och meis wat klote! (das nog zacht uitgedrukt) maar als je die antibiotica krijgt gaat die Chlamydia daarmee weg of is dat pas het begin van de medcijnkast?! Dikke knuffel vanuit hier aan jou!! Bekijk bijlage 229092
Danke je Miss!! Ik zit op internet te kijken wat het nou precies allemaal is en wat voor kwaaltjes je dan heb, maar ik heb al die kwaaltjes ook niet. Ben alleen heel erg moe, maar dacht dat dat was/is omdat ik de hele dag niets doe (ziektewet ivm operatie kruisband) En er staat overal wel dat je antibiotica keur moet van 10dgn, maar ik moet 2x 10dgn achter elkaar nemen..? Wat daarna de stappen zijn weet ik niet, over 10 dagen moet ik weer terug komen naar de frauenarzt voor nieuwe recept (heb er nu maar 1 voor 10dgn) en dan vraag ik natuurlijk even verder! Me vriend stuurde net een berichtje dat hij naar zijn huisarts nu onderweg is en aan hem een verwijzing vraagt om onderzocht te worden int zh.. Ik kan me moeder niet bereiken en me beste vriendin reageerd ook niet om dit met hun te delen Ga zo maar denk lang onder de warme douche staan en daarna met me kleine hondje een stukje wandelen int bos..
Oh meis wat kl*te dat het nog niet weg is... Hopelijk ben je er snel vanaf... @VVDD Ik ben 28 en mijn vriend is 31
Hoi dames, mag ik me ook bij jullie aansluiten? wij zijn ook al tijden bezig voor een kindje. Nu heeft dat bij ons de reden dat mijn man onvruchtbaar bleek na bijna 2 jaar proberen zwanger te worden. Wij maken nu gebruik van een donor, via de spermabank. Inmiddels al 1.5 jaar met die behandelingen bezig en nog geen echt resultaat. edit: vraag van de dag; ik ben 33 en lief is 25 liefs
Pff heavy zeg onvruchtbaar. Heeft hij dus helemaal geen zaadcellen. Hopelijk mag het dan snel raak zijn met het donorsperma...
nee hij heeft idd helemaal geen zaadcellen. dat was een hele klap!! Maar nu gelukkig toch de kans op een baby, zelf zwanger zijn e.d Maar helaas wil het nu niet echt lukken
Pff ja dat lijkt me idd een hele klap. Dan hebben jullie dus ook al vele ziekenhuis bezoeken achter de rug..
Ja dat klopt. eerst alle onderzoeken, daarna operatie van mijn man, de uitslag, daarna wachtlijst, en daarna start behandelingen. We gaan nu voor de 12de poging KID. Ik heb lange cycli dus kan maar 10 pogingen per jaar doen. ook ben ik nog geopereerd om te kijken of alles bij mij van binnen goed werkte, waardoor we een aantal pauzes hebben moeten nemen. Frustrerend is het, om steeds te moeten wachten! En dan iedereen om me heen die nu de 2de, 3de of soms 4de baby verwacht. word steeds moeilijker om enthousiast te reageren merk ik, en daardoor vind ik mezelf weer niet aardig. hebben jullie daar ook last van?
jeetje wat een verhaal wat jullie hebben meegemaakt. wanneer ben je met de pil gestopt als ik vragen mag?! ik heb hier ook wel last van ja, dan denk achteraf jeetje doe niet zo onaardig! maar ik kan er niets aan doen hebben jullie er ook last van dat als mensen zeggen, jou tijd komt nog wel, heb gewoon geduld. het komt vanzelf wel goed! dat je ze keihard wilt slaan....?!
@ Jufaman Een korte LF houdt dat in dat je dan geen eisprong krijgt of dat het geen tijd heft om in te nestelen. Ik heb zelf ook een cyclus van 25/26 dagen maar geen probleem. Vraag van de dag vind ik een heel leuk idee! @ Desiree Welkom en wat klote van je clamydia Ik heb ook een kijkoperatie gehad wel om een andere reden maar mij is hij reuze meegevallen. IK snap dat je bang bent voor de uitslag. @ Indalo Klote dat je weer ongesteld bent geworden meid @ Lizzy Is je vriend/man al een beetje opgeknapt? We proberen de draad rustig weer op te pakken dus hopelijk klussen we van het weekend nog! @Miss C Ik snap dat er nu een druk op je komt, dat je het niet op je gemak kan doen maar het nu moet als je met een behandeling wil starten Ja, ik heb dat ook hoor meid, wordt dan zo kwijt. Vooral als er een opmerking bij komt van ja jullie zijn al wel 4 keer zwanger geworden maar dat het allemaal geeindigt is in een miskraam dat is ook veel pech he? @Nenaten Wat klote meid! Dikke knuffel voor jou! @Panter Welkom meid en wat ontzettend heftig!
