Aankomende donderdag wordt mijn meisje geopereerd. In tegenstelling bij haar eerste (kijk) operatie krijgt ze nu haar infuus voordat ze onder narcose gaat. Dit omdat ze antibiotica vooraf krijgt vanwege haar hartafwijking. Nu klinkt het misschien gek, maar ik zie een beetje op tegen het infuus prikken. Zeker omdat dit niets voorstelt in vergelijking bij de operatie en de nasleep ervan. De vorige keer waren haar beide handen blauw van het vele "mis" prikken. Gelukkig was dit onder narcose. Wie heeft er ervaring met infuus prikken bij een baby die niet onder narcose is. Graag ook antwoord als het is tegengevallen. Ik wil me gewoon een beetje kunnen voorbereiden!
Hier geen probleem geweest bij dochter van 8 maand, wel gillen maar dat was meer vanwege het feit dat ze stevig werd vastgehouden. Je zou evt. kunnen vragen of je EMLA zalf kunt krijgen die smeer je dan op bijv. de beide handruggen.
vervelend dat je meisje ook nog eens niet onder narcose haar infuus krijgt, zeg. Bij ons is het infuus tijdens de narcose ingebracht dus daar kan ik niet over meepraten jammer genoeg. Bij onze zoon is het wel met enige regelmaat los geschoten maar dan zit de hele boel er al in. Hij heeft toen heel zijn armpje in het verband gehad alleen maar vanwege het infuus. Al je zelf een beetje rustig kunt blijven dan scheelt het denk ik al heel veel aangezien je je kindje op schoot hebt of moet meehelpen vasthouden. Kindjes voelen dit wel aan. Ik zou daarna je kindje iets geven om te troosten. Een speeltje waar ze helemaal blij van wordt of even lekker bij mama drinken wil ook helpen. Neem ook iets mee van thuis...een dekentje oid. Onze zoon is ook bij 3mnd geopereerd. Bedenk je dat je in het ziekenhuis bent waar veel specialisten rondlopen en ik denk niet dat ze een aio-er die de eerste keer moet prikken bij een kindje van 3mnd laten proberen. Heel veel kracht en sterkte komende dagen!
Mijn meisje heeft de eerste drie weken op de IC gelegen en is helemaal lek-geprikt helaas. Toch verbaasde ik me er altijd over hoe ze toch in hemelsnaam zo'n klein vaatje kunnen aanprikken. Hoe ouder ze worden hoe makkelijker het wordt. Hoe oud was ze de vorige keer? Ik heb misschien een stom advies, maar ga even op de gang staan als ze prikken. Ik heb nooit gewild dat mijn meisje ons zou associeren (pff, hoe schrijf je dat?) met pijn. Ik liet de verpleging prikken en kwam dan snel om te troosten als het gedaan was. Hierdoor heeft ze zich bij ons altijd veilig gevoeld. Sterkte!
Onze ervaring, vele malen geprikt, is dat het reuze meevalt. Als het goed is krijgen ze een "zalfje" die je vantevoren op beide handjes moet smeren om het zo grotendeels te verdoven. Heel veel sterkte trouwens, hopelijk valt alles mee voor jullie kleine dappere meisje. (met die prachtige naam!)
Hier een postieve en een negatieve ervaring.. Onze oudste kreeg direct na zijn geboorte een infuus. Omdat hij vrij duf was en in één keer goed gezet is in zijn handje was er weinig aan de hand. Hij huilde wel wat, maar hij krijste het niet uit zeg maar.. Na een paar dagen is het infuus gaan lekken en moest hij een nieuw infuus op een andere plaats. Zijn andere handje kon niet, daar zat een buisje in om bloed af te nemen, dus werden het zijn voetjes. Na 4 keer misprikken twee blauwe voetjes als gevolg.. Daarna bleef eigenlijk alleen zijn hoofdje nog over. Deze is wel direct goed gegaan, maar dat heeft hem zichtbaar pijn gedaan. Mijn man kon het na 2x misprikken niet meer aanzien en is koffie gaan halen.. Ik kon op één of andere manier juist niet wegkijken, ik wilde graag zien wat ze met hem deden en hoe hij zou reageren zodat hij ondanks het feit hoe klein hij toen was, toch moest weten dat mama er altijd is. Dus tips heb ik eigenlijk niet, het blijft zwaar klote om te zien, hoe je kleine er ook op reageert.. Sterkte donderdag meid..
