Tsja... ik heb in het begin ook echt geen makkelijke baby gehad! Een partner die er niet voor ons was en nog de nodige ziekenhuis bezoeken waardoor ik dus echt niet op een rustige mannier kon herstellen en helemaal dood en dood op was! Nee dan is huilen niet leuk... maar met je kind gaan schudden... sorry dat vind ik niet iets uit onmacht, dat is gewoon super FOUT! en nee ik heb geen medelijden met mensen die het wel doen en ja ik noem die mensen niet goed bij hun hoofd!
Ik wist er (uiteraard?) van maar bij beide kinderen heeft de kraamverzorgend het - zonder aanleiding- er over gehad en geadviseerd dat indien nodig, we de baby in de box moesten leggen, sleutels en telefoon moeten pakken en elders moeten kalmeren. Ook in het groeiboekje staat er wat over. Ik heb daar geen aanstoot aangenomen, het is een belangrijk onderwerp al lijkt het nogal een open deur.
Bij mijn eerste werden we erover geinformeerd, ging op een normale manier. Ze zei, het is heel normaal als je binnenkort door het slaapgebrek of het aanhoudende huilen helemaal gek word, leg je kind dat gewoon in haar bedje en ga even een kwartier naar beneden, drink wat, eet een koekje, en ga dan weer troosten. Het is heel belangrijk dat je dat doet, en ook echt even wat langer weg blijft dan 5 minuten. SBS komt het meeste voor bij ouders die maar door blijven gaan. Ik vond dat helemaal niet aanvallend maar gewoon informatie. Het hoort er gewoon bij, en iedereen weet dat je woede gaat voelen als je je maar lang genoeg machteloos voelt.
ik heb er wel info over gehad. wij hebben overal heel uitgebreid info over gehad. ik vind dat zelf ook heel goed, want je weet nooit wat er door een kraamvrouw heen kan gaan. ons werd dan bevoorbeeld uitgelegd wat te doen als het je even teveel zou worden. niet beladen gemaakt, maar wel verstandig om te bespreken
Juist omdat het in het groeiboekje als tip stond (even weglopen en kalmeren), voelde ik me veel minder schuldig als ik dat even deed. Ik dacht echt van tevoren, je loopt toch niet weg bij je huilende kindje? Maar oh, wat kun je dat na een paar weken slaapgebrek/huilbaby nodig hebben. Ik bedacht me in die paar minuten... huilen doet hij toch wel. Nu moet mama even de kamer uit, even op adem komen. En ik vind ook dat een kraamverzorgende het onderwerp best kan aansnijden. Misschien wordt eerst gedacht, ja doei... zo gaat het niet hoor bij ons. Maar staat diezelfde moeder/vader een paar weken later met een glas water op adem te komen en terug te denken aan de woorden van de KV.
Ik kan me herinneren dat ik een keer meneer P. in zijn bed heb gelegd en bij de draaiende wasmachine ben gaan staan (dan kon ik hem niet horen) en daar een enorm potje heb staan janken. Ik was helemaal op en wanhopig. Hoe meer info je over die paniektoestanden kan leren hoe beter denk ik.
