daniel: elke ochtend tussen 7 en 8, lydia krijgt de eerste fles bij mij op bed. Soms hele nacht, als ze erg onrustig zijn, maar dan leg ik ze vaak snachts wel weer terug op eigen bed. Bij ziekte slapen ze ook vaak bij ons
Mijn mannetje mag bij ons slapen als ie echt flink ziek is. Ook is hij 1 keer wakker geworden van heel hard onweer en toen heeft ie de rest van de nacht bij ons geslapen. Verder heeft hij een prachtige eigen kamer, met een lekker warm eigen bed en daar kan ie prima slapen. 's Ochtends mag ie vanaf een uur of 7 bij ons in bed een filmpje kijken en dan doezelen wij nog lekker even in.
Als ze ziek zijn soms, ligt ook een beetje aan hun zelf. En in het weekend als we allemaal wakker zijn en nog geen zin hebben om naar beneden te gaan kijken we nog even allemaal tv in bed. elke nacht zou ik niet accepteren en fysiek ook niet kunnen.
Wij hebben liever niet dat onze zoon bij ons in bed slaapt, omdat ik anders echt niet kan slapen. Als hij ziek is gaan we om en om bij hem in zijn grote bed liggen. Als hij in het weekend 's ochtends wakker wordt mag hij lekker bij ons in bed kroelen.
Mja, met 3/4 jaar noem je het misschien niet meer gewenning, maar het komt toch op hetzelfde neer hoor. Niet alleen met slapen, maar ook nog op veel andere vlakken merk ik heel duidelijk dat als ze eenmaal een keer 'iets leuks' heeft gekregen ze de volgende keer er weer direct over begint. Natuurlijk en gelukkig kun je het 'waarom en wanneer' nu uitleggen en begrijpt ze dat veel beter, maar ik denk dat het toch nog steeds erg afhankelijk is van het kind of ze daar erg gevoelig voor zijn of minder. Zo ook 's avonds met nog even mama roepen omdat er nog t eea moet gebeuren (nog een miniplasje, beker water, ze verzint steeds weer wat nieuws). Als ik daar 1x aan toegeef, blijft ze dat iedere avond opnieuw doen. Dan moet ik haar echt ff duidelijk maken dat dit niet de bedoeling is en gelukkig werkt dat tegenwoordig goed, maar het principe is hetzelfde. Qua knuffelen, gelukkig is dochter overdag een heerlijke knuffelkont, dus daar komen we niets in tekort
Ben het idd met je eens! Natuurlijk onthouden ze zo`n dingen......is ook heel normaal gedrag voor die leeftijd. Ik weet zeker dat als ik ze vaker gewoon bij ons in bed zou laten ze elke avond gaan huilen als het opeens niet meer mag.....lijkt me ook vrij normaal. Ik vindt ook dat een 3-4jarige heel goed dingen onthoudt en weet wat wel en niet mag
Dat laatste ben ik het dan weer niet helemaal mee eens Het schijnt dat het interne geweten van een peuter nog niet volledig is ontwikkelt. Pas met een jaar of 6/7 begrijpen ze echt wat 'goed en fout' is. Ze handelen nu nog heel erg vanuit hun impuls (oja, das leuk, dat wil ik nu hebben). Tot die leeftijd ben je als ouder het externe geweten van een kind en zul je (tot in den treuren) moeten blijven herhalen wat jij als ouder goed en fout vindt, wat wel en niet mag. Peuters/kleuters kunnen zich ook nog niet schuldig voelen en zich helemaal in een ander verplaatsen (bijv als ze een ander pijn doen). Door jouw reactie moet het daar steeds op gewezen worden en zo leren ze dat. Het ene kind heeft een sterkere impuls en het andere kind ontwikkelt hier sneller/anders in (neem ik aan). [Uit boek: En als we nou weer eens gewoon gingen opvoeden]
