Hoi allemaal. Zoals de titel van mijn topic al zegt: horen stemmingswisselingen ook bij ontzwangeren? En dan ook nog 6 maanden na de bevalling? Ik leef al 6 maanden lang op één grote roze wolk. Mijn zwangerschap bestond ook uit angst, stemmingswisselingen, maar toen ons meisje er eenmaal was tot afgelopen zondagavond was mijn wereld één grote roze wolk. Alleen voel ik me nu de laatste paar dagen heel wisselend gestemd: het ene moment ben ik wat somber, het andere moment zó gelukkig! het ene moment word ik helemaal week van binnen als ik ons meisje zie, het andere moment kan ik gewoon soicijns naar haar kijken en lijkt het net of ik niet blij word van binnen. Dit heb ik nu 4 dagen. Kan dit ook bij ontzwangeren horen? Van binnen ben ik bang dat ik weer hetzelfde krijg als ik mijn zwangerschap. Zit haast de hele dag achter de computer of ik wel geen PPD heb, of dit niet heb, of dat niet heb... Pffff... En zo gauw ik weer op internet zit word ik weer .. Zou het wat tussen mijn oren zitten?
Zit niet tussen je oren. Er is na het bevallen een 6 maanden hormonen dip. Veel hebben er last van in deze periode. Tevens weer erg moe zijn, en emo. Duurt een paar weken. Ik ben er nu weer groten deels vanaf gelukkig.
Oké! En hoort er ook bij dat je je (heel) down kunt voelen? Je kunt dus meer de symptomen hebben van een PPD zeg maar rond deze tijd?
heel herkenbaar! lastig he , als je niet zeker weet wat je ermee aan moet zou ik het zeker bespreken met een prof (huisarts/verloskundige oid)
ontzwangeren kan tot 9 maanden na de bevalling aanhouden... ik ben ruim 10 maanden geleden bevallen en heb alleen de laatste 2 maanden last ervan gehad... vertrouw je het niet neem voor de zekerheid kontakt op met je ha...
Met stemmingwisselingen is niks mis hoor, idd hormoondip! Heb je geen rare gedachtes?? Dan zou ik er lekker aan toegeven, verwen jezelf maar even extra met een lekker boek, dagje sauna, leuke film en een bak ijs, terrasje pikken, lekker winkelen en laat het los! Tijd voor een beetje you-time
Bedankt voor jullie reacties! Gelukkig heb ik niet zoveel last als in m'n zwangerschap! Toen had ik inderdaad wel rare gedachtes e.d., nu gelukkig niet/veel en veel minder. Wel word ik 's morgens down wakker, ben ik báng om nare gedachtes te krijgen en dat maakt me weer heel down en daardoor wek ik ook denk ik juist m'n downheid op! Pfff, het ligt dus aan de hormonen en is dus herkenbaar. Ik begon me al echt zorgen te maken dat ik een PPD/angststoornis o.i.d. had! Heb voor de zekerheid 's morgens vitamine B complex en magnesium bij m'n ontbijt liggen, want ik heb echt geen zin om nog verder naar beneden te zakken, om 't maar even uit te drukken. Ik heb het nu ook nog maar net 4 dagen, las dat je bij een PPD sowieso een paar weken last moet hebben, ook slecht slaapt (wat ik niet doe) en meerdere symptomen die ik niet herken.