weer omhoog 36.8 gister nog wel even geklust nog geen ovutestje gedaan straks even doen denk dat ik mijn ei al wel gehad heb en wel op dag cd 23 dus ben benieuwd test nog wel even dooor en klussen ook maar door nu maar om de dag en we zien. heb ook niet echt vruchtbaar slijm ondekt dus snap er geen snars van! pff wat kan een vrouwen lichaam ingewikkeld zijn
@ Jane; nee, testen heeft nu geen zin meer, ook al test je, dat wil nu niks meer zeggen. max 48 uur na het begin van de piek springt je ei en dat is sowieso vandaag. en 3 keer is meer dan voldoende
vind t gewoon weer enorm spannend, aar ben al zo blij dat ik weer een eisprong heb, betekend dus dat links het idd nu overgenomen heeft.
Hi Mex, wat ben jij stil vandaag? Net ovutest gedaan en hij wordt weer donkerder... mijn temp was vanmorgen 37.2 Vanmiddag nog maar eens testen en kijken of die nòg donkerder wordt
Ik ben het niet helemaal eens met niet verder testen. Ik heb vaak genoeg dat ik een positieve test heb, echt 2 dezelfde kleur lijntjes, maar dat de dag erna de testlijn nóg donkerder is. Dat is dan de positieve test, en niet diegene van de dag ervoor. En ik heb ook al gehad dat ei echt niet max 48u later na positieve test sprong, maar later. Dit x had ik op dag 15 een positieve test, maar pas op dag 18 is mijn ei gesprongen. Dat is ruim 70 uur later. Dit wordt ook gezegd in het topic 'tip voor ovulatietesters'. Daarom wordt er ook aangeraden om altijd nog even verder te klussen, ook als je denkt dat je ei al is geweest. Baby, je hoeft niet altijd vruchtbaar slijm te spotten he? De ene heeft veel afscheiding, de ander nauwelijks. Ik had afgelopen ronde veel minder dan de vorige ronde, viel echt op. Nu op de wachtbank? Of nog even aan de klus?
@Jane, Ik zou ook adviseren om na je piek niet meer te testen. Al begrijp ik heel erg goed dat je het wel gedaan hebt, want dat deed ik ook in ronde 1. Maar het kan voor veel onduidelijkheid en onzekerheid zorgen.
Amy, ons meisje mag ook vaak 's morgens op de telefoon Het Zandkasteel kijken ! Hoe grappig dat jij dat ook doet! Ze is er echt helemaal gek van, Toto en Sassa en ook de liedjes die je op YouTube kunt kijken, soms zingt ze de hele dag liedjes van het zandkasteel, heerlijk! Hoe is het nu met en bij jou? Temp? Test? Ik probeer al 2 dgn de bedrijfsarts te bellen, maar krijg ze niet te pakken. Waardeloos, ik zou morgen weer moeten werken, maar weet gewoon dat een hele dag, dat gaat 'm niet worden. Weet nu van ellende niet wat ik moet doen... Ga straks nog maar eens proberen en anders mail ik hem wel, dan morgen maar naar het werk en dan kan ik het altijd nog meedelen dat ik eerder wegga. Toch?
He wat vervelend dat je de bedrijfsarts niet te pakken krijgt. Ik zou het nog een paar keer proberen en anders kun je inderdaad morgen nog afmelden. Jij hebt er dan iig alles aan gedaan. Ik hoop dat je snel van de ongi af bent meis! Vanmorgen naar peutergym geweest. Kwam er een moeder naar me toe en zei: Mijn dochter heeft vorige week met jouw dochter gespeeld, wil even zeggen dat zij nu de waterpokken heeft. Hmmmm... Het zit er dus in dat ons meisje binnenkort de waterpokken heeft. Maar ik vind ook dat ze het maar beter gehad kan hebben,want ik heb ook weer om me heen gehoord dat ze er op latere leeftijd ook meer last van kunnen hebben. Ja net getest: wordt weer donkerder (hoezo vreemd?!? haha) En temp 37.2
Testje van vanochtend was duidelijk lichter als gister, maar betekend dat dan dat ie gesprongen is, hou vandaag dan aan als 1 dpo? Zou je ei dan toch nog moeten komen Amy?
