Staat trouwens ook bij dat van alle vrouwen die klachten hebben van dreigende vroeggeboorte, uiteindelijk de helft ook echt te vroeg bevalt. Nou, in Veldhoven waar ik lag, was dat echt niet zo.. Daar was het stormloop, allemaal vrouwen die meerdere keren daar hadden gelezen, naar huis en weer opgenomen net als ik, en bijna allemaal bevielen die vrouwen te vroeg. Dus 50 % lijkt me beetje weinig.
Sodeju... Wat is het druk met een baby en dreumes in huis... Ik mis de kraamzorg!!! En.. Ik heb zo'n zin in redbull..l zou dat mogen met bv?
Zo boodschappen gedaan en lig nu op bed... Harde buiken en m'n linkerborst en dan rib zeg maar dat stukje tintelt... Heel raar! Nu lekker rusten en hier beetje bijlezen! Fijn beesie dat je zo lekker geniet! @Cerberus laten we het idd maar niet over de genen van paps hebben. Die gaan we extreem onderdrukken hehe
Heerlijk productief dagje hier! Uur met de hond gewandeld, alles opgeruimd, was gedraaid en buiten gehangen, boodschappen gedaan, eten voorbereid (hoeft alleen nog maar opgezet te worden), gestofzuigd etc. Het voeden gaat nog steeds een beetje rommelig, maar daar trek ik me lekker niks van aan. Alles ziet er positiever uit als de zon schijnt! @Borstvoedingshorrorverhalen: lieve dames die nog gaan bevallen, trek je er niks van aan! Geef het zelf gewoon een kans. Mijn zoontje clusterde bijvoorbeeld nooit, die dronk stipt iedere 3 uur. Die huilde daarentegen weer wat meer (L.ise is stil zodra ze bij mij ligt). Flesvoeding is iig geen garantie voor een makkelijkere situatie hoor! (zoals ik van de week al schreef: dan moet je gewoon soms een uur 'rekken', terwijl je kindje daar anders over denkt...) Ik ga weer even voeden, hoor ik! Kom straks nog even kijken of er al babynieuws is!
beesie fijn dat het goed gaat.... maartje wellicht is het veldhoven ziekenhuis geen goed ziekenhuis voor de " statistieken"....omdat die gespecialiseerd zijn in vroeggeboorten en waarschijnlijk meer vrouwen krijgen die al over de fase van "alleen maar klachten" heen zijn... (???)
@BV/FV: Het allerbelangrijkst is volgens mij dat JIJzelf achter je keuze staat. Wat de rest van de wereld er van denkt, dat moet je gewoon echt worst zijn. En dat geldt trouwens voor wel meer dingen in de wereld van het moederschap (werken / niet-werken etc). Er zijn inmiddels al hele generaties groot geworden op FV, dus heel slecht zal het toch ook niet zijn. Bij mijn dochter ben ik naar mijn gevoel te lang doorgegaan met het geven van BV. Door alles wat er toen speelde heb ik gewoon niet echt kunnen genieten van die eerste maanden en daar hielpen avonden clusteren etc ook niet echt bij. De wijze les die ik daar uit heb geleerd is dat ik het dit keer weer gewoon probeer, maar dat ik het niet tot het uiterste door ga zetten. Als ik merk dat het me te zeer tegen gaat staan, dan ga ik afbouwen. Bij mijn dochter merkte ik bijvoorbeeld ook dat wij allebei een stuk tevredener waren toen de FV zijn intrede had gedaan. Hoe jij je voelt straalt gewoon echt af op je kindje! En zeker, hier slaat ook nu al de twijfel toe (zou FV niet veel relaxter zijn?!?!), maar dat weegt nog lang niet op tegen het gevoel van zelf kunnen voeden (en de wetenschap dat er veel allergieën in de familie voorkomen). En dan verloopt het voeden hier vooralsnog echt vrij makkelijk. Mannetje hapt goed en drinkt goed, produktie lijkt ook goed op gang (soms iets te goed voor ons ventje), dus ik mag me sowieso gelukkig prijzen. Ik zou echt niet weten of ik me in allerlei bochten zou willen wringen om maar BV te geven. En ach, zoals Cerberus al zei: de toekomst van je kindje staat of valt echt niet met je keuze voor FV of BV. Voeden is nog het gemakkelijke deel... OPvoeden, dat is pas een uitdaging (en ook dat zul je nooit goed doen in de ogen van anderen...).
Kan me het toch niet voorstellen... Die smurf moet er nu toch echt wel zijn hoor! Of die laatste cm moet wel heel erg tegenstribbelen? Ah, ik denk gewoon dat smurf over de mobiel van moeders heen heeft geplast...
hahahahaha..... Dat leek me ook hoor.... hij moet er gewoon al zijn.... maar ben zoooooooo nieuwsgierig.... ook naar die van zebra... Zou het nu wel echt een meisje zijn... hahahahaha.... .... (dat zou wat zijn... )
Ohhhh, inderdaad. Mijn grote schrik: tot de ontdekking komen dat het TOCH een meisje is... Ehm... schat... ga de roze meuk maar weer van zolder halen... Toen ik onze vent aanpakte heb ik ook gelijk gekeken of het wel echt een menneke was (was echt overduidelijk hoor...). Bij onze dochter vroegen ze eerst hoe ie ging heten, waarop ik de naam riep en vervolgens wanhopig vroeg: het is toch wel echt een meisje he?? Zou toch wat zijn, dat je in een moment van opperste verwarring je zoon een meisjesnaam meegeeft...
hahaha... nu ga ik iets heel doms schrijven... maar heb hier van de week de pretecho's nog eens bekeken of het echt wel zo duidelijk in beeld was.... Zei nog tegen mn moeder... het is net de zwangerschap van dochter dat ik me niet zou verbazen als er toch opeens een meid uit komt.... Begon me moeder weer over dat mn broertje ook tig keer voor een zusje was aangezien, terwijl ze elke week een echo kreeg.... (uit vw.punctie bleek toen pas anders...)
bij vriend van ons, bleek het trouwens pas bij geboorte dat het geen knul was.... hij kreeg dus toch een dochter. en andere vriend, werden ouders nog na ZIJN geboorte gefeliciteerd met hun dochter... (zielig verhaal , afwijking aan geslachtsorganen.... kwamen ze bij controle achter en dna onderzoek heeft uit moeten wijzen wat hij nu was... ... en tig operaties...)
Zegt ZIJ met al alle kennis in handen...... makkelijk praten.... (ja, ja we wachten wel..... wat moeten we anders... )
Zegt ze tegen een forum met hormonaal gehandicapte vrouwen... (door ofwel zwangerschap, ofwel ontzwangeren...). Sorry, ben een beetje in een melige/opstandige bui... Pff, merk nu ineens hoe knorrig ik de laatste maanden geweest ben
hoef je niet te schrijven hoor..... hebben we wel gemerkt..... (fijn dat je "normaal" bent ipv "hormonaal".... )