Vanaf 18 jaar kunnen ze legaal naar een comfortabele koffieshop met deskundig personeel die ze wel een suikerklontje toestopt als dat nodig is. Er staat in de wet geen minimumleeftijd voor blowen, maar ik denk dat je een soort koffieshop in je garage zult krijgen. Je mag dus zelf bepalen of je van alle vriendjes en vriendinnetjes hun legitimatie gaat vragen en een strak deurbeleid gaat hanteren, of dat je de andere kant opkijkt. Met als gevolg nog jongere kinderen in je garage. Had me als kind supergaaf geleken, maar als ouder zal ik dit niet toestaan. Kijk; wat stiekem blowende pubers op het jaarlijkse verjaardagsfeestje is een ander verhaal. Die vinden dat retespannend, en als ouder lach je in je vuistje om hun naiviteit, dat je het zogenaamd niet door hebt. Later benoem je het in een luchtig gesprek waarin je als ouder je grenzen aangeeft en hoppa: er is openheid, maar er wordt niet meteen de complete hand genomen als je een vinger geeft.
Ze is nu 16 maanden, dus dat duurt nog wel even.... maar ik denk ook niet dat je het kan voorkomen. Eerlijk gezegd hoop ik haar voldoende zelfrespect en vertrouwen bij te brengen dat het bij experimenteren blijft. Dat ze assertief zal zijn als iets haar te ver gaat en niet mee zal doen om vriendjes te blijven met de kids die te ver gaan. Verder kan ik volgens mij weinig meer doen dan goed te communiceren over drugs en de lijntjes open te houden als ze erover wil praten. Idem met sex, internet, (sex en internet, brrr), vriendjes, etc.
Heb het wel gedaan jah. Is niet zoveel spannends aan. Maar ik ben van mening, dat als je er niet zo zwaar aan tilt, het ook niet zo spannend is om te experimenteren. Kijk, ik mocht het niet, zat stiekem te blowen in een speeltuintje. Mijn vriend heeft zijn ouders er eigenlijk nooit over gehoord, stond met vrienden in de garage en vond er niks aan. Ik daar en tegen had hilarische momenten in het speeltuintje, lach kik van hier tot tokio en lekker stoned schommelen. Niet gelijk van elk jointje of pilletje beland je in de goot hoor!
Ik heb geblowd ja en zo heel af entoe doe ik het nog wel eens. Dus ja verbieden ga ik het niet want dat kan ik niet.
Met verbieden bedoelde ik dat alleen voor mijn oudste zoon, voor hem is dat straks letterlijk verboden, net als achtbanen en Andere dingen want die kunnen hem een hartstilstand opleveren.
nou mijn moeder zei altijd als je aan drugs begint breek ik allebei je poten en nee daardoor ben ik dus echt niet gaan gebruiken. Heb ooit 2 keer geblowd vond er geen drol aan nooit meer gedaan Dus als het bij 1 a 2 keer proberen blijft prima maar gaat het verder dan zijn er echt maatregelen die ik neem. Ik ben en blijf haar moeder en niet haar vriendin dus ik heb het recht regels op te stellen. En ik doe dit omdat ik van haar hou en wil dat ze een gewoon leven tegemoet gaat zonder verslavingen.
Verbieden helpt wel. Was een tijd terug in het nieuws. Ik heb hier-> Tactus - Nieuws (gedeeld) - Alcoholgebruik jongeren: verbieden helpt het artikel erover gevonden. Hier gaan we dat gewoon absoluut verbieden. Geen flauwekul. Doe je het wel, krijg je straf. Geen gezuip en geen drugs. Onder de 16 jaar is het strafbaar en daarmee is de kous gewoon af. Dat softie gedoe dat alles maar geprobeerd moet kunnen worden en ontdekt moet kunnen worden en dat ze het dan toch wel doen als je niet kijkt. Opvoeden moet je durven en opvoeden is gewoon heel hard nodig.
Ik vertrouw volledig in mijn opvoeding, en ik vertrouw er ook in dat mijn kinderen de juiste keuzes zullen maken. Maar ik blijf van mening dat verbieden NIET zal werken en zal dat dus ook niet doen. Ontmoedigen zeker, maar verbieden nee.