Jane, je ei kan gesprongen zijn, het betekent niet direct dat als je test lichter is, dat je ei is gesprongen. Officieel is het zo, dat na de LHpiek het een 24 tot 48u duurt voor je ei springt,maar wat ik al eerder schreef, het kan ook langer zijn. tempen en het in de gaten houden van je vruchtbaar slijm en testen geven een volledig beeld, maar geen complete zekerheid, helaas. Amy, das wel vreemd, je temp blijft hoog, maar je test donkerder. Misschien toch dat dit je gewone temp is en dat je binnenkort nog hoger tempt. Blijf maar doorgaan met testen hoor,het is misschien wat duurder, maar als je een goed beeld wilt lijkt het mij wel verstandig. Waterpokken.... heeft ons meisje ook al gehad, ze was net een jaar, toen kreeg zij ze...in overvloed... ze zat echt helemaal onder,extreem had zij ze... maar, ze heeft ze nu gehad! Amy, ik blijf niet thuis vanwege mijn ongi hoor, die is zo goed als voorbij. Maar meer omdat ik 4 weken geleden zo vreselijk verkouden ben geweest en dat ik gewoon zo slecht opknap. Ik heb nog steeds dat als ik bijv iets van de grond raap, op mijn dochters neus snuit enz, dat ik mijn hoofd zo voel. Ik ben ook bekaf, gewoon te moe om iets te doen, vooral de ochtend is erg zwaar. Mijn huisarts heeft al aangegeven dat ik simpelweg uitgeput ben, mede door alles wat ik de afgelopen 2 jaar heb meegemaakt: verborgen reflux,koemelkallergie en bijbehorende kinderartsbezoeken en onderzoeken,eczeem, heupdysplasie en bijbehorende onderzoeken en spreidbroek, chronische verkoudheden, chronische dubbele middenoorontstekingen, kno-artsen, operatie neusamandel, plaatsen buisjes, vele maag-/darmklachten, longontsteking, waterpokken, zesde ziekte, veel koorts en door dit alles..... slapeloze nachten, soms slechts 3u per nacht slaap... En net toen alles rondom dochter rustiger leek te worden, ging ze 's nachts enorm dromen, werd in de tussentijd mijn oma steeds zieker en is uiteindelijk op eigen initiatief en met hulp van artsen overleden, werd mijn vader ziek, bleek kanker te zijn en heeft een zware operatie achter de rug. En toen dat alles achter de rug was en alles in een rustiger vaarwater kwam, kakte ik in. Ik werd verkouden, kreeg koorts en mijn lijf is blijkbaar zo moe dat ik niet in staat ben om goed op te knappen. Het huilen staat mij vaker nader dan het lachen, maar dit vind ik nu niet grappig meer. begin mij soms echt af te vragen of er niets iets ergers is (hypochonder...). Vandaag is mijn bloed geprikt, om uit te sluiten of er niet nog iets anders is, maar daar zal wel niets uit komen. En dus denk ik dat ik moet gaan toegeven dat ik gewoon even op ben. Kan gebeuren, maar dan moet er wel iets aan gebeuren nietwaar? Vandaar ook dat ik steeds meer denk om te stoppen met werken, gewoon even rust in bouwen, niet steeds 2 dagen stress om op je werk te komen, maar thuis en tijd voor mijzelf. Dat komt niet alleen mijzelf, maar ook mijn kleine moppie en mijn man ten goede. Sorry, is een heel verhaal geworden, en dan is het nog redelijk beknopt, maar dat is zo'n beetje wat hier de afgelopen 2 jaar heeft gespeeld.
Meid, wat heb jij veel meegemaakt! Ik ben er even stil van... Sorry ik dacht dat het om je ongi ging. Je gaf van de week al aan dat je bij het bukken om je riem dicht te doen al naar werd. Ik blijf het herhalen, maar DENK AAN JEZELF!!! Jouw lichaam geeft heel duidelijk signalen af dat je grens bereikt is en ik geloof ook heel erg dat je huisarts gelijk heeft, dat je daarom moeilijk opknapt. Ik ben zeker iemand die kan aanraden om te stoppen met werken, maar het moet financieel wel mogelijk zijn natuurlijk! Je wilt je voor man en kind groot houden en een sterke vrouw/mama zijn,maar dat kan alleen als jij goed in je vel zit! Meis, wat lijken wij op elkaar zeg. Zandkasteel op telefoon hahaha en... ook ik noem mezelf altijd een hypchonder. Ik kan me zoooo druk maken over dingen. Mijn man moet er altijd om lachen en hij kan mij altijd wel geruststellen. Maar ik begrijp heel goed dat het je ongerust maakt. Sterkte meis!!!
Dank je wel lieve Amy! Doet mij goed! Ik denk altijd, 'kom op, doorgaan en niet aanstellen, valt allemaal mee!', maar weet je.... het valt helemaal niet mee wat ik allemaal voor mij kiezen heb gehad, echt niet. Je gaat inderdaad door, je wilt er zijn voor je dochter en voor je man, maar wie zorgt er voor mij? Want dat is echt achterwege gebleven. Als ik morgen wel besluit om naar mijn werk te gaan, om het te proberen, heb ik al met mijn man besproken dat hij haar dan naar het kdv brengt en verder alles doet 's morgens. Ik heb 2 jaar lang alles alleen gedaan, ook op mijn werkdagen, ik ga er 2u van tevoren uit, hij 30-45m van tevoren. Financieel is het haalbaar voor ons, we leveren wel wat in, maar ik denk dat we er ook een hoop voor terugkrijgen. Ik zeker: rust. En gezondheid. Wat is nu eigenlijk belangrijker? Dat toch? We zouden er zo'n 800 euro op achteruit gaan, ik vind het veel, erg veel geld en dat houdt mij wel tegen. Maar mijn man zegt ook dat we het met zijn salaris echt wel redden. Nu krijgen we 1x per jaar hypotheekgeld terug, dan zouden we dit gewoon maandelijks laten terugbetalen, zodat we de hypotheek niet bruto, maar netto betalen. En ik zou kunnen kijken naar toeslagen enz. Het enige, ik wil mijn dochter niet van het kdv halen. Dat wordt dan een grote uitgavenpost per maand. Want ik weet niet of we dan nog recht hebben op kinderopvangtoeslag. En weet je, in mijn hart heb ik de keuze allang gemaakt. Maar de gedachte wat een ander er wel niet van zal vinden (lui mens, je hoort toch te werken), vind ik moeilijk te verkroppen. Amy, ken je het liedje "ik ben een kikker" van Het Zandkasteel? Als mijn dochter die ziet/hoort, springt ze het hele huis door! op twee benen springend naar voren, als een kikker dus! Ik ga, tranen weer opdrogen (want ja, iedere vorm van begrip vind ik fijn), tv uit (het zandkasteel,hoe kan het ook anders) en mijn lieverd naar bed brengen. En dan zelf wat telefoontjes plegen en dan ook languit. Hoop ik, want gisteren wilde madammeke niet slapen!
