Hai Ik moet het echt even van me af schrijven want ik wordt helemaal gek van mezelf Het zal wel een chaotisch verhaal worden maarja. Sinds een jaar ongeveer rijd ik geen paard meer. Ik mis dit heel erg en ben dan ook hard op zoek. Maar helaas willen alle mensen zowat een bijdrage, als ik hun help met de verzorging van hun paard. Omdat ik student ben kan ik dit niet doen, en zo valt bijna elk leuk paard af. Ook wordt ik steeds meer ontevreden over mijn eigen lichaam. Ik zag laatst een foto van mezelf terijl ik paard reed. Ik had slanke benen en bijna geen buik. Tegenwoordig heb ik dikke benen en een blubberige buik. En dan neem ik me voor om meer te doen en af te vallen. En wat doe ik vervolgens? HELEMAAL NIKS. Ik ben gewoon veel te lui om iets te doen terwijl ik hier wel heel erg mee zit. En dan nog meer met mn lichaam. Sinds een half jaar heb ik een hele grote aanwezige kinderwens en ben ik ook veel emotioneler. Maar aangezien ik in een studentenflat woon, geen baan heb, nog naar school ga en al dat soort dingen, kan ik hier natuurlijk niks mee doen. Maar toch blijft het in mn hoofd dreunen. En dan gaat mn lichaam ook nog rare dingen doen waardoor ik denk dat ik misschien zwanger zou kunnen zijn, maar dat kan natuurlijk niet want ik ben gewoon aan de pil. En dan wordt ik shagerijnig van al die dingen en dan werkt mijn vriend weer tot een uur of 11 dus hij is al de halve dag weg vanaf 5 uur en dan wordt ik nog shagerijniger omdat ik niet mer hem kan praten. En dan is er nog dat ik steeds overal baby's en kinderen zie en alle tv series die ik kijk, wordt ineens iedereen zwanger, of ze hebben net een kindje gekregen. Soms heb ik het idee dat ik op een verkeerd punt in mn leven zit. Alsof ik achterloop, dat ik niet meer op school hoor te zitten, en niet in een studentenflat hoor te wonen. Het voelt gewoon niet als mijn leven.... Pff sorry voor het lange en vast chaotische verhaal, maar kan iemand me helpen zodat ik hier miner last van heb?
Ik kan je niet helpen, maar ik herken het wel heel erg. Ik leef absoluut niet het leven wat ik wil. Ik ben geobsedeerd met zwanger worden, ik ben niet aan de pil maar we doen het wel veilig zeg maar. Elke maand overtuigd mijn lichaam me toch dat ik zwanger ben :S
Sorry, de enige die daar wat aan kan doen ben jij zelf! JIJ moet met je lichaam aan de slag (en geloof me ik kan dit net zo goed tegen mezelf tikken op t moment ) Want de enige die daar wat mee kan ben jij. Je studie tja, die moet je afronden dus daar kan nog niks aan verandert. Studentenflat dan ook waarschijnlijk niet. Maar misschien moet je dat zwanger worden allemaal even aan de kant schuiven en even pas op de plaats doen. Even de grove lijnen bekijken en vast pinnen (met knopspeld zodat het nog kan veranderen! ) en hier naar toe gaan werken. Dan en dan wil je met die studie klaar zijn. Beste beentje voor en gaan met die banaan dus! Dan en dan wil je uit die flat zijn. Sta je al ingeschreven voor een huisje? Wat zoek je? Hoe wil je het gaan doen etc. etc. Ondertussen kan je met je lijf aan de gang want een gezond lijf is een vruchtbaar lijf. En dat doe je door te sporten tot je het paardje wat je zoekt gevonden hebt. Dan ben je meteen nog in vorm als je weer wil gaan rijden en heb je minder billen buik dijbenen kont pijn Snap je wat ik wil zeggen? In de plaats van je kop er over breken dat je dit NU NU NU wilt wat simpel nog niet kan. Ga je stapje voor stapje naar je doel toewerken zodat als het straks wel kan je er ook 100% voor kan gaan! En ondertussen zal je humeur dan ook meteen een stuk beter worden dat weet ik zeker. Enige punt is dan nog om die knop te vinden om het hele zooitje in gang te zetten!
