Help! Weet sinds deze morgen dat ik zwanger ben van mijn vierde. Nou wilde ik zelf altijd wel graag een groot gezin, maar mijn man kan dat niet aan. Een paar weken geleden heb ik het met mijn man nog over mijn kinderwens gehad en hij was niet negatief. Alleen is hij er daarna (drie weken later) helemaal op teruggekomen. Hij zegt, dat hij het nu al niet trekt, laat staan met vier. Toen hij (voor mijn gevoel) akkoord leek met een vierde ben ik minder precies met de pil geweest. Tot hij erop terugkwam. Nu blijk ik dus toch zwanger. Ik durf het hem niet te vertellen. Weet het gewoon even niet meer. Ik wil voor mijn kleintje graag blij zijn en het kindje welkom kunnen heten, maar ik ben erg bang voor wat er nu komen gaat. Ik weet ook niet wat het gaat doen met onze relatie. En alleenstaande moeder van 4 lijkt me iets te heftig.
Allereerst gefeliciteerd, want zoals ik lees ben je zelf wel meteen blij met een 4e. Lijkt me een moeilijke situatie. Ik vermoed dat als je man de tijd krijgt om er aan te wennen dat het wel mee zal vallen. Hopelijk komen jullie hier samen uit en kunnen jullie gaan genieten van de zwangerschap.
Ik neem aan dat hij er wel van wist dat je 'minder precies'met de pil bent geweest? Anders zou ik me als ik jouw vent was echt wel belazerd voelen. Maar goed, toch wil ik je feliciteren met je zwangerschap, want het is en blijft een wonder! En gewoon met de billen bloot, vertellen dat je zwanger bent, hij komt er vroeg of laat toch achter, en dan maar beter vroeg Succes!
Evengoed gefeliciteerd met je zwangerschap Hier een beetje hetzelfde. Mijn man wilde echt geen vierde en hier het verlangen naar een vierde. Mijn man zou zich laten helpen, alleen hij durfde nog niet zo erg en omdat ik nog zo zat met de wens voor een vierde was het er nog niet van gekomen. Ik kan niet tegen pil of condoom, dus wij deden aan periodiek onthouding en laat nou net mijn eisprong 4 dagen eerder zijn dan normaal en mijn man zijn zwemmers redelijk lang overleven. Dag 9 zijn we voor het laatst intiem geweest en dag 13 mijn eisprong en jawel zwanger van ons vierde ukkie. Ik had hetzelfde hoe ga ik hem dit vertellen, maar mijn pakte het gelukkig goed op gaat mee naar de echo's en dergelijke, want hij wil zijn ukkie ook zien. Wel merk ik dat hij deze zwnagerschap wat minder er mee bezig is dan de andere, maar dat komt vast goed als de kleine er eenmaal is. Heel veel sterkte ermee en ik hoop dat jou man net zo reageerd als die van mij, dan komt het echtw el goed. Hier gaat onze relatie tot nu toe ook nog erg goed, maar ja hoe dat is met straks een vierde is natuurlijk afwachten, maar ook dat zullen we wel redden denk ik.
Ik hoop dat je man het wel wist dat je minder precies was met de pil, anders dan heb je hem er een beetje ingeluisd.. Ik denk dat er niks anders op zit dan het hem te vertellen. Hopelijk heeft hij gewoon wat tijd nodig om eraan te wennen.
Uit je verhaal kan je merken dat je zelf wél blij bent met deze zwangerschap, en dus vind ik een felicitatie wel op zijn plaats! Gefeliciteerd! Ik denk dat het het beste is oom het gewoon zo snel mogelijk te vertellen dat je zwanger bent, wellicht moet je man nog even aan het idee moet wennen, maar is hij daarna wel hartstikke blij... Ik ken je man natuurlijk niet, maar ik zou me niet voor kunnen stellen dat hij jou en je kinderen in de steek laat... Succes...!
Minder precies met de pil als in?? Niet ingenomen telaat?? Het klinkt niet helemaal zuiver in mijn ogen. Als je gaat voor een kindje moet je hier samen achter staan. Ik hoop dat je man, net als jij toch blij kan zijn en zijn zorgen opzij kan zetten. Gefeliciteerd en succes met vertellen.
Hier net zo. Ik zou heel graag nog een 4e kindje willen. Me man liever niet meer. Maar ik ga niet meer aan de pil omdat ik niet over die hormonen rotzooi meer kan sinds me dochtertje. ik heb gezegd als je echt niet meer wil laat je je maar helpen. Maar dat durft ie ook weer niet aan omdat dat meteen definitief is. Ja wat wil je dan? Dus ja mocht ik wel zwanger raken van een 4e dan zou ie daar mee moeten leren leven. Ik weet ook wel 100procent zeker dat ie het dan accepteerd en super leuk zal vinden, maar de stap om echt nog voor een 4e te gaan durft ie gewoon niet...... Maar ik zou me man er nooit inluizen, hij weet op dit moment dat het kan gebeuren. Maar goed zolang ik niet ongesteld word zal het denk ik ook niet zo snel gebeuren. Ik zeg niet dat jij je man er nu ingeluisd hebt, maar als ie niet wist dat je niet zo op de pil lette tsja....maar goed gewoon vertellen. Wie weet reageerd ie wel anders, hij heeft iniedergeval recht op de waarheid!
