Eigenlijk weten jullie nu niet of het de buren waren. Voor hetzelfde geld was het iemand anders (zo belde hier ooit lang geleden iemand aan die hier voor een ongeluk met de fiets had gehad). En in het geval dat ze het wel waren, dan weet je eigenlijk ook niet met welke reden ze kwamen. Het kan zijn om te klagen, maar het kan ook zijn uit bezorgdheid of met een iets om te helpen. Persoonlijk zou ik juist wel bij je buren langs gaan, initiatief daarin tonen. Ik denk dat dat veel gezeik in de toekomst zou kunnen schelen. Als zij nu inderdaad aanbelden om te klagen en ze hadden door dat jullie wakker waren en niet open hebben gedaan, dan is er nu misschien aan beide kanten al wel een ergernis. Door bij ze langs te gaan en te vragen waarvoor ze kwamen en uit te leggen hoe bij jullie de situatie was, kan er begrip voor elkaar ontstaan. Ook kun je dan afspraken maken voor in het vervolg over hoe hiermee om te gaan.
Ik zou me ook niet druk maken hoor. Wij hebben dit ook wel. Ons huis is ook heel gehorig, maar de buren kunnen mij gestolen worden. Als je nu niet eventjes doorpakt zit je er nog langer mee en de buren zullen er dan hoe dan ook last van krijgen. Eerder woonden wij in een flat en als de kleine huilde dan werd er geslagen op de buizen, maar wij hadden daar echt geen boodschap aan. (gelukkig hadden de andere buren geen klachten en begrepen ze ons heel goed)Kinderen moet je ook de ruimte geven om te kunnen huilen hoor. Anders krijg je ze nooit in het ritme. Gelukkig hebben wij nu buren met honden die we dag en nacht horen....als ze dus klagen hebben wij ook nog wel wat klachten liggen...nee echt geen zorgen maken en ik was er al helemaal niet naartoe gegaan. Als ze er zo'n last van hebben komen ze wel weer.
Zoiets is ook wel eens door mijn hoofd gegaan inderdaad Ik was laatst namelijk gewoon een soort van blij toen ik merkte dat de buurjongen een drumstel heeft aangeschaft en hier elke dag op drumt (horen we best hard). Ik dacht: mooi...als onze baby's straks huilen..
Misschien was er iemand aan het belletje trekken, weet jij veel. Mijn oudste huilde heel veel, ook snachts. Wij wonen in een grote flat en hebben tegen alle buren gezegd dat ze bij overlast moesten aankloppen. Dat is nooit gebeurd. Nu hebben we studenten als onderburen en wij hebben beloofd Ties rustig te houden tot 8 uur sochtends en zij maken savonds geen herrie meer. Voor wat hoort wat.
Hier heeft de buurvrouw bij de eerste een keer opgebeld midden in de nacht. Ze was toen al iets ouder en zat in een nachtmerrie waar we haar gewoonweg niet uitkregen. Nou er was iets niet goed met onze dochter en bla bla bla. We mochten nog niet eens zelf uitleggen wat er was. En ze had wel vaker met huilbabys gewerkt en die van ons was er volgens haar ook een (dus echt niet huilde bijna nooit). Daarna heeft ze nog een paar keer hier aan de deur gestaan als we weer een rotnacht hadden en elke keer hetzelfde liedje we mochten nog niet eens uitpraten waarom wie wat en hoe. Ze heeft er nog een keer voor gezorgd dat het amk hier op de stoep stond. Er was niets aan de hand en nu houdt ze zich koest op straat doet ze zelfs poeslief tegen ons.
Dacht ik eerst ook aan jongeren die denken dat ze grappig zijn en aanbellen. Als je bang bent voor de reactie van de buren misschien kun je dan eens voorzichtig polsen of ze jullie kindje horen. Puur voor je eigen gemoedsrust dan. Hier werd Julia een tijdje geleden s nachts wakker. We wilden niet dat ze leerde dat we haar in slaap zouden wiegen, ze moet toch zelf leren slapen dus lieten we haar ook even huilen. De eerste 2 dagen was het aardig lang (voor je gevoel dan) daarna werd het al veel beter en nu word ze ook wel soms wakker maar is ze meestal wel tevreden als we de speen weer even indoen. Ik ben dan ook weleens bang dat de buren er last van hebben. We wonen ook aardig gehorig in oude huizen. De mensen die dichtbij wonen hebben de meeste ook kinderen dus die begrijpen het dan vast wel maar toch voor je gevoel is het vervelend.
Ik ben het met ukkie2 eens.. het is of nu even doorpakken en er straks profijt van hebben of er nog langer mee zitten en daar hebben de buren dan ook weer last van. Toevallig hebben wij onze zoon vannacht ook laten jengelen omdat hij alweer de hele week 's nachts aan het spoken is. We hoorden op een gegeven moment een van de buren opstaan en met een deur slaan.. waarschijnlijk pissig maar ja, niks aan te doen. We ook willen voor iedereen het beste en natuurlijk een goeie nachtrust
het kan idd ook ongerustheid zijn ,wij hebben buren verderop in de straat ,en elke keer als ik buiten was hoorde ik het kindje huilen.(vaak dus) ben bijna een keer in staat geweest om aan te bellen en mijn hulp aan te bieden. (was een vrouwtje alleen) en als ik een huil methode zou aangaan s,nachts ga ik wel eerst even de buren inlichten.
Ja, misschien is het wel ongerustheid... Wij horen ookhuilen bij de buren. We zijn hier 3 jaar geleden komen wonen, en vanaf het begin was het buurmeisje aan het huilen. Voor mij geen probleem, vind het voor de buren lastiger. Een jaar geleden kregen ze nog een meisje en was het huilen over. Denk dat het oudste meisje naar een andere kamer is verhuist. Wij blij, joepie! Na een paar maanden is het kleinste meisje begonnen met huilen. En ik denk, arme buren, wat zullen ze moe zijn! Het gaat vast wel weer een keer over. Tegen die tijd heb ik mischien wel een huilbaby..
Nou ga eerst maar eens na of het wel echt je buren waren, kan me bijna niet voorstellen dat ze dat doen na 1 keer een half uurtje jengelen...misschien was er wel iets anders aan de hand of waren het geen eens je buren. Heb je zowieso niet echt goed contact met je buren dan of zit alles wel goed tussen jullie??