Ik vraag me af of mijn klachten bij het ontzwangeren horen. Ben momenteel bijna 7 maanden mama van een hele lieve meid! Echter ben ik 7 maanden na de bevalling nog steeds heel moe, snel geprikkeld, nergens zin in, niet lekker in m'n vel, snel huilen, etc. Ik mis m'n eigen 'ik'. Ben normaal vrolijk, actief, ondernemend en vol energie. En daarin herken ik mezelf niet meer... Hoort dit gewoon bij het ontzwangeren of zou er meer aan de hand zijn? Ik kan wel van onze dochter genieten, het is wel zo dat als ik met haar speel ik juist vaak weer tranen laat lopen, maar dan van geluk... We hebben best een pittige start gehad, na een bevalling van 31 uur, bleek ze na twee dagen een infectie te hebben en hebben we twee weken met haar in het ziekenhuis gelegen. In die weken hebben we echt angstige momenten beleefd waarop ik echt dacht dat ik haar kwijt zou raken. Ik kan dat ook maar niet uit mijn hoofd zetten. Heb er al veel over op geschreven, veel over gepraat maar ik kan het niet loslaten en het komt nog heel vaak terug... Misschien dat dat ook wel mee speelt... Ik vraag me vooral af wat ik zou kunnen doen om me beter te voelen, actiever en vrolijker. Hoort het erbij en moet ik gewoon nog een maand of drie doorpezen of zou ik toch andere stappen moeten ondernemen..
Onze jongste had ook een infectie en ook zij heeft moeten knokken voor haar leven en ook ik ben niet zo snel de oude als bij mijn vorige bevallingen. Voor mij is het nog maar 3 mnd geleden. Maar ik heb nog goede hoop dat het bij mij door mijn schildklier komt, maar misschien is het ook wel een verwerkingsproces? Als mijn bloed niets uitwijst dan vraag ik toch psychisch hulp. Vind het heel moeilijk allemaal. Sterkte.
Heel normaal hoor! Ze zeggen niet voor niets '9 maanden op, 9 maanden af' Ik had ook pas na 9 maanden weer het idee m'n oude 'ik' weer een beetje terug te hebben!
Misschien al weer aan anticonceptie begonnen? Zou een oorzaak kunnen zijn.. Schildklier kan ook wel eens gaan kloten na een zwangerschap.
@zwangerve2e: zou idd kunnen dat het ook wel een stukje verwerking is... Het is toch best traumatisch geweest allemaal en erg heftig... Merk dat mijn omgeving zoiets heeft van 'het gaat nu toch goed?' Dat is natuurlijk ook zo maar wil niet zeggen dat ik de eerste weken vergeten ben... @Felice: fijn te horen dat het er ook gewoon bij kan horen... Hoop dat het over een maand of drie toch echt wel weg is. @Saz667: ben niet met anticonceptie begonnen (geef borstvoeding) dus daar kan het niet aan liggen. Een maand of twee geleden is mijn bloed al onderzocht en daar kwam toen niks geks uit.
En rond de 6 maanden schijn je een extra dip in je hormonen van het ontzwangeren te hebben. Veel voelen zich dan extra moe etc. Hopelijk ben je er gewoon snel en in iedergeval met 9 maanden helemaal vanaf.
hier ook nog steeds niet de ouwe ik hoor ben ook vaak ontzettend moe maar dit komt ook omdat ik ijzer tekort heb slik hiervoor staalpillen, ook af en toe geen zin in dingen en ook nog steeds emotioneel
9 maanden op 9 maanden af, wat een onzin vond ik dat, maar toen ik bevallen was begreep ik het, het heeft bij mij ook lang geduurd voordat ik me weer mezelf voelde
Heb je misschien veel bloed verloren bij de bevalling? Kan best zijn dat je HB nog niet weer op pijl is en je ijzer nodig hebt.. Na mijn miskraam veel bloed verloren en mijn lichaam heeft het zelf niet goed weer herstelt, na 2 maandjes ijzer weer de oude. Maar inderdaad wat anderen ook zeggen het kan ook best even duren voordat je je weer de oude voelt.