Ik heb heel, heel veel respect voor je dat je zo veel alleen gedaan hebt! Maar het is geen falen als je 'dingen' uit handen geeft! Hier heeft stoppen met werken heel veel rust gebracht. Alleen bij de gedachte hoe vroeg ik moest opstaan, files, race tegen de klok enz, raakte ik al gestresst. Misschien is het anders een idee dat je meisje naar de peuterspeelzaal gaat als ze 2 jaar is? Onze dochter gaat daar na de zomervakantie naartoe. Kinderen vinden het leuk en fijn om met leeftijdsgenootjes te spelen en wij vinden dat het goed is dat ze leert spelen en delen met andere kindjes. Jouw meisje heeft nu vast haar vriendjes en vriendinnetjes op het kdv, dus dat is toch echt een keus die jullie zelf zouden moeten maken... moeilijk he Er zijn vast diverse toeslagen die aan te vragen zijn (zie wat we eerder besproken hebben en anders mag je mij altijd pb'en) En wat die gedachte betreft: Niks van aantrekken! Heb ik ook even gedacht hoor en ik zal je vertellen: Ik hàd een vriendin. We belden elkaar zo nu en dan om gezellig bij te babbelen. Zij vroeg altijd als eerste hoe het met onze dochter gaat. Ik antwoord daar vol trots op en helemaal als ze weer iets nieuws kon, zoals staan of lopen natuurlijk. Je bent super trots op je kind en wilt dit met anderen delen. Nee, van de daken schreeuwen!! haha... Ik heb het verwijt naar mijn hoofd gekregen dat ik altijd maar over onze dochter praat (ofcourse en terwijl dat zij er als eerste altijd naar vroeg) tevens gaf zij aan dat ze over andere zaken wil praten zoals werk enzo.. Om een lang verhaal kort te maken: ze heeft de vriendschap verbroken. Ik denk maar zo: jammer, maar dan was ze geen èchte vriendin! Maak je niet druk wat anderen ervan denken of vinden. Het is jullie keus, jullie leven. Waar je later met heel veel plezier op terug kan kijken, dat weet ik zeker!!! x Amy
Leuk he? Zo'n vriendin... dat noemt zich dan een vriendin... Ik merk hier ook wel dat er maar een paar zijn die blijven en dat de rest niet weet hoe snel ze zich uit de voeten moeten maken omdat er hier altijd wel wat is. Maar ja, dat is gewoon zo, daar kan ik verder ook niets aan doen, daar hebben we niet om gevraagd. Wel vraag ik om steun, begrip en gewoon er zijn, meer niet. Door dat alles ben ik momenteel wel weer erg onzeker, helaas. Ik ben eigenlijk iemand die, als ik mij goed voel , stevig in mijn schoenen sta, maar zodra ik moe ben, wordt die grond zo onder mijn voeten vandaan geveegd. Heb net naar mijn werk gebeld, ik probeerde te mailen, maar kwam er niet uit. Ik wil wel graag, maar ook weer niet, ken je dat? Dus nu word ik zo terug gebeld, het zij zo, ik moet dat maar even aangaan, me niet zo laten kennen. Hup Mex, schouders eronder en go!
Lieve meiden.. Ik heb een hele boel vraagtekens boven mijn hoofd ik ben op dag 11 begonnen met ovulatietesten, toen rond dag 11, 12,en 13 was hij wel een heftig streepje maar NIET positief... Nu heb ik de laatste 3 dagen een dikke negatieve test, zowat geen 2e streepje, maar ik doe ook aan temperaturen en die geeft echt geen duidelijke lijn aan, ik heb geen verhoogde temp... wat kan dit zijn, ik heb ik september tot december last gehad van pcos, maar dan heb je een hele hoop groeiende eitjes en dus ook een hoog lh maar geen dominerende ei, dus dat kan het niet zijn want ik meet haast geen lh.... weet iemand raad??????