Langs een kant is het een heerlijke dag geweest, maar ergens diep vanbinnen hing er weer een schaduw over eh...Maar je hebt gelijk dat je er t beste niet te veel over kan nadenken... maar tis makkelijker gezegd dan gedaan. En alsof m'n vriend het idee had dat ik men hart had gelucht tegenover iemand, kwam hij gisteravond thuis van werk, ik lag al in bed en is ie me komen verleiden. Schrok me een hoedje... nu kan ik er weer een paar dagen tegen... Kvinnet eigenlijk erg dat je je moet vasthouden aan zulke momenten. ik kan nooit eens als ik zin heb hem beginnen verleiden en doen want kweet dat hij toch geen zin heeft dan. kmoet hem altijd laten afkomen...
Nou..en dat wáchten of en zo ja wanneer hij weereens toenadering zoekt, dát vind ik dus echt killing! Ik lig er gewoon van wakker soms, net als afgelopen week, toen ik mijn vruchtbare dagen had. kan er (nog) geen vrede mee hebben dat het zo moet gaan
Ik kan echt begrijpen wat je meemaakt... je lift eigenlijk mee op zijn gevoelens. Het kan frustrerend zijn, maar het helpt (merk ik van mezelf) dat je ervoor zorgt dat je bezig bent met vanalles...
Hoi dames, ik ben nieuw hier maar ik kamp toch ook met hetzelfde probleem, en wil hier zoooo graag eens iets over kwijt. Bij ons is het probleem anders ontstaan. In december had ik veel aan mij hoofd waardoor ik geen of weinig zin had, hij (26jr dus nog heel jong exemplaar) had altijd een gigantisch libido en kon het moeilijk rooien met 1x per week. Toen ik geen zin had is hij het toen zelf beginnen doen en dat is uitgemond in vieze websites (elke avond als ik er niet was) etc... (allemaal achter mijn rug om!) Dit is natuurlijk allemaal aan het licht gekomen omdat hij hem niet meer omhoog kreeg en ik dat toch wel raar vond. Alles is wel uitgepraat en we zijn nu al 3 maanden hieraan aan het werken. Gisterenavond weer een helse ruzie gehad erover omdat ik vind dat hij zich er zo gemakkelijk vanaf maakt "Het lukt niet, ik ben bang dat het niet gaat lukken", maar het is wel ik die al 3 maanden het initiatief neem, het is wel ik die mij afgewezen en lelijk voel, precies alsof ik niet meer goed genoeg ben of niet mooi genoeg ben. Misschien ben ik te dik, misschien ben ik niet dik genoeg... Het is zoooo frustrerend! Het maakt me echt gek en ik weet gewoon niet meer waar ik de energie moet halen om er nog mee om te gaan. Ik ben het kotsbeu om mezelf iedere keer weer te gaan openstellen om dan maar weer het deksel tegen mijn neus te krijgen...
Soms kan het verkeren...ik werd vannacht alweer gewekt door een man-met-zin. Wauw! En hoe fijn dat ie het nu ook eens wilde zonder dat het "moest". Ik merkte wel dat ie soms even moeite had om "overeind"te blijven, maar het ging uiteindelijk allemaal goed en het was zeker fijn. Volgens mij is het ook écht zo trouwens, dat hoe minder je het doet, hoe minder behoefte er is. Dus als ie op eigen initiatief nu weer pogingen gaat ondernemen, hoop ik dat die lijn doorzet. Immers: ik wil niet alleen dat ie me bezwangerd, maar ook dat ie me apart daarvan begeert... Elance: het blijft heel moeilijk he. Feitelijk hebben wij als partners die méér willen het probleem. Ik lees tussen de regels door ook wel dat hij faalangst heeft. Hij zegt niet voor niets: "Het lukt niet, ik ben bang dat het niet gaat lukken". Wellicht kun je wat druk van de ketel te halen door eens te sexen zonder dat hij in je komt? Er zijn natuurlijk nog heel veel andere manieren. Wellicht geeft hem dat meer vertrouwen om weer vaker ook eens "de daad" zelf te plegen. En....dan is het moeten er ook af.
