Vraag.. Wij hebben een huis waarvan de huiskamer best klein is. Ook een open keuken erin. DIt houd in dat wij eigenlijk altijd in de buurt van mijn dochtertje zijn als ze speelt. Nu wordt het lekker weer en mijn dochtertje vindt het heerlijk om buiten te zijn/spelen......maar dus niet als wij (of 1 van ons) niet buiten zijn. Hoe leer je en kind om alleen buiten te spelen? Ze rent me namelijk ook achterna als ik binnen iets moet pakken terwijl ze heerlijk in de zandbak aan het spelen is. Aangezien ik veel last heb van bekken- en rugproblemen moet ik na iedere 3 a 4 uur ook even plat liggen op de bank. Zonde als ze op die momenten dan niet buiten wilt/durft te spelen. Los daarvan moet het ook gewoon mogelijk zijn dat ik bijv kook, poets of wat dan ook als zij buiten speelt..? Hebben jullie tips of is het de leeftijd?? Edit: tuin grenst aan huiskamer met ramen tot de grond....zal later foto plaatsen
ik zou haar sowieso niet alleen buiten laten spelen. mijn zoon is 3 maar echt niet dat hij alleen buiten mag spelen.. daarbij als jij op de bank ligd kun jij de tuin toch niet zien?? stel er gebeurd wat ben je er nooit optijd bij
Onze huiskamer zit aan de tuin vast met ramen tot de grond.. Sorry, was ik vergeten bij de uitleg. Kan vanuit de bank de hele tuin zien. (Vanuit de keuken trouwens ook, haha) Gaat me ook niet om lange momenten, maar meer als ik dus even wat wil pakken, even wil koken (kan dan ook tussendoor naa buiten lopen)
Op die leeftijd horen ze niet alleen een ruimte te zijn, of dit nu een huiskamer is of een tuin! Meen je dit nu echt serieus?!? Sorry hoor, ben een beetje in shock..
Oh ok, maakt het wel anders.. Maar op die leeftijd willen ze gewoon het liefst bij mama zijn, dat 'leer' je ze niet, komt vanzelf als ze ouder worden..
Hij hoort ook nog helemaal niet alleen buiten te zijn, vind ik persoonlijk dat, die van mij kunnen wel prima alleen spelen (dat leer je niet opeens na 2 jaar dat leer je al door bv even alleen in de box te hebben laten spelen e.d. dan leren ze zichzelf vermaken en niet overdreven aan je te hangen voor entertainment) maar ik zit er altijd buiten nog bij hoor, tand, nek, arm of been is zo gebroken, onze tuin is volledig kindproof maar wel een glijbaan e.d. dus daar kan altijd wat mee gebeuren, dus gewoon in stoeltje erbij daar kan je best een boekje ofzo bij lezen maar zou er wel nog bij gaan zitten...
oke duidelijk.. Gaat me hierbij dus ook niet om mezelf hoor, ben juist graag erbij. Vindt het alleen sneu voor haar dat ze mee naar binnen gaat als ik daar iets moet pakken of even snel moet doen... Dat rusten op de bank sowieso geen goed idee dan. Nou, nou....
Met grote ramen en een deur die open staat, vind ik het klinken als een 'verlengde woonkamer' en snap ik best dat ze alleen buiten mag zijn van jou. (Hier ook grote ramen, ik kan de tuin helemaal zien en als daar een kindje speelt is dat precies hetzelfde als dat ik in de keuken ben en een kindje in de woonkamer (open keuken!), en als je geen klimtoestelken hebt, breekt een kindje echt niet zomaar iets, iig is het imo niet gevaarlijker dan in een woonkamer.) Maar als ze dat zelf niet wil, neem haar dan gewoon met je mee naar binnen, op een dag zal ze het prima vinden om lekker alleen in de zandbak te spelen terwijl jij even in de keuken staat ofzo Je kunt natuurlijk wel proberen door bv te zeggen;'Mama is zo weer terug!' en maar kort weg te gaan.
