Hoi meiden, mag ik ook meeschrijven. Ik ben Bianca 37 jaar en heb twee meiden van 9 en 7 jaar. Ik ben nu 5 weken zwanger. We hebben vier jaar op deze zwangerschap moeten wachten en had de hoop al helemaal opgegeven. Vindt het dan ook heel bijzonder dat we dit weer mee mogen maken. Vindt het leeftijdsverschil met mijn mijn meiden juist nu ook wel heel leuk. Ze kunnen het heel bewust meemaken. @ Bessie turf kan me voorstellen dat je schrikt, hopelijk was het eenmalig.
Welkom Bianca, wat een verrassing inderdaad! Ze zijn nu echte grote zussen straks! Leuk hoor, hoe voel je je verder? Het was zeker even schrikken maar nu bij de toiletgangen niets meer gelukkig.
Kache, had je voor je miskraam ook zo'n last van je menstruatie? Zie er momenteel best tegenop wat er komen gaat. Van de jongens ben ik zwanger geworden dmv hormonen omdat ik zelf geen cyclus had. Nu na 7 jaar dat ik gestopt ben met de pil had ik eindelijk weer een cyclus tussen de 32 en 38 dagen. Dit keer was de zwangerschap een aangename verrassing. Ben benieuwd hoe het straks na de MA wordt... Bessie Turf, was het helder rood? Ga voor je duimen dat het niets heeft te betekenen! Bianca, extra bijzonder weer dus, gefeliciteerd!
bessie: ik zal echt voor je duimen! Welkom alle nieuwelingen! iemand schreef dat waar twee eten er ook drie kunnen eten, toen ik daar even over nadacht beseft ik hoevaak wij eten weggooien.. vandaag toch iets raars, ik zit in een periode dat ik niet weet of ik zwanger ben en op mijn werk weten ze het al, hihi. We hadden vandaag zoveel rontegenfoto's, dat ik geen keus had
Ha, ha, volgens mij is 32 jaar de leeftijd waarop het kriebelt voor een derde want... ik ben ook 32 jaar! (manlief 35 jaar) Nou ja, tegen de zomer als we echt voor willen gaan, ben ik wel al weer 33 jaar . Alle nieuwe mensen, welkom! @ Bianca: 4 jaar! Wauw, dat moet nu dan toch echt een wondertje zijn, gefeliciteerd! Prachtig dat het jullie nu toch gegund is. @ Bessie: oh meid , ik kan me voorstellen dat je geschrokken bent, maar hopelijk eenmalig en heel onschuldig! Duim, duim! @ Runner: welkom, maar he meid, wat verdrietig! Ik lees dat je zit te wachten op miskraam . Hopelijk komt het nu snel los en valt het herstel mee. Ik kan me goed voorstellen dat je op ziet tegen de komende tijd. Impact van miskraam is toch erg groot en is mij erg tegengevallen (lichamelijk en emotioneel). En antwoord op je vraag: nee. Ik heb in mijn leven nauwelijks last gehad van menstruatie en al helemaal geen PMS, maar sinds ik gestopt ben met BV van mijn jongste (nu ruim een jaar geleden) heb ik wel wat PMS klachten 2-3 dgn voor menstruatie. Irritant, maar zeker niet meer dan dat en ook zeker niet te vergelijken met wat ik nu allemaal voel vanaf eisprong. Gelukkig moet het in principe nu wel iedere maand minder worden en is miskraam aan te wijzen als 'schuldige'. Ben ook erg benieuwd wat mijn cyclus nu gaat doen, want al heel lang niet bijgehouden. @ guapetona: succes met nadenken, lijkt me verstandig dat je zeker van je zaak wil zijn voor je er voor gaat. @ Niek: ha ha, tja, zeker als je (veel) vrouwelijk collega's hebt (?), zal dat niet ongemerkt voorbij gaan. Hopelijk je voorzorgsmaatregelen niet voor niets! Succes met wachten, wanneer is je NOD?
Runner, wat heftig dat je nu aan het wachten bent. Hoop voor je dat je je snel goed voelt! Niek, ook wel weer leuk en hilarisch misschien. Kunnen je collega's ook gelijk rekening met je houden. Moest je ze het wel vertellen of hebben ze zelf al de conclusie getrokken en het gevraagd? Bloedverlies is helemaal niet meer en was dus maar eenmalig. Ik voel me achteraf wel een beetje een paniekzaaier want normaal kan ik juist heel nuchter denken als iemand anders zulke dingen heeft. Achteraf had ik de vk misschien niet hoeven te bellen...
