Meid, ik snap echt dat je hier heel erg mee zit en ik vind ook dat het gedrag van je schoonmoeder echt niet kan. Toch wil ik je adviseren om het gedrag naast je neer te leggen. Laat het niet bij je binnenkomen, verwacht niets van ze (ook geen excuses!), zodat je je niet afhankelijk maakt van ze. Ene oor in, andere oor uit. Ik snap dat het vooral nu, in combinatie met je hormonen, erg lastig is, maar je weet hoe ze zijn. Laat je niet emotioneel chanteren! Jij hebt jouw wensen en jouw grensen en die kan je zelf bewaken. Is ze het er niet mee eens? Jammer dan! Beetje kinderachtig dat ze dat op deze manier duidelijk maakt, maar daar moet jij je niets van aantrekken. Ik zou eens duidelijke afspraken met je man maken. Wat verwacht hij van zijn ouders? Wat voor contact ziet hij het liefst voor zich? Ik heb een oma die op die manier met me omgaat. Die wilde dat we in de kraamweek 200 km zouden rijden om onze dochter (met dezelfde naam ) te laten zien, omdat zij niet kon komen. Je wil niet weten wat wij op ons bordje hebben gehad toen we dat niet deden! Maar we weten wie het zei en proberen het gewoon niet binnen te laten komen. Meid, geniet van je kraamtijd, maak alle tijd en liefde vrij voor je meiden en laat andere mensen kletsen! Je doet het geweldig!
Echt, die mensen had ik nooit meer hoeven zien! Het zijn dan misschien je schoonouders, maar dan nog. Zo omgaan met hun schoondochter notabene in haar kraamtijd en helemaal niet denken aan dat nieuwe meisje dat nu echt alle ALLE aandacht en liefde nodig heeft... en dan heb je ook nog pre-eclampsie! Ik had haar eruit gezet en mocht ze excuses maken, het dan verder zien. Hoop dat je man het ook inziet. Heel veel sterkte met je herstel en geniet van je gezin!
Wat een horken, toevallig draait het in jullie huis alleen om jou en je gezinnetje hoor, wat visite daarover te zeuren heeft is hun probleem, zelfs al zijn het ouders. En al helemaal in de kraamtijd, hoe halen ze het in hun hoofd. Sneu voor je vriend, maar hier moet je je nu lekker even niet druk om maken. En dat afvallen hoort er bij hoor, als de kraam zich geen zorgen maakt moet jij dat ook niet doen.
mijn bloeddruk gaat alleen al omhoog van het lezen van jouw verhaal wat denkt je schoonmoeder wel niet en mag ik even eerlijk zijn het doet je man verdriet...hoe oud is je man??? ik denk dat die van mij haar heel duidelijk had verteld dat ze door de deur naar binnen nu weer naar buiten kan gaan kom op zeg je laat je vrouw met kind niet voor snot uitmaken en ik denk ook echt dat mijn man me ook niet had gevraagt naar beneden te komen als ik me niet goed zou voelen ze hebben zich behoorlijk asociaal gedragen naar jou toe en dan gaan ziten huilen..... 1 iemand heeft er recht op tranen en dat ben jij hou op jezelf schuldig te voelen meis knuffel
Allereerst proficiat met de geboorte van jullie dochtertje. Na het lezen van je berichtje over je schoonmoeder, kan ik enkel kwaad worden. Je bent net bevallen! De vierde dag is al zo berucht om de kraamvrouwentranen. Hoe kan je schoonmoeder zo egoïstisch zijn? Dat kan echt niet hoor, wat ze gezegd heeft. En zo na jou uitvallen terwijl je haar net een kleindochter geschonken hebt. Hier een dikke knuffel, hopelijk gaat het weer wat snel wat beter. En kun je met volle teugen van je meisje genieten. P.s. Mijn schoonmoeder was boos omdat we (zoontje en ik) niet naar haar verjaardag kwamen, omdat hij net 1 dag van de couveuse afdeling waren. Mijn man is wel gegaan trouwens en daar een halve dag moeten blijven, terwijl hij bij mij wilde zijn. Het is trouwens ook 45 minuten rijden. Mijn schoonbroer en zijn vrouw hebben haar flink de waarheid gezegd.
vrouwmantel hij heeft daar een halve dag MOETEN blijven... hou oud is je man 5? Mijn man had zich dat echt niet op laten leggen hoor...
Wat vervelen voor je! Ik zou ze voorlopig niet meer hoeven te zien en laat haar/hun maar met excuses komen!
Zeg maar niets meer. Je hebt helemaal gelijk, maar als ik hier alles neerkalk, dan kost het mij een halve dag en dit topic behoort iemand anders toe. Hij durft trouwens niet tegen zijn moeder op. Maar over 20 weken moet ik bevallen en ik ben al met mijn lijstje bezig, wat deze keer anders gaat.
De pre-eclampsie heeft ook wel invloed op mijn zorgen.. Toen ik ziek werd had ik zoiets van haal haar er maar uit, buiten de buik kan ik beter voor haar zorgen.. Nu is ze eruit en groeit ze niet goed.. Ze krijgt nu speciale voeding tegen reflux.. Maar gisteren heb ik toch geprobeerd haar wat afgekolfde melk te geven (wilde eerst niet kolven, maar heb ontzettende stuwing) maar het kwam gisteren meteen omhoog en ze stikte er zowat in, doodeng.. Maar die dikke voeding is zo moeilijk te drinken voor haar.. Mijn hormonen geven mij het gevoel dat ik op alle punten faal, als moeder, vrouw... Schoondochter.. Ben vanalles al wel geweest vandaag, boos, verdrietig, teleurgesteld.. Ik heb getwijfeld aan mezelf, had ik toch naar beneden moeten gaan.. Ik probeer er overheen te stappen, maar lukt nog niet echt.. De vermoeidheid werkt niet zo best mee..
