Hier heeft hij nooit bij ons in bed geslapen en dat gaat ook echt niet gebeuren. Geef ik hem 1 vinger en dan pakt hij mijn hele hand. Zit ik straks iedere avond/nacht met hem in mijn bed. Nee nee. gewoon eigen bedje. Gelukkig gaat dit nog steeds goed.
Vindt het wel grappig omdat jij altijd zo`n uitgesproken mening hebt over van alles wat wel en niet kan....en dan uitgerekend jij slaapt met z`n allen in een bed...wat ik overigens niet normaal vindt.
En daar gaan we weer! Waarom moet er dan weer gezegd worden dat het ' echt niet normaal is ' Mens al slaapt ze met zn 10en in 1 bed, mag iedereen aub voor zichzelf beslissen wat zijn/haar definitie van normaal is?!
Ik laat iedereen in zijn of haar waarde. Als dirksmama met zijn alle in 1 bed wil liggen ga je gang. Ben benieuwd als 1 van haar kinderen later een vriendje/vriendinnetje heeft of dat ook daar in bed gaat slapen maar dat is weer een stap verder. Als jij je er fijn bij voelt moet je het doen. Maar ik moet er echt niet aan denken. Ben soms blij ( mag het wel niet zeggen) als mijn man last van maagzuur heeft en daardoor op de bank gaat liggen. hahahaha
Sabrina, uiteraard! Als ze allemaal 18 zijn slapen ze met aanhang samen in bed... Gezellig toch? God wat flauw!
Ons zoontje heeft hier (nog) geen behoefte aan. Zelf zou ik er ook niet snel aan beginnen omdat ik dan bang ben dat ze altijd bij je in bed willen liggen. Hij heeft een eigenbed en daar moet hij in leren slapen. Een enkele keer is hij weleens om 6 uur wakker en dan nemen we hem nog wel even lekker tussen ons in een uurtje of tot hoelang hij het volhoudt. Van de week toen hij ziek was heeft hij s'nachts ook wel half uurtje bij ons gelegen, maar verteld dat eventjes mag en daarna weer in eigen bed en dat ging eigenlijk heel goed. Ik begrijp je wel hoor dat je geen zin in gedoe hebt s'nachts.
en zelfs een topic als dit mond uit in een discussie Hier mogen de kinderen bij ons in bed waarneer ze dat willen. De oudste twee komen eigenlijk nooit maar de jongste nog regelmatig. Ik doe daar niet moeilijk over. Ik leg hem tussen ons in, draai me om en iedereen kan weer slapen. Hij heeft nu een fase dat hij bij ons in bed wil inslapen. Prima, als wij naar bed gaan leggen we hem over en klaar. @Dirskmama: ik neem aan dat als je kinderen dit niet meer willen ze gewoon een eigen kamer krijgen? En hoe groot is jullie bed?
Het familiebed konden wij hier ook wel hard gebruiken. Onze oudste heeft geregeld fases gehad waarbij hij bij ons in bed lag. Wij doen daar niet zo moeilijk om. Wel hebben wij liever dat hij in zijn eigen bed slaapt, omdat we anders te weinig plaats hebben en ik daardoor rugpijn krijg. Hij slaapt nu dan ook in eigen bed, maar wel bij ons op de kamer, zijn bed naast ons. Slapen op eigen kamer is altijd een probleem geweest. Daar hebben wij van alles in geprobeerd. Zelfs een tijdlang met matras naast hem. Dan sliep hij wel goed, zolang je er maar lag. Als hij alleen slaapt, wordt hij tig keren wakker en is dan altijd overstuur. Hij lijkt bang te zijn. Slaapt hij bij ons dan slaapt hij stukken beter en wij dus ook! Hij durft zelfs niet te gaan slapen als er niemand bij hem ligt. Raakt dan helemaal in paniek. We moeten dan ook altijd bij hem blijven tot hij slaapt. Voor ons is nachtrust heel belangrijk, maar ook dat onze kinderen zich prettig en veilig voelen. Dochter slaapt wel altijd in haar eigen bed en sinds ze 8 maanden is ook op eigen kamer.
