Geen idee of dit al eerder gezegd is, ik heb nog niet alles gelezen... Maar jouw kindje heeft halfbroertjes/zusjes. Daarover kun je toch niet liegen tegen je eigen kind? En die andere kinderen, die mogen toch ook weten dat er een halfbroertje/zusje ergens rondloopt.
Mijn maag draait hier echt van om als ik heel eerlijk ben. Hoe kun je het nou serieus menen dat je niet wilt dat hij zijn vrouw en kinderen verlaat maar wel met hem ligt te flik vlooien? Sorry, maar dat gaat er bij mij echt niet in. Maar iig succes met de situatie. En gefeliciteerd met je zwangerschap.
Ik heb er eerlijk gezegd ook geen goed woord voor over, maar wil je wel een tip geven: zoiets komt uiteindelijk altijd aan het licht! Erover zwijgen en liegen gaat niet, zeker niet als het kind weet wie zijn vader is. Jullie zijn beiden enorm dom en stom bezig geweest en nu moeten jullie met de billen bloot en onder ogen komen wat je anderen hebt aangedaan. Je kan zoiets uitstellen maar in mijn ogen nooit voor de rest van jullie (en het leven van jullie kind) verzwijgen. Het komt echt wel uit. Al is het over 1 jaar, 10 jaar of 20 jaar (of later).
heb inmiddels het gevoel gekregen dat wij alleen maar de situatie mogen goed praten ... je kan nergens verwachten dat er alleen maar tips worden gegeven zonder een bijhorende mening van iemand.. daar ontkom je niet aan.. leuk of niet...
Ts, de manier waarop je zwanger bent geworden vind ik niet zo belangrijk of bijzonder. Er gaan ontzettend veel mensen vreemd, dat is zijn keuze. Feit is dat je zwanger bent van zijn kindje en dat je kindje voorop komt. Hoe zie je je leven vanaf nu voor je? Jij moet tegen iedereen liegen, tegen de mensen die van je houden. Je loopt met een groot geheim dat in mijn ogen te groot is om alleen te dragen. Je moet liegen te kindje, hij of zij heeft recht om te weten wie zijn vader is. Zeker als jullie veel om elkaar geven. Jij krijg alleen een kind en moet het maar zien te rooien, voor hem veranderd er niks. Zijn vrouw weet van niks, hij heeft de 'schande' niet maar kan straks wel zijn kind komen bezoeken als het hem uitkomt. Een groot offer voor jou vind ik. Mijn advies.. Ik zou van hem verlangen dat jij eerlijk mag zijn. Dit is gebeurd en dit zijn de gevolgen. Ik geloof zowieso dat de waarheid altijd wel een keer naar boven komt. Wil je hem dit echt niet aandoen dan zou ik ook echt stoppen met hem te zien. En ook dat hij jullie kindje ziet. Dan zou ik zelf in de leugen gaan geloven dat je zwanger bent geworden van een one night stand. Ik denk echt dat dit de enige manier is om niet te verdrinken in alles. Wat ik zou doen als ik in jouw schoenen stond... ik zou het erg moeilijk vinden maar ik zou abortus overwegen (nu krijg ik vast iedereen over me heen) Ik weet niet of ik het echt zou kunnen of doen maar dit is wel een hele lastige situatie.
Tjee wat een situatie! Lijkt me heel lastig om hier uberhaupt een goede keuze te kunnen maken. Als dat uberhaupt mogelijk is. Volgens mij oordeel ik niet in mijn post, tenminste dat probeer ik niet te doen. Ik ben iemand die echt heel erg tegen vreemdgaan is, maar ben er zelf ook ooit in beland. Niet in een situatie met kinderen maar weet wel dat ik destijds heel veel schuldgevoel had t.o. die andere vrouw. (achteraf niet zo heel nodig geweest want die was ook niet zo braaf...en misschien nog wel erger) Als er in een relatie ruimte is voor een derde persoon zit er ergens iets niet goed.. stel nou dat de relatie niet om jou maar door andere redenen toch eindigd, hoe sta je er dan tegenover? Het zou zo maar kunnen dat dat toch gebeurd namelijk. Maar goed even over hoe je dat nou met de kleine moet doen in de toekomst. Misschien iets waar je nog geen rekening mee had gehouden maar ik ken iemand in mijn omgeving waar dus ook sprake was van een zwangerschap in een verborgen relatie, Alleen de kleine man leek zo verschrikkelijk veel op de man dat iedereen het doorhad. Was geen twijfel over mogelijk. Zo kwam dus ook de vrouw met 2 kinderen erachter... uiteindelijk is hij toch bij zijn vrouw weggegaan en wonen ze nu samen en is hun tweede kindje pas geboren. Wat ik probeer te zeggen is dat ook al hebben jullie al een heel beeld van hoe je het wil gaan doen.. moeder natuur kan het zomaar nog een keer in de war schoppen. Wat ik je nu precies adviseer? Ik weet het niet... weet alleen dat je nog een heel leven voor je hebt en je uiteindelijk ook wel een keer een vent voor alleen jezelf wilt natuurlijk... hoe ga je dat doen? Is echt een praktische vraag hoor, geen oordeel...
