Het ging hier inderdaad beter toen ik een dag weg was geweest. Ga en geniet en laat hem het roer overnemen dan ziet hij wat het is en misschien dat het dan bij hem aan komt! Hier hielp het om taken te verdelen. En tot nu toe gaat dat nog steeds zo en is er geen irritatie meer. Nou euh ik moet eerlijk zijn soms ... (zoals laatst dat hij zei dat het vies was!! Ik zeg je zou er ook wat aan kunnen doen ipv wat zeggen en vervolgens aan mij over laten!!!) ZUCHT
Nou er staat me dus nog behoorlijk wat te wachten de komende tijd als ik het zo lees @Ellen, ik bracht het eerst wel op een normale toon over aan hem, maar toen die maar zuur bleef doen en heel kinderachtig mij ging nadoen/playbacken zeg maar, toen werd ik wel boos. Toen ben ik dus ook naar bed gegaan voor we echt ruzie kregen. Het domme is ook dat hij de "babytaken" zonder morren doet, graag zelfs. Badje? Meneer is al bezig zonder erover te beginnen. Denk dat een gesprek over het huishouden echt nodig is binnenkort. Wel fijn om te lezen dat ik blijkbaar niet de enige ben die hiermee zit. Ik ben ook goed mondig, maar daardoor breekt er vaak wel bonje uit en dat wil ik nou net voorkomen nu de kleine er is.... Praten, praten, praten. Nu maar hopen dat hij in luisteren niet zo selectief is als in het doen van het huishouden
Ja, ik zal wel moeten. We woonden ook net een week officieel samen en toen werd de kleine al geboren. Hiervoor woonden we wel "samen", maar niet in ons eigen huis.... Beetje lang verhaal. Maar het samenwonen en kindje is dus nieuw, lekker dubbel op
aaaahhhh....dus jullie wonen net samen in je eerste huisje en nu ook een baby......verklaart een hoop hahahaha. Nee maar zoals je leest is de eerste tijd als nieuwe ouders altijd stressen!
Oh geen wonder dat jullie dan nog erg naar elkaar toe moeten groeien, is zeker heftig zeg! Baby en net samenwonen! Succes en sterkte, een pasgeboren baby is al zwaar op zich laat staan baby EN kleuter ehm.... vriend
whaha bereid je maar voor DANA...ik vondt het de tweede keer reuze meevallen,.maar dat weet je ondertussen
ik heb niet alles gelezen dus sorry als dit al geschreven is . maar mannen zien geen huishoudelijke taken zoals stofzuigen of was naar boven brengen of noem maar op dit zit er helaas niet in . wat wel helpt is even rustig praten en hem toch vragen van kun je de wasmand even naar boven brengen of wil jij morgen even stofzuigen zodat ik wat meer tijd voor andere dingen heb . echt het helpt ik kan op dit moment helaas niet meer de was naar boven of beneden sjouwen of stofzuigen i.v.m bi. en heb het netjes overlegt en vraag nu dingen en dan doet hij het niks aan de hand maar zoals veel dingen rustig praten helpt echt .
Gelukkig wel Zou me echt dom voelen als ik de enige was die hiermee zat. Ach ja... ik denk dat het me gisteren gewoon echt even teveel werd. Door zijn zure koppen en kinderachtige gedoe werd het er ook niet veel beter op. Hij heeft al beloofd om komend weekend thuis te zijn zodat ik bezig kan met mijn laatste loodjes voor school (diploma bijna in de pocket ) EN wat leuks te doen met ons op zaterdag. Dan kan ik er ook even rustig over hebben met hem, dit huishoudgebeuren. Hoe doen jullie dat trouwens met de nachtvoedingen? Hebben jullie dit ook op je genomen tijdens het verlof of deden jullie dat alsnog omstebeurt zeg maar?