Bessie, daar zijn de vk toch voor? Bij mij was het ook begonnen met bloedverlies. Toen het de dag erna nog steeds aanwezig was heb ik ook gebeld. Ondertussen ben ik op 1 dag na alweer 2 weken aan het bloeden en zet het totaal niet door. Vorige week maandag gezien dat het niet meer leeft en gister pas bij de gyn geweest. Straks als de oudste op school zit komt mijn moeder langs om de jongste bezig te houden en mag ik die stomme pillen in gaan brengen. Hoop echt dat ik er vandaag af ben en dat ik het nu een beetje af kan sluiten. Ook al zie ik wel een beetje op tegen de pijn die ik kan gaan verwachten... Niek, probleem dus met mondjes vullen opgelost. Kache, hoop dat je pms klachten snel weer overgaan! En dat je cyclus weer regelmatiger wordt. Wij gaan er ws ook pas met de zomer weer voor. Mijn man vind het met verjaardagen toch wat handiger als de kids wat schelen. Dus dat wordt vanaf juni niet meer opletten.
he runner sterkte vandaag ik hoop voor je dat het er spontaan uit komt meid en dat de pillen hun werk gaan doen!ik heb met de 1e miskraam 2 wkn moeten wachten voor ze de curretagen deden:x ik was 13 wkn toen het mis ging... meiden wat ben ik toch moe de hele tijd heb er genoeg van....de misslijkheid word watminder erg hier gelukkig....
ik kom ook gezellig zo nu en dan hier mee kletsen... ik ben 26 jaar en moeder van een meisje van 8 en een zoon van 16 maanden en nu 5 weken en 6 dagen zwanger van ons 3e kindje
jemig 2 weken wachten op een curretage vind ik onmenselijk. toen ik gecureteerd werd van de tweeling ( 10 w) kon ik dezelfde week nog terrecht omdat mijn gyn het onmenselijk vond om mij rond te laten lopen met 2 leveloze kindjes in mn buik.. roosje 13+4 weken is op natuurlijk manier uit mn lichaam gegaan
Eerlijkbeertje, heb jij meer dan 1 mk gehad? Viel het curreteren wel mee? Ik merk tot heden nog niets van de pillen. Geniet maar lekker van je kwaaltjes. Thea, jij ook gefeliciteerd, hoe voel je je?
thea gefeliciteerd! voel je je goed? ja ik heb 2 miskramen gehad de laatste zon 3 jaar terug en dat was spontaan en alles lag in de wc....9wkn zwangersschap het curreteren viel mee tenminste bij mij wel...ik heb een 1 weekje rustig aan gedaan...maar ik hoop dat je dat niet hoeft runner want je moet toch weer onder een lichte narcose...en daar was ik niet zo fit van...
Runner: ik heb het ook met pillen gedaan en bij mij viel het erg mee. veel bloedverlies en alleen de laatste 10 minuten wat krampen en toen kwam het eruit. wel vond ik dat het lichamelijk herstel daarna zwaar viel. geef jezelf de tijd om het te verwerken, dat heeft bij mij ontzettend geholpen, sterkte! Bessie: hoezo paniekzaaier? liever 10 x teveel dan 1 x te weinig. bij mijn bloedverlies zat ik die middag al in het ziekenhuis.. op mijn werk hebben ze mijn miskraam meegemaakt, dus ze wisten het al. Over 10 dagen is mijn nod.
goedemorgen meiden, @runner hoe gaat het met je? ik krijg geloof ik weer wat meer energieeindelijk nog een paar dagen en dan kan ik ons kindje weer ff bewonderenkan niet wachten tot maandag...
Gister rond half 10 die pillen ingebracht. Rond 1 uur met de kleine naar bed gegaan. Werd om kwart voor 4 wakker van kramp in mijn buik. Dikke stolsels. Dit heeft zeker tot 8 uur geduurdt. Had niet zoveel stolsels verwacht, waren er duidelijk meer dan na een bevalling. Vond de kramp in mijn buik wel tegenvallen. Nadat ik het vruchtje verloren had waren de krampen ook vrijwel meteen verdwenen. Kan het nu af gaan sluiten. Af gelopen week alleen maar bezig geweest met wat ik voelde en of het door zou zetten. Kan het nu achter me laten en weer vooruit kijken. Geeft wel weer een rustiger gevoel. Over 2 weken weer naar het zh voor een controlle echo. En van de zomner weer aan de klus. Heb er wel weer zin in. Niek, wacht jij netjes tot je nod of ga je voor die tijd testen? Eerlijkbeertje, spannend hoor! Blijft een magisch iets die echo's en kindje kijken.
Runner.. Jeetje wel heftig zoiets, maar idd nu kun je verder en hoef je niet steeds in onzekerheid te zitten. Ik heb zelf een mk en een bbz gehad.. met de bbz hebben ze me gewoon laten lopen tot het vanzelf afkwam.. dat heeft denk ik wel een dikke week tot anderhalf geduurt.. achteraf hoorde ik dat dat best gevaarlijk is, maar ze zullen wel al hebben gezien dat het vanzelf los zou komen anders zouden ze me toch niet zo lang laten lopen hoop ik.. Aan de ene kant zit ik nu ook heel erg met de eventuele datum mocht ik nu aantellen... dat zou dan rond 5 december zijn denk ik.. de jongste is 27 oktober jarig en de oudste 11 november dus die zitten al dicht bij elkaar en ik zou het niet erg vinden als de derde daar weer vlakbij zit, maar 5 december lijkt me verschrikkelijk voor het kind.. iemand hier ervaring mee?
Wij willen dus tot de zomer wachten zodat we voorbij de maand februari zouden zijn. Jonathan is net voor de kerst geboren en de laatste 3 jaar heb ik niet meer een echt kerst gevoel gehad omdat ik te druk met de verjaardags voorbereidingen was. Mijn nicht is van 4 december en heeft het nooit leuk gevonden dat haar visite of niet kwam of vroeg weg moesten door de sint viering.