Ik vindt dat je man de heel rit erbij moet zijn...je kan best al een hoop pijn hebben gelijk...en dan wil je m toch erbij! Of het gaat opeens erg snel....
Als het goed is (duimen duimen) beval ik op zeer korte termijn. Ik heb mijn man en mijn moeder gevraagd bij me te zijn, in het ziekenhuis. Verder heb ik het liefst zo weinig mogelijk mensen erbij, dus bijv alleen nog de verloskundige. Waarschijnlijk heeft zij nog iemand die haar assisteert. Maar ik hoor wel eens verhalen dat de verloskamer volstroomt met ziekenhuispersoneel, daar zit ik niet op te wachten.
Mijn man is er gewoon bij, hoe lang het ook gaat duren. Ik ga in het zh bevallen. Wij hebben twee honden, drie paarden, geiten en kippen, dus vee zat, maar daar heb ik al lang mensen voor gevraagd (buren, moeder, vriendin), en lijstjes gemaakt met wat ze moeten hebben. Ik moet er niet aan denken dat mijn man naar huis gaat om de beesten te verzorgen, en dat ie dan geboren wordt! Verder wil ik er niemand ander bij hebben (m.u.v. vk en verpleging natuurlijk)
ik denk dat ik vriendlief en mn moeder erbij wil.. bij hun kan ik me ook gewoon lekker focussen op de bevalling en hoef ik me nergens voor te schamen of wat dan ook. aan beiden kanten 1, wat een luxe
Ik zou ook proberen iemand anders voor de dieren te laten zorgen. Stel je voor dat je complicaties hebt of dat het ineens erg snel gaat. dan wil je toch je man erbij ! Wij hadden onze moeder erbij gevraagd, bij de eerste. Maar op het moment zelf wilden we het liever met z'n tweetjes doen. Dus heel lullig, maar moeders dit verteld en wij naar het ziekenhuis. Ze begreep het wel. Achteraf vond ik het erg fijn dat we dit met z'n tweeen hebben gedaan. Bij de tweede ook en nu bij de derde hopelijk weer !
Mijn vriend en mijn moeder en zusjes waren bij me toen ik weeen kreeg thuis. In het ziekenhuis waren mijn vriend en moeder bij me in de verloskamer. Mijn zusjes en mijn vader hebben gewacht in de wachtkamer. Vet sneu, mijn weeen begonnen om 9 uur uur in de avond en om kwart over vijf de volgende dag was mijn zoontje er pas. Dus mijn zusjes en moeder hebben 21 uur zitten wachten. Die waren nog brakker dan ik
We hadden verschillende mensen geregeld voor nze huisdieren, mocht de een niet kunnen, kon de ander miss wel. Uiteindelijk is mijn svader ze op komen halen. Bij de bevalling waren mijn man en moeder en op een gegeven moment het halve ziekenhuis Mijn man mocht echt niet weg hoor! Het kon me echt niet meer schelen hoor, al was ik aan t bevallen in een voetbal stadion, ik zat zo in mezelf ik hoorde niets meer, behalve de vk en mezelf.
ik had bij de bevalling zelf mn moeder en man bij me en tijdens de weeën waren mn stiefpa en zusje er ook bij
Hier was er nog een verpleegkundige van het ziekenhuis die af en toe langskwam. Tijdens de persfase was ze er helemaal bij.. Bij mijn eerste ging het niet helemaal lekker. Toen was ik dolblij dat er een kudde medici waren om ons te helpen
Hier was man erbij, hoewel ik hem 's avonds en 's nachts nog wel naar zn bed heb gestuurd om te slapen, maar goed ook. In het ziekenhuis steeds meer medisch personeel en de vk kwam ook nog langs, heel lief, want ik was overgedragen aan de gyn. Maar je weet vantevoren echt niet hoe lang het duurt, kan ineens heel hard gaan en dan wil je niet dat je man er niet bij is hoor! Heb man bij aankomst wel meteen teruggestuurd om de auto ergens te parkeren dan recht voor de ingang omdat ik toch aan het infuus moest enzo. Maar verder mocht hij niet weg, en geloof me, hij wilde ook echt niet weg!
Bij de eerste waren mijn man en mijn moeder erbij, mijn zusje en schoonzusjes zijn een paar keer binnen komen kijken. Verder zat de halve familie te wachten op de gang. Mijn vader, broer, schoonmoeder, schoonvader, schoonbroer (ik haat het om zo iemand zwager te noemen, dat vind ik zo raar klinken) en soms mijn (schoon)zusjes dus zaten in de wachtkamer. Ze hebben wel lang moeten wachten maar dat hadden ze er voor over zeiden ze. Ons konijn heeft de buurman samen met m'n nog steeds heel kwieke opa verzorgd. Vlak na de bevalling, dus toen ik de baby op mijn borst had kwam de familie binnen. Dat vond ik fijn, bij de tweede doen we het waarschijnlijk weer zo.
