Snap helemaal hoe je je voelt, 't zou ook raar zijn als dat misschien niet zo was (in mijn ogen dan). Maar leg 't naast je neer. Het gebeurt je geen 2e keer. Ze heeft gelukkig niks. Ieder kind valt in zijn/haar leven wel een keer van de trap, van de fiets, vinger tussen de deur, uit 't klimrek, gat in het hoofd, een gebroken arm o.i.d. De meeste kinderen houden er niks aan over. Je zegt al dat je altijd voorzichtig bent en nu kun je lekker je man de schuld geven...!!!
Joh meid, wat heftig zeg. Er moet al heel wat tussen jou en je vriend gebeurd zijn wil je hem hierom de deur uitzetten. Sterkte hoor! En gelukkig is alles goed met je meisje. Snap dat je geschrokken bent.
Ik denk dat het meer man-eigen is! Dan laksheid (hekje niet dicht doen) vind zijn reactie wel raar. Laat het even bezinken en kijk of je er vanavond nog zo over denkt.
Hij heeft ondertussen dat ik bezig was met klaarmaken om naar de dokter gegaan een paar uitingen gedaan waar ik gewoon klaar mee ben. In plaats van zich te richten op haar val vond hij het belangrijker mij te beschuldingen van dingen(die hier niks mee te maken hadden) dat soort kinderachtige gedrag ben ik gewoon klaar mee.
Pfoehh! Logisch dat je geschrokken bent! Het is zo'n rotgevoel hè... ook al weet je dat een ongeluk in een klein hoekje zit, je voelt je altijd schuldig. Maar gelukkig dat het goed is afgelopen, zoals eerder gezegd, kinderen kunnen veel hebben, alles is nog zo flexibel! Dennis is een maandje geleden van ons bed afgekukeld (boxspring) met z'n hoofd op een nachtkastje. Ik had 't kunnen weten dat 't zou kunnen gebeuren want hij begon op dat moment overal op en neer te 'bouncen', dus ook op ons bed. Maar ik dacht stom genoeg 'ach, ik ben er toch bij??' Ik pak even wat was uit de wasmand, draai me een paar tellen om... en BOEM.. en was net te laat om 'm op te kunnen vangen. Heel angstig want hij werd daarna heel suf en keek heel apatisch. Gelijk naar de huisartsenpost gegaan en daar ging het al een stuk beter... (hoe typisch ). Er was niets ernstigs aan de hand, we moesten hem nog een dagje/nachtje om de 2 uur wekken maar het ging gelukkig steeds beter met 'm dus we hadden al vrij snel door dat 't meeviel en hij er niets aan over had gehouden, behalve een schaafplek boven z'n lip en een bult/blauwe plek op z'n voorhoofd. Maar man o man, dat schuldgevoel dat je de eerste dagen hebt! Natuurlijk probeer je als verantwoordelijke moeder altijd zulke dingen te voorkomen, maar het gebeurt 'in a split second'. Ieder kind zal ooit met een bloedneus of buil op z'n hoofd thuiskomen, het hoort bij het opgroeien en da's best eng.
Sorry, maar als ik je reacties hier zie, kan ik me indenken dat zijn beschuldigingen ook reactie zijn op jouw uitlatingen? Misschien moet je ff tot rust komen en elkaar ff uit de weg gaan en er dan later even rustig over praten, ZONDER verwijten? Relax, deze dingen gebeuren nu eenmaal en als ze eenmaal gebeurd zijn, gebeuren ze je niet nog eens. Maakt je echt geen slechte moeder. Of vader.
Nou vreemdgaan heeft helemaal niks te maken met de uiting die ik heb gedaan. Dat het is gebeurt ben ik boos over zal elke moeder denk ik wel zijn, het kan idd gebeuren ik kan ook moeten dubbelchecken. Maar om vervolgens mij verwijten te maken over vreemdgaan:S (wat TOTAAL niet aan de orde is) en dan ook nog eens zeggen dat ik geen waarde voor me kind heb en haar "dump" terwijl ze nooit naar oppas gaat gaat voor mij te ver..
Sluit me bij Rozemarijke aam. Daarnaast is dit soort dingen vergeten idd man eigen, zelfs mijn man die toch ern geboren papa is kan dat gebeuren. Maar het iswel echt enorm schrikken, ik zou me ook zo schuldig voelen! Gelukkig is ze in orde, pfew!!
Gatsie wat vervelend zeg. Dat geluid blijft je natuurlijk bij. Maar meid ongelukjes zitten in een klein hoekje en ga jezelf alsjeblieft niet schuldig voelen. Dat het een man eigen iets is wat veel dames hier zeggen, vind ik echt een grote belediging voor alle mannen!! Zijn reactie zegt iets over zijn persoonlijkheid en niet over het open gelaten hebben van dat hekje want dat kan een vrouw net zo goed overkomen. Is niets man eigen aan. Sterkte in ieder geval!!
