Hoi meiden.. Ik weet het even niet meer... Zoals in een eerder topic hier al vermeld sta ik er vanaf begin af aan alleen voor.. In het begin ex wel op de hoogte gehouden(soort van geruststelling voor mezelf dat ik hem toch op de hoogte wil houden) maar na mijn bericht over de 12 weken echo heb ik een mail gehad die mij zo veel pijn heeft gedaan dat ik dus ook zo iets had van "oke, laat niks meer horen ook" Nu houd het me alleen heel erg bezig of ik straks wel of niet moet laten weten dat de kleine geboren is.. En hoe ik dit zal doen als ik het doe.. Gewoon kort bericht via mail/sms of toch het geboortekaartje sturen.. Aan de ene kant vind ik dat hij recht heeft om te weten dat de kleine er is.. Maar aan de andere kant heb ik zo iets van "zoek het maar lekker uit, heb al die tijd toch ook niks van jou gehoord" Hoe hebben de gene in soortgelijke situatie dit aangepakt??
ik heb dan geen ervaring maar denk dat ik hem een geboortekaartje zou sturen. Dat is niet zo persoonlijk als een sms... je hebt hem gewoon in de adreslijst meegenomen net als ieder ander...
de vader van mijn zoon heb ik een mailtje gestuurd .... hij heeft al die tijd niks van zich laten horen zelfs nadat hij geboren is niks van hem gehoord alleen het zinnetje "het is mijn kind niet en zou het nooit worden'' ipv gefeliciteerd...
Heel vervelend voor jou deze situatie hoor. Zou wel netjes, ook tov je kindje, een kaartje sturen. Wat hij ermee doet is zijn zaak, maar jij hebt gedaan wat je ' moest' doen.
Ik zit er ook sterk aan te denken om het wel gewoon te doen.. Maar denk dat ik op de een of andere manier een beetje bang ben om weer zo'n kwetsend bericht terug te krijgen... Jeetje, wat lastig dit zeg..
Ik zou gewoon een kaartje sturen. Een sms/mail vind ik te persoonlijk voor iemand die zich zo gedraagd. Met een kaartje weet hij tenminste dat je kindje geboren is. Dan heb jij je in ieder geval van je beste / meest volwassen kant laten zien. Niet voor hem, maar wel voor je kindje later. Jij bent niet de gene die het contact tussen vader zoon/dochter belemmerd hebt. Veel succes.
Als ik helemaal niets meer van hem zou horen zou ik het niet doen, en dat zou niets met hem te maken hebben maar da zou voor mezelf zijn omdat ik me niet zo kwetsbaar zou willen voelen naar hem toe. Maar je moet natuurlijk doen wat voor jou goed voelt. Er is niet iets wat juist is, je bent een vent die jou zo laat zitten niets verschuldigd. Je kan het hem laten weten, als je dat wil is dat prima, maar verwacht dan niet teveel van hem, anders kan hij je idd kwetsen als je een vervelende of misschien wel geen reactie terug krijgt. Op je kraambed kan zoiets echt nog wel een stukje harder aankomen dan normaal. (en het is al zo'n 'emotioneel intensieve' tijd) Hij weet neem ik aan heus wel wanneer je uitgerekend bent, als hij wil weten hoe het gaat kan hij ook met jou contact opnemen. (als hij dat doet laat je hem uiteraard wat terug horen). Je hoeft het trouwens ook pas op het moment zelf te beslissen. Pas bevallen kan je je wel eens heel anders voelen dan nu. Kijk hoe je je dan voelt en wat je dan wil.
Ik sluit me bij Mime aan.. doen wat op dat moment goed voor jou voelt. Misschien nog wel iets om ter overweging mee te nemen.. sms/email maakt misschien onrustiger? Het is natuurlijk persoonsafhankelijk, maar ik zou zelf heel ongeduldig elke keer mijn telefoon of mail checken. En is dat het waard?
Bij mijn oudste zat ik in ongeveer dezelfde situatie als jij. Mijn moeder heeft zijn ouders toen gebeld(we waren nog redelijk jong, vandaar) maar ik had het zelf niet gedaan. Weet je wat zijn vader zei? Nou, veel plezier ermee. Kregen ook nog een kaartje met: "succes met alles het zal een zware tijd voor jullie worden" erop, van zijn moeder. Ik ben heel erg blij dat ik ze niet aan de telefoon heb gehad of het kaartje heb opengemaakt, dat had ik erg moeilijk gevonden. Van hem heb ik nooit meer wat gehoord, zelf ook niks meer laten horen overigens. Ik denk dat jij er misschien goed aan doet om óf iemand anders te laten bellen of smsen met zijn/haar nummer. Dan krijg je ook de reactie niet en dan is dit niet meer jou taak en hoef jij je daar niet meer druk over te maken. Of bijvoorbeeld in je WWW op hyves zetten (op openbaar) dan ziet hij het vanzelf. Zou geen kaartje sturen hoor, zonde van het kaartje waarschijnlijk gooit hij het zo weg. Dat verdient hij niet. Kan me dus wel voorstellen dat jij wilt dat hij het weet, dan heb je het maar gehad. Maar dan lijkt een van bovenstaande manieren prima.