Bloed is bij mij onderzocht en alle waarden waren goed (hb, ijzer, schildklier) dus dat is het niet. Het zullen dan wel echt de hormonen zijn die maken dat ik me zo rot voel. Begin er wel echt de balen van te krijgen, ben gewoon zó chagrijnig de hele dag, voel me gewoon boos en gefrustreerd en dat past helemaal niet bij me... Weet ook gewoon niet meer wat ik met mezelf aan moet zeg maar... Gisteren met mijn man erover gehad om naar de huisarts te gaan, maar ik weet niet zo goed wat ik daar dan moet. Kan m'n verhaal elders ook wel kwijt..
Als je denkt dat je naar de huisarts wilt gaan moet je dat gewoon doen! Ook al is het alleen maar om daar even je verhaal te doen en te horen wat ze er van vinden.. Misschien hebben ze tijdelijk wel iets voor je als ondersteuning. Houd je ons op de hoogte?
Het idee van naar de huisarts gaan kwam meer van mijn man dan van mij. Medicatie is geen optie omdat ik bv geef. Dus vandaar dat ik ook niet zo goed weet wat ik er zou moeten zeg maar...
Je moet het moeder zijn ook niet onderschatten.. ik ben zelf van een ijskonijn veranderd in een tranendal Moet soms zelfs een traantje wegpinken bij een film o.i.d... overkwam me eerder nooit! Je leven heeft ook een hele andere wending gekregen, hoe bewust je ook voor een kindje gaat. Geef het de tijd meid. Je geeft ook nog bv en de hormomen zullen ook zeker nog meespelen. Ik ben nu bij de 2e een stuk rustiger maar weet af en toe ook gewoon geen raad met mezelf en al die gevoelens.
Ik zie dat onze kindjes even oud zijn en ik herken het deels wel. Vooral de laatste maand (gok ik) voel ik me gesloopt. Ik gaf de nachtvoedingen de schuld maar gebakje zei hier dat je rond de 6mnd een dip kan krijgen in je hormonen, dat zou een hoop verklaren bij mij! Ik ben alleen maar moe, raak hierdoor snel geïrriteerd en kan moeilijk genieten van dingen. Werken is dan ook loei zwaar op sommige dagen! Dat hele sombere heb ik niet, maar ik kan me voorstellen dat je met zo'n slechte start wat extra's te verwerken hebt.
Hé Zoe, dan zullen het toch wel die hormonen zijn die dat gevoel en de moeheid veroorzaken. Niet leuk dat je er ook last van hebt, maar wel fijn wat herkenning te lezen... Hoop echt dat het snel beter wordt, want zo is het echt niet leuk...
Ik ben na mijn bevalling van de vorige zeker een jaar mijzelf kwijt geweest. Ook ik heb een zware tijd gehad wat zeker ook een weerslag heeft na je bevalling. (zeer zware zwangerschap en na bevalling ook grote angsten voor verlies van baby, baby opgenomen in zh voor weken, zuurstof etc. Ik weet wat het is) Ook mijn bloedwaardes waren goed. Mocht je nog een keer geprikt worden of willen worden kan je even vragen of ze je vitamines en mineralen nakijken. Magnesium tekort kan heel veel nare dingen met zich mee brengen, van slaapstoornissen tot depressievee gevoelens dus is de moeite om na te laten kijken. En dit mineraal wordt in grote hoeveelheden verbruikt met gzwangerschap, bavalling en tijd er na. Wordt het rond je ongesteld zijn erger? Dan kan je pmp van efamol proberen. Die reguleert je hormoonhuishouden. Verder goed slapen en niet te hoge eisen aan jezelf stellen. Dit zijn ook allemaal mijn goede voornemens voor na de komende bevalling. Ik wens je veel succes!
ben je niet weer zwanger?? borstvoeding is toch geen garantie dat je niet zwanger kan raken. ik heb toen cerazette (geloof ik) gehad met borstvoeding
Yep, rondom de menstruatie is het helemaal een ramp.. ik ga eens even googlen naar pmp, kan zo snel nog even niet vinden of je het icm borstvoeding mag geven.
Ik heb de bijsluiter opgezocht op internet en daar staat dat de producten van efamol, hoeveelheden volgens voorschrift, gebruikt mogen worden tijdens zwangerschap en borstvoeding. Je zou even naar een goede (natuur) kruidenier, vitamine winkel ( ook een g&w heeft het) kunnen gaan voor aanvullend advies. Ik hoop dat het je helpt!!