Ik begrijp mijn man trouwens wel.. Hij doet al zijn hele leven zo zijn best om een beetje een goede band te houden met zijn ouders.. Maar ik mis het inderdaad wel dat hij me verdedigd..
Ik herken je verhaal gelijk! Maar dan mijn schoonmoeder en schoonzusje.... Mijn Zoontje is nu 7 weken en heeft gelijk na zijn geboorte de rs-virus opgelopen waardoor hij erg ziek werd en 3 weken in het zh moest blijven uiteindelijk mocht hij mee naar huis maar hij dronk nog steeds niet super door die virus dus moest hij ook in alle rust de fles krijgen dat snapten hun ook totaal niet! En ik was zo uitgeput nog van ks ect. dat ik totaal niet goed in mijn vel zat maar geen begrip hoor...ik ben totaal niet belangrijk meer...en als ik er iets van zeg dan word er gewoon gezegd; Hij is ook van ons hoor! Meis ik weet dus hoe je je voelt en het is zo moeilijk ook voor je vriend! Maar ik weet als geen ander hoe ongelukkig je er van word en dat is totaal niet goed voor je! En je kinderen voelen dat natuurlijk ook aan hoe klein ze ook zijn. Succes!
ach meid.... wat sneu dat er zo'n schaduw over je kraamtijd hangt.....en dat terwijl het al niet lekker loopt allemaal.... mijn tip is... laat het iniatief lekker bij je so, hoe lang het ook duurt... en ik zou gewoon de komende weken/maanden even hun niet willen zien.... en als je een beetje hersteld bent en je hebt de kleine een beetje op de rit, en heel belangrijk, je hormonen zijn een beetje gaan zakken kijk dan nog eens weer en neem een besluit of je zo verder wil met hun en hoe je dan verder wilt.... heel veel knuffels , en probeer toch te genieten van jullie kleine meid! gefeliciteerd trouwens!
Gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter! Met kraamtranen mag je rond deze tijd jezelf even niet in de hand hebben, jij hebt een excuus. Wat is het hare? Misschien had je wel fles beneden kunnen geven en maak je je te druk om het gewicht(is idd vrij normaal dat ze wat afvallen) Niemand bepaalt hoe erg jouw gevoel wel/niet is. Jullie huis, kindje etc. Je geeft aan dat je je niet lekker voelt, daar mag best wat meer begrip voor zijn in de kraamweek! Zijn ze nou helemaal. Lijkt me moeilijk voor je man, maar als hij op zn tenen moet lopen en het gaat toch zo..is het dan niet beter om niet meer op je tenen te lopen en negatieve drama's zoals nu( nog) meer te negeren of af te kappen?
Ik denk dat chocoladekoekje op de vorige pagina heel zinvolle dingen zegt. Hoe moeilijk dat ook is. Om je eigen rust te bewaren, laat het van je afglijden voor nu. Ga niet mee in het drama - het geeft haar meer macht. Wij negeren het ook zoveel mogelijk (ik moet wel zeggen dat ik de confrontatie of het afkappen altijd aan mijn man overlaat - het is zijn moeder en ik weet gewoon amper hoe ik met haar om moet gaan ).
Gefeliciteerd met de kleine meid! Heb je toch maar goed volgehouden zeg, het zag er wel even anders uit he! Ik kan er eigenlijk heel kort over zijn: Negeer-knop aan en nu zorgen voor je meisje en er van genieten dat ze er is. Die zorgen over je s-moeder zijn er over een paar weken ook wel als jij je wat stabieler voelt. Zij heeft echt prioriteit nummer zero. Het is een prioriteit om uit handen te geven aan je man. Hup en klaar! Totaal niet belangrijk, dus het ook niet belangrijk laten maken! Je kleine meisje is belangrijk en jij. Jij moet nog herstellen, van je ziek zijn en van het bevallen. Dus..je bed in, kopje thee laten maken door je vent en lekker in bed blijven. Lekker slapen, tv kijken of lekker je meisje bewonderen. Er komt genoeg visite wat wel rekening met je houdt!
lieverd zet dit even heel snel uit je hoofd ja! je bent een top mama en top vrouw je hebt gewoon schoonouders from hell,
Jeetje wat vervelend! Ik zou ze lekker in hun sop gaar laten koken hoor! Voor je kids ook niet leuk als ze die stress aanvoelen. Ik zou het nu van hun af laten hangen en zelf al het contact afhouden, sommige mensen moeten het hard hebben namelijk!
sterkte meid! probeer lekker te genieten van je kraamtijd en je gezin en laat de rest barsten, hoe moeilijk dat ook is. over een tijdje als alles beter loopt en je zelf niet meer zo moe bent ben je veel beter in staat om te relativeren en dan kun je ook goede beslissingen maken mbt je schoonouders. tot die tijd kun je het beter laten rusten en er geen energie meer in steken. ik duim dat je meisje zich snel wat beter gaat voelen en dat ze weer goed aankomt.
Kom er net achter dat mijn man en de kraamhulp de voeding roeren, terwijl er met grote letters schudden op staat.. Dit verklaard waarom ze mijn flesjes wel leegdrinkt en e van hun niet.. Even oppeppertje voor mij.. Ik probeer nu inderdaad maar de prioriteit bij mijn meiden te houden.. Die gaan voor en dit zuigt alleen maar energie die ik beter voor hun kan gebruiken. Ben nu wel heel blij dat ze een uur hier vanaf wonen.. We leggen de bal nu idd bij hun.. Stoppen er maar geen energie meer in.,