Ik vond de bevalling een hel en 1000x erger dan zwanger zijn. Ik vond zwanger zijn héérlijk, ondanks flinke BI en die allesverlammende vermoeidheid. Bevalling vond ik heel, heeeeel erg... De angst bekruipt me echt bij het idee dat ik dat ooit nog eens moet doen (wil wel graag meer kindjes!)
ja helaas wel dank je!! ik heb al veel hulp en in huis enz slik medicatie maar het is een diep dal waar je door heen moet pfff had zo gehoopt te kunnen genieten van evy.. en nu voel ik wel eens dingen die een mama niet mag voelen:x:x Ik ben er van overtuigd dat het allemaal goed gaat komen maar op dit moment is het leven niet zo leuk. Pffff daar komen de tranen weer voel me z,n slechte mama
bij daniel: bevalling. Werd een ks, verliep gewoon heel anders dan verwacht bij lydia: zwangerschap. Psychisch niet het makkelijkst, lichamelijk ging wel. Bevalling vond ik een opluchting, eindelijk van de buik af en weten dat ik wèl kan bevallen
ej schatje, je bent een GOEDE MOEDER! je durft er aan toe te geven dat je gewoon even hulp nodig heb. En dat is helemaal niet gek als je kijkt hoe je afgelopen jaren waren!
Ach wijffie... je bent ZEKER GEEN slechte mama lieverd Je kan hier niets aan doen...af en toe pakt het o.a. door die rothormonen zo uit meis.. En het gaat zeker goed komen! Dat heb je helemaal goed. Zou willen dat ik je kon helpen. Hopelijk krijg je de juiste zorg en kom je er gauw doorheen, en voel je je weer beter! nogmaals superdikke knuf!
ik vind de zwangerschap erg mmoi, die bewegingen in je buik heerlijk maar 9 maanden vind ik erg lang! pffffff heb het dan echt wel gehad bevallen vind ik heerlijk, de kracht van de natuur en het prachtige dat je je kindje voor het eerst ziet heerlijk dat wil ik wel vaker mee maken! na die tijd => ik heb geen postnatale depressie maaar voel geen binding en laat de kleine liever liggen waar het ligt en krijgt zijn voeding/verzorging op zijn tijd maar heb er niet veel mee helaas, dit duurt ongeveer 5 weken en dan is de kleine helemaal van mij!!!! ze weiden dit aan de hormonen ik vind dit heel erg jammer ik zie erg uit naar de bevalling en ook wel de kraam week maar niet naar die weken daarna! misschien ist ook wel een soort postnatale depressie ik weet het niet, ik erken het en deel dit gevoel wat ik heb met man en hulp die dan aanwezig is ook familie weet dit en word niet altijd in dank opgenomen omdat ik in hun ogen het prachtigste wat er is mee maak en "öndankbaar"ben of me aan stel en niet goed mee omga maar ik deel dit gevoel met meerdere moeders dat weet ik zeker
Ik kies duidelijk voor bevallen! Maar ik deed dat ook 'ff' in 5 uurtjes, wel met knip helaas Heb me vanaf week 6 leeggekotst tot 2 keer ziekenhuisopname aan toe. Vanaf week 20 niet meer spugen maar wel élke dag zonder uitzondering misselijk en superzwak. Was echt afhankelijk van anderen en heb de hele zwangerschap zo ongeveer thuis tussen 4 muren gezeten, vreselijk. Oja ook nog veel bekkenpijn erbij, jippie. Ik heb het als zo heftig ervaren dat ik helaas ook in de kraamweek aan de antidepressiva moest, ik trok het gewoon niet meer was te zwak, zowel geestelijk als lichamelijk door die zwangerschap om het allemaal aan te kunnen. Gelukkig sloeg dat bij mij heel goed aan samen met gesprekken waardoor ik me vanaf de 3de week alweer stuk beter voelde. Sterkte Ninja!
Zwanger zijn vind ik erger. Bevallen is ook niet mijn hobby, maar dan weet ik dat het einde in zicht is.
Nou daar kan ik heel kort in zijn, dan nooit meer zwanger. Dat bevallen vond ik nog wel het minst erg. Maar met BI en HG had ik ook geen leuke zwangerschappen.
Heb geloof ik relatief makkelijke zwangerschappen (geen BI, geen hoge bloeddruk, geen bloedingen in het begin, wel misselijk maar niet overgeven). Geniet enorm van het gespartel en de bolle buik. Vind de overige logheid wel wat hinderlijk. Het walvisgevoel en het gewaggel dat je toch gaat doen op een gegeven moment Ben vorige keer na 10 uur rugweeen en geen ontsluiting opgenomen om doorgeleid te worden, heb een helse ontsluitingsfase gehad (bleek uiteindelijk door sterrenkijkertje te komen, ze is wel gedraaid en ik kon normaal bevallen). Persen was in een wip gebeurd, daar teken ik wel nog een keer voor. Maar ik ben 100 keer liever zwanger dan dat ik midden in de ontsluiting zit, en zal het zwanger zijn vast ook wel weer missen als ik deze geworpen heb Jeetje, als ik sommigen hier lees... wat kan een zwangerschap ook anders zijn dan die van mij, ik vind het eigenlijk geweldig om zwanger te zijn
Ik zeg ook zwangerschap en dat niet omdat ik het vreselijk vind zwanger te zijn maar meer omdat je 9 maanden lang moet wachten tot je eindelijk je kleintje in je armen kan houden en kan zien hoe hij of zij eruit ziet..
Ik vond bevallen zeker weten veel erger! Maar goed, ik had dan ook een voorbeeldige zwangerschap en een hele nare bevalling. Ik zou liever 9 maanden zwanger zijn en dan zonder moeite een baby krijgen dan de zwangerschap overslaan en alleen een bevalling te hoeven doen.
Ik heb een moeilijke zwangerschap gehad. Veel bloedverlies dus ik was erg onzeker. Met 22 weken weer bloedverlies en bleek dat ik al 2 cm ontsluiting had. Heb toen bed rust moeten houden en kreeg een nood cerclage. Met 26 weken opgenomen in een academisch ziekenhuis en met 28 weken bevallen van onze zoontjes. De zwangerschap zelf vind ik wel bijzonder, buik die dikker word, de schopjes die je voelt etc. Daar heb ik heel erg van genoten, maar door alle spanningen heb ik eigenlijk ook weer niet kunnen genieten van de zwangerschap. De bevalling vond ik ook niks, maar mede weer door die spanningen. Continue in angst hoe mijn zoontjes er uit zouden komen en of ze het wel zouden overleven. Ik heb een keizersnee gehad en het herstel daarvan is ook pittig verlopen.
ik zou zeggen bij mijn eerste zwangerschap vond ik bevallen erger mede omdat ik een prachtige zwangerschap had gehad en nu bij de 2de zou ik zeggen dat ik zwanger zijn erger vind aangezien ik nu echt alle kwaaltjes heb die je maar kan hebben en ik meer misselijk ben dan niet
ondanks dat wij veel hebben meegemaakt tijdens de zwangershappen vind ik het toch een speciale tijd om mee te maken heerlijk dat schoppen van de baby in je buik... de bevallingen die waren bij mij niet zo zwaar heb er bij alle drie vier uur over gedaan, dus die vond ik ook niet zo erg. willow