dat de schoonfamilie zo'n blok aan je been kunnen zijn, en ze menen dat ze een deel van het verse gezinnetje zijn en elke dag op de stoep staan, en menen ook 5 uur te mogen blijven !!!! en alles beter te denken te weten!!
Ja ik heb er nog 1 - dat je nog heeeeeel lang met sporten urine kunt blijven verliezen..... (zoonlief is 1,5 maar ik heb er nog steeds last van als ik volleybal)
Ik had me gelukkig ingelezen van te voren, ik heb alles gelezen wat los en vast zat... no way dat ik voor verrassingen zou komen te staan. Toch niet helemaal gelukt - Mèèèn, wat kun je dan STINKEN van onderen zeg, zo een paar dagen later. Holy smokes... - Hoe láng je ook vloeit, ik was er na 3 weken zo ongelooflijk klaar mee en toen moest ik er nog 2. - Dat je na 9,5 maand nog altijd zo dement als een pier kan zijn. - Dat je na 9,5 maand nog altijd last kunt hebben van je bekken en dat terwijl ze me vertelden: doe nu asjeblieft rustig aan, daar pluk je na de bevalling de vruchten van.
Waarom heeft niemand mij verteld dat; Je borsten zo erg kunnen lekken, daar kan geen zoogkompres tegenop! Zelfs nog niet na 2weken en geef geen bv Dat je zo onzeker kan zijn of je alles wel goed doet Dat hechten veeeel meer pijn doet dan de bevalling zelf
*proest* - Ik vond vooral die stolstels een onaangename verassing en dat ik het gevoel had dat er een baksteen aan m'n onderkantje hing.
Dit wist ik wel... bij mij zat er nog zooooo veel bloed en bloedstolsels in mijn baarmoeder dat de gynacholoog zo ongeveer bovenop me gedoken is en mn buik volledig platgeduwd heeft... Ik schreeuwde zo hard van de pijn en er kwam zo veel zooi uit dat mijn vriend zowat vasn zn stokkie ging van narigheid!! De verpleegster wilde hem zelfs in een bedje naast mij leggen
nou niet alleen als ik sport hoor... als ik flink verkouden ben en ene paar keer achetr elkaar moet niezen of moet hoesten dan moet ik ook mn beentjes kruisen
Waarom heeft niemand mij ooit verteld dat je de eerste weken kraamtranen kunt krijgen.. wilde het niet geloven en voelde me blij, tot na 2 weken dat ik uit het niets in tranen uitbarste en het ineens niet meer zag zitten!! (duurde maar een uur of 2) hahaha En ook nog 1. Je kunt beter ingeknipt worden dan uitscheuren want dan voel je het hechten niet!! Gelukkig dat ik ingeknipt was(met verdoving dus)
Waarom heeft niemand mij verteld dat je kraamweek ook een donderwolk kan zijn ipv een roze wolk? Dat je kraambezoek niet leuk hoeft te vinden (ik heb deze keer weinig bezoek en vind het heerlijk!
... dat je de eerste maanden over alles zó vreselijk onzeker kan zijn? ... dat je in de kraamweek gigántische scheten moet laten (omdat je nog niet gepoept hebt) die je werkelijk niet kan ophouden (omdat het allemaal wat 'opgerekt' is)
Ik kreeg ECHT geen verdoving met mijn knip! Ze ging ervanuit dat ik er wel doorheen zou persen. Deed ik ook, maar toen hield ik op. AU!
- ontsluitingsweeen vele maken pijnlijker zijn, dan het daadwerkelijke bevallen (persen en uitdrijven) - persen heerlijk is om te doen - een baarkruk hartstikke prettig is - puffen werkt! - hoe ongelofelijk lang en veel bloed je verliest na de bevalling - je na de bevalling erg winderig kan zijn en dit gewoon niet tegen kan houden - hoe bijzonder het is als je kindje er is!!!
- Dat het persen helemaal niet het pijnlijke gedeelte van de bevalling is, de weeën zijn veel erger - Persweeën aanvoelen alsof je heel erg nodig moet poepen. - Weeën aanvoelen alsof je moet poepen maar je keutel heel hard is (sorry) - Hechtingen na een paar dagen het meeste pijn doen omdat ze dan indrogen dus wordt de draad korter en dan kan dat eerste knoopje heel erg gaan trekken!
