Ik word elke nacht rond 3 u wakker van vreselijke buikpijnen. Ik ga dan een cracker eten en dan gaan mijn darmen vreselijk te keer en heb ik felle steken in mijn maag. Vannacht zat ik echt krom aan de keukentafel... verder voel ik overdag niet heel veel van het zwanger zijn. Ik ben nu 7 weken. Herkent iemand dit...?
Al vanaf dat ik de pil ben gaan slikken (toen 13, Diana 35 in verband met acne) heb ik last van mijn darmen. Ik ben uiteindelijk ruim twee jaar geleden gestopt met elke vorm van anticonceptie. Voor m'n darmen, niet omdat we zwanger wilde worden. Met behulp van een mesoloog ben ik er zo goed als vanaf gekomen en toen... werd ik zwanger en had ik weer een andere hormoonhuishouding. Ik heb echt ontzettend veel last van lucht in mijn buik. Zeker aan het einde van de dag. Mijn buik zet ook helemaal op. Het enige wat je veel moet doen is lauw water drinken en zorgen dat je let op dingen als ui, prei, pruimen, alles wat gasvorming heeft of 'te goed' voor je darmen is. Succes en misschien zijn er nog andere dames die er ook last van hebben en er een remedie voor hebben. Ik ben héél benieuwd!
Herkenbaar! Af en toe zo'n buikpijn dat ik licht in mijn hoofd wordt. Hoort er allemaal bij volgens mijn arts. Heb wel Movicolon mee gekregen om makkelijker naar het toilet te kunnen gaan. Succes! En vergeet vooral niet om genoeg te drinken en vezels te eten.
Ik las dit en dacht: "Hee?" Ik ben ook heel jong (14) met de Diane pil begonnen ivm acne en ook ontzettend last van mijn darmen gehad eigenlijk. Veel lucht, veel diarree, soms dagen niet kunnen etc, etc. Ik dacht dat ik gewoon wat gevoelige darmen had. Maar toen ik op mijn 27ste door allerlei omstandigheden, totaal in elkaar ben gestort, heb ik allerlei onderzoeken gehad in het ziekenhuis om lichamelijke oorzaken uit te sluiten. Wat bleek? Ik ben lactose-intolerant (waren nog een aantal andere dingen, maar dit kwam er ook uit). Anyway... ik merk nu precies wanneer ik de 'verkeerde' dingen eet. Alles op basis van melk is een 'trigger' voor mijn darmen, dan komt al die lucht weer en de diarree. Toch vreemd dat je daar op je 27ste achter moet komen en zo een opluchting dat mijn darmen wel normaal kunnen werken als ik de juiste dingen maar eet. Tijdens mijn zwangerschap heb ik ook meer last van mijn darmen, zeker in het begin, maar dan moet alles weer een nieuw plekje krijgen door het groeien van de baarmoeder. Misschien heb je er iets aan?
Heel herkenbaar hoor wat je schrijft! Voordat ik bij de mesoloog terecht kwam heb ik het hele reguliere circuit doorlopen, inclusief echoscopie (niet leuk!!). Ze kwamen toen tot de conclusie dat het aan melk moest liggen, omdat ik wel een hoge ontstekingswaarde in mijn dikke darm had, maar niet hoog genoeg voor chronische dikke darmontsteking. Dus ik naar een diëtiste, alle lactose eruit. En ik flink balen ook, want ik ben verzot op melkproducten. Uiteindelijk hielp dit allemaal niet. Ik heb nog een waterstoftest (of zoiets) gedaan om het helemaal uit te sluiten en ik kan gewoon tegen lactose. Dus ik eet nu weer melkproducten. Vooral yoghurt en kwark trouwens, want de rest hou ik niet zo van Ik heb het idee dat mijn darmen gewoon overactief reageren op veranderingen. Sowieso ben ik wel een 'gevoelig' typetje. Ook met dagcrème en zo moet ik goed uitkijken wat ik smeer, anders zit ik zo onder de bultjes. Als dat aan de buitenkant zo zit, zit het vast ook aan de binnenkant denk ik maar Maar sowieso: tnx voor het meedenken! En fijn dat jij er achter bent gekomen waar het door komt. Dat is echt een hele opluchting!