@jetje: probleem is dat asl je een continu huilend kind hebt.. open deuren ineens niet meer open zijn nadenken gaat gewono niet meer. dus het is wel goed dat een kraamverzorgende vantevoren tips kan geven zodat je niet in die situatie komt al zou ik dan net als umm niet gaan voor het shaken baby syndroom maar gewoon puur en simpel wat te doen VOORdat het je te veel werd. na een half jaar begon ik steeds beter te snappen waarom mensen met een baby op de snelweg stonden.. daarvoor kon ik er niet bij met mijn hoofd... zo'n kind heeft toch niks misdaan? nee dat heeft het ook niet... maar het is wel je kind en daar blijf je bij.. zelfs als je iets drastisch doet. het is belangrijk dat er voor die tijd iemand ingrijpt en liefst zelfs dat je het kunt voorkomen voordat het zover komt. @inkiewinkie: oh hier heb ik dochter weleens figuurlijk in bed gesmeten met de melding: ga hier maar even huilen terwijl ikzelf beneden op de bank beetje apatisch zat te zijn het stadium van huilen.. dat was ik toen al voorbij. gelukkig werd ik dankzij mijn vrienden van het cb opgeschud.. (niet helemaal op de juiste manier vrees ik.. maar ze drukten wel op die knopjes die mij van apatisch naar witheet brachten en tja.. woede geeft een stuk meer energie moet ik zeggen)
ik heb dat praatje gehad hoe en wat etc... vond wel opluchtend met de tips die ik kreeg en wat en waar ik op moest letten
Ja, dat was vorig jaar nog in het nieuws, dat ze dat van plan waren: Voorlichtingsfilm tegen baby-schudden - Nieuwsuur.nl Ik vind het heel goed dat ze dat doen. Natuurlijk snapt iedereen met gezond verstand dat zoiets niet goed is voor een baby, helaas ontbreekt het je daar de eerste weken/maanden na de bevalling door een samenloop van omstandingheden (vermoeidheid, hormonen, huilbaby etc.) nog al eens aan. Vooral leren wat je wél moet doen als je dat soort gevoelens krijgt lijkt me nuttig. Ook ik heb wel eens mijn oudste als baby even in een kamertje apart gelegd, omdat ik er helemaal doorheen zat. Folder, voorlichtingspraatje etc. allemaal prima. Vooral die folder, kun je hem later nog eens inkijken als de kraamhulp weg is, je man aan het werk etc. en je al weken alleen met een huilende baby zit.
ookhier goede voorlichting gehad over shaken baby. maar ik dacht alleen aan wanhoop en dan gaan schudden, mar kwam erachter dat het ook kan met hard spelen dus heb meteen mijn vriend gewaarschuwd dat het ook daardoor kan komen. wanhoop hoor je vaker maar door spelen kan het ook komen.
Ik denk idd dat het echt een goed idee is om voorlichting te geven. Het is gewoon zo heftig als je een kind hebt wat maar blijft huilen en op geen enkele manier stil te krijgen is. Het is denk ik vooral ook belangrijk om te weten als moeder zijnde dat het echt geen schande is als je zulke momenten wel eens hebt en dat de beste optie in het heetst van de strijd dan is om je kind even in zijn/haar bedje te leggen en zelf naar beneden, de tuin of whatever te lopen. Ik heb het zelf aan den lijve ondervonden en had er dan ook nog een dochter van toen 15/16 maanden bij die ook helemaal hysterisch werd als mijn zoontje zo huilde. Nou op een gegeven moment was ik zo ontzettend wanhopig. Ik heb mijn zoontje niet door elkaar geschud, maar wel tegen hem geschreeuwd dat hij op moest houden met huilen . Dat helpt natuurlijk niet, dat snapte ik zelf ook wel, maar op zo'n moment heb je gewoon een soort kortsluiting in je hersens ofzo. Raar maar waar. Uiteindelijk heb ik mijn ventje toen maar in bed gelegd en ben ik zelf weer naar beneden gegaan, ik kon echt niet meer voor mezelf in staan op dat moment. Dus Vagans...jij kan vinden dat iemand dan niet goed bij zijn/haar hoofd is, maar ik kan je vertellen dat het zo simpel allemaal niet ligt. Het is echte onmacht, overigens ben ik van mening dat de meeste gevallen van slaan etc. uit onmacht ontstaan, waarmee ik helemaal niet zeg dat het dan niet erg is. Maar het is dus belangrijk om dat gevoel van onmacht voor te zijn, of op zijn minst proberen te zorgen dat men met dat gevoel op een andere manier omgaat dan schudden, slaan of wat dan ook.
Ik vind niet dat je het zo simpel kunt stellen. Extreem veel huilen kun je niet kwalificeren als 'niet leuk', het kan mensen letterlijk gek maken. Tel daar nog andere stressvolle omstandigheden bij op, extreem slaap gebrek, labiele emotionele gesteldheid, hormonen (bij sommigen is de hormoonhuishouding ziekelijk verstoord) en in een vlaag van paniek en verstandsverbijstering zijn 5 seconden 'schudden' zo gebeurd. Dat is geen bewuste keuze van mensen.... Daarom is voorlichting zo enorm belangrijk, zodat mensen op tijd beseffen dat het mis gaat en aan de bel trekken. je hoeft geen medelijden te hebben, maar dit vind ik geen realistisch beeld van hoe een shaken baby syndrome kan ontstaan.