Ben gisteravond mama geworden van een prachtige dochter Ik had mijn moeder al maanden geleden uitgenodigd om de bevalling mee te maken! Dat leek mij een fijne ervaring. Helaas eindigde het in een ongeplande keizersnede en moesten we haar afbellen Was wel jammer. Maar bij een evt 2e kindje denk ik dat mijn man wel volstaat
Bij de oudste heeft mn vriend eerst de honden nog uitgebreid uitgelaten, daarna naar het ZH. Mn vriend was pas savonds rond half 12 ofzo weer thuis, honden zijn pas toen weer uitgelaten. We woonden te ver van de familie af om hen te vragen en we waren net vier weken tevoren verhuisd, dus kenden nog niemand die we dat wilden vragen. Daarnaast was het ZH ongeveer 20/25 minuten vanaf huis... dus even tussendoor weg was geen optie. Nu zitten onze honden in de stal... dus een ongelukje is dan niet zo erg. (uiteindelijk totaal 14 uur overgedaan, waarvan 9 uur in ZH) Bij de jongste ben ik ingeleid met Cytotec (dus niet direct heel heftig) Toen is hij smiddags wel even naar huis geweest voor de honden, maar dat was ook wel mogelijk omdat de Cytotec niet heel veel deed. Rond 11 uur is hij naar huis "gestuurd", omdat er eigenlijk niets gebeurde bij mij, dus de volgende dag weer nieuwe Cytotec, en ik moest blijven in het ZH.... uiteindelijk begonnen de weëen snachts rond 1 uur, om 4 uur heb ik m uit bed gebeld dat hij moest komen. Toen heeft hij de honden eerst nog goed uitgelaten en rond 5 uur was hij in het ZH....om kwart voor 8 was de jongste er... dus ongeveer 7 uurtjes overgedaan. Bij een derde mag hij denk ik niet meer weg tussendoor......
Mijn man en mijn zus. Zij waren er ook allebei bij de eerste bevalling en dat is heel goed bevallen. Zus was een erg goede steun en ze maakte ondertussen ook foto's. Leuk om foto's terug te zien waar man en ik beide op staan en later met de kleine erbij natuurlijk.
Hmmmm zit net nog even naar mn reactie te kijken... zie ik dat ik helemaal niet heb opgeschreven wie er bij de bevalling waren. Van de "naasten" alleen mn vriend. Bij de 1e de VK en een kraamverpleegkundige, aan het einde ook nog de gyn.... heb uiteindelijk vacuum en knip gehad. Bij de 2e dus wederom alleen vriend en een VK van het ziekenhuis en op het allerlaatst (tijdens het persen) kwam de gyn "kijken" hoe het vorderde. Maar hij heeft verder niets hoeven doen, behalve toekijken. En oh ja hij heeft het navelstrengbloed even gecheckt qua zuurstof. En omdat ik ben bevallen rondom de dienstwissel, werd de eindcontrole plus hechten (2 draadjes) gedaan door de tweede gyn.
Hier alleen mn man. En qua medische personeel maakt het me echt geen bal uit hoeveel man er staat, al had ik dat van te voren niet gedacht dat ik er zo over zou denken.
eerste keer mijn vriend ,vk en een zusterv van t zkh was poliklinisch. de weeen hebben 2,5 dag geduurd in die tijd gewoon doorgegaan met mn dagelijkse dingen oa een verjaardag boodschappen en elke dag een fikse strandwandeling met de hond ohja en mn verzorgpaard verzorgd. mjn weeen begonnen vrijdagsochtends maar zetten zondagnacht pas goed door na t spontaan breken van mn vliezen toen kwam ik in een storm 12 u zijn mnvliezen gebroken en om half 2 was ze er al. snachts is mn vriend ff de hond uit gaan laten en sochtends 7 u was ik thuis. bij nummer 2 ,nu 13 weken zwanger, wil ik thuis met weer alleen mn vriend vk en kraamhulp. hond en dochter,dan ong 14 mnd gaan logeren bij een van de oma's of overgrootoma's. gebeurt nu ook af en toe dus ze weten niet beter. ik wil geen andere mensen aan mn bed dan mn vent word er al zenuwachtig van alsmi keraan denk maar das voor ieder persoonlijk... gr gemma