wanneer bij jullie in bed?

Hier liggen de kindjes eigenlijk nooit bij ons in bed. En als het al gebeurt is het

zoonlief: een enkele keer 's ochtends vroeg (half 7)

dochter: een enkele keer vanaf een uur of 4

maar zoonlief heeft nog nooit een nacht bij ons geslapen en dochterlief is op 2 handen te tellen.

Ik vind truowens als één van de twee er een probleem mee heeft, dan is het een probleem. Ik vind ook dat kindjes moeten leren om zelf weer in slaap te vallen (in hun eigen bed) mochten ze wakker worden (het hangt er natuurlijk wel vanaf waarvan ze wakker worden). "Regelmatig" zou voor mij geen optie zijn. Ik slaap dan ook niet goed als ik een kind in bed heb (dochter gaat wel ... die ligt er stil)

 

als je er geen last van hebt is het toch goed..

ik vind het jammer dat onze dochter nooit bij ons wilt slapen. zou ik best eens leuk vinden.. ik vond dat echt een lekker en veilig gevoel vroeger als ik mij mn ouders mocht liggen (1x in de zoveel tijd)

 

Ik vind dat ook knus voor af en toe. Hier wil alleen 1 dochter bij ons in bed sons. Maar het gebeurt alleen in fases en ze is nooit 'aan gewend'.
Als de behoefte voorbij is slaapt ze weer maanden in eigen bed.

Ik heb er ook geen problemen mee.

 

J. slaapt eigenlijk nooit bij ons in bed. Ons bed lijkt voor haar synoniem te zijn voor 'feesten!'. Sinds ze een groot bed heeft, slaap ik daarom bij haar als het nodig is, bv. als ze ziek is. Ook als ze wakker wordt en pijn heeft of bang is, ga ik wel eens even bij haar in bed liggen.

Als je er geen last van hebt, zou ik er geen probleem van maken.

 

Onze oudste weet dat ie na 7.00 uur bij ons mag komen liggen, maar meestal is hij later wakker en gaat dan zelf naar beneden. Onze jongste ligt ook nooit hele nachten bij ons, dan slapen we allemaal niet meer.
Als ze ziek zijn, liggen ze soms wel even bij ons om te kalmeren en een paracetamolletje in te laten werken en daarna gaan ze lekker weer naar hun eigen bed.

De oudste slaapt soms bij mij als mijn man bijv naar de TT is, dat vindt hij dan gezellig. Komt misschien bij de jongste ook nog wel, maar op het moment denk hij dat ons bed een speeltuin is of zo...

 

Mijn dochter van bijna 3 slaapt ook wel eens bij ons in bed. Als ze 's nachts wakker wordt en graag bij ons in bed wil slapen, vind ik dat alleen maar heeeeel erg gezellig.

 

Onze oudste komt sinds een paar maanden ook wel eens ooit 's nachts bij ons liggen. Meestal mag ze dan eventjes komen knuffelen, maar leggen we haar daarna wel weer terug in haar eigen bed. Dit gaat altijd zonder problemen.
Soms zijn we zelf zo moe op het moment dat ze erbij komt liggen, dat we onszelf niet uit bed gesleept krijgen, dan laten we haar wel lekker liggen Of als ze "pas" om half 7 ofzo erbij komt liggen, dan hoeft ze ook niet terug naar haar eigen bed van ons, tenzij ze dat zelf wil.

Ik maak er in elk geval geen punt van. Het gebeurt ook lang niet elke nacht, dat scheelt misschien wel
Ik vind het eigenlijk ook wel heel lief. Vaak blijft ze eerst in de deuropening staan om te zien of er reactie komt en loopt ze pas naar ons bed toe als die reactie er is. Ze zegt op zo'n moment niets en ze is ook heel zachtjes uit haar bed gestapt en naar ons toe gelopen, dus soms hebben wij het ook totaal niet door dat ze daar staat (en dan slaap ik toch echt heel licht als het om m'n kinderen gaat). Hoor ik haar pas als ze zich al omgedraaid heeft en terug naar haar eigen kamer loopt...