hmmm....maar hier zegt ze toch vrij vaak....mama dat mag niet he....dus ze weet het wel al... Ik snap wel dat je kind nog niet helemaal, echt alles begrijpt ...maar ik merk toch erg vaak aan mijn dochter dat ze verdomde goed weet dat ze iets stouts aan het doen is
Ja, het kan dat ze idd al het eea onthoudt en begrijpt, zeker als jij er bij bent en ze haar externe geweten voelt zeg maar. Het is een proces en langzaamaan groeien ze daarin. Maar die impuls is bij veel kindjes ook nog erg sterk, waardoor ze toch nog dingen doen waarvan ze ergens in hun achterhoofd wel weten dat het van mama niet mag. En ze weten het dus (deels) al wel, maar voelen het nog niet zo (dat ze vervelend zijn, pijn doen etc). Daarbij komt natuurlijk het opstandige gedrag, lekker uittesten hoe ver ik kan gaan
hier komt ze wel vaker onze kamer in lopen en kruipt tegen me aan gaat nog even een slokje drinken en dan zegt ze ikke hier slapen... en uiteindelijk als ze echt bijna in slaap valt dan schrikt ze vaak wakker en gaat snel naar haar eigen bed haha ze kan niet bij papa en mama slapen zegt ze altijd.... al mag ze best blijven liggen hoor..dit wil ze alleen niet
Bij ons mogen ze alleen in ons bed als ze heel ziek zijn (en ik ze in de gaten wil houden). Dat is tot nu toe nog maar 1 keer voorgekomen. Ze vraagt er wel ooit om, maar dat staan we niet toe. Verder mag ze wel op zaterdag en zondagochtend bij ons in bed sprookjesuur kijken. Dat is gezellig en wij kunnen ook nog even blijven liggen.
Eva onthoudt dit soort dingen ook prima, maar ze komt gewoon maar een paar keer per maand. En als ze te veel komt, zeggen we ook gewoon dat het nu even niet kan, is soms wat lastig maar ze accepteert het wel. Maar is ook met andere dingen, soms doe ik bv. wel een centje in zo'n autootje in de stad, meestal niet. Ze vragen er altijd om maar accepteren het als ze geen centje krijgen. Zal ook per kind verschillen maar ze moeten het toch ook leren.
En Eva knuffelt overdag ook graag, maar ik vind het zo af en toe bij ons in bed wel erg gezellig, ze is dan nog knuffeliger, aait me heel lief enzo, echt heerlijk.
hier is dat in fases. Als ze wil mag ze s nachts wel bij me liggen. S ochtends tussen 7 en 9 als ze wakker wordt dan kruipt ze sowieso bij ons. Soms al om 3 uur in de nacht dus. Ik heb er geen problemen mee hoor. Mijn zoontje sliep tot 6 maanden altijd bij ons, nu wil hij niet meer bij ons in bed, gaat dan alleen maar spelen, niet slapen.
Ja klopt wel wat je zegt...maar bij mijn meiden zou dat niet werken Al zeg ik hier wel vaak genoeg nee tegen zo`n autootje hoor. Alleen s`nachts je kind die je wakker houdt....pff nee geen zin in
Hier eigenlijk alleen als ze (heel) ziek is. Met uitzondering van zondag, er zat lucht in de verwarming ofzo, en die maakte een heel raar geluid waar ze bang van was. (was zelf ook geschrokken ) Toen mocht het een keertje.
Ja, dat verschilt zeker per kind en natuurlijk moeten ze het leren. Maar bij het ene gaat dat wat makkelijker dan bij het andere. Kwestie van temperament en natuurlijk ook wel opvoeding.
hier heeft fynn wel geteld 2 keer bij ons in bed geslapen. 1 keer omdat het onweerde en 1 keer omdat hij ziek was. verder nooit ik slaap dat niet en fynn gaat lopen etteren kriebelen over armen en zo dat wij ram gek van hem worden haha nee slapen doen wij allemaal in ons eigen bed geen geouwehoer