Daar zeg je helemaal niks over. Da's wel even een totaal ander soort ding, lijkt me. Dat kan een ander toch niet van een beeldscherm af ruiken, dat jouw man dit soort dingen zegt?
Ik bedoel het ook niet aanvallend Ik zei er idd niks over eerder vond het niet echt van toepassing. Je kan het idd niet ruiken, maar bepaalde beslissingen die ik maak, maak ik dus echt niet zomaar of in een opwelling
Nee, OK. Maar probeer verschillende situaties wel los van elkaar te zien en te voorkomen dat je boosheid zich bij elke irritatie zich verder en verder opstapelt. Lijkt me handig dat -mocht je je relatie nog willen redden- je samen eens wat gesprekken gaat doen bij een therapeut dan. Want dit is geen doen en voor een kind niet fijn om in op te groeien...
Ik denk dat geen enkele ouder de dans ontspringt met zulke ongelukken. Je voelt je vreselijk schuldig als zoiets gebeurt! Maar zoals al gezegd; je doet het niet expres (maar dat maakt het schuldgevoel niet minder). Zo is mijn dochter van het bed afgerold op de harde vloer. Ze had nog nooit eerder gerold en lag in het midden van het bed. Ik dacht wel even een wasje uit de wasmachine te kunnen halen. Niet dus. Ze moet minstens 2x omgerold hebben om te kunnen vallen maar het was toch gebeurd. Ik ook helemaal overstuur. Kind suffig dus naar de huisarts gegaan. Daar bleek een flinke hersenschudding en moest haar om de 2 uur wakker maken. Heb mezelf wel 100x voor mn kop geslagen.
Je hebt gelijk wat het bovenstaande betreft, ik moet het eigenlijk ook los van elkaar zien maar is soms bet moeilijk. Wat het dikgedrukte betreft, is ook precies de reden waarom ik deze beslissing maak. Die jongen heeft veel meegemaakt in zijn leven, zelf een kutjeugd gehad en kan hem er gewoon niet meer mee helpen. We hebben zelfs al meerdere malen geprobeert te praten met anderen(maatschappelijk werk e.d)maar het helpt gewoon niet. Hij zit in zijn eigen wereld, alles wat hij doet/vind is goed. Ik ga er 9 van de 10 keer niet mee in aangezien ik D. altijd bij me heb, maar ik wil nu eens voorzelf (en vooral D.) opkomen! Dit gaat niet meer! Ik wil zelf niet zo leven en al helemaal niet haar zo laten opgroeien, alleen ziet hij dat niet in.
ongelukjes gebeuren zo ben ik samen met mijn zoontje toen hij 2 maand was van de trap gevallen. tijdens de val heb ik hem heel stevig tegen mij aangedrukt en hij had niets. weende zelfs niet, terwijl ik kei hard aan het brullen was van de schrik. mijn vriend heeft hem toen helemaal nagekeken en hij had zelfs geen schram . 2de ongelukje gebeurde toen hij 6 maanden was hij begon met zijn poep te schuiven. ( voortbewegen) toen was hij juist iets te snel en bewoog juist iets te veel naar de rand van mijn bed . had hem juist nog vast aan zijn kleren. was ook fameus verschoten en geroepen dat ik een slechte mama was. toen heeft mijn vriend gezegd dat dit iedereen kan overkomen. dat zijn nu eenmaal kinderen. maar hoe je man reageert vind ik nogal raar , hij zou juist moeten zeggen dat het niets is alles is oke ofzo. zou toch is deftig praten met elkaar want dit is inderdaad niet goed ook voor jou en je dochtertje
wees blij dat je je kleine geleerd hebt hoe ze goed de trap af moet gaan daardoor heb je erger voorkomen Mijn dochter is ook wel eens van bed gerold En wat me in 13 jaar kdv ervarring nooit gebeurd is lukt me dochter wel van de commode afvallen namelijk. Dus ongelukjes gebeuren nou eenmaal en kan echt iedereen overkomen. Dat je geschrokken bent en je schuldig voelt geeft alleen maar aan hoeveel je van je kind houd en hoe verantwoordelijk je je voelt voor haar. Dus eigenlijk ook weer erg positief
Ohh meid wat zal je geschrokken zijn! Ze heeft gelukkig niks, kan me voorstellen dat jij je schuldig voelt, zou ieder andere moeder denk ik ook doen, ondanks dat het niet nodig is. Een ongelukje zit helaas in een klein hoekje.
Ze heeft er ook gewoon echt niet van geleerd!! Doe net traphek open en ze rent er met een gang naartoe. Gelukkig had ik dr ver van te voren al te pakken.Grrr
ik sluit me bij sunshine aan!!!! heb met je te doen meis dat je man zo tegen je reageerd daar zit je natuurlijk niet op te wachten!!! en zeker niet als HIJ het hekje open heeft laten staan!!!! ben zelf btw ook al eens met me jongste zoon van de trap af gekukeld was zelf bont en blauw maar gelukkig mankeerde me zoontje niks maaqr dan nog ...het kan gebeuren en je doet het niet express!!!!!!!!!