Ik snap je reactie wel, maar toch is het moeilijk hier wat van te zeggen. Daarnaast wat is asociaal gedrag? Of het nu tekent of met de Nintendo bezig is, op beide manieren is het dan toch bezig met wat anders dan met eten? Al heb ik het persoonlijk ook niet op een conputer is een restaurant. Daar heb ik ook mijn bedenkingen biij, maar als ik het nu zo neerzet denk ik bij mezelf: wat is nu eigenlijk het verschil?? En sorry hoor, maar wordt mijn kind echt zoveel slechter als ik het 1x per week een kwartier voor de tv zet? Echt ik had nooit gedacht dit bij 6 maanden te doen, maar als alle beesten er een puinhoop van maken, eten opstaat, eten voor klaar moet maken en dan ook nog iemand aan de deur staat is het wel heel erg fijn! En dat ik dan meteen ff kan stofzuigen is heul erg mooi meegenomen..
@Kabouter Klus: Ik weet wat een iPad is: ik heb er zelf één. En de definitie die je geeft, is vrij beperkt. Naast de dingen die je opnoemt, kun je er ook apps opzetten die speciaal gemaakt zijn om kinderen ermee te laten... spelen. SPEELgoed, dus. Ik snap dat jouw zoon nog niet kan lezen. Gelukkig, zou ik bijna zeggen. Er moet voor ons onderwijzers wel wat te doen blijven en als kinderen met 7 maanden al zouden kunnen lezen, dan zijn wij al gauw overbodig vrees ik. Maar ik voorspel dat jij binnen een paar maanden met je zoon en een boekje op schoot zit. Hij kan nog niet lezen, maar hij kan wel samen met jou naar plaatjes kijken. Hij zal het prachtig vinden als je de dingen in zijn boekje benoemt en geluiden maakt bij de dieren. Als ik kijk naar onze eigen zoon, dan zie ik dat hij op die manier verschrikkelijk veel woorden heeft geleerd. Trouwens wel in combinatie met de dingen uit het boekje 'echt' zien. Het boekje over de koe ging pas echt leven, nadat we een keer op een boerderij naar echte koeien hebben staan kijken. Voor mij zit er gewoon niet zoveel verschil tussen mijn zoon een boekje laten lezen en hem met de iPad laten spelen. Boekje 'lezen' doen we soms samen en soms gaat hij er alleen mee zitten. Met de iPad net zo; de ene keer mag hij er even zelf mee en een andere keer spelen we er samen mee. Ik geloof namelijk dat interactie ontzettend belangrijk is. Dat kan een iPad nooit vervangen. Maar dat kan een boek ook niet. Toch hoor ik nooit iemand roepen dat het zo slecht is als kinderen gestimuleerd worden om een boek te lezen. Er wordt zelden gemopperd op kinderen die met hun neus in een boek zitten. Maar als het geen boek is maar een iPad, is het in de ogen van sommigen ineens "fout". Waarom?? Omdat we het niet gewend zijn? Geen idee. Nogmaals; als je het niks vindt voor je eigen kind; prima hoor. Ik ga niemand proberen te overtuigen een bepaald stuk speelgoed voor hun kind te kopen. Maar ik vind het echt raar dat er over deze dingen zo negatief wordt gedaan als andere ouders dat wel doen.
Ik mijn dochter nog nooit voor de tv gezet omdat ik mijn handen vol had met andere dingen, afleiden kan ook op andere manieren namelijk. Het is mijn keuze om het zo te doen en jouw keuze om het anders te doen. Allebei doen we wat ons het beste lijkt..
Maar je dochter kijkt wel baby tv zie ik net? Maakt dat dan zo'n verschil met haar bewust te laten kijken of even voor afleiding? Maar hoor graag tips voor afleiding hoor? Kan ik altijd wel gebruiken..
@tupp jouw zoontje scheelt maar paar dagen met mijn dochter Je hebt wel een punt hoor, maar ik blijf ook bij mijn standpunt, hier gebeurd het voorlopig niet. Ik denk ook wel dat het komt door het aantal doorgeslagen ouders met computerkindjes in mijn omgeving. Ons petekindje vroeg vorig jaar een playstation aan ons voor zijn verjaardag omdat hijdaar andere spellen op kon doen dan op de wii en ds. En hij was zwaar teleurgesteld dat we hem een doos lego gaven. Tja dan klopt er iets niet toch? Wat ik wil zeggen, met mate kan (wij doen het niet) maar je moet er niet in doorslaan. Ipad (e.d.) zis zo uit de kast gepakt als het kind vervelend doet en aantal ouders kunnen zichzelf niet in de hand houden daarmee en geven vaker en vaker toe waardoor het kind er aan gewend raakt..