 

Robyn ligt wel eens tussen ons in, maar dat is dan een keer 1 á 2 nachtjes en dan ligt ze weer maanden in haar eigen bed.
Ze wordt 'snachts wel eens wakker en dan is er gewoon iets. Meestal slaapt ze gewoon weer verder in haar eigen bed maar als dat niet gaat komt ze gezellig bij ons in bed. Of ze is dan niet lekker/ziek of ze heeft een nachtmerrie ofzo gehad. Tja zolang het geen gewoonte wordt vind ik het niet zo'n probleem.
Als ze vroeg wakker is mag ze ook bij ons in bed komen.

 

Mijn zoontje word standaard om half 5 wakker en neem hem dan bij ons in bed en samen worden we dan om 8 uur wakker

 

Niet!

Toen ze als baby/dreumes nog veel huilde, hebben we er wel sneller aan toegegeven. Zeker als ze ziek was. Maar zij raakte er na 1x al gewend aan (vaak ook van kwaad tot erger). En dan was het na het ziekzijn dus weer drama, langzaam afbouwen oid was geen optie.
Ik heb haar laatst 1x vroeg in de ochtend (waren net terug van vakantie) bij me laten slapen en ja hoor, volgende ochtend zelfde tijd wilde ze weer. Niet dus!

Tja, gezellig is het wel, maar voor 5 minuten. Ze ligt er altijd asociaal bij en wij slapen er niet beter op En ik slaap vaak al slecht.

Ze heeft tegenwoordig zelfs meestal totaal geen behoefte dat ik ook maar op dr kamer ben als ze inslaapt. Als er eens iets is en ik kom troosten, vind ik het altijd wel fijn om nog ff te knuffelen of naar haar te kijken. Maar ze heeft het al snel gezien en wil dan weer lekker slapen. Zal ik maar weer weggaan? 'Ja!'

En sinds ze een peuterbed heeft (3e verjaardag) moet ze al helemaal niets meer weten van ons bed! Zelfs liever niet 's ochtends nog even tv kijken. Das dan wel weer jammer.

 

toen onze dochter bang was op haar kamertje voor draken - en we steeds minder sliepen snachts omdat ze telkens wakker werd etc. Toen hebben wij een matrasje op onze kamer op de grond gelegd. Als ze bang was dan mocht ze bij ons op de kamer slapen. Maar afspraak was wel: Altijd éérst in het eigen bed beginnen. Dus alleen als ze snachts angstig wakker werd, kwam ze bij ons op de kamer liggen.

Zo had ze wel de veiligheid van papa en mama vlakbij, maar bleef ze wel gewend aan het alleen in bed liggen. En zo konden wij weer een beetje bijtanken...

Dit kregen we overigens als tip van m'n schoonmoeder, die het ooit weer als tip van haar huisarts had gehad- en het werkte hier dus ook goed. Er kwam vanzelf een nacht dat ze ineens niet meer naar onze kamer kwam. Net als bij m'n schoonzusje vroeger .

Wel hadden we duidelijk de afspraak: Alleen als je bang bent.

 

De enige die bij ons wel eens sliep is de oudste...
(de andere twee slapen alleen in hun eigen bed, anders kunnen ze niet slapen..)

oudste is altijd een moeilijke slaper geweest... hij voelde zich snel alleen en bleef spoken...
En dan daarbij express hard schreeuwen, zodat hij het als machtsmiddel gebruikte...omdat hij anders zn zusje wakker maakte...

Wij hadden op geven moment ook zoiets van: wij moeten zelf ook kunnen slapen....
Nu hij groter is, weet hij dat hij alleen bij ons mag liggen als papa aan t werk is... (die begint vaak vroeg) of sweekends....

Heb hem trouwens laatst ook een tijdje standaard weer bij ons gehad, maar dit ivm stoppen met ademen (keelamandelen)... dus voor mn eigen gemoedsrust....

Sindskort slaapt dreumes bij hem op de kamer....en slapen ze allebei beter...
zijn ze niet zo eenzaam...
(en vond ik het zielig dat ze de kamer moesten delen... )

 

Hier komt ze een paar keer per maand bij mij liggen, lekker tegen me aan. Meestal komt ze heel vroeg in de ochtend en ik vind het heerlijk. Punt is namelijk dat ze absoluut geen knuffelaar is, ze vind het vreselijk.. behalve die momentjes dat ze bij me in bed komt liggen.