Dus jullie lopen nooit even naar binnen om wat te pakken. Dan nemen jullie ze mee naar binnen. Als mijn kind 1,5 jaar oud in de zandbak aan het spelen is en hij vermaakt zich prima sta ik gewoon het eten klaar te maken hoor. Ik kan hem zien en de deur staat open maar vind het onzin om hem dan naar binnen te halen. De tuin is dicht dus hij kan niet ontsnappen. Als hij in de woonkamer aan het spelen is en ik moet even de was in de machine doen speelt ie ook gewoon lekker verder. Ben ik zeker een hele slechte moeder.. Maar even antwoord op je vraag gewoon blijven proberen ik zeg altijd wel mama gaat even naar binnen/boven enz maar dat doe ik met alles. En als ze dan achter je aan komt jammer maar zeg er niks van ook niet ga jij maar lekker buiten spelen. Dan word het misschien makkelijker voor haar ze weet dat ze mee mag maar hoeft niet. groetjes kim
thanks, daar kan ik wat mee.. Is inderdaad in het verlengde en zit dus alleen een groot raam tussen haar en mij vandaar mijn vraag. Vroeg me dat af nadat we vandaag van de buurman gratis een zandbak kregen (met zand) en ik die net dus buiten heb gezet. Ze was zo heerlijk aan het spelen en toen ik drinken wilde halen (dit zei ik haar ook) kwam ze me nog net niet huilend achterna. Vond dit sneu voor haar en vroeg me af of het normaal was.. Maar nu weet ik dus dat het niet perse aan haar ligt maar dat dit vanzelf met de jaren komt
Snap de reacties wel. Kun je geen lounge/ligstoel buiten zetten? Dat ze niet wilt dat je even iets gaat pakken ofzo, gaat vanzelf over...als ik het goed lees is ze nog geen 2 jaar?
Kim, ze hoeft van mij dan inderdaad niet mee met die momenten want als ik het niet zou vertrouwen deed ik het sowieso niet. Maar kan in onze situatie prima denk ik
Ligstoel buiten is ook een goed idee, bedankt! Ik moet dadelijk als het echt warm wordt inderdaad geregeld plat liggen dus dat kan dan wel op die manier... Alhoewel de uitgerekende datum al snel komt maar het goede weer blijkbaar ook, haha
Waarom zou een dreumes niet alleen in de tuin kunnen spelen?? Ik zou geen reden kunnen bedenken.. Mijn dreumes is ook echt weleens alleen aan het buitenspelen. Ze kan niet uit de tuin en ik heb haar vanuit binnen in het zicht.. het.enige wat ze kan is op de glijbaan, in de zandbak, tegen een bal schoppen of op loopfiets rondcrossen..
Ik begin steeds meer het idee te krijgen dat de mensen die dit al niet vinden kunnen eens bij zichzelf na moeten gaan of ze wel goed bezig zijn! Die tuin is afgesloten....er is geen vijver.....mijn hemel zeg. Nou zet mij dan maar op het bankje slechte moeders, want ook mijn dochter speelt buiten in de tuin! Ooooooooh wat een zonde!!!! TS: ik zou me er niet te druk om maken, het zelf spelen komt vanzelf....nu volgt ze je nog om te kijken waar je bent, maar geloof me ze hebben gauw genoeg in de gaten dat je weer terugkomt en dan blijven ze lekker bezig met wat ze aan het doen zijn.
Nou, die van mij is net nog bijna achterover af zijn glijbaan gevallen (de eerste keer dat dat gebeurt sinds hij deze heeft, anders gaat het altijd prima), dan ben ik toch wel heel blij dat ik er naast sta en hem bijtijds op kan vangen... En ja, ik sta er altijd naast als hij op zijn glijbaan gaat en ben altijd bij hem buiten. Als ik binnen iets moet gaan pakken neem ik hem mee of vraag aan mijn man om hem even in de gaten te houden (als hij thuis is uiteraard ). Ik kan hem ook zien als ik in de keuken sta, maar ren niet zo hard dat ik hem nog in de lucht kan opvangen als hij van zijn glijbaan kukelt. Ik ben dus eigenlijk heel blij dat het een kleine stalker is en vrijwel altijd achter me aankomt als ik iets ga doen.
Mijn dochter kan nog steeds niet alleen in de tuin spelen en die is 4. Ligt ook een beetje aan het kind. Zoontje (1,5) kan prima alleen in de tuin maar die vertrouw ik het niet toe. Maar goed, onze tuin is ook (nog) niet volledig dreumesproof.
Joh hee mijn reactie is wel van vóór de edit, dus kreeg het beeld dat mams op de bank ging tukken en wilde dat de kleine buiten ging spelen Tuurlijk loop ik wel 'es naar binnen als de kids buiten zijn..