De onze wordt ook nog regelmatig in de nacht wakker en dan slaapt hij lekker bij ons in bed verder. Hij begint altijd in zijn eigen bed en we zien wel hoe lang hij het volhoudt, soms gewoon de hele nacht. Maar hoe doen jullie dat dan als ze altijd bij jullie slapen? Leggen jullie de kleine dan al in jullie eigen bed ipv ledikantje of zo? Vraag ik me gewoon even af. Enne.........na mijn KS heeft mijn zoontje ook een aantal uren bij de verpleegster gelegen zodat ik kon slapen hoor...........zo raar is dat toch niet.....
Babebabe hoe is bij jou het gevoel ontstaan dat dit allemaal samen valt? Mijn zoon heeft nooit bv gehad, moeders gaat regelmatig alleen weg én er is niks 'hippie community' aan mij hoor haha!
Dit is bij ons hetzelfde! Ons bed is voor haar een trampoline, wij zijn reuzegrote, levende poppen waarmee ze dolt etc... Enkel haar eigen bed associeert ze (helaas) met slapen. Als ze toch eens een slechte nacht heeft, ga ik met haar in de zetel in het salon liggen, maar daar kan ze ook een uur of 2 liggen draaien en keren en vingers in m'n oor of neus steken vooraleer ze zich toch aan de slaap moet overgeven...
Ojee ik ben ook een vreselijke moeder.. Mijn kleine meid lag op de coufeuse afdeling en ik lag op een andere kamer. Geen ks, maar wel een helse bevalling waardoor we (exclusief de nacht van bevalling) nog 3 nachten door moesten brengen in het ziekenhuis. Als je echt letterlijk niets kan, dan ben je blij dat je kindje even door anderen verzorgt kan worden zodat je zelf even kan rusten. Kan me niet voorstellen dat iemand daardoor een slechte moeder is.. Maargoed slapen bij de ouders in bed.. Hier nooit gedaan en als ze bij ons op bed is dan word ze direct hyper en stuitert alle kanten op, springen en laten vallen en koprollen.. Al zou ik het willen dan krijg ik haar daar niet in slaap Vind het zelf ook wel fijn dat ze nooit bij ons in bed slaapt, maar dat is iets persoonlijks vind ik, moet iedereen zelf uitzoeken wat voor hun werkt.. Nadeel is dat as Lana snachts gaat spoken omdat ze bijvoorbeeld groeipijn heeft oid, dan moet ik dus uit bed. Dan gaan we beneden even wat drinken en als ze erg overstuur is dan nog even een tekenfilmpje kijken, in die tijd praat ik veel tegen haar zodat ze weer goed rustig word en weer klaar is om naar bed te gaan.. Tegenwoordig helpt het ook als ik vertel dat Dora (als we toevallig dora op hebben staan) ook naar bed gaat of dat Lana haar knuffels moe zijn, als Dora naar bed gaat vind Lana het ook niet erg om te gaan slapen
Mijn dochter mag kiezen waar ze slaapt. Als ze behoefte heeft aan mij dan ligt ze bij mij en anders n haar eigen bedje. Ik merk dat ze nu steeds vaker kiest voor haa eigen bedje en dat vind ik heel goed van haar. Nu ligt ze in mijn bed omdat hèt in haar woorden "zo gezellig was vandaag" nou prima! Terugkomend op een ks ed. Ik heb er twee gehad en in beide gevallen waren dit geen standaard operaties. Naast het feit dat mijn kids richting 11 pond gingen hèb ik ook zware complicaties gehad. Dat neemt niet weg dat er geen haar op mijn hoofd aan dacht om 1 van de kidse laten slapen bij de verpleging. Dat gaat volledig tegen mijn natuur en gevoel in. Om eerlijk te zijn snap ik het ook nooit zo goed...