Wij kijken s morgens een half uur ens middags of s avonds ff babytv, meestal met een bakje fruit op schoot.. Mijn docjter was al blij met een lepel en bakje of ik zette haar in de keuken als ik aan het koken ben endan zongen we liedjes of beetje gek doen. Tegenwoordig helpt ze met alles mee, poetsen, stofzuigen, koken.. ik let er altijd wel op dat ik voor dat ik ga koken ff samen met haar speel, zodat ze daarna het alleen spelen niet te snel beu is..
Ow, net verkeerd gekeken, ik zie dat je dochter een jaar ouder is dan de mijne. Ja dat klopt wel.. Sinds een week hebben we de tripp trapp voor haar, en dat is een groot succes! Voorheen werkte het wipstoeltje (laag bij de grond) ook goed genoeg, maar als ik bezig ben liever niet ivm honden. Ze trekt namelijk graag aan de oren en staarten en dat vinden zij vast niet zo leuk als zij..
Jee, wat een verhit gedoe hier weer zeg. Ik verbaas me erop dit forum zo vaak over hoe over het kleinste dingetje zoveel negatieve reacties kunnen komen. Ik vind iig dat Tupp het in haar Posts erg goed heeft verwoord, sluit ik mij volledig bij aan.
Helemaal mee eens. Het is voor de kindjes van nu, vrij normaal. Ze zullen er in hun toekomst meer mee te maken krijgen dan wij. @Sandrakse; ik snap wat je bedoelt hoor! Ik ben als ouder ook verantwoordelijk voor het ipad-gedrag van mijn kinderen. Hier ligt de ipad in de la en mag ze vaak kiezen wat ze wil, tv kijken of op de ipad. Dit is dan meestal een half uurtje en hebben we ingesteld toen ze 's middags niet meer ging slapen. Soms pakt ze ook wel eens een boekje. Maar hier is de ipad niet iets bijzonders, het hoort bij de inboedel, net als haar ander speelgoed, de tv en boekjes. Zolang wij het niet als iets speciaals en bijzonders zien, ziet zij dat ook niet.
"Maar ik voorspel dat jij binnen een paar maanden met je zoon en een boekje op schoot zit. Hij kan nog niet lezen, maar hij kan wel samen met jou naar plaatjes kijken. Hij zal het prachtig vinden als je de dingen in zijn boekje benoemt en geluiden maakt bij de dieren. Als ik kijk naar onze eigen zoon, dan zie ik dat hij op die manier verschrikkelijk veel woorden heeft geleerd. Trouwens wel in combinatie met de dingen uit het boekje 'echt' zien. Het boekje over de koe ging pas echt leven, nadat we een keer op een boerderij naar echte koeien hebben staan kijken" Oh, dat doen we nu al hoor, boekjes/plaatjes kijken op schoot; maar die boekjes zijn KINDERboekjes, gemaakt voor kindjes van een paar maanden of peuters/kleuters. Een iPad of iPhone oid is naar mijn idee niet daarvoor bedoeld. Hij zal er heus wel een keer mee in aanraking komen, dat geloof ik best, maar zeker niet zo jong nog. Waar het mij ook een beetje om gaat is dat ik mijn kind niet met dure apparaten wil laten spelen zolang hij geen controle over zijn bewegingen heeft. Een onverwachte beweging en je tablet van ? euro ketst zo de kamer door. Een boekje wat op de grond valt raap je op en lees je weer in, op die fiets. Ik heb bij mijn oppaskindje een klassiek voorbeeld gezien; die moest en zou een DS hebben, want iedereen had dat, en omdat ze enigst kind is, hoppa, met de 5 jaar een DS voor de verjaardag. En als je dan zag hoe ze daar mee omging... Ze liet 'm nog wel eens buiten slingeren, 1 keer in de regen zelfs, maar hij bleef werken. Als het de mijne was geweest, had ik de DS aan de kant gelegd tot ze oud genoeg was om er verantwoordelijk mee om te gaan; het is tenslotte geen prul van 5 euro.
onze dochter is bijna 1 en heeft nog nooit een ipad gezien, we hebben er dan ook geen. ze heeft in totaal nog niet 1 uur voor de tv gezeten, waarom?? omdat ik dat niet nodig vindt. ze kan zich prima met andere dingen vermaken en kan straks nog lang genoeg voor de tv zitten als ze ouder is en erom vraagt. zelf zijn we er ook niet zo mee bezig, ik heb pas sinds een maand een smartphone en dan met een prepaid kaartje want ik bel maar voor 1 a 2 euro in de maand. het interesseert mijn man en mij niet zoveel al die techniek, het verandert toch continu, nu is het een ipad en over 4 jaar weer wat anders. ach misschien ben ik ouderwets maar ik vind het prima zo. vind het ook prima dat mn neefje en nichtje juist wel met de laptop en ds etc zijn 'opgevoed'. zijn ook prima kinderen. ieder zn eigen ding vind ik.