eerste wat in me opkomt is: dat is man eigen Mijn man is precies zo. na geboorte deed hij wel de fles enzo, maar als de kleine in slaap viel dan liet ie m ook gewoon slapen terwijl 3/4e van de fles nog vol zat... zijn gedachten zijn dan: lekker laten slapen, hijs moe. logische moeder gedachte: opdrinken, anders sta ik over een uur weer de fles te geven Je moet bedenken dat wij moeders het een en ander al meekrijgen (of naja, ik geloof daar wel in) het ligt ons makkelijker in het normale leven ookal is een kindje krijgen een hele verandering in je leven. mannen daarintegen zijn wat langzamer daarin. Zij maken de zwangerschap mee, maar dragen de gevoelens en klachten niet. Alles is voor hun op afstand totdat het kind er opeens is. onze moederschap begint bij de test, vaderschap begint voor hun gevoel pas bij geboorte en dán leren ze pas dingen. Oplossing hier was: leg het goed uit. laat hem inzien hoe zwaar het eigenlijk is en dat ook jij tijd voor jezelf nodig heb. niet alleen papa heeft tijd voor zichzelf nodig met fitness en vrienden, maar mama ook. Tip voor jezelf: hoe frustrerend zo'n kwal van een vent ook kan zijn, voor hem is t ook allemaal nieuw en anders. Zijn leven staat op zn kop en mannen schijnen wat meer moeite te hebben met hunzelf aanpassen, dan vrouwen hebben. Geef hem de tijd en ruimte om zich aan te passen, maar zeg hem wel duidelijk dat er iets moet veranderen omdat je t anders gewoon niet trekt. zeg hem dat je snapt dat hij tijd voor zichzelf wil maar dat ook jij je net zo hard moet aanpassen als hij. toon begrip, krijg begrip. (hoop ik voor je haha) Tja zijn maar wat tips, hier hebben ze geholpen, bij anderen werken ze misschien niet. Succes! I've been there
haha nee hoor dit heeft echt iedereen! Soms mag je ook wel eens boos worden, worden ze tenminste wakker maar zijn ook nog de hormomen waar je last van hebt hoor. In het begin pakte mijn vriend altijd de baby en gaf ze aan mij.....maar ook maar voor 2 weken want als ik ze hoor huilen sta ik al ernaast ik gaf bv dus ik moest wel altijd voeden
@roozjuh Bedankt! Erg bemoedigende woorden Dat van die fles klopt in ieder geval volledig haha. You've really been there
Ik snap je wel, maar vind je ergens ook onredelijk. Voel je niet aangevallen, want op dat zelfde punt vind ik mezelf ook onredelijk. Wat ik lees, praat je niet normaal met hem, zeg je hem niet op een normale manier hoe jij vindt dat het gaat en wat je graag zou willen. Het komt ruzieachtig over, waarschijnlijk omdat je (net zoals ik, en heel veel vrouwen met ons) eerst je irritatie ergens over opbouwt en dan uitbarst. Mannen kunnen geen gedachten lezen, en proberen dat meestal ook niet. Als je iets wilt, zeg dat dan op een gewone manier. Succes ermee. 't Valt niet mee, een kindje erbij. En dat vond ik al, terwijl ik al bijna 10 jaar samenwoonde met deze man...
Nou, de mijne wel hoor! Ik kan op dit moment niet zoveel, maar hij doet alles, wassen, stofzuigen, vaatwasser, was vouwen, boodschappen enz. En ik hoef NIKS te vragen. Dat doet hij uit zichzelf en naast zijn werk. Hij zegt, jij het een bbz gehad, toen moest ik machteloos toe kijken, op deze manier kan ik je nu helpen..... Lief toch!
hah je hebt gelijk Bri...wij willen dat de mannen ons begrijpen maar dat doen ze gewoon niet...en dan barts de bom opeens en snappen ze er niks meer van.. Maar toch vindt ik nog altijd dat de man best wel kan begrijpen dat hij eens mag stofzuigen. Maar ik las dat hij de baby in badje doet enz...nou dat doen er genoeg niet eens dus dat is weer een voordeel bij ts...
nee ik vind je niet zeuren. ik zou het in goed gesprek aan geven. Je geeft nu opmerkingen naar hem, maar ik denk dat jullie eens praten moeten. mijn ex pikte na mijn bevalling wel heel veel op in de huishouding, denk niet dat er veel mannen zijn die dit doen alleen begon mijn exschoonloeder haar er mee te bemoeien die vond dat mannen dit niet moesten doen maar de vrouwen... ja 1 van de oude stempel die niet weet hoe het tegenwoordig gaat hier hebben mijn ex en ik ook goede gesprekken over gehad toen, dat is beter dan opmerkingen geven in je kwaadheid (heb het ook wel gedaan hoor )
thnx, maar bedoelde als reactie op mannen die zien het niet liggen. De mijne wel, ook als ik alles zelf kan
Nou ik vind het een beetje dom excuus om te zeggen, dat het mannen eigen is. Mannen zijn niet achterlijk. Toen ik bevallen was moest mijn man alles doen, want ik mocht 6 weken geen poot uitsteken door mijn keizersnee. Hij heeft geen moment gemopperd en ook hij ging er snachts uit, want hij moest wel. Vooral de eerste dagen. Ik werk ook niet, maar als ik een hele zware dag hebt gehad gaat hij er soms ook wel uit. Het huishouden doe ik wel grotendeels zelf, maar in het weekend doe hij onze zoon. Dat wil hij ook zelf, want hij vind al dat hij teveel mist. Tuurlijk hebben wij ook weleens onenigheid hoor, maar dat is normaal. Je moet het gewoon misschien even uitleggen hoe je je voelt, dat je lichaam nog het herstellen is en niet alles in je 1tje kunt doen. Misschien voelt hij zich dan niet zo aangevallen.