Hoe gaan jullie eigenlijk om met jaloezie? Zijn er mensen in jullie omgeving jaloers? En wat doen jullie dan? Wij hebben het nog niet aan iedereen verteld. Juist ook, omdat we toch nog wel de echo willen afwachten enzo. Maar we bereiden ons wel voor, dat er van een aantal mensen jaloerse reakties zullen komen. Zijn er tips om hoe daar mee om te gaan? Waar kunnen we ons op voorbereiden?
jaa hier een aantal vriendinnen toch wel jarloers omdat ik vogens hun nog jong ben en al samenwoon en in augustus ga trouwen en nu dan in november nog een kleine verwacht ik ben gewoon "zonder kapsonis ofzo" wat verder als de meeste meiden van mn leeftijd hoe ik me gedraag en de keuzes die ik maak hoe ik er mee omga ? lekker laten praten en denken ik weet dat ze het op een gegeven moment wel moeten acepteren zeker omdat ze mm beste maatje is
en dinh ik zou t heel erg resoectloos vinden als ze zo reageren op jullie ! jullie hebbent zwaar genoeg gehad !! ze horen jullie nu deze zw juist te gaan steunen word helemaal beetje boos als ik eraan denk dat ze jaloers doen bij jullie !!!! maar dat zullen de hormonen wel zijn
Al mijn vriendinnen hebben al een paar jaar een kinderwens, ik werd onverwachts zwanger (door pil heen) en had ook aardig wat jaloerse reacties verwacht. Op 2 na was iedereen oprecht blij! Heb van hun oa gehoord: onverantwoordelijk, kzou abortus plegen, over de vader van het kindje waren ze helemaal niet te spreken.. Trek je er niet teveel van aan, ene oor in andere oor uit. Ik heb ze daarna op afstand gehouden. Belangrijkste is dat jij (en je partner) er blij mee zijn!
Achter jaloezie zit héél vaak teleurstelling en pijn, dus ik probeer daar mee om te gaan door niet te veel over de zwangerschap te praten, en op mijn tong te bijten als er eens iemand uitvalt. Ze bedoelen dat niet slecht, en heel vaak komt er meteen een verontschuldiging achteraan. Hier ook vrienden met een kinderwens die niet in vervulling wil gaan, dus ik snap best dat als ik loop te zagen over misselijkheid, ik een 'zaag niet' naar mijn kop krijg. Het werkt langs beide kanten eigenlijk. Ok, ze moeten niet zwartmaken of over abortus beginnen natuurlijk, maar jij moet evengoed niet honderduit lopen te vertellen over de babykamer bij mensen die al twee jaar proberen. En niets laten escaleren. Afstand durven nemen en laten bekoelen als het echt nodig blijkt.
Je slaat de spijker op zijn kop. We hebben het de Nederlandse kant van de familie nog niet verteld. Maar mijn schoonzussen, de zussen van mijn ega, weten het wel, maar mijn zwagers nog niet. Heel leuk hoor, als de Vietnamese dames met elkaar praten, dan gaat dat in het Vietnamees. Maar over het algemeen wordt er in huis wel Nederlands gesproken. Het is dus niet, dat ze altijd Vietnamees spreken. Mijn ega is geslaagd voor d'r inburgeringsexamen. Binnen 2,5 jaar. Haar zus is hier een jaar langer en heeft nog niet alles gehaald. Ik vertelde dat mijn ega was geslaagd voor d'r inburgering. Had ik niet moeten zeggen, zeg maar. Laat staan, als we dadelijk ook nog gaan zeggen, dat ze zwanger is. En ik weet nu al, er zullen een aantal jaloers zijn. Ook al weten ze van de geschiedenis af.
syrse: Ik weet dat achter jaloezie teleurstelling en pijn zitten, Je hoeft niet altijd rekening daarmee te houden, waarom kunnen heel veel anderen het wel? Dinh heeft ook genoeg meegemaakt. Idd praat met degenen die jaloers zijn niet al teveel over jullie zwangerschap. Dinh: heb net je blog gelezen, en onbegrijpelijk als mensen na wat jullie hebben meegemaakt nog jaloers kunnen reageren!! Er zullen vast veel mensen wel oprecht blij zijn, ik zou je op hun focussen z
@syrse je geeft wel een goede tip. Er niet over beginnen. Dat heb ik dus met het behalen van het examen totaal verkeerd ingeschat. Had gedacht dat ze gefeliciteerd zou worden. Niet dus. En kreeg van mijn ega dan ook de vraag of ik het was die het vertelde. Gevolgd met de verontwaardiging, waarom de reaktie zo was. Dat wordt dadelijk dan wel leuk, als we het de Nederlanders gaan vertellen dat we zwanger zijn.