 

Onze oudste zoon kruipt bij ons in bed zodra hij wakker wordt 's morgens, dit is zo tussen 8.00uur en 8.30uur.
Echt knus is dit niet, aangezien hij dan klaarwakker is en ligt te stuiteren tussen ons in.
's Nachts komt het een paar keer per jaar voor dat er een zoon tussen ons in ligt. Bijv. bij een enge droom of als ze ziek zijn of als ze ergens anders verdrietig om zijn 's nachts.
Wij doen er niet zo moeilijk over.

 

Nee mijn kids liggen noooit bij mij!
Ik wil dat ook echt niet...

Ze hebben alle twee als baby bij mij in de kamer geslapen tot 6 maanden en dan is het klaar.

Ze vragen er ook niet naar, ik woon gelijk vloers, dus als mn oudste wakker word 's ochtends gaat hij met dekentje op de bank liggen.

Als ze ziek zijn slapen ze ook gewoon in hun eigen bed of ik ga met ze op de slaapbank.
Kind aan de binnenkant ik aan de buitenkant.

Heb bed van 180 maar staat los, ben veel te bang dat ze er uit vallen!


Maar daarbij, ik vind het niet fijn om met hun in bed te liggen, heb geen zin in drama elke nacht, ze vragen er niet eens om dus lekker zo houden.
Heb mijn rust hard genoeg nodig!

 

ze komt als ze wakker is rond half 8 bij ons in bed
heerlijk uurtje met de tv aan bak koffie en zei beker melk
heeerlijk daar kan ik vangenietten

voorderest slaapt ze goed en is ze nooit wakker

 

ik ben er bewust niet aan begonnen. Ja de eerste 6 mnd in het wiegje, toen wel op onze kamer. Maar ik had al zoveel verhalen gehoord over hoe moeilijk je het weer afwent enzo, dat ik er bewust niet aan begonnen ben.

Wat ik wel doe als ze heel angstig of ziek is, is bj haar op haar kamer gaan slapen op een extra matras die we speciaal daarvoor hebben aangeschaft.

Komt bij dat mijn man de avonddienst draait en dus laat thuis is en dus langer slaapt sochtends. En op deze manier hoeven we hem niet in zijn nachtritme te storen.

 

Vanaf september ligt Eva af en toe bij ons, toen was ze dus bijna 4. Wij waren wel verbaasd, we waren toen in Efteling Bosrijk en opeens lag ze 's nachts naast ons . Wij waren zo moe na de Efteling dat we niets gemerkt hadden en zij kwam waarschijnlijk bij ons liggen door alle indrukken die ze had opgedaan.
Ze ligt nu een paar keer per maand bij ons. Ik vind het heerlijk als ze bij ons ligt, maar papa niet, dus we spreken dan af dat ze dicht bij mama komt liggen, zodat papa er geen last van heeft .
Lisa heeft 's ochtends wel eens bij ons geslapen toen ze wat grieperig was, maar die is (nog) niet het type om bij ons te slapen (net als Eva vroeger).

Wat betreft aanwennen en er bewust niet aan beginnen, met 3/4 jaar geloof ik niet dat ze er aan wennen en je kan ze ook goed uitleggen dat het niet altijd de bedoeling is. Maar het is zo fijn als het wel af en toe kan, lijkt me echt heel fijn voor een kind. En voor de ouders ook trouwens , Eva is dan ook zo lief en knuffelig.

 

Toen onze dochter kleiner was hebben we haar bewust nooit bij ons in bed genomen. Als ze wakker werd dan bleven we bij haar op haar kamertje. Moet ik wel zeggen dat ze een goeie slaper is. En juist als ze ziek was, sliep ze nog beter.
Ze is inmiddels 3 en soms vraag ik of ze bij ons in bed wil liggen. Of we leggen haar bij ons als ze een keer 's nachts wakker wordt. We zeggen dan dat dit voor 1 nachtje is. Ze vindt dit vaak heel gezellig (en wij ook), maar meestal wil ze halverwege de nacht wel een keer naar haar eigen bedje..