Hier ook herkenbaar. Ik heb redelijk spastische darmen. Gelukkig heb ik er nu tijdens de zwangerschap minder last van, alleen als ik er last van heb duurt het langer voor ik naar de wc kan (daarna ben ik er altijd vanaf). Ik kreeg van de verloskundige wel de tip om bij kramp een warme kruik op m'n buik te leggen omdat kramp in je darmen ook de baarmoeder prikkelt (kan verder voor de kleine geen kwaad, maar levert wel een harde buik op)
Hallo dames, Hier nog een met zelfde kwalen. Ik vind het erg grappig dat er veel herkenbaar is.Ook al van jongs af aan aan de diana pil. En erg veel last van mn darmen.Onderzoeken al vanaf mn 17e. Maar uiteindelijk komt er niet meer uit dan onstekingsverschijnselen in de dikke darm en eerst dachten ze aan ziekte van crohn een paar jaar maar ruim een jaar geleden bleek dat het toch niet te zijn. Nu houden ze t ook maar op spastische darm. Ik had ooit ergens gelezen dat je met je zwangerschap(ben nog maar net zwanger,bijna 7 weken) dat je dan minder last van je darmen kunt hebben. Daar hoopte ik toch stiekem een beetje op...maar als ik dit zo lees...
Ik had tot week 8 of 9 ongeveer alleen maar meer last van m´n darmen. Nu heb ik altijd meer last van spastisch darmen als ik moe ben, en in de eerste 11 weken was ik echt versleten, dus dat was wel logisch. Nu zit ik op 15+2 en heb ik er (even afkloppen) amper last van. Alleen zoals eerder gezegd lijkt het alsof de ontlasting er minder makkelijk uit kan (lekker verhaal zo) waardoor de kramp langer blijft. Maar het is absoluut minder geworden dus houdt hoop!
Haha! Ja wat een verhalen he,maar ach we zijn vrouwen onder elkaar met dezelfde kwaaltjes Maar dat biedt idd weer hoop! En week 15 + dus begin je dr dan ook al meer van te voelen van schopjes ofsoiets? Ben erg nieuwsgierig,naar alles
Haha, is ook zo. En voor je het weet hebben we het over de kleur van de ontlasting van de baby. Ik voel helaas nog niets. Maar blijkbaar ligt mijn placenta voor dus de verloskundige had al gewaarschuwd dat iets voelen langer gaat duren omdat de placenta de bewegingen van de kleine dempt. Ben er ook wel erg benieuwd naar hoor! Het is de eerste dus alles is nieuw en spannend!
Wees aan de ene kant 'blij', want een chronische dikke darmontsteking is ook geen pretje ... heb zelf colitis ulcerosa. Ook jaren, zeker van m'n 15e tot en met m'n 30e, allerlei klachten gehad, onderzoeken gehad, kwam nooit wat uit.. dus het zou wel een prikkelbare dikke darm zijn en toch (nu bijna 7 jaar geleden) toch 'eindelijk' vastgesteld dat het CU is. Ik was heel blij met het feit, dat ik wat had, want dan kan er wat aan gedaan worden.. toch .... maar uiteindelijk houd het in, vanuit het ziekenhuis: medicijnen slikken en voor de rest... zoek 't maar uit. Maar of ik er nu nog zo blij mee ben ??? Bij mijn 1e zwangerschap zo heftig ontsteking gehad, dat ik aan de prednison heb gezeten, vanaf 18e week tot en met 11 weken na de bevalling. Dus geen pretje ! Maar... Ben intussen tijd bij een bioresonantietherapeut geweest, wat ik overigens een aantal van jullie kan aanraden, wat ik zo van sommige heb gelezen, ben daar achter gekomen dat ik dus koemelk allergie heb en erg voorzichtig moet zijn met suiker. Dus mijn tip: bioresonantietherapeut !! Deze kan op een vrij simpele manier dingen uitzoeken waar je allergisch voor bent en in sommige gevallen heel heftig op reageert. Edit: voor TS, je darmen zijn zo wie zo aan het begin van je zwangerschap gevoeliger, dit komt ook door de hormoon verandering in je lichaam, wat je darmen 'zwakker' maakt.
Dank je voor de tip Nairam! De afgelopen twee dagen had ik geen zin meer in brood. Ik vind het stinken en smaken naar karton. Merk nu dat ik ook een stuk minder last van mijn darmen heb. Eigenlijk best wel gek, omdat ik juist altijd bruin brood eet en daar weer vezels inzitten, enz. enz. Maar goed. Kan toeval zijn. Als het helpt, dan helpt het