Bij onze eerste hebben we heel wat jaloerse reacties gekregen. De ergste reactie die we hebben gekregen was "Godverdomme, jullie wel. En wij proberen al 4 jaar, en wij nog steeds niks." Geen gefeliciteerd, geen handje, geen drie zoenen, nee... Alleen maar jaloezie. Eh............................. Daar sta je dan... Zwanger te wezen en al je moed gaat zó down the drain. Heb me die dag nog nooit zo klote gevoeld.
Niemand zal zeggen dat hij jaloers is, tenzij het hele goed vrienden zijn, ' we zijn dolgelukkig voor jullie, maar wel een beetje jaloers'..zouden vrienden gewoon moeten mogen zeggen. Wij zitten in een kennissenkring van mensne die ook geadopteerd hebben en ook een hele geschiedenis hebben in de mmm, miskramen, verlies kindjes.......en het doet pijn bij sommige mensen dat ik nu zwnager ben. En daardoor negeren ze mijn zwangerschap. Ik begin er ook niet over. Waarom zou ik die mensen ermee confronteren? Zij zijn er dus nog lang niet overheen dat ze geen bio kindje kunnen krijgen. Die zitten nog in een verwerkingsproces. Als iemand zijn vader verloren is, ga jij daar toch ook niet uitgebreid over de goede band met je pa praten? Uit respect? Ik heb nu al een enorme buik en vrienden van ons die geadopteerd hebben wonen toevallig in hetzelfde dorp. Ik schaam me wel eens, kan die buik ook niet wegstoppen. Terwijl zij totaal niet jaloers zijn, maar ik wil ze er niet mee confronteren. Ze vragen altijd vol belangstelling naar onze baby. Beetje inlevingsvermogen voor de ander, dan kom je al een eind. Ook al heeft de ander dat niet, die is dan gewoon nog niet zover.
Andere situatie hier maar ik heb een vriendin die moeilijk zwanger kan worden.. voorheen was ik heel close met haar en sinds mijn zwangerschap heb ik haar bijna niet meer gezien.. iedere keer smoesjes om onderuit te komen.. ik mis haar ontzettend en ALS ik haar spreek begin ik bewust niet over mijn zwangerschap... Ik vind het vreselijk Juist in deze tijd heb je je vriendinnen hard nodig.. helemaal omdat mijn lief volgens mij pas begrijpt dat er een kindje komt als ze al lang en breed in haar wiegje ligt hihi..
Same here eigenlijk. Deze vriendin heeft helaas nu 2 miskramen gehad en ik begrijp dat ze geen contact zoekt nu, ik heb dat namelijk ook gehad. Ik kon het emotioneel niet aan om zwangere mensen te zien en dat was niet omdat ik het ze misgunde maar meer omdat ik nog in het verwerkingsproces zat. Ik laat deze vriendin ook maar even met rust al stuur ik haar wel af en toe berichtjes met hoe het gaat etc.... ze komt wel als ze er klaar voor is. Achter jaloezie zit vaak veel meer zoals emotionele pijn. De een gaat er nou eenmaal beter mee om als een ander. Bij mij heeft het langer dan een jaar geduurd eer ik mijn miskraam een plekje heb kunnen geven.
Dat begrijp ik ook erg goed en daarom laat ik haar een beetje met rust. Vraag inderdaad meer hoe het met haar gaat en praat niet over mijn zwangerschap en de beeb, maar nu het wat meer naar het einde loopt merk ik gewoon dat ik haar steeds meer ga missen.. Het lijkt me ook erg moeilijk om straks alles weer op te pakken als zij eenmaal zwanger is.. En om dan te doen alsof er niets gebeurd is. Dit is niet lullig bedoeld tegenover de meiden die moeilijk zwanger kunnen worden maar soms voelt het alsof ik door haar gestraft wordt omdat het bij mij wel is gelukt... Je kunt gewoon jezelf niet meer zijn bij je beste vriendinnetje en dat doet pijn. Maar nogmaals het staat los van haar verdriet waar ik haar ook altijd in heb gesteund en blijf steunen... Alleen soms denk je ook heel even aan jezelf... Klinkt egoistisch maar zo is het absoluut niet bedoeld......