Ik denk dat onze dochter misschien 3 keer bij ons in bed heeft geslapen, toen was ze ziek of had ze last van d'r tanden. We vinden het overigens geen probleem als ze af en toe bij ons zou slapen, maar goed.. ze vraagt er nooit om en die paar keer dat ze 's nachts wakker is geworden (soms verdrietig), vindt ze het veel te gezellig bij ons in bed om te gaan slapen, haha. Ze heeft een heerlijk bed (echt! ik ben jaloers ), een gezellig kamertje.. daar slaapt ze toch het liefst en altijd goed gelukkig.
Mijn zoontje, 4,5, eigenlijk elke nacht, ik merk het nooit op, hij doet het zachtjes en voorzichtig en wij worden er niet wakker van. Terugbrengen is dus geen optie Onze dochter, 3, slaapt in haar eigen bed en komt met zoveel kabaal en troep, die brengen we meteen weer terug en zij gaat zonder problemen weer verder slapen. 's Ochtends komt ze nog even lekker kroelen. Gelukkig hebben wij een groot bed en passen we er goed in met z'n allen. Als ze groot zijn, willen ze het vast niet meer.
Mja hier dus echt nooit... Manlief was al geen voorstander omdat hij dan echt niet slaapt.. Maar toch 1x geprobeerd.. Ze was toen echt flink ziek en tja.. Kom maar dan. Nou dat heb ik geweten ook Ze ging liggen, viel in slaap als een blok en wij enige tijd later ook. Maar ergens niet lang daarna begon ze te draaien en te wiebelen... En rechtop zitten, weer liggen... Weer zitten. Dat ging even door totdat ze al slapend op mijn hoofd begon te slaan. Ze had NIETS door en was gewoon in slaap. Maar jullie begrijpen dat dat meteen de laatste keer was denk ik? Daarna nog 2x gehad dat ze echt goed ziek was.. Toen heb ik op haar kamer gezeten tot ze sliep en daarna wee terug naar bed tot ze weer wakker werd. Slaapt ook niet best maar dan slaapt tenminste 1 van ons 2 nog
Onze zoon ligt nooit bij ons in bed en heeft ook nog nooit naast ons gelegen. Vanaf dag 1 in eigen bed in eigen kamertje! Oke alleen als hij 's ochtends wakker wordt en het is weekend of ik ben vrij dan kruipt hij nog lekker naast me! En dan gaan we daarna douchen en aankleden! Maar tussen ons in slapen zal nooit gebeuren. Wil dat gewoon niet hebben.
Tja, ik ben inderdaad heel uitgesproken, ik vind dat een baby bij de moeder hoort en niet apart en eenzaam in een kamertje. Babykamer op zich vind ik prima hoor, om babyspullen in te bewaren of zo. Maar niet om een baby in te leggen Kun je me misschien uitleggen wat er niet 'normaal' is aan iets wat driekwart van de wereldbevolking doet?
Dus jullie sexen waar de kinderen bijliggen? En als jullie uitgebreid willen sexen, gebeurt dat dan op de bank of ergens anders? Want lijkt me niet echt normaal omdat naast je kinderen te doen. Nu slaapt een goede vriendin van mij ook met haar 2 kinderen in bed hoor en IK vind het geen "normale" gang van zaken en ik zal haar er niet anders op aan kijken maar ik vind het wel vreemd.
Die eigen kamer hebben ze allebei allang hoor. Zo rond hun derde wilden ze een eigen kamer, en die hebben we lekker samen zo gemaakt als ze het hebben wilden. En als ze wilden gingen ze daar slapen , en anders kwamen ze bij ons. Vorig jaar hebben we in 1 kamer een stapelbed gezet, ze vonden het gezelliger om bij elkaar te logeren. Gut en soms als we er zin inhebben pakken we de slaapzakken en gaan in de woonkamer 'kamperen'.
Ik vindt dat een kind op zijn kamer in zijn eigen bed hoort te slapen. Ik vindt het niet normaal dat je met z`n allen in een bed slaapt. Dit is mijn mening Driekwart van de wereldbevolking? Overdrijf je nu niet een beetje....