Thanks voor welkom meiden, ik zal mijn best doen me in te lezen zodat ik op iedereen kan reageren. ik ga niet alles terug lezen hoor, maar haak hier in en zal dan vanzelf bekend raken met jullie verhalen. ik ben 1 juli 2007 gestopt met de pil...alweer bijna 5 jaar geleden.
@Zomerrr, ik doe keihard m'n best en meer kan ik helaas niet doen, ondertussen gewoon doorgaan met klussen en het wel zien!
jeetje das een lange tijd! ik duim keihard voor je dat je snel positief mag testen.... Bekijk bijlage 229117
@nenaten: meis wat verschrikkelijk klote zeg! dat was dus echt niet het gehoopte nieuws, kan me voorstellen dat je erg boos/verdrietig bent, en je vriend ook! en dan zal je altijd zien dat er niemand bereikbaar is maar wij zijn er altijd om je hart te luchten als je daar behoefte aan hebt! knuffel!! @panter: welkom! jeetje wat heftig, dat je daar dan na 2 jaar achter komt. herken het zo goed dat het steeds frustrerender wordt als anderen om je heen zwanger worden, en dan ben ik nog niet eens in het stadium waar jullie zitten. ik hoop zo voor jullie dat het binnenkort raak mag zijn! hoe is zo'n situatie eigenlijk voor je vriend? ik kan me voorstellen dat het best een flinke druk op je relatie zet, if valt dat mee?
Hee meiden, Om nog even op de vraag van de dag terug te komen..... Ik wou er eerst geen antwoord opgeven omdat er toch een aantal dames hier op het forum zijn die gelijk hun mening klaar hebben en je gelijk niet meer serieus nemen, maar ik heb toch besloten om het te ''vertellen''. Ik ben 21 en mijn vriend is 22. Ik heb een hele grote kans op baarmoederhalskanker (heb al 2 jaar een afwijkend uitstrijkje + HPV) en mijn moeder is hier aan overleden toen ik 3 was. Als onze wens compleet is wil ik het een en ander laten verwijderen. We hebben het wel goed voor elkaar koophuis en genoeg geld op de rekening.
@ chalimidia..dat is toch echt wel rot zeg! En wat doet zoiets dan in je longen, orgaanbeschadiging? Thanks meiden voor het welkom! Eki, voor mijn lief is het erg heftig geweest. En nu bij vlagen nog steeds. Hij voelt zich aangetast in zijn manlijkheid, hij kan me niet geven wat ik het liefste wil. Ook het gebruik van donorzaad heeft wat moeite gekost, zowel voor hem als voor mij. ik had het gevoel vreemd te gaan, en voelde me erg vies na de eerste behandelingen. We krijgen begeleiding van de FIOM, en daar kan mijn lief zijn ei goed kwijt. ik ook trouwens, dat is echt een fantastische instantie. Zie dat jij al 4 wonders bent verloren, hoe hou je jezelf staande daarin? Heftig hoor!!
De eerste keer toen het bloedverlies begon had ik zoiets van dat kan niet, dat gebeurd ons toch niet. Heel heftig vond ik het toen ik de horen kreeg dat ons kindje was overleden. De tweede keer hadden we de goede hoop van nu moet het goed gaan. Toen het bloedverlies weer begon, wat een angst hadden we. Hier gingen we nog uit van ''domme pech''. Ik heb mijn 3e en 4e miskraam als ''minder erg'' ervaren. Je weet precies wat er gaat komen en je gaat er op een gegeven moment van uit dat het waarschijnlijk toch mis gaat.
Heb je dan ook een chromosomenonderzoek gehad? Dat doen ze meestal na de 3de MK. wat erg dat je er aan "went"...poe hee. Lijkt me dan heel erg frustrerend! Ik had dat al na de 2de MK, dat ik toen echt het gevoel had van: waarom een ander wel en moet ik het steeds verliezen na zo'n lange tijd? Denk dat ik met 4x MK gek zou worden!
Volgende week don. opnieuw bloedprikken. Weer voor chromosomen(was foutief te kort na mk) stolling, schildklier, glucose en bij een nieuwe zwangerschap moet ik weer utrogestan gebruiken. Weer 3 maanden wachten:x