als ik het goed begrijp hebben jouw ouders je opleiding betaald, jouw studiebijdrage ontvangen. jij hebt toen je gestopt was geld betaald aan jouw ouders.. ?? dus jouw ouders hebben geld ontvangen en dat geld moeten ze nu zelf terug betalen!!
Mijn god, meisje toch!!! Je had mij al aan jouw kant toen je schreef dat je vader zei: "Ik moet geld van jou". Als het kan, zou ik hem geen ene rotcent meer geven. Bah bah, hoe kun je zo met je kinderen omgaan... Nee, hoe kun je zo met überhaupt welk ander persoon dan ook omgaan! Schandalig... Is 'gewoon niet betalen' geen optie voor je?
beetje rare reactie. Je kan niks zinnigs zeggen maar je zegt wel dat TS net een puber is geweest? Terwijl ze uitgebreid verteld dat ze vroeger al veel gewerkt heeft en een moeilijke jeugd heeft gehad (waardoor de meeste mensen al jong volwassen worden) daarbij heeft ze al een kindje. Dus wat wil je daarmee nu zeggen? Dat je op je 30e alwetend bent? (goh ik kan niet wachten! dan weet ik over 2 dagen alles!) Leeftijd zegt niet echt iets. Sommige 19 jarigen kunnen erg volwassen zijn, terwijl een ander van 40 nog net een puber is :S Even on topic: als je advocaat zegt niet betalen, dan zou ik ook echt niet betalen. Lees ik het goed dat je nog contact houdt met je ouders vanwege je broertje? Anders zou ik er toch echt voor kiezen om al het contact te verbreken. Dit is een ongezonde relatie waar je zelf ook aan onderdoor gaat. Alleen een bloedband lijkt me niet voldoende om door al deze ellende te gaan.
dank je voor je reactie ! het bovenste bedankt denk dat je ongeveer snapt wat ik met de reactie daarop dus bedoelde . onderste stukje ik houd inderdaad enkel contact met hun voor men broertje van bijna 8 jaar
gewoon niet betalen helaas vrees het niet , dan zijn der dus een aantal problemen er staan daar in de garage nog dure spullen van ons die hij dus zou durven verkopen , en dan kan ik men broertje niet meer zien ,
Damn girl! Kun je die spullen niet een keer op gaan halen? Langzaam afbouwen, zodat hij op een gegeven moment niets meer heeft om je als het ware mee te chanteren? En je broertje, hoe oud is die? Hopelijk is die snel volwassen en op zichzelf, zodat je ook zonder je ouders contact met hem kunt hebben... Verder, wat dit geld betreft. Zo lang mogelijk rekken. Steeds uitstellen: Oja, daar heb ik nog niet aan gedacht, als ik thuis ben, zal ik het overmaken. Ja, ik wilde het overmaken, maar er stond niet genoeg geld op! Oh, in gedeeltes overmaken? (als hij dat voorstelt) Ja daar had ik nog niet aan gedacht. Goed idee! Nee, 100 euro lukt ook niet, want de auto was stuk en moest voor reparatie naar de garage en anders konden we geen boodschappen meer doen deze week. Ja ik snap er niks van... internetbankieren ligt er al drie dagen uit! Ja ik heb het gisteren overgemaakt. Oh, jullie hebben het nog niet binnen? Ja zal aan de bank liggen. Kijk over drie werkdagen nog maar eens. Oh nog niet binnen? Ja, ik zie het al! Er is iets fout gegaan met de bank! Ze hebben het geld teruggestort! Ik mail je het afschrift wel (die kun je namaken). Zo lang mogelijk aan het lijntje houden, ondertussen langzaam die spullen weghalen daar. En tijd rekken... Kan niet eeuwig, maar het geeft je in elk geval meer tijd om een goede oplossing te verzinnen...
de spullen moeten we echt een comionette voor gaan huren gaan we ook doen hoor in april , broertje is net 8 jaar oud , stukken betalen tja kan proberen of ie dat accepteert tot alles weg is daar
Als je bereid bent toch wat geld over te maken, helpt dat wel als zoethoudertje. Dan kan je vader denken dat je écht de intentie hebt om het terug te betalen en wordt hij minder makkelijk achterdochtig over die spullen die jij terug wil.
Nou ja, als je het aannemelijk kunt maken dat je niet meer geld KUNT betalen... Wat verwacht hij dan?
maar waar hebben ze het geld dan aan besteed? Niet aan je studie want die heb je terugbetaald... ik zou het niet terugbetalen hoor...
Sorry? Als ik zo zou redeneren als ik 30 ben dan hoop ik nog heel lang nét een puber te zijn geweest en dat de 30 nog heel lang duurt. Sorry hoor, vindt je dit zelf niet een beetje een belachelijk reactie? Of zal ik gelijk maar niks meer zeggen aangezien ik jong moeder ben geworden en het dus toch anders zie? Sterkte ts, wat een rot situatie met een tiran van een vader als ik t zo lees. Ik hoop dat je een beslissing kan nemen waar jezelf achter staat en tevens ook voor jezelf op komt!
TS zit in een rot situatie en dat heeft er niets meee te maken dat ze volgens jou "net" puber is geweest! ik ben 21, heb een zoon van 2,5 en ben volwassener dan sommige dertigers!!. ik vind het een beetje raar dat je haar leeftijd hierbij betrekt! ik vind ook niet dat Ts hier haar vader zwart komt maken maar ik denk dat ze een beetje in paniek is omdat ze niet weet hoe ze dat moet gaan betalen! en ik denk dat TS heel goed nadenkt over wat te doen en de eventuele gevolgen daarvan!
zoals ik het lees is het meer zo en ik geef even een ander vergelijk je krijgt kindergeld voor je kind, wat je besteed aan kinderdingetjes je kind gaat werken en dus wordt het stopgezet en moet ik een bedrag terug dan verwacht ik toch niet van m'n kind dat het dat terug betaald??? bizar, maar ik vind niet dat jij iets moet terug betalen ik heb enkel de beginpost gelezen en geef daar dus antwoord op
nou die vergelijking kun je maken ja , ik zou het ook wettelijk gezien niet moeten terug betalen maar ja dat rotgevoel
inderdaad ik weet niet goed hoe ik het moet betalen , en ik ben 21 jaar is vrij jong ja , maar heu ik werk wel al van men 13de in het zwart , ben nooit kind of tiener kunnen zijn dus volwassen ben ik denk ik wel .
tja alcohol enzo .. en ditjes en datjes voor men broertje want onee hoor zelfs een koek voor school kon der niet in waarom ik dat nog nodig had op men 16a17 jaar :x