Ik snap niet zo goed waarom jullie vrienden jaloers zouden moeten zijn? Is daar een reden voor? Ik heb namelijk net je blog gelezen en jullie hebben een dochter verloren, ik kan me heel moeilijk voorstellen dat vrienden jaloers zijn na alles wat jullie hebben meegemaakt. Ik zou ongelovelijk blij zijn namelijk als jullie onze vrienden waren geweest. Mede door wat jullie hebben meegemaakt. Ik vraag me dan ook serieus af hoe hecht jullie vriendschap is. Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook wel jaloers ben geweest op vriendinnen die zwanger waren en ik toen nog niet. Maar dat kwam door ons verdriet omdat we zolang bezig zijn geweest om zwanger te worden en hiervoor in het ziekenhuis liepen. Dat was meer het gevoel van waarom hun allemaal wel en waarom lukt het ons nou niet. Moet wel zeggen dat ik dit nooit heb laten merken, en uiteraard wel blij was voor onze vrienden. Het was gewoon een stukje verdriet van onze kant.
de een gaat natuurlijk anders om met zijn verdriet dan de ander. mijn schoonzus en zwager zijn ook al een hele poos bezig, maar ze heeft nu al een aantal keren een miskraam gehad. we hebben het haar apart verteld, en haar de echo laten zien. ze moest zo hard huilen, ze viel om me nek en zei dat ze heel erg blij voor ons was. Zo kan iemand ook reageren. later kwam de rest van de schoonzussen eraan, en die hebben we het toen pas verteld. Kijk ik begrijp dat sommige mensen jaloers zijn, dat ben ik ook wel geweest toen een collega met haar baby op het werk kwam. maar toch en zeker in het geval van jou. vind ik toch dat mensen dan toch blij voor je moeten zijn. Ook al weet ik dat dit heel moeilijk is. Maarja de één gaat wat makkelijker om met zijn verdriet dan de ander zoals ik al zei. en bij sommigen, als je het gezegt heb begin er dan niet over. dat doe ik ook niet, mits mn schoonzus er zelf over begint.
Je hebt dus nog geen concrete situaties waarin iemand jaloers is, maar bent alleen bang dat mensen jaloers zullen reageren? Ik denk dat -als dat idd gebeurt, want dat moet je eerst nog maar afwachten- je reactie afhankelijk zou moeten zijn van waarom die ander jaloers is. Daar kun je weinig algemeens over zeggen. Vanuit mezelf kan ik zeggen dat ik juist voor mensen die eerder te maken hebben gehad met miskramen of overleden kinderen, ik steeds gewoon blij ben geweest. Ik was juist vaak jaloers in de situaties waarin het bij anderen maar van een leien dakje leek te gaan, terwijl het bij ons afgelopen jaar 3 keer mis ging, nadat we een paar heftige jaren hadden gehad met onze dochter al, (huilbaby). Dus misschien ook gewoon even handig om af te wachten en iig het vertellen van het nieuws gewoon op een normale manier te doen, (behalve dan als je weet dat iemand moeilijk zwanger wordt of miskramen heeft gehad: dan is even rustig apart nemen wel zo fijn).
@jada08 @Rozemarijke Waar ik het meest van verwacht dat die jaloers zullen zijn, is familie. De Nederlandse kant van de familie. Jaloezie op de zwangerschap hebben we nog niet. Dat klopt, maar ik bemerkte al wel dat er jaloezie ontstond doordat ik zei dat mijn ega geslaagd was voor d'r inburgeringsexamen. Ik houd dus mijn hart vast als het dadelijk gaat om de zwangerschap. En ja, de kans op jaloezie is meer dan reëel aanwezig. Dat was vorig jaar bij de zwangerschap ook zo. Alleen bemerkte we dat pas achteraf. Over de zwangerschap hebben we nog niks gezegd, tegen de Hollandse kant. De Vietnamese kant, de zusjes, die zijn blij. Echt heel blij, die vroegen zichzelf eigenlijk af, of ik er blij mee was. Ik begrijp alleen niet waar die jaloezie vandaan komt. Ze hebben beide al een tienerdochter en mijn schoonzus geeft aan, dat ze niet opnieuw een baby wil. Ook vanwege het leeftijdsverschil. ==edit == Het kan dus zijn, dat er op de zwangerschap heel anders gereageerd wordt he. Alleen op het examen was er enige jaloezie, vorig jaar was er bij de zwangerschap jaloezie, dus we houden er rekening mee. Maar het zou dus heel goed kunnen, dat er op de zwangerschap heel blij wordt gereageerd, juiste vanwege de geschiedenis.
Er zit inderdaad vaak verdriet, teleurstelling bij. Ik zelf heb het met mijn schoonzusje. Wij zijn vrijwel tegelijk gestopt met de pil, november 2010. Ik was in februari voor het eerst zwanger, heb dat kindje verloren en daarna een vmk gehad. Zij is in een heel jaar niet zwanger geworden, kwam erachter dat ze PCOS heeft een dat mijn broer zijn zaad niet optimaal is. Toch was ze (voordat ze met hormonen zou beginnen) zwanger! Helaas heeft ook zij een miskraam gehad. Juist omdat het bij ons allebei niet makkelijk gegaan is, kan ik me haar gevoelens heel goed voorstellen, ik heb hetzelfde meegemaakt.