Omdat ik nu al aanvoel dat Dennis een 'ontdekker' wordt en je hem niet 10 minuten aan 1 stuk met hetzelfde kunt laten spelen (wij maken altijd een soort van 'hindernisbaan' in de kamer met z'n garage, boerderij en wat andere dingen - daar kan hij dan heel gericht mee spelen en fantaseert er wat op los!) zou het bij hem waarschijnlijk niet helpen om hem met een IPad of laptop ergens neer te zetten en te laten spelen. Het is niet zo dat het beslist niet mag, hij is er eigenlijk ook niet erg in geïnteresseerd, of misschien heel eventjes maar daarna gaat hij liever weer snel naar z'n stapelbekers of bal... Aan die behoefte proberen we te voldoen, en we kijken naar zijn interesses. Ik moet er eerlijk gezegd niet aan denken dat het straks zo'n muisje wordt dat alleen maar op de bank zit met van die beeldschermoogjes... Ik wil dat ie naar buiten gaat, met andere kinderen speelt en ondervindt en leert van vallen, opstaan, blauwe plekken en snotneuzen. Natuurlijk groeit hij op in een andere tijd dan wij en daar moet je voor een groot deel in meegaan. Maar zoals met alles, met mate. Van sociale contacten in de 'echte wereld' leert hij mijns inziens meer dan de virtuele, hoewel dat zeker een aanvulling zal zijn.
Ik heb de eerdere reacties niet allemaal gelezen, maar reageer even vanuit ons standpunt. Wij zijn best ouderwets, hebben geen tv en ik moet eerlijk bekennen dat ík nog nooit een I-pad in het echt gezien heb D. heeft voornamelijk houten of stoffen speelgoed en vermaakt zich er prima mee hoewel hij liever speelt met alles waar mama mee bezig is. Af en toe skypen we samen met oma's of opa's maar dat is het dan zowat. Speelgoed met geluid vindt hij doodeng. Mocht D. zelf de wens gaan uiten om een DS of iets van die aard te willen, dan kunnen we daarover nadenken. Hij heeft na het ontwikkelen van grove en fijne motoriek nog tijd zat om mee te gaan met de huidige tijd toch? Eerst maar eens kennismaken met zand, steentjes, dieren, gras en natuurlijke communicatie. Er is nog zoveel te ontdekken vóór de I-pad en de computer!
Als een papa en mama toch 'veel' achter een laptop of iPad bezig is het toch logisch dat kindjes dit ook willen?? En ik heb vrij weinig boekjes in huis (lees papieren blader boekjes) ik heb alle kinderboeken op de iPad en wij lezen ons zoontje gewoon verhaaltjes voor alleen dan niet via een papieren versie maar via een digitale versie. En het is echt niet zo dat ons kindje alleen maar met zulke dingen bezig is. Hij vind het heerlijk om buiten te zijn en speelt met van alles en nog wat. Maar een iPad zitten zelfs voor baby's hele leerzame dingen op!
Op zich wel, maar relatief gezien, als je kijkt waar we het over hebben vind ik ze al vrij fel. Maar het is idd geen oorbellen/vroeg bijvoeren/babybjorn/lang in Maxi cosi onderwerp.
goh werd op fb getipt over deze discussie en was wel nieuwsgierig... ik vind ook dat er erg fel wordt gereageerd, alsof je een misdaad begaat door je baby een keer met de ipad te laten spelen..? Het lijkt me inderdaad slecht als dit vaak gebeurt en er (te) weinig op andere manieren wordt gespeeld, maar of je nu een boekje leest op een apparaat dat je af en toe moet opladen of waar een boom voor heeft moeten sneuvelen tja ik zie het probleem niet zo. Mijn dochter van 8,5 maand ziet ons weleens met een iphone of ipad in de handen maar ze krijgt hem niet. Ze vindt ze wel interessant, net als de afstandbediening van de tv (die nooit aanstaat trouwens, ben ik te druk voor ), mijn bos sleutels, houten speelgoed, de salontafel of een kussen op de bank. Babies, peuters, ze ontdekken de wereld en in die wereld rijden tegenwoordig auto's, vliegen vliegtuigen en in elk huis staat een tv en een computer. Alles met mate, lekker veel naar buiten voor de broodnodige vitamine D en de real life ontdekkingen (koe, vogel, grasspriet, alles is geweldig) en thuis een keer op de ipad. Prima. Laatst waren wij daarentegen ook op een feestje waar je 4 kindjes niet hoorde omdat ze een DS hadden om zich te vermaken. Tot die krengen uit moesten want er werden frietjes op tafel gezet en vanaf dat moment was het een doffe ellende, gezeur, gekrijs, gehuil, verschrikkelijk! Daar ben ik dan wel op tegen en wat mij betreft kan ons kind op een feestje met het kindje spelen dat jarig is, met speelgoed aan de gang, kleuren of knutselen of anders jas aan en naar buiten! Maar dat is maar mijn bescheiden mening... (tupp ik snap je )