Elance: Jouw verhaal vind ik wel heel heftig. Ik voel me al aangevallen als hijiets kijkt en dus geen seks met mij heeft. Laat staan als hij hem niet meer bij me omhoog krijgt! Hoe is het nu? Is de ruzie weer een beetje bijgelegd? en kunnen jullie er weer goed over praten? Ik krijg het ook weer op mijn heupen. Kan het soms goed van me af zetten. Maar nu geef ik al 3 dagen hints, zit aan hem(aangekleed) zeg allerlei dingen die je echt niet kan negeren, en kus hem overal, maar het gaat maar niet gebeuren.. De enige weg is geloof ik dat ik me echt enorm aan hem opdring, maar ja, dan is het ook omdat hij er niet omheen kan..
Ik dring me niet meer aan hem... heb ik opgegeven. Ik heb een hekel aan die afwijzing telkens en dat begrijpt hij ook. Ik laat hem gewoon afkomen nu. en als ik t echt niet meer kan houden en zin heb en hij komt niet af heb ik altijd die zalige vibro die altijd voor me klaar staat... Vrijdag mailde hij me terwijl ik op werk zat dat hij beseft dat ik t echt niet makkelijk heb met hem en dat ik me dit weekend moest laten verwennen (kapper en shoppen) dat hij me dat kado gaf. tis natuurlijk geen regelrechte oplossing maar het is wel eens leuk moet ik toegeven. Als ik hints gaf leek hij t ook niet te snappen. Ofwel snappen ze het echt niet ofwel WILLEN ze het niet snappen dan...
Mijn hints zijn eigenlijk geen hints. Lijkt me heel duidelijke taal: Mijn keelpijn is eindelijk weer over schat, kunnen we strakjes weer lekker seksen. Hij: Ja, fijn! Vanavond dan maar? Hij : ja lijkt me prima. Krijg er zelfs nog een dikke knuffel bij en kijk heel gelukkig! En er gebeurt niets...
@ Veritas: ik begrijp best dat er meer speelt, maar het blijft voor óms als dames erg lastig. En ja..die vibo is ook mijn beste vriendje geworden
@Hellen: Ik geloof het onmiddellijk, echt waar. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het ook erg lastig vind/vond om in dit onderwerp te reageren. Maar ik krijg gemengde gevoelens bij dit topic, niet ten nadele van jullie hoor. Ik vind het namelijk echt niet vermakelijk of leuk om te lezen over jullie problemen in dit geval.
Ja nee als je het zo stelt en hij geeft je nog een knuffel dan snap ik dat je er gefrustreerd van wordt. Vrijdag was bij ons nog t beste eigenlijk... was k ff slechtgezind voor. Vrijdag kreeg ie ff zin, maar khad t opt werk zo ontzettend druk gehad dat ik 1 brok zenuwen was en dat ik kapot was... hij zegt in de zetel zo: ja ik heb zin... ja en? Das goed voor u eh... als t vrouwke ni echt zin lijkt te hebben zorgt er dan voor da ze zin krijgt eh... Nee weet je wa hij enkele minuten later zegt? Ja kzalt maar zelf doen zeker? WTF???? Als da ni hypocriet is..alsof ik erop zou moeten springen. heb er meteen voor gezorgd dat zijn zin ook weg was... je een vrouw met maandstonden.. never mess with that haha... Ik sta altijd "klaar" voor hem en nu die ene dag dat ik er echt ff met men hoofd ni bij was zegt ie hypocriet: kzalt zelf maar doen? Kwas bluspoeder toen...
@ Veritas: gelukkig vind je het niet vermakelijk. Zo ervaren wij het ook niet. En het is ook niet om onze partners te kakken te zetten, maar gewoon, omdat het óns ook echt heel erg dwars zit. En zeker als je probeert zwanger te worden heeft dergelijke problematiek een enorme impact op je relatie. En dan heb ik het nog niet eens over de verdere gevolgen...
Ik zie het ook niet als "partner te kakken te zetten" en ik kan het me (proberen) voorstellen dat dit uitermate zwaar is, ik zal de laatste zijn die het tegendeel beweert. Zijn gewoon wat dingen waar mijn ogen van gaan tranen als ik het lees, bijvoorbeeld de opmerking een paar pagina's terug: "Ik heb er last van dus het is MIJN probleem niet de zijne". Zo moet je er mijns inziens namelijk nooit over denken. Als mijn partner niet gelukkig is is dat namelijk net zo erg mijn probleem als die van haar. Maar nogmaals, het is 'just my 2 cents'.