Trouwens ik heb niet dusdanig vele vertrouwen in andere vrouwen dat ik er vanuit zou gaan dat ze niet aan mn vent komen omdat ik kinderen met hem heb.... Natuurlijk zou ik een bloedhekel aan de persoon hebben die met hem het bed in duikt maar dat is denk ik een hele menselijke reactie. De enige die ik t echt kwalijk zou nemen zou mijn eigen vent zijn...
@Serinaxx. Eens met butterfly, hoe je zwanger bent geraakt doet er niet meer toe. Je vraagt niet of wij willen meedenken over of je wel of niet zwanger moet raken van je minnaar. Ten eerste, gefeliciteerd met je zwangerschap. Ten tweede een vraag. Je gaf ergens aan dat je sowieso geen relatie met je minnaar wilt ook niet als hij weg zou gaan bij zijn gezin en dat wil je ook niet. Is het dan niet de makkelijkste weg om het contact af te breken en zelf voor je kindje te zorgen. Natuurlijk is het fijn en goed voor een kind om te weten wie zijn of haar vader is, maar aan de andere kant is zekerheid en rust ook heel veel waard. Ik heb op latere leeftijd te horen gekregen dat ik nog een half zus heb ook verwekt tijdens het huwelijk van mijn vader. Zij was blij dat ze hem leerde kennen, ookal was ze al 20, maar was ook een heel gelukkig kind geweest zonder hem. Wat je ook beslist, het zal sowieso moeilijk worden. Heel veel sterkte.
Ik vind het heel dapper van je dat je het kind niet laat weg halen, en je zelf door het stof laat gaan. Je zult het moeilijk krijgen dat zeker. Maar dan toch vind ik het zo erg voor die vriendin van je vriend!! zij heeft het recht om dit te weten!! Jullie zijn alle twee volwassen, nouja misschien ook helemaal niet. Waarom begin je in hemelsnaam iets met een man die getrouwd is en zelf al kinderen heeft!! en ik vind hem ook een slappe zak!! Wat ik zou doe in jou plaats?? ten eerste dus het de vriendin vertellen!!en ga inderdaad eens kijken naar een kerel die wel ballen heeft een waar je 100% van op aan kunt. Daar zul jij en je kind een stuk gelukkiger mee worden.
Ik vind dit wel een heel heftige situatie, ik zal mijn mening voor me houden. Ik denk dat dit een erg lastige zaak is, als je kindje zijn vader af en toe mag zien denk ik dat het alleen maar lastiger wordt. Je kindje zou niet begrijpen waarom hij/zij niet mag vertellen dat dat zijn/haar vader is. Ja en liegen tegen je kind ben ik erg tegen, stel hij komt wel af en toe om zijn kind te zien en je kind weet niet dat dat zijn/haar vader is, dan denk ik dat een gevoelskwestie sterker is en je kind het heus wel aanvoelt dat dat zijn vader is. Als je kiest om het contact te verbreken gaat je kind op latere leeftijd zeker opzoek naar zijn vader, en ik denk dat alles dan alsnog uitkomt, ik bedoel hoe vaak zie je dat wel niet gebeuren! En dat maakt de vertrouwens-band tussen jou en je kind er niet beter op...maar het zal ook een hel voor zijn andere gezin worden. Dan erbij wil je tegen jou vrienden en familie zeggen dat je zwanger bent van een scharrel? Hoe zie je dat voor je? Hopelijk kom je er een beetje uit!
Abortus is NOOIT de beste keus!! Echt hoor, mensen hier moet je gewoon laten kletsen. Je bent geen hersenloos wezentje, dus je weet echt wel dat het allemaal niet rooskleurig is, en het ook niet zal gaan worden. Ik heb zelf ook al gemerkt bij eigen topic (geen condoom, geen MAP en man net leren kennen), dat mensen hier echt héél graag oordelen en het liefst zo bot mogelijk. En dan zijn het ook vaak nog de dames die zelf niet 1,2,3 zwanger zijn geworden en het dan kennelijk niet kunnen hebben dat iemand onverwacht, en ongepland zwanger word in een niet ideale situatie. Kom op dames, laat iedereen toch eindelijk eens in hun waarde en kijk eerst naar je eigen situatie. Als jullie zo verbitterd zijn, lijkt het me niet goed voor je eventuele relatie. Kijk maar uit dat jullie man niet naast de pot piest! ff on topic: Ik wens je echt heel veel succes, het zal zeker zwaar worden. Maar je bent sterker dan je zelf denkt in zulke situaties. Probeer zoveel mogelijk te genieten van dat wondertje in je buik. Ik wil je echt heel veel sterkte en wijsheid wensen met het besluit over de vaderrol. Oh en natuurlijk gefeliciteerd met je zwangerschap!!
Jij bent een raar meisje zeg.. Dus ik ben verbitterd omdat ik 5 miskramen heb gehad en DAAROM veroordeel ik het kapot maken van een relatie en vreemdgaan?? Volgens mij zit er een draadje los bij jou... Ieder normaal mens zou dit veroordelen en dat heeft niks met afgunst tov een zwangerschap te maken. En dat de topicstartster niet op onze veroordelingen zit te wachten, tja; wie zijn billen brandt mag dat best te horen krijgen En om die laatste opmerking van je kan ik alleen maar heel hard lachen...