Ik denk wel dat er geinformeerd over moet worden hetzelfde dat je ook te horen krijgt over wiegendood, het is natuurlijk niet leuk als je net bevallen bent en er komen dat soort onderwerpen naar voren maar ik vind het wel nuttig!
Ik ken het maar heb er nooit info over gehad in de kraamweek. Ik denk dat het wel goed is dat er info gegeven wordt over wat te doen bij stress of een huilbaby oid. Maar misschien is een folder met info (ook info over baby shaken syndrome erin) een goed idee. Die kunnen kraamverzorgsters of het cb dan standaard weggeven.
mja uieindelijk bereid niets je echt voor op een huilbaby het lijkt me nuttiger dat als je op het cb zegt dat ze veel huilt dat ze DAAR de juiste info hebben en in ieder geval op ons CB hadden ze er duidelijk geen kaas van gegeten... gemiste kans lijkt me zit je thuis met zo'n baby ga je namelijk niet terugzoeken in die stapel reclamemateriaal die je hebt gekregen.. dat ligt inmiddels bij de folders van babydozen, babybeurzen etc...
Ons ook niets verteld maar ik heb het zelf wel tegen mijn vriend gezegd. Gewoon normaal dat als hij het ooit even niet meer zag zitten (geen idee of hij dat ooit zou hebben hoor) hij haar nooit door elkaar mag "rammelen" Een nichtje van hem werkt in het AMC en heeft op de zuigelingenafdeling gewerkt en zegt dat je dan wel heeeeeeeeel hard moet schudden wil je hersenbeschadiging krijgen. Niet dat je dan wel mag schudden hoor! Maar het idee al dat het zo hard moet en dat er gevallen van zijn daar draait mijn maag zich al bij om.
@frannie: hier zelf een huilbaby gehad.. en ik moet zeggen.. na een paar maanden snapte ik wel waarom mensen met hun baby op de snelweg staan dat besef is heel heftig kan ik je vertellen dus snap ook iets beter dat mensen heel gefrustreerd zijn en gekke dingen doen. ben blij dat ik mezelf altijd gewoon heb kunnen inhouden en dr hooguit huilend in dr bed heb gelegd.. maar wat ik me altijd afvraag he.. je hoort nooit over rijke, hoogopgeleide mensen met een goede baan met shaken babies. zou dat gevoel correct zijn of niet?
Het lijkt me een goede zaak als mensen nog eens doordrongen worden van dat dit soort zaken uit onmacht kunnen gebeuren. Dat je, als je voelt dat je er even niet meer tegen kunt, je een alternatief hebt voor schudden/slaan, en de baby ook weg kunt leggen en zelf ergens anders op adem kunt komen. Van tevoren voorspellen bij wie dit kan gebeuren, is lastig. Dus het lijkt me een goede zaak om dit bij iedereen te doen. Als er ook maar één kind door wordt gered, lijkt me dat het helemaal waard. Ik kan mij niet herinneren dat hierover is gesproken tegen mij. Het was ook gelukkig niet nodig. Ik vraag mij wel af of dit niet beter bij de intake kan worden besproken, dan in de kraamtijd zelf. Meestal ben je dan bomvol hormonen, doet je lichaam zeer, komt er al zoveel op je af en wordt je ook nog eens belaagd door kraambezoek. Niet de beste tijd om nog meer informatie tot je te krijgen. Enkel een folder zou hier niet hebben gewerkt. Die belandden op de grote stapel 'dat lees ik later wel' en die heb ik dus nooit meer gelezen . Goede zaak dat hier aandacht voor is! Dat vind ik overigens ook van de vragen van het cb die sommigen zo aanstootgevend vinden. Al wordt er ook maar één kind mee gered (en de risico-ouder daarmee ook van het schuldgevoel, het verdriet en de straf), dan kunnen we toch allen de moeite nemen om die paar vragen te beantwoorden?
Ik heb er nooit info over gekregen, maar ik heb ook nooit kraamzorg aan huis gehad. Wist wel al lang voor ik kinderen kreeg dat het bestond. En niet alleen maar door paniek van de ouders. Leraar van mijn middelbare school kreeg toen hij met vrouw en pasgeboren zoontje uit het ziekenhuis naar huis reed een aanrijding, kindje leek er gaaf uit te komen maar is aantal dagen later aan wat een 'shaken baby syndrome' bleek te zijn overleden. Zoiets vergeet je nooit meer als je dat in je omgeving meemaakt!