Hier een kleine jongen met een flinke kop erop, die dus ook echt wel eens een driftbui wil krijgen in een winkel als hij zijn zin niet krijgt, maar ik heb nog nooit commentaar gekregen van omstanders. Hooguit medelijdende blikken van mede-ouders richting mij, omdat ze de fase herkennen. Wat ik wel een paar keer heb gehoord is "hij is zeker twee?" Goh, toch een standaard-peuter; leuk om te weten
Ik hou mij eigenlijk nooit zo bezig met andere mensen. Robyn heeft een keer op vakantie heel hard gegild dat ik haar kneep en ze was keihard aan het gillen. Dan vraag ik haar of ze nog harder kan omdat de mensen aan de andere kant van het zwembad haar nog niet hadden gehoord. Verder is ze eigenlijk wel lief. Ik word alleen gek omdat ze met alles aan komt zeulen en ik alleen maar "mama mag ik dit" hoor, maar ze legt alles altijd netjes terug als ik nee zeg. Ze heeft weleens een dwarse bui en gaat dan op de grond liggen, als ik dan wegga dan gaat ze huilen en roepen.
Omdat het over het algemeen bekend is dat je een kindje met een driftbui beter kan negeren.Mijn zoontje gaat echt helemaal uit zijn dak als wildvreemde tegen hem beginnen met dat soort onzin. Als je dan perse wat er over wil zeggen doe dat dan tegen de ouder en kom niet voor die wagen hangen,als ik em negeer dan mag ik op zijn minst verwachten dat wildvreemde dat ook doen.En als mensen wat te melden hebben doe dat dan tegen mij en niet via mijn zoontje.Ik bedoel wat verwacht je dan denk ik dat hij op dat moment vriendelijk antwoord geeft ofzo? Dat het niet verveelend bedoeld is snap ik wel maar die mensen denken echt niet na hoor.Heb me echt nog nooit met andermans kinderen bemoeid,als ze echt pijn of verdriet hebben dan kan de moeder hem prima troosten en als ze stout zijn kan de moeder(of vader!)het ook prima zelf af lijkt me. Wil niet zeggen dat je niet met mijn kind mag praten of tegen kletsen maar niet op zo'n moment aub.
Dit specifieke heb ik nog nooit meegemaakt. Wel dat mensen vinden dat ik te veel op zoons nek zit (of zat - nu niet meer zo). Blijkbaar weten zij het beter. Alhoewel, zij weten niet dat zoon zo snel is als het licht. Hij ziet iets in z'n ooghoek en hop, het is al gebeurd. Zo heeft hij al eens een roltrap stilgezet en een heel kassasysteem uitgeschakeld. En ja, beide keren was ik welgeteld misschien 10 sec afgeleid. Dus ja, dan ga je wel op z'n nek zitten ja. Voor hetzelfde geld rent ie de straat over omdat ie iets spannends ziet aan de overkant. Nu doet ie het gelukkig niet meer zo.
Ohwja heb het wel een paar keer gehad dat mensen er mee gingen bemoeien. 1x was Quinn zo extreem vervelend, in de ah, gillend krijzend op de grond omdat hij iets niet kreeg, en nog bozer werd dat ik gewoon verder ging met boodschappen doen, Kwam er een vrouw naar me toe dat het echt wel heel zielig was, waarop ik zei, dan neem je hem toch mee, hij is te koop. Whahah die kop van die mevrouw, die was echt goud waard
Haha geweldig! Hier in de straat zeggen wij ook altijd tegen elkaar: "kind hebben, je krijgt geld toe" Als een van onze kinderen weer zo'n 'gezellige' bui heeft.
oooh herkenbaar laatst in de winkel met een huilende baby... oooooohhhh hij heeft vast honger "euh hij heeft een half uur geleden een fles gehad" of ze staan je aan te gapen zo van eeeeeh doe eens wat aan dat gekrijs " ja ik zal 'm uitzetten"
Eef heeft dat nooit zo, al beginnen de krokodillentranen nu wat vaker te komen.. Geweldig met een snikje en trillend lipje.. Maar het maakt me dan niet uit wat anderen denken, al ben ik meer van hèt rustig corrigeren dan het schreeuwen.. Was vandaag een vrouw bij de action tegen haar zeurende kind aan het schreeuwen, had gewoon last van plaatsvervangende schaamte.. Weet nog wel dat ik Eef een keer aan het verschonen was toen ze haar pavlik bandage nog had en een vrouw naar me toe kwam en zei dat ik die riempjes niet zo strak moest doen, want dat was zielig.. Stond toen echt met mijn mond vol tanden..
Ach ja, ik liet mijn dochters gewoon languit in de supermarkt op de grond liggen bléren als ze hun zin niet kregen. Keek af en toe om een hoekje maar ging gewoon door met boodschappen doen. Vroeg of ze klaar waren of ze kwamen me wel weer opzoeken als de bui over was. Tja zeg leuk is anders maar wel een snelle manier om er weer vanaf te zijn. Ok, mensen keken wel een btje raar maar dat interesseerd me niet. Als ik commentaar kreeg zei ik gewoon: ja, ze heeft een bui, laat r maar uitrazen hoor.
