Laat ik het zo zeggen: bij de eerste ben ik ingeleid en de tweede was godzijdank spontaan. En waarom: ik heb altijd het gevoel gehad dat ik het niet echt helemaal zelf heb gedaan bij de eerste. Ook al weet ik donders goed dat het beter was dat ik ingeleid werd, ik heb er heel veel moeite mee gehad dat het een ingeleide bevalling was. Dus: fysiek maakt het misschien geen verschil, psychisch kan dit wel het geval zijn (en dat zal ook weer van vrouw tot vrouw verschillen). Terug naar overtijd lopen. Ik ben met 40w4d bevallen, maar zat er ruim voor die tijd al goed doorheen. Dat heb ik ook tijdig bij de VK aangegeven, waarop ze bij 40w gestript hebben. Dat heeft geen effect gehad en met 40w3d hebben ze nog een keer gestript. Zo'n 10 uur later is de bevalling begonnen. Overigens gaf de VK bij de tweede strippoging al aan dat ze me ook wel door wilde sturen naar de gyn, die me (volgens de vk) waarschijnlijk zonder problemen zou willen inleiden.
Tsjah, dat is waar...... Morgenochten een afspraak bij de gyn, dan ben ik 40+6, wie weet zegt ze dan dat ik de volgende dag moet terugkomen om ingeleid te worden....? Dan weet ik in ieder geval dat het niet per sé een horrorverhaal hoeft te worden. Maar stiekem hoop ik dat het vannacht in ene losbarst
Ik ben niet super over tijd gegaan, bij de eerste ook niets besproken (40+1) Bij de tweede bekkenklachten en n iets verhoogde bloeddruk, en had met 39+6 afgesproken dat als de kleine er op maandag (40+5) nog niet zou zijn, ik weer langs moest komen, dan zou ze me strippen en afspraak maken om in te leiden op donderdag bij 41+1... Maar op zaterdag op 40+3 is ons tweede zoontje geboren! Sterkte met de laatste loodjes en hopelijk komt de kleine snel vanzelf!
Ik heb het 'overtijd' gesprek bij de verloskundige gehad bij 40 weken. Bij de tweede kreeg ik de keuze voorgelegd, dat ik bij 41 weken naar het zkh zou mogen voor een inleiding als ik dat zou willen. Dat is hier (OLVG) standaard, dat je die keuze zélf krijgt als je 41 weken zwanger bent. Voor de rest is het overtijdbeleid bij mijn vk: poging tot strippen bij 41+3, poging tot vliezen breken bij 41+6. Maar beide kindjes zijn bij mij spontaan geboren voordat ik op 41 zat. Oudste bij 40+6 (zonder voortekenen of zo) en jongste bij 40+2 (na 2 weken voorweeën).
Hoe is het gegaan? Ik zie dat je in Amsterdam woont. Ik was vanaf 36 weken onder controle bij het SLAZ. Toen ik 1 dag overtijd was, heb ik met de verloskundige daar het 'hoe-verder-plan' besproken. Dat ziekenhuis hanteert als richtlijn max 41 weken. De verloskundige heeft even gecheckt hoe het er voor stond (jee al 1 cm ontsluiting) en ze stelde toen voor om me evt 3 dagen later te strippen en indien nodig met 41 weken in te leiden. Was allemaal niet nodig want die nacht begon het vanzelf. Ennn...een weeenstorm is ook zonder infuus mogelijk weet ik nu . Succes! Nog even!
Met 39 weken kwam de vk tijdens een normale controle afspraak inneens met het voorstel te gaan strippen. Ik was zwaar overdondert aangezien ik dacht gewoon op controle te komen. Ik heb dit toen geweigert omdat het me overviel. Een week later volgensmij met 40 weken vroeg ze weer of ik gestript wilde worden. Ik heb hiermee toen ingestemt en zo gezegt zo gedaan. Het haalde verder niks uit eigenlijk. Met 41+ weken moest ik naar het ziekenhuis om een ctg te laten maken en een echo. Dit om te kijken hoe het de baby verging en of het nog verantwoord was om door te blijven lopen. Alles was prima in orde en ik voelde me top. Dus toen is er een afspraak gemaakt dat als ik met 41+5 nogniet bevallen was ze me in zouden leiden. Met 41+4 begon de bevalling uit zichzelf en is onze dochter in korte tijd geboren.
Ik ben met 40+1 gestript had toen al 2 cm ontsluiting en al een week gerommel en slijmprop verloren.. Uiteindelijk braken 's avonds met 40+4 mijn vliezen, en met 40+5 bevallen! Ik hoop dat je kleine snel mag komen!!