Dat is ook best heel erg, Veritas. En je hebt ook gelijk. Het is natuurlijk wel zo, dat vooral non-communicatieve partners, zoals de mijne, maken dat de ander in de relatie óók een probleem heeft. Want ik wil dolgraag dat hij zich uit, zijn zorgen met me deelt, daarvoor ben je partners. Maar inplaats daarvan zie ik alleen maar vluchtgedrag, vermijden en dus -tot mijn verdriet- een enorme afname/gebrek aan intimiteit. op alle fronten. Daar word je niet alleen erg verdrietig van, maar ook gefrustreerd en van tijd tot tijd wat sarcastisch danwel cynisch, misschein.
Nou, ik ga de strijd weer aan vandaag. Zie er tip top uit, en heb hem al voorbereid. Ik hoop dat het gaat lukken, maar heb er wel vertouwen in. Ik ben toch niet te weerstaan?! Haha, dat laatste is niet zo arrogant bedoeld als het er staat, meer om mezelf moed in te praten..
Dames, ik had al een keertje wat geschreven en ik lees soms mee.. maar ik wilde wat delen. Deze maand proberen mijn man en ik Ginseng uit. We nemen Royal Jelly waar gingseng in zit. Elke dag 1 tot na de ovulatie. Beginnende vanaf dag 1 cyclus. Het is sowieso goed voor de geslachtsorganen maar het heeft ook een libido-verhogende werking. Daarnaast neemt mijn man ook vitaminen voor de man waar ginseng zit verwerkt. Uiteraard laat ik jullie weten hoe het ging
En Cilnia: hoe gaat het ermee? Deze maand moet ik wegens medicatie ( hoge bloeddruk door alle stress) een ronde missen. Maar zelfs nu het dus NIET is om een kindje te maken, heeft ie nog geen zin. Zaterdag even een poging begonnen, was heel leuk, maar toen begon ons kind te roepen. Hij beloofde "vanavond gaan we weer verder". Je begrijpt, het is nu maandag en er is niets meer gebeurd. Na 2 maanden een VMK, amper sex en weinig communicatie heb ik mijn heil maar gezocht in een afspraak met een psycholoog. Wellicht kan die wat dingen in perspectief plaatsen. En voor momenten dat ik écht overloop van de zin en hij niet..heb ik gelukkig nog een vriendje op batterijen. Hoewel dat uiteraard niet te vergelijken is met de liefde bedrijven met de man waar je van houdt. Maar ja..
Ik zal ook mijn geheim( voor de buitenwereld) met jullie delen. Ik ben jaren alleenstaand geweest (tijdens en na de bevalling) en ik had totaal geen behoefte om het te doen ook niet handmatig vond het wel vreemd omdat ik de jaren voordat ik zwanger raakte het wel erg kon waarderen zeg maar. Omdat ik maar niet van mijn incontinetie af kwam doorgestuurd naar het zh en daar de nodige onderzoeken gehad en wat bleek vaginisme ....ik trok/trek mijn bekkenbodem zo erg aan dat het haast onmogelijk werd om het te kunnen was pijnlijk incl mijn vagina zelf.Mijn huidige vriend is al 10 jaar mijn beste vriend en weet hiervan af maar dat maakt nu ons sexleven behoorlijk lastig. Hij durf niet goed omdat hij bang is mijn pijn te doen en tegen de tijd dat ik er wel klaar voor bent is hij zo gespannen dat het bij hem niet meer werkt .... Afgelopen zaterdag is het eindelijk gelukt kleine man was bij opa en oma en doordat ik zelf actie ondernam ging het pijnloos kan het haast van de daken schreeuwen haha. Nu weet ik dat het geen garantie is voor de volgende keer maar ik snap zeker de onzekerheid van zowel jou als zijn kant. Overgens ben ik 30 en me vent 41
Ik vond eerlijk gezegd Royal Jelly + Ginseng goed werken. Ik merkte dat hij meer zin had en we waren beide ook wat relaxter. (werkt goed tegen stress) Aanrader dus! Nu nog kijken of het me ook een posi test oplevert