Hier ook ruime ervaring met infuus bij mijn kleine mannetje! Elke keer was het wel huilen geblazen, maar dat was ook zo voorbij!!! Ze hebben hier ook regelmatig fout geprikt waardoor de handjes helemaal blauw waren, zo zielig! Maar ook een aantal keren goed geprikt, er is dadelijk niks meer van te zien! Het is vooral voor je dochter even op het moment van prikken even vervelend, maar als jij erbij mag blijven, kun je haar misschien een beetje afleiden of in elk geval troosten? Sterkte!
Bij mijn dochtertje prikten ze ook wel in haar voet toen ze zo klein was, dat schijnt makkelijker te zijn om aan te prikken en dan dus minder zeer te doen. Maar daarentegen schoppen ze het infuus wel weer sneller kapot aan de voet en moeten ze dan een infuusspalkje om. Mijn ervaring is wel dat, hoe vervelend het nu ook is, ze te klein zijn om zich dit later te herinneren. Mijn dochtertje is nu 3 en wet helemaal niets meer van alle operaties, en is ook niet bang voor de dokter. Moeders daarentegen blijven zich de pijn wel herinneren Veel succes, en hopelijk gaat alles goed!
hier weet dochter er gelukkig ook niets meer van, maar ik herinner me door dit topic alles weer. Dochter had ook een infuus net na haar geboorte. Ze had hem inderdaad ook in haar voetje. De ene keer ben ik er niet bij geweest, ze had hem al ton ik de volgende dag bij haar ging kijken. De andere keer wel, heel zielig maar het ging gelukkig wel in 1x goed. Ze had er ook antibiotica door.
Hier ook 2 keer infuus gehad, de 1e keer was toen ze een paar uur oud was, andere keer was ze 8 weken. Ging erg snel en in 1 keer goed. Sterkte!
Ik vraag me af waarom ze dat infuus niet onder narcose in kunnen brengen... Ze kunnen zo'n AB infuus ook tijdens de operatie in laten lopen toch?! Of is dat heel schadelijk en niet vlgs. protocol?! Ik zou daarover in gesprek gaan de behandelend arts om toch voor elkaar proberen te krijgen dat ze tijdens narcose/ operatie het infuus krijgt. Succes en sterkte!
Soef Weet niet of dat met de narcose ook zo werkt.. Maar Lenn is direct na de geboorte onderzocht met het vermoeden op een ontsteking.. Hij had zichtbaar pijn en zou z.s.m. morfine krijgen. Maar dat zou hij pas NA het infuus krijgen. Ik weet alleen niet meer waarom, dus echt veel schiet niemand er iets mee op
Dat kan dus helaas niet.. Vanwege haar hartafwijking moet ze uiterlijk een uur voor de operatie een antibiotica toegediend krijgen. We komen er dus helaas niet onderuit!
Onze dochter was bijna 5 weken toen er een infuusje geprikt moest worden. Dit deden ze in haar handje en het ging gelukkig in 1 keer goed. Ze gaf bijna geen kik. De arts adviseerde me wel om, als ik er niet tegen zou kunnen, even op de gang te wachten tot hij klaar was. Maar geen haar op mijn hoofd die daar aan dacht. Ondanks dat ik het verschrikkelijk vond ben ik bij de kleine meid gebleven. Sterkte!
Klinkt als volgens protocol... Dan idd Emla creme, evt. wat sucrose (suikerwater) vragen, en afleiden is misschien ook wat; een mooie knuffel met geluidje oid! Daarna lekker bij je pakken en troosten .