Uhm, ik spreek even de berichten tegen van de dames hierboven om je niet gelijk te blij te maken...want dit zei idd iedereen ook tegen mij, maar ik vond het persen het ergste eraf. Vond de weeen wel te doen...
Nou idd! Bij de eerste een ruggenprik dus niets gevoeld...nu? O my god.....dat deed gemeen veel pijn en dat zag ik niet aankomen!
Ik had al 50 uur weeën, dus toen ik eindelijk mocht gaan persen was ik echt blij Dat je je pas echt "leeg" voelt als de placenta eruit is. Dat is echt een lekker gevoel. Dat een wc met sproei en droogfunctie in het ziekenhuis heel fijn kan zijn. De eerste avond/nacht alleen met z'n 3tjes best eng kan zijn als je kindje de eerste dagen in het ziekenhuis aan een monitor heeft gelegen.
- dat je een onvolwaardelijke liefde voelt die niet te beschrijven is - dat je het liefst de hele dag je kindje in je armen houdt, naar hem/haar wilt kijken en overladen met kusjes - dat er een glimlach komt die niet meer verdwijnt - dat je binnen no time die hele bevalling vergeten bent Zo was het bij mij in ieder geval!
...je helemaal hyper wordt op het moment dat je je realiseert dat de bevalling is begonnen. Ik wist even niet waar ik met mijn energie en enthousiasme heen moest ...er ook beenweeen bestaan en je dan echt niks anders kan dan deze liggend op bed zo goed mogelijk doorstaan. Onmogelijk om nog van mijn plek te komen ...dat als de vk belooft 's middags te komen kijken hoe het er met de ontsluiting bij staat, maar om 18 uur nog niet is geweest en je krijgt inmiddels persdrang, dat je man METEEN nogmaals de vk belt en niet "nog even wil afwachten". ...dat een baby er niet altijd makkelijk uitfloept, maar dat er ook het nodige duw- en trekwerk aan vooraf kan gaan. (heb het zelf niet meegekregen, maar manlief schrok zich naar..) ...je je na de bevalling zoooo ongelofelijk trots voelt, op je kindje natuurlijk, maar ook op jezelf! ...als je een verslag van je bevalling wilt maken, je niet langer dan een paar dagen moet wachten, want anders ben je de details heel snel weer vergeten.
Grappig om te lezen en zeker nuttig voor de dames die de eerste keer nog moeten hebben. Achteraf dacht ik ook over meerdere dingen 'waarom heeft niemand mij dat verteld??!' Waarom had niemand mij verteld dat: * je de eerste dagen/ week zoeloelippen hebt? Een blauwe doos van 15 cm doorsnee. * je iedereen de eerste dagen alleen maar lief, leuk en geweldig vindt door hormonen waardoor je in geen enkele zin assertief bent! (man je wensen doorgeven!) * je de eerste week niet normaal kan zitten. Laat staan er florisant bij zitten. * Het veel handiger is in het ziekenhuis een nachthemd aan te hebben ipv een pyjama omdat ze zo vaak bij de onderkant moeten zijn. * Je na de bevalling geen windjes kan tegenhouden. * Je na de bevalling die mega maandverbanden echt gaat waarderen.Daar waar je van tevoren nog dacht 'mooi niet!!' * Alles zeer doet de eerste week na bevalling. Armen, benen, bekken, poes, borsten, alles! * Je de eerste dagen door adrealine en daarna door pijn niet kan slapen? * Je na een paar weken kan denken 'waarom leek mij dit zo leuk??!' Zittende op je knip, niet zonder pijn tillen of lopen, totaal uitgeput, gebrainwashed door ritme huilen/ eten/ slaapje/luier, en bedenkt 'wie ben ik ook al weer??!' * je momenten kan hebben dat je de visite weg kan schieten! * na twee weken niet slapen en pijn en er komt visite die enthousiast roept 'wat is ie lief!' Jij kan denken: ' neem hem maar mee dan..Voor een nachtje..of 2" Moehoe! * Maar de aller belangrijkste! Niemand heeft je van tevoren verteld hoe heftig maar hoe geweldig het is! Tenminste. Ze kunnen het je vertelen maar je weet het pas daarna!
Ik heb een variant: Waarom heeft niemand mijn vriend verteld hoe mooi het is om een kind op de wereld te zetten? Dan had ik geen jaren in onzekerheid hoeven zitten of ik ooit mama zou worden of niet. Qua bevallen wist ik de meeste dingen wel, en vooral dat iedere bevalling anders is.