ik ben het helemaal met Wilma eens. Probeer een doel voor ogen te houden en dat te bereiken. Het afvallen gaat bij mij ook met vallen en opstaan, maar dat geeft niet, als ik af en toe de motivatie weer vind om ervoot te gaan. Zet advertenties op marktplaats en bokt voor een bijrijdpaard en fiets langs stallen in de buurt veel succes
kan je niet gewoon bij een manege paardrijden? Dat is volgens mij een stuk goedkoper dan een paard bijrijden. Het lijkt me logisch dat als je iemand je paard laat bijrijden dat je daar een vergoeding voor vraagt. Kosten voor een paard zijn erg hoog. Je figuur: vervelend dat je daar mee zit. Misschien is hardlopen wat voor je? Zit je daarna ook een stuk lekkerder in je vel... Kinderwens: Misschien helpt het als je met je vriend een termijn bespreekt wanneer het wel kan? Bijvoorbeeld over 3 jaar? Dan kan je het los laten en weet je wanneer het wel komt...
Wat ik je kan aanraden is het boek "Uit de ban van emotie-eten" van Johanna Kortink. In het boek staan allerlei oefeningen om inzicht te krijgen in je eet-patroon én je leven. Je leert als het ware hoe je tegen je zelf aankijkt, wat je tegen je zelf zegt en wat je daar dan vervolgens mee kunt doen. Ik vond het heel informatief en ook wel confronterend, maar het heeft wel van alles voor mij in gang gezet waardoor ik nu op een pad terecht ben gekomen naar wat ik echt wil.
Wilma: ...want een gezond lijf is een vruchtbaar lijf. Hmm, beetje vreemde opmerking. Deze opmerking gaat niet altijd op he..
Heel erg bedankt voor de reacties Rijden bij een manege gaat helaas niet aangezien ik niet echt geld kan missen op hem moment en het al snel meer dan 150 per kwartaal kost. Ik heb geen inkomen afgezien van de stufi en die 75 euro per maand, en daar doe ik boodschappen van. Ook vind ik niet dat je geen geld kan vragen van iemand als je iets voor hun doet, zoals hun paard bijrijden. Ik zal kijken of ik dat boek kan gaan lezen
Doorgaans dan. Uitzonderingen daargelaten en ZEKER niet om jou of een ander die het niet (zomaar) lukt om zwanger te worden een hak te zetten. Feit blijft dat het makkelijker is om zwanger te raken als je gezond leeft/bent. Zolang er verder niets anders is. Al zijn er daar ook weer uitzonderingen (zoals ik). Ik had misschien vruchtbaarDER moeten schrijven? Zomerrr dankje
Kun je niet een bijbaantje zoeken en van het geld dat je verdient gaan paardrijden?? Als je dan een baantje zoekt waarbij je lekker in beweging bent zoals in de horeca of zorg o.i.d sla je meteen twee vliegen in één klap.
Herkenbaar. Ik denk dat je hier al heel nuttige tips gehad hebt, je hebt even een verandering van instelling nodig, inderdaad een knop die je moet omzetten. En wat maakt het dan ook uit dat je 'nu nog' studeert? Over een tijd ga je je studentenleven heel erg missen, neem dat van mij aan! Ik had zo nog een tweede master willen doen, en ik was 'al' 26 toen ik was afgestudeerd. Mijn leven liep anders, maar reken maar dat ik af en toe een soort nostalgisch gevoel heb als ik denk aan de onbezorgde tijd van studeren, oke, studeren moest je maar je was ergens voor bezig, het leven op een kamer, het contact met medestudenten, gratis reizen, altijd in de stad zijn, etc. Die tijd komt nooit meer terug,dus geniet er nu van! Probeer alles uit je studie te halen wat erin zit. (ik weet niet wat je studeert, maar zorg dat je het interessant blijft vinden en je apathie niet laat overslaan op je studie). Juist het ritme van naar colleges gaan, studeren,en uitkijken naar spannende dingen zoals de toekomst hebben mij door menig dal geholpen. Het wegvallen van die ritmiek was voor mij juist moeilijk. Wat ik wil zeggen: geniet er gewoon nu van! En over je paardrijwens, er bestaan verenigingen waar ze gehandicapten paardrijles geven. Ze zoeken vaak vrijwilligers die helpen bij de les, en als ruil mag je daarna zelf gratis rijden. Misschien is dat iets voor je? Je mag niet alleen gratis rijden, maar helpt ook nog je medemens en bent lekker in de buitenlucht en in beweging.