Ik zou wel een kaartje sturen. Niet dat hij het verdient, absoluut niet. Maar wel voor je kind later. Die kan jou niks verwijten. Het is en blijft zijn/haar vader, als die niks van zich laat horen (ook nadat jij alles hebt gedaan, zoals een kaartje) dan is dat zijn probleem. Dan wordt het later iig niet jouw probleem weer als je kind vraagt waarom je nooit tegen papa gezegd hebt wanneer hij/zij geboren is. En een vervelende reactie, probeer die gewoon naast je neer te leggen. Dat is dan ook het laatste wat jij van hem hebt gehoord toch Geniet gewoon van je baby en laat die slappe zak zelf uitzoeken of hij wel of geen contact wil (wil die dat wel, dan gaat dat natuurlijk alleen op jouw manier!) Succes!
Ik heb het persoonlijk niet gedaan een geboorte kaartje sturen/sms of mailtje. Mijn ex vebrak onze relatie toen ik 16 weken ik verwachting was en toen ik vroeg en ons kindje dan, je bent toch zijn/haar papa? waren de harde woorden van hem "met dat jong wil ik niks te maken hebben nu niet en nooit niet!". Dit was ook de rede waarom ik dacht bekijk het maar zo praat je niet over mijn kindje! Je moet doen waar je jezelf goed bij voelt misschien denk je er straks als je bevallen bent anders over. Wel een tip voor je kleine later...schrijf alles op in een boekje/schriftje wat er allemaal gebeurd is, zonder je ex de grond in te boren ( wil je wel logisch ook) zodat je kleine als het groot genoeg is kan lezen hoe het zat, zonder leugens alleen de waarheid. Ik heb dit ook gedaan en als me kleine man het straks wil en kan lezen ligt het voor hem klaar. Sterkte!
Bedankt voor jullie reacties allemaal.. Toch evengoed een hoop "verschillende" reacties.. Misschien moet ik inderdaad gewoon maar even afwachten hoe ik er op dat moment tegen over sta.. Ik vind zelf indd ook dat hij het niet verdient.. Maar wil ook niet later de "verwijten" van mn kleine uk krijgen van "maar je hebt het papa ook nooit laten weten" Naja.. Ik zie het over een week of 8 wel.. Bedankt voor jullie reacties!
Ik heb er bewust voor gekozen om de verwekker (voor mij is het geen vader als hij al die tijd niks laat horen) helemaal niks te laten weten. Hij heeft sinds ongeveer de 11e week ervoor gekozen om geen interesse meer te tonen in de kleine ondanks mij pogingen hem erin te betrekken. Ook nu weet hij dat het geboren is en ook nu niks meer gehoord en moet zeggen ben er niet rouwig om, ben blij dat ik niks van hem hoor!!
Zoals je zelf al zegt zou ik het hem wel laten weten, zodat je kindje jou dat later niet kan 'verwijten'. Maar ik zou het wel zo kort en zakelijk mogelijk doen, dus geen mooi geboortekaartje maar gewoon een kort smsje. Als je net bevallen bent is de kans heel erg groot dat je enorm emotioneel bent, dus het lijkt mij ook verstandiger om het bericht niet zelf te sturen.. Je gaat dan toch zitten wachten op een reactie, die misschien helemaal niet komt, of je krijgt weer een rotbericht van hem... dat is wel het laatste wat jij nodig hebt, dus beter om jezelf daartegen te beschermen! Ik wens je in elk geval veel sterkte ermee en vooral heel veel geluk met je kleintje!!
ik heb er bewust voor gekozen om hem een kaartje te sturen. Zo kan mij niks verweten worden dat ik niks heb laten weten. Gewoon uit voorzorg. En ook omdat ik trots ben op mijn kinderen en ik het rustig de hele wereld wil laten weten!
Kaartje is minder persoonlijk dan sms of mail. Dus minder kans op reactie. En jij hebt gedaan wat je moet doen.
Ik lees hier veel dat de reden is om toch contact te leggen om later geen verwijten te krijgen. Echter is het in mijn beleving toch echt niet jou taak om de vader op de hoogte te stellen, hij heeft toch potdorie ook z'n verantwoordelijkheid te nemen. En ik vind het heel erg voor je kindje, maar als je hem op de hoogte hebt gehouden tot de 12 weken, je daarna een mail krijgt die je kwetst.....dan is het je energie volgens mij niet waard, kan je die beter in je kindje steken. Ik zou het niet doen, en ik ben heus voor een band met beide ouders, maar niet een afgedwongen iets, het moet in mijn beleving echt zijn. Succes met je keuze.
Voor deze beslissing stond ik ook 9 werken terug, en in overleg met mijn advocaat besloten een kaartje te sturen. Ten eerste zo kan hij nooit in de toekomst beweren dat hij niet wist dat het kindje geboren was. Ten tweede je hebt informatieplicht aan de vader als hij aangeeft dit te willen dus je moet hem informeren dat zijn biologische kind er is en dan Kyan hij aangeven of hij wel of niet iets wil laten horen. Ten derde kan jouw kind jouw nooit verwijten dat zijn vader geen contract met hem heeft. Ik heb de kaart gestuurd maar nooit reactie gehad nou dan niet . Des te meer glimlachen van mijn wonder aan mij gericht worden. Veel succes met je beslissing.