Ja precies! En ik denk dus ook dar dáárom mensen juist wat willen zeggen. Niet voor zichzelf, maar omdat ze denken dat ze jou dan een plezier doen. Denk niet dat dat algemeen bekend is... Weinig inlevingsvermogen, denk ik... Fijn dat jij dat allemaal zo goed weet, maar verwacht niet dat iedereen die kennis heeft. Helemaal mensen zonder kinderen en ouderen, want vroeger deden ze dingen heel anders en vaak denken ze nu nog steeds dat dat de beste manier is. Heeft niks te maken met wel of niet nadenken. Oh en niet te vergeten de ouders die (nog) helemaal niet te maken hebben gehad met driftbuien. Ik kan me voorstellen dat je gepikeerd was, maar ik kan me ook héél goed voorstellen dat diezelfde mevrouw bij thuiskomst naar ZP was gegaan en een topic had geopend: Wat ik nu weer meemaak! Biedt een vrouw bij de supermarkt haar kind te koop aan!
die 2 meiden van mij zijn heulll lief hoor maar soms dan gaan ze helemaal los en dan vooral in een winkel... mijn jongste is 2 en zegt altijd nee.... mijn oudste is dat wel voorbij... en luisterd wel redelijk goed nu! maar daar ging ook heel wat aan vooraf! mijn jongste wil nog weleens heel boos worden als ze haar zin niet krijgt, in de winkel bv wil ze een broodje... ik zeg dan nee vandaag niet. gaat zij op de grond liggen en heel hard schreeuwen... oke prima joh... ik zeg dan altijd mama gaat verder met boodschappen doen doeg... en loop vervolgens een ander gangpad in... dan inens is het luchtalarm uit en komt ze er gauw aanrennen.... ik heb dit nu een aantal keren moet doen, en de opmerkingen die je dan krijgt pfff... maar ook veel mensen die zeggen, goed joh dat je dat kunt! of goedzo aanpakken he haha.. eerder trok ik het me zo erg aan zulke opmerkingen. maar nu denk ik het zal wel. mijn doel is dat mijn dochter naar mij luisterd. ze zit nu in zo'n driftbuienfase van 2 naar 3 jaar oud... en als ik dan alles maar toelaat word ze straks nog erger en luisterd ze niet naar me. Mijn oudste heeft er goed van geleerd want deed zo precies hetzelfde met haar.... heeft wel geholpen want ook zij vraagt in de winkel mama mag ik dit of dat. soms zeg ik ja, soms nee.. en als ik nee zeg dan zegt ze oke mama... en legt het terug...! en zo hoort het!
o pfoee ik heb een vrouw hier in het dorp lopen die mega vervelend is elke keer als ze een klein kind ziet.dan roept ze oo mag hij / zei wat zien nu zeg ik standard nee maar ze komt met een aapje aan en ga er gek mee staan te doen 1e keer wist ik niet wat me overkam ag kiara blert huilt ook wel eens maar als ze iets niet mag krijg ze he took zeker niet hoor ! dan die bemoeizuchtige mensen ahh meisje heb je zon verdriet of moet je zo huilen of mag je het neit van je moeder dan denk ik ja hallo zal dat geen reden hebben ofzo ! grr
Ik heb nog geen kids (één in de maak), maar ik kan me op momenten ook errug irriteren aan krijsende kinderen.. Maar dan ligt het vooral aan mijn bui, dat geef ik toe. Ik zou me er nooit mee bemoeien (tenzij ik iets zou zien wat niet door de beugel kan), wie ben ik om daar wat van te zeggen.
Moet zeggen dat ik toch een heeeel klein beetje verbaasd ben hoor. Ik kan nl de keren niet tellen dat moeders tegen hun kind roepen, als ze ergens aanzitten wat niet mag of als ze op een andere manier vervelend zijn: Niet doen hoor, want dan wordt die mevrouw boos. En dan naar mij wijzen. Heb al eens gezegd dat het niet mijn taak is om hun kind op te voeden. En krijg dan wel eens de reactie : ja dat weet ik wel, maar vreemde ogen dwingen nu eenmaal. Zo irritant, ben ik de boeman, dat dacht ik niet he...
Ooh.. Nee dat doe ik echt niet.. Jeetje.. Verbaas ik me over eerlijk gezegd, laat papa dan de boeman zijn
Ik bemoei me niet met andere mensen en hun kinderen. Het kan natuurlijk gebeuren dat een kind een driftbui krijgt en midden in de supermarkt op z'n buik gaat liggen krijsen. Moet ook een keer kunnen, ik denk dan maar dat ze ook Nee moeten leren accepteren. Wat me wel verbaast is dat mensen maar rond blijven sjouwen met een jengelend kind. Ik denk ("denk" niet "zeg") dan wel eens "ik kom hier ook voor m'n lol en dat wordt behoorlijk verpest door het gekrijs van jouw kind, moest je niet eens naar huis gaan"... Ik vermoed dat ik me nu beter kan gaan verstoppen
Ik moet wel zeggen dat ik respect heb voor moeders die super geduldig blijven . Soms gaat een kind zo ontzettend te keer en dan zie je wel eens hele geirriteerde blikken en dan kan ik me voostellen dat je als moeder zijnde je geduld verliest. Maar goed, kinderen zijn nu eenmaal zo. Moet zeggen dat ik me ook wel eens 'schuldig' heb gemaakt door te zeggen ' volgens mij is het bedtijd voor jou' . Ik zie er geen kwaad in.
ooh maar dat is toch logisch als je in een winkel werkt ben jij de winkelbeheerder en die moet alles opruimen als het door de war ligt maar ik zeg dan meer iets in de trant van "dan moet ie mevrouw alles opruimen of schoonmaken" (als ze met hun vette vingers aan glazen vitrines zitten) maar afschrijven als boeman, nee dat nooit, wel dat je rekening kan houden met een verkoper, ze hoeven geen extra werk alleen omdat ik ben langsgeweest met de kids