ten 1e gefeliciteerd met je zwangerschap! hier was de 4e ook niet gepland,maar zeker wel gewenst. ik gebruikte niets en mijn vriend zou zich 'een' keer laten helpen, ik heb pco dus bijna geen eisprongen, we wisten wat er kon gebeuren.. mijn vriend heeft in het begin wel even moeten wennen aan het idee dat er nog een 4e zou komen,maar was na de 1e echo om. we zijn dolgelukkig met ons 4e wonder.... maar wij wisten allebei dat ik niets gebruikte en wisten wat de consequentie zou kunnen zijn...ik hoop dat jouw man wist dat je niet consequent bent geweest met de pil, ik denk niet dat mijn vriend daar blij mee zou zijn geweest als hij van niets had geweten en ik dan zwanger was geworden... maarre nu gaat mama zich maar laten stereliseren,want papa durft het niet
tja... wat moet ik hier op zeggen... hoop dat alles op zijn pootjes terrecht mag komen in ieder geval. als je vriend liet weten dat hij nu wel accoord was met een 4e dan is dit toch niet ongepland? en je bent bewist minder accuraat met de pil geweest zoals ik lees. En tje was je vriend het er nog steeds niet mee eens en jij let bewust niet op de pil... tja mijn gedachten daar over zal ik hier maar niet neer zetten. Suc6 in ieder geval.
Mijn gevoel is dubbel... Medelijden kan ik niet met je hebben want je wist dondersgoed waar je mee bezig was. Nu ga je verdrietig zijn omdat je zwanger bent terwijl je daar toch echt zelf voor gezorgd hebt. Idd hoe gaat je man zich voelen zeg.....hoe kun je als je al 3 kids hebt met iemand zoiets flikken terwijl hij duidelijk aangaf het niet meer te kunnen...nee sorry ik reageer bot maar dit is wat ik ervan denk.
Maar meiden .. het weten dat het kan gebeuren en je man weet dit dan ook...vindt ik echt iets anders dan gewoon stiekem, want dat maak ik op uit je verhaal, onveilig zijn.
ach schat waar 3 zijn kan ook een vierde zijn......vertel hem gewoon dat je zwanger ben en zeg hem wat ik je nu zeg.
Hier ben ik het mee eens! Zou het zelfde zijn als jij graag een 4de wil en je man niet. komt hij op een dag thuis heeft hij zich laten steriliseren!! Zou je je ook belazerd voelen! Maar toch feliciteer ik je met de zwangerschap! Maar je zult indd nu je eigen boontjes moeten doppen! sterkte en succes!
Je kunt toch niks anders dan gewoon vertellen dat je slordig bent omgegaan met de pil en dat je nu zwanger bent? Er zijn gewoon geen andere opties. En dan heb je het maar te doen met de reactie die je krijgt. Ik hoop dat jullie er samen uit komen, hoe met deze situatie om te gaan.
Mensen, dit is toch niet het zelfde als je vent belazeren?! Hooguit heeft TS het voor zichzelf mooier gemaakt ("mijn man wil ook een vierde") dan het was ("mijn man staat niet negatief tegenover het idee van een vierde"). Haar man is erop terug gekomen maar in de tussentijd is TS slordig met de pil geweest. En dat heeft grote gevolgen gehad. Niet slim om slordig te zijn met de pil, terwijl de beslissing om voor een vierde te gaan nog niet helemaal genomen was. Maar ik vind dat men wel wat hard oordeelt. Volgens mij is er hier geen sprake van bewust bedrog. Ferienke, gefeliciteerd met je zwangerschap! Er zit niets anders op: Vertel het, nu meteen! Want hoe langer je wacht, des te kleiner de kans dat je man er nog positief op gaat reageren. Een zwangerschap geheim houden zal hij waarschijnlijk niet zo goed oppakken, en terecht. Nu vertellen dus, hoe moeilijk het ook is! Leg eerlijk en volledig uit wat er gebeurd is. En doe dit vanaf nu samen.
@Raket waarom dan niet gestopt met de pil als je hebt besloten om ervoor te gaan samen met je man....of je besluit ervoor te gaan of niet...waar is die middenweg? Maar goed ik weet het oook niet natuurlijk...kan alleen reageren op hoe het voor mij overkwam.
Zoals ik het lees, heeft TS zichzelf en haar man voor de gek gehouden. Ze schrijft: hij stond niet negatief tegenover het idee van een 4e. Dat is toch totaal iets anders dan: wij hebben samen besloten om nú te proberen een 4e kind te krijgen?! En 'ik ben minder precies geweest met de pil' klinkt ook niet als een gezamenlijke keuze om zonder AC te vrijen. Het zal inderdaad wel dat ze het mooier heeft gemaakt dan het was. Maar volgens mij wist en weet ze dat zelf ook, diep van binnen, dat ze het mooier maakte. En nu moet ze daar de gevolgen van dragen. En niet alleen zij, het hele gezin moet dat. Geen oordeel verder hoor, maar het is wel tijd om op te houden met zichzelf en haar man voor de gek te houden, en het samen te bespreken.