Ik had dus vanmorgen die afspraak bij de gyn. Toen ging hij me toucheren en bleek ik 2 á 3 cm ontsluiting te hebben, en heeft hij de boel ook een beetje opgerekt. Was niet echt strippen, maar een beetje wroeten zei hij. Scheise!! Dat doet een zeer zeg! Zat met klamme zweethanden en samengenkepen billetjes en dacht, als dit al zo'n pijn doet, laat staan zo'n hele baby Sindsdien een zwaar zeurderig gevoel in mijn buik en vanavond af en toe wat harde buiken. Ik zit echt te duimen dat het deze nacht dan echt eens gaat gebeuren.... Daarna vroeg hij me wat ik wilde. Dus ik zei, liefst natuurlijk bevallen, maar ben het wachten ook spuugzat. Hij was ook voor natuurlijk, dus hebben we samen besloten af te wachten en als er niets gebeurd zien we elkaar maandag weer en gaan we een afspraak maken om in te leiden met 41+6 of met 42, net wat ik zelf wil. Hoop toch echt niet dat het zo zal lopen, maar we zullen zien......
Helaas nog altijd geen baby Wel sinds dat toucheren echt enorme bandenpijn. Maar ja, daar heb ik niets aan natuurlijk. Had stiekem wel een beetje hoop dat het afgelopen nacht zou gaam beginnen door dat oprekken enzo, maar helaas niets. Ik begin nu een beetje het vertrouwen te verliezen dat het nog uit zichzelf zal komen. Dus wie weet ga ik dan de 42 weken wel gewoon vol maken.....
Ik was 40+3 toen de vk wilde strippen, maar dit lukte niet, ze kon de baarmoedermond niet bereiken, het zat nog potdicht. De tweede keer was ik 41+3 en hetzelfde verhaal. Twee dagen later ben ik opgenomen en met gel ingeleid, (41+5), en dat twee dagen lang, met drie cm ontsluiting in de avond van dag twee. Toen werden mijn vliezen gebroken en werd ik aan de weeenopwekkers per infuus gezet (een hel)! Maar meer dan 6cm ontsluiting werd het niet, en toen heb ik alsnog snachts een keizersnede gehad, op precies 42 weken. Wat een verlossing was dat!
Hier ingeleid met precies 41 weken. Was met 40/5 bij de verloskundige en die vroeg hoe het met mij ging en toen ik vertelde dat ik er wel klaar mee was heeft ze het zh gebeld en daar kon ik de zelfde dag terecht voor intake. Moest daar aan het ctg en daarna gekeken of het mogelijk was om in te leiden. Dat was mogelijk en toen vroeg ze of ik de volgende dag al wilde. Maar toen kwam het ineens wel heel dichtbij haha en is het dus met 41 weken gebeurd. Duurde na aansluiten van infuus en vliezen breken trouwens maar 3 uur voor zoon geboren was. Kwamen om 8.00 sochteds en gingen om3 uur weer naar huis
Bij de eerste ingeleid met 41.2 na vruchtwaterecho en CTG. Hij bleek het niet meer zo naar zijn zin te hebben en vruchtwater was ver op. Binnen 9 uur na het aanzetten van de weeopwekkers en een ruggeprik later lag hij op mijn buik. Bij de 2de gestript met 40.6, niet gelukt zei vk omdat ik nog potdicht zat. 'S avonds begon het toch te rommelen en volgende ochtend vroeg lag dochterlief op mijn buik. Ik hoop voor je dat het snel komt....
Hoi, Ik was ook overtijd, ben uiteindelijk bevallen met 41 weken en 2 dagen. Ik had al enige dagen heel veel last van pijnlijke voorweeen / harde buiken, die maar niet door leken te zetten. Na 4 dagen en 4 nachten non stop die weeen te hebben opgevangen was ik het spuugzat. Ik had al 4 x 24 uur iedere 15 minuten veel pijn en wilde dat het ophield! Heb de verloskundige gebeld om me naar het ziekenhuis te sturen voor een vorm van pijnstilling. Ik had nl ook zo goed als niet geslapen in die periode, was dus op van vermoeidheid. De VK constateerde 3 cm ontsluiting (ik was die ochtend gestript) en stuurde me naar het ZH voor pijnstilling en een slaapmiddel. De volgende ochtend ben ik ingeleid. Ze vonden in het ZH namelijk ook dat de kleine lang genoeg op zich had laten wachten Sterkte Mammadoe! Hoop voor je dat je inmiddels bent bevallen.
ik was bij robin bevallen met 41+4 uiteindelijk is het een horror geworden, en kreeg ik een spoed keizersnede, nu ben ik weer zwanger, en bang voor de bevalling!! de tip die wij kregen was trouwens: vrijen zonder condoom. het zaad van de man is wee opwekker. klopte wel hoor!
Dat geloof ik meteen En zo sloom als die laatste dagen zwanger gaan.. zo hard gaat het als ze er eenmaal zijn! nu vliegen de dagen voorbij he