Als we het zelf maar snappen.. Kon zelf niets en daarbij kon Lana ook niet zomaar gepakt worden, maar moest dat echt voorzichtig gebeuren. Even in het kort, als je de gelukkige huisvrouw heb gezien, dat was nog een doormbevalling vergeleken met mij. Lana moest direct naar de bevalling naar de reanimatietafel, daarnaast had ze een gebroken bovenarmpje wat blijkbaar vrij zeldzaam is want er moest speciaal een chirurg uit het Sofia kinderziekenhuis overkomen. Als je dan ziet hoe klein ze zijn, met slangetjes etc eraan en dan dat geknakte armpje wat op dat moment nog gespalkt moest worden.. brrr heel eng. Ik kon toen alleen liggen, laat staan mijn dochter pakken, dus ik was blij dat er verpleging was. Dat we op aparte kamers lagen (wel in dezelfde gang) kwam omdat Lana nog speciale controles nodig had en op een gesloten afdeling lag. Daar zou ik dan weer niet voor kiezen, maar ik had helaas niets te kiezen.. edit: geen semi coma, alhoewel ik mis wel een stukje tijd van na de bevalling.. Wel extreme omstandigheden helaas, bij mij past er geen baby door beneden zijn we achter gekomen..
Maar als je kindje om medische redenen als niet bij je mag liggen kan je je toch niet aangesproken voelen door mijn post of die van dk? Da snappen wij ook wel! Ik heb alleen heel lang in het ziekenhuis gelegen en hoorde niet anders dan vrouwen die 100 redenen hadden waarom haar kindje beter af was bij de verpleging. En geloof mij, dat waren echt onzin dingen.
Tja denk dat het de emoties zijn, voor mij was het een heftig begin dus soms reageer ik dan overgevoelig En dan voel ik de drang om meteen andere moeders ook te gaan verdedigen.. Maar je heb zeker gelijk dat er ook vrouwen zijn die er wel gemakkelijker over denken en alleen uit gemakzucht je kindje bij de verpleging laten slapen kan ik ook niet snappen. Alleen vind ik het moeilijk om dat naar iemand toe te uiten, want waar ligt de grens..
Mijn zoontje leg ik gewoon meteen in mijn bed (in de avond, overdag slaapt hij wel in zijn eigen bedje) en blijf bij hem totdat hij slaapt. Dan ga ik weer naar de woonkamer en slaapt hij verder...
ja tuurlijk...soms bij papa en mama slapen Maar vanaf de geboorte tot wat...15 jaar... bij papa en mama slapen?
idd hou op met verdidigen omdat iemand anders hier denkt dat ze ALLES is....ik kreeg toen ook het aanbod om mijn meisje even mee te geven aan de vp maar ik wilde het niet...... Nou fijn toch en dat jij het wel hebt gedaan had je vast een goede reden voor. Ook voor jezelf zorgen hoort bij een goede mama zijn......
Daar gaat het toch helemaal niet om? Ik ga er niet vanuit dat mijn zoon met 15 jaar nog bij mij in bed wil slapen. De voorbeelden die jij geeft komen helemaal niet overeen met de werkelijkheid. We hebben het hier over baby's en kleine kinderen, niet over pubers die bij hun ouders in bed slapen.
Het gaat toch om kinderen die bij hun ouders in bed slapen? Als jouw`n kind altijd bij je in bed slaapt wanneer houdt het dan op?
wat serieus........ Heb je haar reacties al gelezen.......of was het gewoon weer makkelijk om op mij te reageren
Het houdt op zodra het kind er geen behoefte meer aan heeft, en dat regelt de natuur vanzelf. Bij sommige kinderen is dit al met 2 jaar, bij andere misschien bij 5 jaar en anderen slapen misschien tot hun 10de af en toe bij hun ouders in bed of op de kamer op de grond (terwijl ze dus al lang hun eigen kamer hebben). Kinderen leren deze zelfstandigheid vanzelf. Ik snap niet dat je dit niet begrijpt, jij hebt echt een heel vreemd beeld van de werkelijkheid en geen verstand van de ontwikkeling van kinderen/mensen. En verder ga ik niet meer op jou in.
ik moet alleen om je lachen echt waar........ Wat een verhaal.....dus alleen omdat ik vindt dat een kind in haar eigen bed hoort te slapen....ben ik de vreemde eend hier whahahahaha....
Het is inderdaad makkelijk op jou te reageren. Ik hèb het topic gelezen en naar mijn idee zit je vreselijk een discussie te voeden die helemaal niet nodig is. Lovelydk zet je neer als een arrogante betweter terwijl haar Posts helemaal niet vreemd of hard zijn. Ze zijn alleen een reactie op een toon van oa jou. o en neem niet gelijk een slachtofferrol aan door te zeggen dat het makkelijk is op jou te reageren en te roepen dat je neer gezet wordt als vreemde eend.