Ik ben van mening dat als je ze het gaat verbieden het alleen maar spannender voor ze word om het toch te gaan doen. Ik werd ook nieuwschieriger als mijn ouders zeiden dat ik iets niet mocht doen, toen mijn ouders dat door hadden zeiden ze ook '' Nou probeer maar hoor, als jij jezelf kapot wilt drinken, lekker doen '' als mijn ouders dat zeiden vond ik er geen hol aan, heb dan ook nooit wat gedaan, nog niet eens een sigaret opgestoken.. Ik ga het mijn kinderen dus ook echt niet verbieden, ik heb liever dat ze eerlijk tegen mij zeggen dat ze het willen proberen zodat ze eventueel samen met hun vader wat kunnen halen en je dus zeker weet dat het geen troep is dan dat ze het stiekem gaan doen en wie weet wat voor zooi ze dan kopen ...
het werkt jammer genoeg niet altijd zo, wij mochten vroeger ook niks gebruiken van mijn moeder. ik heb wel eens geblowd enz, mijn broer veeeeeeeel meer als mij en doet het nog steeds. mijn broer is ook echt verslaafd aan drugs en drank, ookal heeft mijn moeder het altijd verboden het heeft weinig tegen gehouden. nu is hij 34 en verknald zijn leven en zijn lichaam naar mijn idee. als familie sta je dan machteloos, maar dat is weer een andere discussie
Ben het op zekere hoogte absoluut met je eens hoor! Ik ben verder ook van de wat ouderwetsere opvoeding. Maar....mijn eigen ervaring is gewoon dat je met verbieden en geen ruimte overlaten om iets te kunnen proberen, het ook de andere kant kan doorschieten. Dat voorbeeld ben ik zelf namelijk. Dat is gewoon iets wat ik anders wil gaan doen dan mijn ouders. Mijn ouders hebben mij vroegen heel veel verboden en toen ik de kans kreeg (ben op mijn 17de uit huis gegaan omdat ik letterlijk gek werd van die strop om mijn nek) ging ik helemaal los! Alles uit proberen wat ik niet mocht! Daarom wil ik mijn kinderen de ruimte geven.
Dat ik erachter sta dat verbieden wel helpt, betekend niet dat ik naïef ben en niet weet hoe de maatschappij in elkaar steekt. In het leven gebeuren er dingen en dat vraagt iedere keer weer dat je nadenkt hoe je met dingen om gaat en je er dan voor inzet. Nergens staat dat dat 'wel even te doen is'. Dat is soms heel pittig, dat kost energie en toewijding. De ene keer gaat zoiets gemakkelijker dan de andere keer. Waar een wil is, daar is een weg heb ik ergens gelezen, dat geld hier net zo goed voor.
Ik vind het artikel wel interessant en zet me aan het denken. Wat zou het voor mijzelf of mijn vriend hebben uitgemaakt als onze ouders er strenger in waren geweest. Lastig, denk dat het zijn voor en nadelen heeft en toch ook wel scheelt om wat voor een kind het gaat en de omgevingsfactoren. De kans dat het echt uit de hand loopt (verslaving) is niet heel erg groot en wat 'ontneem' je een kind als je het echt verbiedt? Niet zozeer de drank en drugs ervaring, maar misschien wel (hele goede) vrienden. En wat is het effect daarvan op het kind en de relatie met de ouders? Ook is wel bekend dat kinderen uit zeer strenge gezinnen (denk aan superstrenggelovigen) toch ook wel grote(re) kansen hebben om zich juist te verzetten en een beetje ontsporen. Maar dat is ook weer een ander uiterste misschien?
BOvendien kan ik me niet voorstellen dat ik enorm boos zou (kunnen) worden als mijn dochter op haar 15e een keer wat drinkt. Ik geloof wel in verbieden tot op zekere hoogte en ook op ontraden en informeren over de gevaren. Maar waar ligt de grens? Dat is denk ik toch ook wel afhankelijk van de situatie. Op een gegeven moment kun je ze toch ook niet meer tegenhouden om uit te gaan bijv. Voor de een is dat met 14/15, voor de ander met 16/17. De ene puber wordt geprikkelt door verboden, de ander is daardoor wat terughoudender.. Je kunt de toekomst niet voorspellen en er zijn denk ik geen standaard recepten voor wat het beste is voor ieder kind in elke situatie.
Applaus! Buiten het artikel ben ik het met je laatste stukje helemaal eens! Het is helemaal niet zo dat ik mn pubers verstik met mn regeltjes,dat is maar net hoe je het aanpakt.Je kan dat ook op een goede manier doen door bv veel te praten en ze in te laten zien waarom je iets verbied. Tot nu toe werkt het hier.Opvoeden is idd heeeel hard nodig,zeker tot 16 jaar,dan zijn het nog gewoon kinderen!